Jelena Janković

tenisistka serbska

Jelena Janković, wym. [ˈjɛlɛna ˈjaːnkɔʋitɕ], srp Јелена Јанковић (ur. 28 lutego 1985 w Belgradzie) – serbska tenisistka, finalistka US Open 2008 w grze pojedynczej, mistrzyni Wimbledonu 2007 w grze mieszanej, reprezentantka Serbii (dawniej Serbii i Czarnogóry) w Pucharze Federacji, olimpijka z Aten (2004), była liderka rankingu WTA Tour.

Jelena Janković
Ilustracja
Państwo

 Serbia

Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1985
Belgrad

Wzrost

177 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2000

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Ricardo Sanchez

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

16 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (11 sierpnia 2008)

Australian Open

SF (2008)

Roland Garros

SF (2007, 2008, 2010)

Wimbledon

4R (2006–2008, 2010, 2015)

US Open

F (2008)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

19 (9 czerwca 2014)

Australian Open

3R (2008, 2013)

Roland Garros

3R (2013, 2014)

Wimbledon

QF (2013)

US Open

3R (2006, 2013–2015)

Jelena Janković podczas turnieju w Dubaju
Jelena Janković trenuje do US Open 2007
Jelena Janković podczas US Open 2007

Wychowanka Tenisowej Szkoły Nicka Bollettieriego w Bradenton na Florydzie, obecnie mieszka ponownie w Belgradzie. Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym backhandem. Posiada status profesjonalny.

W 2001 wygrała juniorski Australian Open 2001. Trzy lata później została wybrana Sportowcem Roku w Serbii i Czarnogórze.

Kariera edytuj

2000-2002 edytuj

W 2000 roku zagrała w swoich pierwszych turniejach rangi ITF, między innymi w Filadelfii i w Clearwater. Po wygraniu juniorskiego Australian Open 2001 w styczniu i otrzymaniu „dzikiej karty”, zadebiutowała w marcu w zawodowym turnieju Pacific Life Open w Indian Wells. Przegrała w drugiej rundzie z Silvią Fariną Elią. Tego samego roku zaczęła reprezentować Serbię i Czarnogórę w Pucharze Federacji (później Serbię).

W marcu 2002 przeszła eliminacje kwalifikacyjne do imprezy w Scottsdale, a w I rundzie głównego turnieju przegrała z Barbarą Schett 3:6, 6:7. W lipcu po raz pierwszy w karierze osiągnęła ćwierćfinał zawodowej imprezy w Stanfordzie, przegrywając 5:7, 3:6 z Kim Clijsters. Próbowała również swoich sił w eliminacjach kwalifikacyjnych US Open 2002, lecz została wyeliminowana już w pierwszej rundzie.

2003-2004 edytuj

Kolejny sezon rozpoczęła od udanych kwalifikacji w Australian Open 2003. W swoim wielkoszlemowym debiucie doszła do II rundy, ulegając tam Amandzie Coetzer. Kilka kolejnych występów zakończyła na pierwszej rundzie. Dopiero w Budapeszcie osiągnęła ćwierćfinał. W drugiej rundzie najwyżej rozstawiona Iva Majoli poddała mecz przeciwko Janković walkowerem. Nie przeszła eliminacji do dwóch kolejnych turniejów wielkoszlemowych w Paryżu i Londynie. Wygrała turniej rangi ITF w Dubaju. 20 października 2003 po raz pierwszy została sklasyfikowana wśród stu najlepszych tenisistek świata, na pozycji dziewięćdziesiątej.

Po słabych występach w Gold Coast i Sydney, niespodziewanie pokonała w pierwszej rundzie Australian Open 2004 Jelenę Diemientjewą, ale było to jej ostatnie singlowe zwycięstwo w tej edycji turnieju. W II rundzie przegrała bowiem z Jill Craybas. W turnieju w Miami wygrała z Manuelą Maleewą. Przegrała później z Tatianą Golovin. W maju wygrała swój pierwszy zawodowy turniej w Budapeszcie. W finale wygrała z Martiną Suchą. Występowała w wielu turniejach, ale w żadnym nie osiągała spektakularnych wyników. Tuż przed Wimbledonem, w ’s-Hertogenbosch, ograła w drugiej rundzie Nadię Pietrową. Po tym turnieju po raz pierwszy została sklasyfikowana w pierwszej pięćdziesiątce rankingu kobiet. Po raz drugi pokonała Pietrową w Filderstadt. W Linz odniosła dwa cenne zwycięstwa nad Wierą Zwonariową i Patty Schnyder. Na koniec sezonu była już jedną z trzydziestu najlepszych tenisistek w rankingu WTA.

