Wiera Zwonariowa
Wiera Igoriewna Zwonariowa, ros. Вера Игоревна Звонарёва (ur. 7 września 1984 w Moskwie) – rosyjska tenisistka. Triumfatorka turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, finalistka Wimbledonu 2010 oraz US Open 2010 w grze pojedynczej, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008). Sklasyfikowana najwyżej na drugim miejscu w rankingu WTA Tour.
_(41743535870).jpg)
| ||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Wiera Igoriewna Zwonariowa | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
7 września 1984 | |||||||||
| Wzrost |
172 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Status profesjonalny |
wrzesień 2000 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywna | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
12 WTA, 3 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
2 (25 października 2010) | |||||||||
| Australian Open |
SF (2009, 2011) | |||||||||
| Roland Garros |
QF (2003) | |||||||||
| Wimbledon |
F (2010) | |||||||||
| US Open |
F (2010) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
16 WTA, 2 WTA 125, 2 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
9 (8 sierpnia 2005) | |||||||||
| Australian Open |
W (2012) | |||||||||
| Roland Garros |
QF (2006) | |||||||||
| Wimbledon |
F (2010) | |||||||||
| US Open |
W (2006, 2020) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||
Kariera tenisowa edytuj
2003 edytuj
W tym roku Zwonariowa zdobyła swój pierwszy tytuł w Bol pokonując w nim Conchitę Martínez Granados 6:1, 6:3. W turnieju w Berlinie pokonała ówczesną 10 Anastazji Myskinie. We French Open została rozstawiona z numerem 22 dochodząc do ćwierćfinału pokonując m.in. Amerykankę Venus Williams, ale uległa w 3 setach Nadii Pietrowej. Na Wimbledonie przystąpiła do rywalizacji jako 16 zawodniczka rankingu WTA i doszła do IV rundy ulegając rozstawionej z numerem 4 Venus Williams 1:6, 3:6. W turnieju US Open była rozstawiona z numerem 13 i doszła do III rundy ulegając Meghann Shaughnessy 6:4, 4:6, 2:6. W turnieju w Moskwie przegrała w finale gry podwójnej. Sezon 2003 zakończyła jako 13.
2004 edytuj
Wiera zaczęła sezon od dotarcia do IV rundy Australian Open przegrywając w niej z Lindsay Davenport 1:6, 3:6. W lutym wygrała swój drugi turniej w Memphis pokonując w finale Lisę Raymond 4:6, 6:4, 7:5. Również w parze z Mariją Szarapową doszły do finału gry podwójnej. Po tym turnieju awansowała do pierwszej dziesiątki rankingu WTA. W turnieju French Open doszła do III rundy ulegając Marii Szarapowej 3:6, 6:7. Na Wimbledonie powtórzyła swój wynik z 2003 roku dochodząc do IV rundy ulegając Lindsay Davenport 4:6, 4:6. Następnie doszła do finału turnieju w Cincinnati przegrywając znowu Lindsay Davenport 3:6, 2:6. W turnieju US Open dotarła do IV rundy gry pojedynczej ulegając późniejszej finalistce tego turnieju Jelenie Diemientjewej 6:1, 4:6, 3:6. Natomiast w grze mieszanej wygrała turniej z Bobem Bryanem. W turnieju w Moskwie w parze z Anastasiją Myskiną wygrała swój pierwszy tytuł deblowy. Natomiast w turnieju w Filadelfii doszła do finału przegrywając z Amélie Mauresmo 6:3, 2:6, 2:6. Zwonariowa zakończyła rok na 11 pozycji w rankingu WTA.
