Anastasija Pawluczenkowa

tenisistka rosyjska

Anastasija Siergiejewna Pawluczenkowa, ros. Анастасия Сергеевна Павлюченкова (ur. 3 lipca 1991 w Samarze) – rosyjska tenisistka, finalistka French Open 2021 w grze pojedynczej, złota medalistka igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze mieszanej, medalistka Letniej Uniwersjady 2013, multimistrzyni juniorskich turniejów wielkoszlemowych – trzykrotnie wygrywała w singlu i pięciokrotnie w deblu; liderka klasyfikacji ITF do lat osiemnastu.

Anastasija Pawluczenkowa
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1991
Samara

Wzrost

176 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

grudzień 2005

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Aleksandr Pawluczenkow

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

12 WTA, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

11 (8 listopada 2021)

Australian Open

QF (2017, 2019, 2020)

Roland Garros

F (2021)

Wimbledon

QF (2016)

US Open

QF (2011)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

6 WTA, 8 ITF

Najwyżej w rankingu

21 (16 września 2013)

Australian Open

QF (2013)

Roland Garros

QF (2013, 2021)

Wimbledon

QF (2014)

US Open

QF (2015, 2018)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosyjski Komitet Olimpijski
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 2020 tenis ziemny
(gra mieszana)
Reprezentacja  Rosja
Uniwersjada
złoto Kazan 2013 gra podwójna
srebro Kazan 2013 gra drużynowa
Strona internetowa

Kariera tenisowa edytuj

W wieku sześciu lat Pawluczenkowa rozpoczęła treningi tenisowe pod okiem ojca, Siergieja. W marcu 2004 po raz pierwszy wystąpiła w juniorskim turnieju na terenie Mołdawii i od razu odniosła zwycięstwo. Dwa miesiące później przed własną publicznością w Samarze doszła do finału. W sierpniu przyjechała do Polski, ale w półfinale Mistrzostw Śląska uległa Agnieszce Radwańskiej. W finale prestiżowej imprezy w Polsce, Mera Cup, odegrała się jednak na siostrach Radwańskich, pokonując w decydującym meczu Urszulę.

Pawluczenkowa ostro weszła do czołówki światowej rywalizacji juniorskiej, wygrywając kolejne turnieje (Mistrzostwa Czech). Mając już ugruntowaną pozycję, w 2006 roku w Melbourne zdobyła swój pierwszy indywidualny tytuł wielkoszlemowy w kategorii do lat osiemnastu. W finale w trzech setach pokonała Dunkę Caroline Wozniacki. Wkrótce przegrała mistrzostwo Roland Garros z Radwańską. Na Wimbledonie sensacyjnie została pokonana w pierwszej rundzie, jednak na US Open znów była najlepsza. 31 grudnia została liderką klasyfikacji juniorskiej mieszanej.

W styczniu 2007 obroniła tytuł z Australian Open, pokonując w ostatnim meczu Madison Brengle. W kolejnych odsłonach Wielkiego Szlema nie wygrała, a w Londynie przegrała z Urszulą Radwańską. Rosjanka dominowała także w konkurencji gry podwójnej. W sezonie 2006 osiągnęła wszystkie cztery możliwe finały (z Sharon Fichman i Alisą Klejbanową), ale w Nowym Jorku nie zdołała postawić kropki nad i, brakującej do zdobycia klasycznego Wielkiego Szlema. W 2007 roku wygrała deblowy Wimbledon z Urszulą Radwańską, a także Australian Open w roku 2008, partnerując Kseniji Łykinie. Rok 2009 nie przyniósł rosyjskiej tenisistce zbyt wiele rozgłosu, jednak 2010 to pasmo sukcesów młodej gwiazdy, wygrała dwa turnieje WTA: Monterrey Open 2010 i Istanbul Cup 2010. Rok później obroniła tytuł wywalczony w Meksyku, a także doszła do wielkiego osiągnięcia jakim z pewnością jest dojście do ćwierćfinału French Open 2011.