2005 edytuj

2005 rozpoczęła od ćwierćfinału w Auckland, przegranego z Marion Bartoli. Miesiąc później osiągnęła finał turnieju zawodowego w Dubaju, w którym uległa Lindsay Davenport. Po drodze pokonała Serenę Williams (nieco szczęśliwie dla Janković, Williams skreczowała). Kolejnym sukcesem był półfinał w Berlinie, a później także finał w Birmingham, przegrany z Mariją Szarapową. Osiągnęła ćwierćfinały w turniejach w Stanfordzie i Cincinnati oraz finał turnieju w Seulu, przegrany z Nicole Vaidišovą. Poprawiła pozycję rankingową na siedemnastą.

2006 edytuj

Przegrała z kwalifikantką Olhą Sawczuk w II rundzie Australian Open. Przez bardzo długi czas, bo już od końcówki sezonu 2005, przestała istnieć na światowych kortach. Przegrywała kolejne turnieje w pierwszych rundach, wypadając z czołowej trzydziestki rankingu WTA. Przełom nastąpił w Rzymie, gdzie doszła do ćwierćfinału. Później osiągnęła półfinał w Strasburgu, III rundę French Open 2006 i turnieju w Birmingham, ćwierćfinał turnieju w ’s-Hertogenbosch, IV rundę Wimbledonu 2006 (wygrała tam z Venus Williams) i ćwierćfinał turnieju w Cincinnati. Zwieńczeniem jej wzrastającej formy był finał turnieju w Los Angeles, który przegrała z Jeleną Diemientjewą. Odnotowała wspaniały występ na US Open 2006, dochodząc do półfinału i pokonując Nicole Vaidišovą, Swietłana Kuzniecową i Jelenę Diemientjewą, ulegając w trzech setach Justine Henin-Hardenne. Po tym sukcesie dotarła jeszcze do półfinałów turniejów w Kantonie i w Pekinie, do ćwierćfinałów turniejów w Stuttgarcie, Linz i Québec, w ostatnim którym skreczowała w meczu z Olgą Puczkową.

2007 edytuj

Początek 2007 to wygrany turniej w Auckland, gdzie pokonała w finale Wierę Zwonariową. Tydzień później osiągnęła finał w turnieju w Sydney, w którym przegrała z Kim Clijsters, po drodze wygrywając z Martiną Hingis, Samanthą Stosur, Amélie Mauresmo i Nicole Vaidišovą. Wyniki te pozwoliły jej zająć przed wielkoszlemowym Australian Open 2007 pozycję liderki rankingu „Champions Race”.

Na Australian Open uległa w IV rundzie późniejszej mistrzyni, Serenie Williams. Przegrała w ćwierćfinale w turnieju w Tokio z Aną Ivanović. Z powodu kontuzji kostki zmuszona była poddać mecz półfinałowy w Dubaju przeciwko Amélie Mauresmo. W poprzedniej rundzie wyeliminowała Martinę Hingis. W Dosze doszła do półfinału, ulegając Justine Henin. Na turniejach amerykańskich osiągnęła czwartą rundę Pacific Life Open, trzecią rundę turnieju w Miami i zwycięstwo w turnieju w Charleston, po którym awansowała na siódme miejsce. W Warszawie przegrała w półfinale z Justine Henin. Podczas turnieju w Berlinie wygrała z Peng Shuai i Anabel Mediną Garrigues. Przegrała w ćwierćfinale po zaciętym boju z Justine Henin wynikiem 6:3, 4:6, 4:6. Po tej imprezie awansowała na 5. pozycję w rankingu WTA. Następnie wygrała turniej w Rzymie po łatwym pojedynku finałowym ze Swietłaną Kuzniecową. Po półfinale French Open 2007 awansowała na najwyższą w karierze pozycję, trzecią. Tydzień później odniosła piąte w swojej karierze zwycięstwo w turnieju WTA. W finale turnieju DFS Classic pokonała Mariję Szarapową 4:6, 6:3, 7:5. Tydzień później przegrała w finale Ordina Open z Anną Czakwetadze 6:7, 6:3, 3:6.

Mimo obiecujących wyników na trawie, niewiele zdziałała w singlu na wielkoszlemowym Wimbledonie 2007, gdzie wygrała mistrzostwo w miksie w parze z Jamie Murray przeciwko parze Alicia Molik/Jonas Björkman.

W czwartej rundzie singla na Wimbledonie poniosła porażkę z Marion Bartoli. Wcześniej pokonała Anne Keothavong, Jarmilę Gajdošovą i Lucie Šafářovą.