2005 edytuj
Na turnieju Australian Open przegrała już w II rundzie z Wierą Duszewiną 3:6, 3:6. Następnie obroniła tytuł wywalczony sprzed roku w Memphis pokonując w finale Meghann Shaughnessy 7:6, 6:2. W turnieju w Berlinie w parze z Jeleną Lichowcewą wygrała swój drugi deblowy turniej. W turnieju French Open odpadła w III rundzie z Mary Pierce 6:7, 5:7. W turnieju w Eastbourne doszła do finału debla. W turnieju na trawiastych kortach w Wimbledonie odpadła w II rundzie z Květą Peschke 6:1, 4:6, 3:6. W turnieju w Stanfordzie w parze z Jeleną Lichowcewą przegrały w finale debla. Po tym turnieju Wiera doznała kontuzji która wykluczyła ją z gry do końca sezon. Sezon zakończyła na 42 miejscu w rankingu WTA.
2006 edytuj
Sezon zaczęła od turnieju w Auckland, gdzie doszła do finału przegrywając z Marion Bartoli 2:6, 2:6, ale w grze podwójnej w parze z Jeleną Lichowcewą wygrały ten turniej pokonując w finale 6:3, 6:4 parę Émilie Loit i Barbora Záhlavová-Strýcová. Natomiast w Australian Open uległa już w I rundzie Martinie Hingis 1:6, 2:6. W kolejnym turnieju wielkoszlemowym French Open odpadła również w I rundzie ulegając Dinarze Safinie. W turnieju w Birmingham wygrała swój 4 turniej pokonując w finale Jameę Jackson 7:6, 7:6. W turnieju wimbledońskim trafiła w pierwszej rundzie na Kim Clijsters i przegrała 5:7, 3:6. Natomiast w grze mieszanej w parze z Andy Ramem wygrała swój drugi tytuł wielkoszlemowy w grze mieszanej. W turnieju przygotowawczym do US Open w Cincinnati pokonała w finale Katerinę Srebotnik 6:2, 6:4. W turnieju US Open doszła do III rundy pokonując po drodze Martę Domachowską 7:6, 6:6, a ulegając Jelenie Diemientjewej 5:7, 3:6. W parze z Nathalie Dechy wygrały cały turniej w kategorii gry deblowej. Sezon zakończyła jako 24 w rankingu WTA.
2007 edytuj
Wiera zaczęła sezon dochodząc po raz drugi z rzędu do finału turnieju w Auckland, gdzie przegrała z Jeleną Janković 6:7, 7:5, 3:6. W Australian Open doszła do IV rundy gdzie przegrała z Mariją Szarapową 5:7, 4:6. W turnieju w Indian Wells po raz pierwszy w swojej karierze wygrała z numerem 1 światowego rankingu Mariją Szarapową w IV rundzie, ale uległa w ćwierćfinale Chince Li Na 4:6, 5:7. Z powodu kontuzji nadgarstka musiała wycofać się z French Open i Wimbledonu. Na korty wróciła na turniej US Open w którym doszła do III rundy przegrywając z Sereną Williams4:6, 6:7. Sezon zakończyła jako 22.
2008 edytuj
Sezon zaczęła jak zwykle od turnieju w Auckland, gdzie została rozstawiona z numerem 1 i przegrała w ćwierćfinale. Następnym jej turniejem był turniej w Hobart, gdzie doszła do finału w którym musiała dać walkowera Eleni Daniilidu. W turnieju Australian Open odpadła już w I rundzie przegrywając z Ai Sugiyama. Następnie doszła do finału turnieju Qatar Total Open w Dosze, gdzie przegrała z Mariją Szarapową 1:6, 6:2, 0:6. W turnieju w Charleston doszła po raz trzeci w sezonie do finału w którym przegrała z Sereną Williams 4:6, 6:3, 3:6. Następnie w turnieju w Pradze wygrała swój szósty turniej pokonując Wiktoryję Azarankę 7:6, 6:2. W turnieju French Open została rozstawiona z numerem 11 i doszła do IV rundy przegrywając z Jeleną Diemientjewą 4:6, 6:1, 2:6. Na kortach Wimbledonu została rozstawiona z numerem 13 i dość nieoczekiwanie odpadła już w II rundzie przegrywając z Tamarine Tanasugarn 6:7, 6:4, 3:6. W lipcu w parze z Jeleną Wiesniną doszły do finału turnieju w Stanfordzie, w którym przegrały z Carą Black i Liezel Huber. Na Igrzyskach Olimpijskich zdobyła brązowy medal, pokonując Li Na w walce o 3 miejsce. Na kortach Flushing Meadows w Nowym Jorku doszła do II rundy w której przegrała z Tetianą Perebyjnis 3:6, 3:6. Po tym turnieju wygrała swój siódmy zawodowy turniej w Kantonie pokonując w finale Peng Shuai 6:7, 6:0, 6:2. Następnie osiągnęła dwa finały w Moskwie przegrana z Janković i w Linz przegrana z Aną Ivanović. Jako 8 zakwalifikowała się do turnieju mistrzyń w którym doszła do finału pokonując po drodze Swietłanę Kuzniecową 6:2, 6:3, Anę Ivanović 6:3, 6:7, 6:4, Jelenę Janković 2:6, 6:3, 6:4, w półfinale Jelenę Diemientjewą 7:6, 3:6, 6:3 i uległa dopiero Venus Williams 7:6, 0:6, 2:6. Sezon zakończyła jako 7.