W grudniu 2005 roku została tenisistką profesjonalną. W listopadzie startowała w kwalifikacjach do kobiecej imprezy Międzynarodowej Federacji Tenisowej w Pradze, ale nie przebrnęła przez nie. Została pokonana w drugiej rundzie przez Joannę Sakowicz. W maju 2006 odniosła pierwsze „dorosłe” zwycięstwo we włoskim Casale. W październiku otrzymała dziką kartę, uprawniającą do startu w Ladies Kremlin Cup w Moskwie. W swoim profesjonalnym debiucie uległa 3:6, 3:6 Nicole Vaidišovej.

W styczniu 2007 wzięła udział w kwalifikacjach do seniorskiego Australian Open. W decydującej fazie przegrała z Juliją Wakułenko. Organizatorzy dali jej możliwość startu na Wimbledonie. Trafiła jednak od razu na Danielę Hantuchovą i gładko jej uległa. W sezonie 2008 wystąpiła w eliminacjach do Wielkiego Szlema w Melbourne. Następnie wystartowała w kilku imprezach ITF, triumfując w Mińsku i Moskwie. W maju w parze z Soraną Cîrsteą zdobyła pierwszy profesjonalny tytuł rozgrywek WTA w marokańskim Fez.

Sezon 2009 rozpoczęła w Auckland, odpadając w drugiej rundzie. Później w Hobart zaliczyła trzeci ćwierćfinał w karierze. Podczas debiutanckiego występu w seniorskim Australian Open zarówno w singlu, jak i w deblu przegrała w pierwszej rundzie. Kolejnym turniejem, w którym zagrała był Open Gaz de France w Paryżu. Przegrała w drugiej rundzie z Jeleną Diemientjewą. Podczas imprezy w Indian Wells osiągnęła największy sukces – doszła do 1/2 finału. Po drodze pokonała po kolei: Martę Domachowską, Jelenę Janković, Karin Knapp, Nurię Llagosterę Vives i Agnieszkę Radwańską w ćwierćfinale. W kolejnym turnieju w USA, w Miami, przegrała w drugiej rundzie z późniejszą triumfatorką – Wiktoryją Azaranką.

W 2012 roku, w parze z Lucie Šafářovą, odniosła swoje trzecie zwycięstwo w deblu – na turnieju w Charleston. W finale pokonały one Anabel Medinę Garrigues oraz Jarosławę Szwiedową 5:7, 6:4, 10–6[1]. W Waszyngtonie osiągnęła finał singla, w którym uległa Magdalénie Rybárikovej 6:1, 6:1.

W pierwszym turnieju sezonu 2013 w Brisbane zdołała awansować do finału, w którym uległa Serenie Williams wynikiem 2:6, 1:6. Podczas startu w Monterrey wygrała całe zawody, pokonując w finale Angelique Kerber 4:6, 6:2, 6:4. Zwyciężyła także w Oeiras, w finale pokonując Carlę Suárez Navarro w dwóch setach. W następnym tygodniu zwyciężyła w zawodach deblowych w Madrycie. Podczas letniej uniwersjady zdobyła dwa medale – złoty w grze podwójnej i srebrny w grze drużynowej.

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A Q3 Q2 1R 2R 3R 2R 1R 3R 1R 1R QF 2R QF QF 1R 3R 1R 2R 0 / 16 22 – 16
French Open A A 2R 3R 3R QF 3R 2R 2R 1R 3R 2R 2R 1R 2R F A QF 0 / 15 28 – 15
Wimbledon A 1R 3R 2R 3R 2R 2R 1R 1R 2R QF 1R 1R 1R NH 3R A A 0 / 14 14 – 14
US Open A Q2 2R 1R 4R QF 2R 3R 2R 2R 3R 1R 1R 2R A 4R A 2R 0 / 14 20 – 14
Ranking na koniec roku 402 281 45 41 21 16 36 26 25 28 28 15 42 30 38 11 367 59 0 / 59 84 – 59