W US Open 2007 dotarła do ćwierćfinału singla, gdzie przegrała z Venus Williams. W poprzednich rundach pokonała: Jarmilę Gajdošovą, Wolhę Hawarcową, Alizé Cornet i Sybille Bammer.

We wrześniu w turnieju China Open 2007 dotarła do finału, gdzie uległa Ágnes Szávay 7:6, 5:7, 2:6. W półfinale pokonała powracającą do tenisa po narodzinach dziecka Amerykankę Lindsay Davenport 6:3, 7:5. W Porsche Tennis Grand Prix 2007 w Stuttgarcie osiągnęła półfinał, przegrywając z Justine Henin. Jej forma uległa załamaniu: w dwóch kolejnych startach odpadała już w pierwszych spotkaniach. Na zakończenie sezonu wystąpiła w Sony Ericsson Championships, gdzie została pokonana we wszystkich trzech spotkaniach grupowych. W jednym z tych meczów, przeciwko Marion Bartoli, skreczowała z powodu choroby wirusowej, utrudniającej oddychanie.

2008 edytuj

W przerwie pomiędzy sezonami 2007 i 2008 przeszła operację nosa. Większość czasu spędziła na rekonwalescencji i odbudowywaniu formy.

Na przełomie grudnia i stycznia razem z Novakiem Đokoviciem wzięła udział w rozgrywkach Pucharu Hopmana w Perth. Tam nabawiła się przykrej kontuzji nogi, która zmusiła ją do poddania trzech meczów singlowych. Mimo to Serbia znalazła się w finale. Tam jednak przegrała ze Stanami Zjednoczonymi. Janković straciła punkty rankingowe, ponieważ grając w Perth nie broniła tytułu z Auckland, wywalczonego przed rokiem.

Pojawiła się natomiast w Sydney, gdzie w 2007 była w finale. Po wygranej z Tatianą Golovin została pokonana przez Nicole Vaidisovą. Utraciła 3. miejsce w klasyfikacji WTA na rzecz Any Ivanović.

 
Podczas Australian Open 2008

W Melbourne, eliminując po drodze m.in. Serenę Williams, dotarła do półfinału Australian Open, gdzie przegrała z Mariją Szarapową 3:6, 1:6. W Qatar Total Open dotarła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Chinką Li Na 3:6, 4:6. Rozstawiona z numerem jeden w Canara Bank Bangalore Open, odpadła w ćwierćfinale turnieju. Pokonała ją Yan Zi 3:6, 6:3, 3:5.

Następnie odpadła w półfinale Pacific Life Open, przegrywając z Aną Ivanović 6:7, 3:6. W turnieju w Miami doszła do finału, w którym uległa Serenie Williams, przegrywając 6:1, 5:7, 6:3 odzyskując 3. miejsce w rankingu. W Charleston, rozstawiona z numerem jeden, odpadła w ćwierćfinale turnieju Family Circle Cup po porażce z Wierą Zwonariową 2:6, 6:3, 2:6.

Już w pierwszym turnieju na europejskich kortach ziemnych, w Berlinie, po pokonaniu Peng Shuai i Marii Kirilenko doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Jeleną Diemientjewą. W kolejnym tygodniu w ukochanym mieście – Rzymie obroniła wywalczony przed rokiem tytuł odnosząc tym samym szóste w karierze zwycięstwo w turnieju WTA, pokonując m.in. Venus Williams i Alizé Cornet.

Na francuskim turnieju wielkoszlemowym Roland Garros doszła do półfinału, pokonując po drodze m.in. Agnieszkę Radwańską. Uległa rodaczce Anie Ivanović 4:6 6:3 4:6 w meczu o pierwsze miejsce rankingu WTA.

Następnie udała się na londyński turniej Wimbledon, gdzie, podobnie jak przed rokiem, doszła do czwartej rundy. Została wyeliminowana przez Tajkę Tamarine Tanasugarn wynikiem 3:6 2:6.

