Anke Huber: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m →‎Kariera tenisowa: Poprawiam tenisowe linkowania - przy użyciu AWB
Linia 38:
Rok 1992 Huber rozpoczęła od półfinału w [[Sydney]] i ćwierćfinału w [[Melbourne]], dwukrotnie wygrywając z [[Jana Novotná|Janą Novotną]]. W lipcu po raz pierwszy pojechała na letnie igrzyska olimpijskie do [[Barcelona|Barcelony]] i doszła do ćwierćfinału, ulegając [[Jennifer Capriati]]. W maju 1993 osiągnęła półfinał [[French Open|Roland Garros]], pokonana przez [[Steffi Graf]]. Na [[Wimbledon]]ie po raz drugi w karierze dotarła do czwartej rundy, nigdy później nie poprawiając tego rezultatu. W listopadzie wystąpiła w turnieju Mistrzyń WTA. Po zwycięstwach nad [[Conchita Martínez|Conchitą Martínez]] i [[Magdalena Maleewa|Magdaleną Maleewą]] uległa nikomu innemu, jak odwiecznej narodowej rywalce, Steffi Graf. W październiku 1994 ponownie zwyciężyła w [[Filderstadt]]; ograła Navrátilovą i obrończynię tytułu, [[Mary Pierce]] w finale. Nad Francuzką triumfowała także w drodze do wygranej w [[Filadelfia|Filadelfii]] kilka tygodni później. W mistrzostwach WTA pokonana w pierwszym spotkaniu przez [[Lindsay Davenport]].
 
Na przełomie roku 1994 i 1995 wystąpiła w barwach [[Niemcy|Niemiec]] w rozgrywkach [[Puchar Hopmana|Pucharu Hopmana]], partnerując [[Boris Becker|Borisowi Beckerowi]]. Niemieccy zawodnicy pokonali najpierw [[Austria]]ków, następnie [[Francja|Francuzów]], a w decydującym starciu wygrali 3:0 z reprezentantami [[Ukraina|Ukrainy]], [[NataliaNatalija Medwediewa|NataliąNataliją]] i [[Andrij Medwediew|Andrijem Medwediewami]].
 
Przez cały sezon 1995 osiągała wymierne wyniki, wciąż przegrywając z tymi samym zawodniczkami, czyli Graf, Maleewą, Sánchez Vicario, Novotną i Hingis. Najlepszy wynik w roku osiągnęła w ostatnim występie, WTA Championships, gdzie została wicemistrzynią. Wygrała z [[Mary Pierce]], [[Kimiko Date-Krumm|Kimiko Date]] i [[Brenda Schultz|Brendą Schultz]]. W styczniu 1996 osiągnęła najlepszy rezultat w swojej karierze tenisowej, znajdując się w finale wielkoszlemowego [[Australian Open]]. Przegrała z [[Monica Seles|Monicą Seles]] 4:6, 1:6. Większe problemy sprawiły jej jedynie [[Amanda Coetzer]] i [[Conchita Martínez]] w ćwierćfinale i półfinale. Wygrywając turniej na trawiastych kortach w [[Rosmalen]] została dziewiętnastą tenisistką ery open, której udziałem stały się główne premie imprez zawodowych na wszystkich nawierzchniach. Niepokonana także w Manhattan Beach i [[Lipsk]]u; w finale w Filderstadt przegrała z [[Martina Hingis|Martiną Hingis]]. W pierwszej rundzie turnieju mistrzyń odpadła z [[Iva Majoli|Ivą Majoli]]. Sklasyfikowana na najwyższym, czwartym miejscu w rankingu [[Women’s Tennis Association|WTA]].