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 1R 1R 1R 1R QF 1R 3R 3R 3R 1R 1R A 1R A 3R 2R 0 / 14 12 – 13
French Open A A A 3R 1R 2R 1R QF 2R 2R A 3R 2R 1R 2R QF A A 0 / 12 15 – 12
Wimbledon A A A 2R 3R 1R 1R 1R QF 3R A A 1R A NH 1R A A 0 / 9 8 – 9
US Open A A 1R 1R 2R 2R 1R 3R 2R QF A 3R QF 3R A A A 1R 0 / 12 15 – 12
Ranking na koniec roku 209 194 85 83 76 61 60 21 33 27 98 51 55 112 103 105 84 82 0 / 47 50 – 46

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A 1R A A 1R A A A A A A A A A 0 / 2 0 – 2
French Open A A A A 1R A A A A 1R A A A A NH A A A 0 / 2 0 – 2
Wimbledon A A A A 1R A A A A A A A A 1R NH 1R A A 0 / 3 0 – 2
US Open A A A A A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 7 0 – 6

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 21 (12–9) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 7 marca 2010 Monterrey Twarda   Daniela Hantuchová 1:6, 6:1, 6:0
Zwyciężczyni 2. 1 sierpnia 2010 Stambuł Twarda   Jelena Wiesnina 5:7, 7:5, 6:4
Zwyciężczyni 3. 6 marca 2011 Monterrey Twarda   Jelena Janković 2:6, 6:2, 6:3
Finalistka 1. 4 sierpnia 2012 Waszyngton Twarda   Magdaléna Rybáriková 1:6, 1:6
Finalistka 2. 5 stycznia 2013 Brisbane Twarda   Serena Williams 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 4. 7 kwietnia 2013 Monterrey Twarda   Angelique Kerber 4:6, 6:2, 6:4
Zwyciężczyni 5. 4 maja 2013 Oeiras Ceglana   Carla Suárez Navarro 7:5, 6:2
Finalistka 3. 22 września 2013 Seul Twarda   Agnieszka Radwańska 7:6(6), 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 6. 2 lutego 2014 Paryż Twarda (hala)   Sara Errani 3:6, 6:2, 6:3
Zwyciężczyni 7. 19 października 2014 Moskwa Twarda (hala)   Irina-Camelia Begu 6:4, 5:7, 6:1
Finalistka 4. 9 sierpnia 2015 Waszyngton Twarda   Sloane Stephens 1:6, 2:6
Zwyciężczyni 8. 18 października 2015 Linz Twarda (hala)   Anna-Lena Friedsam 6:4, 6:3
Finalistka 5. 24 października 2015 Moskwa Twarda (hala)   Swietłana Kuzniecowa 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 9. 9 kwietnia 2017 Monterrey Twarda   Angelique Kerber 6:4, 2:6, 6:1
Zwyciężczyni 10. 6 maja 2017 Rabat Ceglana   Francesca Schiavone 7:5, 7:5
Finalistka 6. 24 września 2017 Tokio Twarda   Caroline Wozniacki 0:6, 5:7
Zwyciężczyni 11. 15 października 2017 Hongkong Twarda   Darja Gawriłowa 5:7, 6:3, 7:6(3)
Zwyciężczyni 12. 26 maja 2018 Strasburg Ceglana   Dominika Cibulková 6:7(5), 7:6(3), 7:6(6)
Finalistka 7. 22 września 2019 Osaka Twarda   Naomi Ōsaka 2:6, 3:6
Finalistka 8. 20 października 2019 Moskwa Twarda (hala)   Belinda Bencic 6:3, 1:6, 1:6
Finalistka 9. 12 czerwca 2021 French Open Ceglana   Barbora Krejčíková 1:6, 6:2, 4:6