Miesiąc później wzięła udział w turnieju East West Bank Classic w Los Angeles mimo kontuzji lewego kolana, której nabawiła się na Wimbledonie. Rozstawiona była z numerem 1, w I rundzie miała więc wolny los. W drugiej pokonała Amerykankę Vanię King 7:5 6:2, w trzeciej Węgierkę Melindę Czink, a w ćwierćfinale Rosjankę Nadię Pietrową 7:5 6:4. W półfinale odpadła w meczu z kolejną Rosjanką Dinarą Safiną. Pierwszego seta przegrała 6:7(3), drugiego natomiast 1:6. Obroniła tym samym punkty z zeszłego roku, nie skorzystała jednak z okazji wyprzedzenia swojej rodaczki Any Ivanović w rankingu WTA, co niechybnie nastąpiłoby, gdyby Janković wygrała cały turniej, ponieważ Ivanović nie przyjechała bronić tytułu, który wywalczyła w Los Angeles rok wcześniej. Szansę miała też w turnieju Rogers Cup w Montrealu, jednak przegrała w meczu o półfinał ze Słowaczką Dominiką Cibulkovą 5:7 2:6. We wcześniejszych rundach pokonała Aleksandrę Wozniak i Stéphanie Dubois. Na turnieju była rozstawiona z dwójką.

11 sierpnia, wyprzedzając swoją rodaczkę Anę Ivanović, Janković została nową liderką rankingu WTA – 18. w historii. W tym samym tygodniu wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie, gdzie przegrała w ćwierćfinale z Dinarą Safiną 2:6, 7:5, 3:6. Ten dość słaby występ sprawił, że w następnym tygodniu powróciła na drugą pozycję rankingu.

Wielkoszlemowe US Open było jednym z jej największych dotychczasowych sukcesów w karierze – w Nowym Jorku osiągnęła bowiem swój pierwszy finał wielkoszlemowy. Przegrała go z Sereną Williams 4:6, 5:7. Wcześniej wygrała z Coco Vandeweghe, Sofią Arvidsson, Zheng Jie, Caroline Wozniacki, w ćwierćfinale pokonała Sybille Bammer 6:1, 6:4, natomiast w półfinale tegoroczną złotą medalistkę Jelenę Diemientjewą 6:4, 6:4.

Później wzięła udział w turnieju Toray Pan Pacific Open rozgrywanym w Tokio, jednakże odpadła już w ćwierćfinale po meczu ze Swietłaną Kuzniecową, który zakończył się wynikiem 6:2, 5:7, 5:7. Sukces odniosła tydzień później na turnieju China Open w Pekinie. W finale zrewanżowała się Kuzniecowej za porażkę w Tokio. Pokonała ją 6:3, 6:2. Zdobyła tym samym swój siódmy tytuł w karierze. Po zwycięstwie w Chinach wzięła udział w Porsche Tennis Grand Prix w Stuttgarcie. Wygrała, w finale pokonując Nadię Pietrową 6:3 6:4. Wcześniej, po dramatycznym meczu pokonała Venus Williams. Mecz zakończył się wynikiem 6:7 7:5 6:2. Tydzień później Janković wystartowała w turnieju Kremlin Cup w Moskwie. W finale pokonała Wierę Zwonariową. Odnotowała tym samym fantastyczną serię trzech wygranych turniejów z rzędu. Po turnieju w Stuttgarcie powróciła na fotel liderki WTA. Doskonała passa Jeleny zakończyła się na turnieju w Zurychu. Nowa liderka uległa w drugiej rundzie Włoszce Flavii Pennecie. W kończących sezon zawodach Sony Ericsson Championships w Katarze, Janković zameldowała się w półfinale. W spotkaniach grupowych pokonała Anę Ivanović oraz Swietłanę Kuzniecową, w ostatnim meczu ulegając Zwonariowej. W półfinale przegrała z późniejszą triumfatorką, Venus Williams 2:6 6:2 3:6. Wcześniej zapewniła sobie pozycję nr. 1 w obu rankingach WTA.

2010 edytuj

Jelena zaczęła od turnieju w Sydney, gdzie od razu odpadła w I rundzie przegrywając z Ágnes Szávay 7:5, 1:6, 5:7. W Australian Open przegrała w III rundzie z niżej notowaną Aloną Bondarenko 2:6, 3:6. W Dubaju I rundę miała wolną w II wygrała z Aravane Rezaï, ale w III przegrała 3:6, 2:6 z Wierą Zwonariewą. Następnie broniła tytułu w turnieju Andalucia Tennis Experience, ale będąc rozstawioną z 1 odpadła w I rundzie. W Indian Wells przełamała się i wygrała swój 12 tytuł pokonując w finale Caroline Wozniacki 6:2, 6:4. Następnie w turnieju w Miami doszła do IV rundy gdzie przegrała z Samanthą Stosur 1:6, 6:7. W turnieju w Stuttgarcie doszła do ćwierćfinału w którym ostatecznie przegrała po znakomitej walce z Justine Henin. Turniej w Rzymie był również bardzo dobry w wykonaniu Jeleny, ponieważ przegrała dopiero w finale z Hiszpanką María José Martínez Sánchez 6:7, 5:7. Na kortach Rolanda Garrosa osiągnęła swój trzeci półfinał we French Open przegrywając z Samanthą Stosur. Po turnieju w Paryżu awansowała na 3. miejsce w rankingu WTA. Na turnieju wimbledońskim w IV rundzie w meczu z Wierą Zwonariową musiała skreczować z powodu kontuzji. Po turnieju w Londynie została wiceliderką rankingu WTA.

2011 edytuj

W 2011 roku miał miejsce regres formy tej zawodniczki. Zaliczyła jeden finał w turnieju Western & Southern Open w Cincinnati, gdzie przegrała 6:4, 6:7(3), 3:6 z Mariją Szarapową. Ponadto w turniejach wielkoszlemowych osiągnęła jedynie 4. rundę we French Open. W pozostałych trzech turniejach tej rangi odpadała we wcześniejsze fazie (w pierwszej, drugiej i trzeciej rundzie).

2012 edytuj

W roku 2012 Janković doszła do 4. rundy w turnieju Australian Open, do 2. rundy we French Open, zaś w Londynie przegrała swój pierwszy mecz. Na igrzyskach olimpijskich w Londynie przegrała pierwsze spotkanie z Sereną Williams 3:6, 1:6. W tym sezonie osiągnęła dwa finały turniejowe – w Birmingham oraz w Dallas.

2013 edytuj

Sezon 2013 Janković rozpoczęła od turnieju w Sydney, gdzie wygrała z Tamirą Paszek, natomiast w drugiej rundzie uległa Robervie Vinci. Na Australian Open doszła do trzeciej rundy, wygrywając z Johanną Larsson i Marią João Koehler. W kolejnym meczu przegrała z rodaczką Aną Ivanović. W Dosze Serbka przegrała w pierwszej rundzie z Monicą Niculescu. Na turnieju w Bogocie, rozstawiona z pierwszym numerem, wygrywała kolejno z Julią Cohen, Marianą Duque Mariño, Aleksandrą Cadanțu i Karin Knapp. W ostatnim pojedynku turnieju pokonała Paulę Ormaecheę wynikiem 6:1, 6:2. W Indian Wells osiągnęła drugą rundę, a w Miami półfinał zawodów. Następnie awansowała do finału zawodów w Charleston, gdzie uległa Serenie Williams 6:3, 0:6, 2:6.

W Stuttgarcie pokonała w pierwszej rundzie Samanthę Stosur dwa razy do czterech gemów, by następnie ulec Sabine Lisicki 7:6(3), 7:5. W grze podwójnej awansowała do ćwierćfinału. W Madrycie przegrała w pierwszej rundzie gry pojedynczej z Chanelle Scheepers 6:7(1), 6:3, 6:3, natomiast w grze podwójnej osiągnęła drugą rundę. W Rzymie zanotowała ćwierćfinały w obu konkurencjach, w singlu przegrywając z Simoną Halep 6:4, 0:6, 7:5. Na French Open osiągnęła ćwierćfinał, ulegając w nim Marii Szarapowej 6:0, 4:6, 3:6. W deblu przegrała w trzecim meczu, a w mikście dotarła do drugiej rundy. W zawodach w Norymberdze, jako najwyżej rozstawiona, osiągnęła półfinał, w której przegrała z Andreą Petković 4:6, 3:6. Na Wimbledonie uległa w drugiej rundzie rodaczce, Wiesnie Dołonc w dwóch setach. W grze podwójnej natomiast awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa późniejszym triumfatorkom turnieju.

W Carlsbadzie Serbka wygrała jeden mecz w singlu i dwa spotkania w deblu. W Toronto zanotowała trzecią rundę singla, a w grze podwójnej razem z Katariną Srebotnik odniosły triumf. Półfinał singla osiągnęła w Cincinnati. Na US Open przegrała w czwartej rundzie z Li Na. Jedno spotkanie mniej wygrała w deblu.

W Tokio Janković przegrała w meczu trzeciej rundy singla i ćwierćfinale gry podwójnej. W Pekinie awansowała do finału, w którym uległa Serenie Williams 2:6, 2:6. W turnieju WTA Tour Championships osiągnęła półfinał.

2014 edytuj

Na rozpoczęcie sezonu 2014 Janković osiągnęła półfinał w Brisbane. Na Australian Open przegrała w czwartej rundzie z Simoną Halep. Półfinał w grze pojedynczej i ćwierćfinał w grze podwójnej odniosła w Dosze. W Dubaju przegrała w spotkaniu ćwierćfinałowym. W zawodach w Indian Wells Serbka osiągnęła fazę ćwierćfinałową, natomiast w Miami przegrała w swoim pierwszym meczu.