Gra podwójna 10 (6–4) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 3 maja 2008 Fez Ceglana   Sorana Cîrstea   Alisa Klejbanowa
  Jekatierina Makarowa
6:2, 6:2
Finalistka 1. 13 czerwca 2008 Palermo Ceglana   Ałła Kudriawcewa   Sara Errani
  Nuria Llagostera Vives
6:2, 6:7(1), 4–10
Zwyciężczyni 2. 8 stycznia 2011 Brisbane Twarda   Alisa Klejbanowa   Klaudia Jans-Ignacik
  Alicja Rosolska
6:3, 7:5
Zwyciężczyni 3. 8 kwietnia 2012 Charleston Ceglana   Lucie Šafářová   Anabel Medina Garrigues
  Jarosława Szwiedowa
5:7, 6:4, 10–6
Zwyciężczyni 4. 11 maja 2013 Madryt Ceglana   Lucie Šafářová   Cara Black
  Marina Erakovic
6:2, 6:4
Finalistka 2. 13 czerwca 2015 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Jelena Janković   Asia Muhammad
  Laura Siegemund
3:6, 5:7
Zwyciężczyni 5. 13 stycznia 2017 Sydney Twarda   Tímea Babos   Sania Mirza
  Barbora Strýcová
6:4, 6:4
Finalistka 3. 28 kwietnia 2019 Stuttgart Ceglana (hala)   Lucie Šafářová   Mona Barthel
  Anna-Lena Friedsam
6:2, 3:6, 6–10
Zwyciężczyni 6. 15 maja 2022 Rzym Ceglana   Wieronika Kudiermietowa   Gabriela Dabrowski
  Giuliana Olmos
1:6, 6:4, 10–7
Finalistka 4. 14 stycznia 2023 Adelaide Twarda   Jelena Rybakina   Luisa Stefani
  Taylor Townsend
5:7, 6:7(3)

Gra mieszana 1 (1–0) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 1 sierpnia 2021 Tokio Twarda   Andriej Rublow   Jelena Wiesnina
  Asłan Karacew
6:3, 6:7(5), 13–11

Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj

W grze pojedynczej edytuj

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2021 zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła – zrezygnowała ze startu)

Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions/WTA Elite Trophy edytuj

W grze pojedynczej edytuj

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2010 Ćwierćfinał   Ana Ivanović 0:6, 1:6
2013 Półfinał   Samantha Stosur 1:6, 6:1, 3:6
2017 Faza grupowa   Angelique Kerber
  Ashleigh Barty
6:3, 3:6, 6:2
4:6, 1:6
2019 Zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła)

Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj

Gra pojedyncza edytuj

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo   Rosja [14]
I runda   Polska: Magda Linette 6:0, 6:3
II runda   Portoryko: Mónica Puig 3:6, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo   Rosyjski Komitet Olimpijski [13]
I runda   Włochy: Sara Errani 6:0, 6:1
II runda   Niemcy: Anna-Lena Friedsam 6:1, 6:1
III runda   Hiszpania: Sara Sorribes Tormo 6:1, 6:3
Ćwierćfinał   Szwajcaria: Belinda Bencic [9] 0:6, 6:3, 3:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (4) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2006   Australian Open Twarda   Caroline Wozniacki 1:6, 6:2, 6:3
Finalistka 2006   French Open Ceglana   Agnieszka Radwańska 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 2006   US Open Twarda   Tamira Paszek 3:6, 6:4, 7:5
Zwyciężczyni 2007   Australian Open Twarda   Madison Brengle 7:6, 7:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra podwójna (6) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2006   Australian Open Twarda   Sharon Fichman   Alizé Cornet
  Corinna Dentoni
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 2006   French Open Ceglana   Sharon Fichman   Agnieszka Radwańska
  Caroline Wozniacki
6:7(4), 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 2006   Wimbledon Trawiasta   Alisa Klejbanowa   Chrystyna Antonijczuk
  Alexandra Dulgheru
6:1, 6:2
Finalistka 2006   US Open Twarda   Sharon Fichman   Mihaela Buzărnescu
  Raluca Olaru
5:7, 2:6
Zwyciężczyni 2007   Wimbledon Trawiasta   Urszula Radwańska   Misaki Doi
  Kurumi Nara
6:4, 2:6, 10–7
Zwyciężczyni 2008   Australian Open Twarda   Ksienija Łykina   Elena Bogdan
  Misaki Doi
6:0, 6:4

Przypisy edytuj

  1. Pavlyuchenkova & Safarova Tested En Route to Title. wtatennis.com, 2012-04-08. [dostęp 2012-04-09]. (ang.).

Bibliografia edytuj