Dwa ćwierćfinały zaliczyła w Charleston. W Bogocie Janković awansowała do finału, w którym uległa Caroline Garcii 3:6, 4:6. Półfinały w obu konkurencjach udało się jej wywalczyć w Stuttgarcie. Także półfinał zanotowała w Rzymie. We French Open awansowała do czwartej rundy, w której uległa Sarze Errani, natomiast do trzeciej rundy doszła w grze podwójnej.

Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od porażek w pierwszej rundzie w singlu i deblu w turnieju w Eastbourne. Takie same rezultaty odniosła na Wimbledonie w konkurencjach gry pojedynczej i podwójnej.

W Montrealu Janković wygrała po jednym meczu w singlu i deblu. W grze pojedynczej w Cincinnati awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa Serenie Williams 1:6, 3:6, zaś w grze podwójnej przegrała w pierwszym spotkaniu. W US Open Serbka zanotowała czwartą rundę singla i trzecią debla.

Okres gry w Azji rozpoczęła od półfinału debla i drugiej rundy singla w Tokio. Również drugą rundę gry pojedynczej osiągnęła w Wuhanie, a w Pekinie odpadła w pierwszym meczu. Sezon zakończyła drugą rundą w Tiencinie.

2015 edytuj

Janković rozpoczęła nowy sezon od porażki w pierwszej rundzie singla i ćwierćfinale debla w Brisbane. Pierwszą rundę zaliczyła także podczas Australian Open, zarówno w singlu, jak i w deblu. W Dubaju wygrała po jednym meczu w obu konkurencjach. Ten sam wynik w grze pojedynczej powtórzyła w Dosze. Do pierwszego finału w sezonie Serbka awansowała w Indian Wells. Przegrała w nim z Simoną Halep 6:2, 5:7, 4:6. W deblu przegrała w pierwszej rundzie. W Miami udział w grze pojedynczej i podwójnej zakończyła na drugiej rundzie.

W kwietniu Serbka zagrała w Charleston, docierając do 3. rundy, oddając walkowerem mecz z Danką Kovinić, natomiast w Rzymie również odpadła po dwóch wygranych pojedynkach. W połowie maja Serbka doszła do ćwierćfinału, a w nim przegrała, kreczując w drugim secie rywalizacji ze Sloane Stephens. Udział we French Open zakończyła na pierwszej rundzie – tym razem jej pogromczynią okazała się tenisistka z kwalifikacji, Sesił Karatanczewa.

Okres gry na kortach trawiastych Janković rozpoczęła od zawodów w ’s-Hertogenbosch, gdzie w półfinale uległa Belindzie Bencic w dwóch setach, sama wcześniej wygrywając z rywalkami w ten sam sposób. W zawodach debla osiągnęła finał, razem z Anastasiją Pawluczenkową przegrywając w meczu mistrzowskim z deblem Asia MuhammadLaura Siegemund 3:6, 5:7. W Birmingham wygrała dwa spotkania, a w trzeciej rundzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią, Angelique Kerber. Na Wimbledonie pokonywała kolejno Rosjanki Jelenę Wiesninę i Jewgieniję Rodinę, obrończynię tytułu, Petrę Kvitovą, by w czwartej rundzie przegrać z Agnieszką Radwańską.

W Stambule w pierwszej rundzie uległa Urszuli Radwańskiej. W grze podwójnej osiągnęła kolejny finał – tym razem wspólnie z Çağlą Büyükakçay nie sprostały Darji Gawriłowej i Elinie Switolinie, przegrywając 7:5, 1:6, 4–10. Podczas cyklu US Open Series Serbka wystąpiła w Toronto, gdzie w drugiej rundzie przegrała z Halep. Następnie dotarła do ćwierćfinału w Cincinnati, pokonując m.in. Madison Keys i Karolínę Plíškovą, by ponownie przegrać z Rumunką, tym razem w półfinale. Na US Open przegrała w pierwszym pojedynku z występującą z dziką kartą Océane Dodin.

Janković okres gry na kortach w Azji rozpoczęła od występu w Kantonie, odnosząc przy tym końcowy triumf, pokonawszy w finale Denisę Allertovą 6:2, 6:0. Z turnieju rangi WTA Premier 5 w Wuhanie Serbka odpadła w drugiej rundzie, a z zawodów rangi WTA Premier Mandatory w Pekinie – w pierwszej. Niedługo potem Serbka wygrała turniej w Hongkongu, pokonując 3:6, 7:6(4), 6:1 Angelique Kerber w decydującym pojedynku.

Po powrocie do Europy Janković dotarła do ćwierćfinału zawodów w Luksemburgu, gdzie została pokonana w ćwierćfinale przez późniejszą triumfatorkę Misaki Doi. W kończących sezon zawodach w WTA Elite Trophy w Zhuhai Serbka w grupie wygrała z Sarą Errani 6:4, 7:5 oraz przegrała z Karolíną Plíškovą 4:6, 6:3, 2:6, dzięki czemu zajęła w grupie drugie miejsce, co nie pozwoliło jej awansować do półfinału.

Sezon zakończyła na 21. miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.

Życie prywatne edytuj

Związana z Mlađanem Jankoviciem, piłkarzem wodnym z Czarnogóry. Jej trenerem jest Hiszpan Ricardo Sánchez. Do tenisa zachęcił ją starszy brat, Marko. Jelena jest absolwentką Uniwersytetu Megatrend w Belgradzie na kierunku ekonomia – zawiesiła jednak studia w 2006 roku, będąc na trzecim roku. W 2007 roku została ambasadorem Serbii UNICEF-u. Rodzice, Snežana i Veselin są ekonomistami. Jako dziecko grała na fortepianie. Ulubione miasto to Rzym.

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 Tytuły Z–P
Australian Open A A 2R 2R 2R 2R 4R SF 4R 3R 2R 4R 3R 4R 1R 2R 3R 0 / 15 29 – 15
French Open A A Q2 1R 1R 3R SF SF 4R SF 4R 2R QF 4R 1R 1R 1R 0 / 14 31 – 14
Wimbledon A A Q1 1R 3R 4R 4R 4R 3R 4R 1R 1R 2R 1R 4R 2R 1R 0 / 14 21 – 14
US Open A Q1 Q3 2R 3R SF QF F 2R 3R 3R 3R 4R 4R 1R 2R 1R 0 / 14 32 – 14
Ranking na koniec roku 361 194 85 28 22 12 3 1 8 8 14 22 8 16 21 55 153 0 / 57 113 – 57

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A 2R 1R 1R 3R A 2R A A 3R 2R 1R 1R 1R 0 / 10 6 – 10
French Open A A A A 1R 1R 2R A A A 2R A 3R 3R A A 1R 0 / 7 5 – 7
Wimbledon A A A A 1R 2R A A A 3R 1R 1R QF 1R 1R 3R 1R 0 / 10 8 – 9
US Open A A A A 2R 3R 1R A A 1R 2R 1R 3R 3R 3R 1R 2R 0 / 11 11 – 11
Ranking na koniec roku 292 139 43 107 102 137 304 20 47 63 127 134 0 / 38 30 – 37

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 1R 2R A A A A 2R A A A A A 0 / 3 2 – 3
French Open A A A A 1R A A A A A A A 2R A A 2R A 0 / 3 2 – 3
Wimbledon A A A 1R 2R A W A A A A A A A A A A 1 / 3 7 – 1
US Open A A A A 1R A A 1R A A A A A A A A A 0 / 2 0 – 2
1 / 11 11 – 9

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 37 (16-21) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 2 maja 2004 Budapeszt Ceglana   Martina Suchá 7:6(4), 6:3
Finalistka 1. 5 marca 2005 Dubaj Twarda   Lindsay Davenport 4:6, 6:3, 4:6
Finalistka 2. 12 czerwca 2005 Birmingham Trawiasta   Marija Szarapowa 2:6, 6:4, 1:6
Finalistka 3. 2 października 2005 Seul Twarda   Nicole Vaidišová 5:7, 3:6
Finalistka 4. 13 sierpnia 2006 Los Angeles Twarda   Jelena Diemientjewa 3:6, 6:4, 4:6
Zwyciężczyni 2. 6 stycznia 2007 Auckland Twarda   Wiera Zwonariowa 7:6(9), 5:7, 6:3
Finalistka 5. 12 stycznia 2007 Sydney Twarda   Kim Clijsters 6:4, 6:7(1), 4:6
Zwyciężczyni 3. 15 kwietnia 2007 Charleston Ceglana   Dinara Safina 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 4. 20 maja 2007 Rzym Ceglana   Swietłana Kuzniecowa 7:5, 6:1
Zwyciężczyni 5. 17 czerwca 2007 Birmingham Trawiasta   Marija Szarapowa 4:6, 6:3, 7:5
Finalistka 6. 23 czerwca 2007 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Anna Czakwetadze 6:7(2), 6:3, 3:6
Finalistka 7. 19 sierpnia 2007 Toronto Twarda   Justine Henin 6:7(3), 5:7
Finalistka 8. 23 września 2007 Pekin Twarda   Ágnes Szávay 7:6(7), 5:7, 2:6
Finalistka 9. 5 kwietnia 2008 Miami Twarda   Serena Williams 1:6, 7:5, 3:6
Zwyciężczyni 6. 18 maja 2008 Rzym Ceglana   Alizé Cornet 6:2, 6:2
Finalistka 10. 7 września 2008 US Open Twarda   Serena Williams 4:6, 5:7
Zwyciężczyni 7. 28 września 2008 Pekin Twarda   Swietłana Kuzniecowa 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 8. 5 października 2008 Stuttgart Twarda (hala)   Nadieżda Pietrowa 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 9. 12 października 2008 Moskwa Dywanowa (hala)   Wiera Zwonariowa 6:2, 6:4
Zwyciężczyni 10. 12 kwietnia 2009 Marbella Ceglana   Carla Suárez Navarro 6:3, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni 11. 11 sierpnia 2009 Cincinnati Twarda   Dinara Safina 6:4, 6:2
Finalistka 11. 3 października 2009 Tokio Twarda   Marija Szarapowa 2:5 krecz
Zwyciężczyni 12. 21 marca 2010 Indian Wells Twarda   Caroline Wozniacki 6:2, 6:4
Finalistka 12. 8 maja 2010 Rzym Ceglana   María José Martínez Sánchez 6:7(5), 5:7
Finalistka 13. 6 marca 2011 Monterrey Twarda   Anastasija Pawluczenkowa 6:2, 2:6, 3:6
Finalistka 14. 22 sierpnia 2011 Cincinnati Twarda   Marija Szarapowa 6:4, 6:7(3), 3:6
Finalistka 15. 18 czerwca 2012 Birmingham Trawiasta   Melanie Oudin 4:6, 2:6
Finalistka 16. 26 sierpnia 2012 Dallas Twarda   Roberta Vinci 5:7, 3:6
Zwyciężczyni 13. 24 lutego 2013 Bogota Ceglana   Paula Ormaechea 6:1, 6:2
Finalistka 17. 7 kwietnia 2013 Charleston Ceglana   Serena Williams 6:3, 0:6, 2:6
Finalistka 18. 6 października 2013 Pekin Twarda   Serena Williams 2:6, 2:6
Finalistka 19. 13 kwietnia 2014 Bogota Ceglana   Caroline Garcia 3:6, 4:6
Finalistka 20. 22 marca 2015 Indian Wells Twarda   Simona Halep 6:2, 5:7, 4:6
Zwyciężczyni 14. 2 sierpnia 2015 Nanchang Twarda   Chang Kai-chen 6:3, 7:6(6)
Zwyciężczyni 15. 26 września 2015 Kanton Twarda   Denisa Allertová 6:2, 6:0
Zwyciężczyni 16. 18 października 2015 Hongkong Twarda   Angelique Kerber 3:6, 7:6(4), 6:1
Finalistka 21. 24 września 2016 Kanton Twarda   Łesia Curenko 4:6, 6:3, 4:6

Gra podwójna 5 (2-3) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 18 czerwca 2006 Birmingham Trawiasta   Li Na   Jill Craybas
  Liezel Huber
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 2. 11 sierpnia 2013 Toronto Twarda   Katarina Srebotnik   Anna-Lena Grönefeld
  Květa Peschke
5:7, 6:2, 10–6
Finalistka 1. 13 czerwca 2015 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Anastasija Pawluczenkowa   Asia Muhammad
  Laura Siegemund
3:6, 5:7
Finalistka 2. 26 lipca 2015 Stambuł Twarda   Çağla Büyükakçay   Darja Gawriłowa
  Elina Switolina
7:5, 1:6, 4–10
Finalistka 3. 25 czerwca 2017 Santa Ponça Trawiasta   Anastasija Sevastova   Chan Yung-jan
  Martina Hingis
walkower

Gra mieszana 1 (1-0) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 8 lipca 2007 Wimbledon Trawiasta   Jamie Murray   Alicia Molik
  Jonas Björkman
6:4, 3:6, 6:1

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (1) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2001   Australian Open Twarda   Sofia Arvidsson 6:2, 6:1

Gra podwójna (1) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2001   US Open Twarda   Matea Mežak   Galina Fokina
  Swietłana Kuzniecowa
5:7, 3:6

Bibliografia edytuj