2009 edytuj
Sezon 2009 Wiera zaczęła znakomicie dochodząc do półfinału Australian Open pokonując po drodze m.in. Nadię Pietrową i Marion Bartoli, a ulegając dopiero Dinarze Safinie 3:6, 6:7. W turnieju w Pattaya wygrała cały turniej pokonując w finale Sanie Mirze. Następnie W turnieju w Indian Wells Wiera rozegrała swój najlepszy turniej w karierze wygrywając w singlu w po drodze m.in. Li Na, Caroline Wozniacki, Wiktoryję Azarankę, a w finale ostatecznie pokonała Anę Ivanović 7:6, 6:2. Również w tym turnieju w parze z Wiktoryją Azaranką wygrały cały turniej. Z powodu kontuzji Wiera musiała wycofać się z wielkoszlemowego French Open. W turnieju wimbledońskim odpadła w III rundzie. W US Open dotarła do IV rundzie, gdzie mając siedem piłek meczowych przegrała z Flavią Penettą 6:3, 6:7, 0:6. Na turnieju mistrzyń była zawodniczką rezerwową i zastąpiła Dinarę Safinę w meczu z Caroline Wozniacki, ale po tym meczu wycofała się z turnieju. Sezon zakończyła na 9 miejscu w rankingu WTA.
2010 edytuj
Sezon rozpoczęła od turnieju w Sydney. W I rundzie przy stanie 3:3 w meczu z Jeleną Wiesniną musiała skreczować. Następnie wystartowała w Australian Open, gdzie doszła do IV rundy przegrywając z Wiktoryją Azaranką 6:4, 4:6, 0:6.
W turnieju w Pattaya zdołała obronić tytuł. W finale pokonała Tamarine Tanasugarn 6:4, 6:4. Nie obroniła tytułu w Indian Wells, przegrywając w IV rundzie 2:6, 5:7 z Samanthą Stosur. Odpadła również w IV rundzie turnieju w Miami, gdzie po pokonaniu Melanie Oudin i Sary Errani przegrała z Justine Henin 1:6, 4:6
Osiągnęła finał turnieju w Charleston, zwyciężyła z nią tylko Samantha Stosur – 0:6, 3:6. Po drodze pokonała Melanie Oudin 7:5, 6:2 i Caroline Wozniacki, która musiała skreczować przy wyniku 5:2 dla Wiery, z powodu kontuzji lewej kostki.
Słabą formę pokazała na kortach ziemnych. Przegrała w II rundach turnieju w Rzymie (z Petrą Kvitovą 4:6, 0:6) i w Madrycie (z Venus Williams 5:7, 3:6). W paryskim turnieju French Open dotarła do II rundy, ulegając 4:6, 4:6 Anastasiji Rodinowej.
Na trawiastych kortach Wimbledonu pokonując m.in. Yaninę Wickmayer, Jelenę Janković i Kim Clijsters doszła do pierwszego swojej karierze finału wielkoszlemowego w grze pojedynczej, w którym przegrała z Sereną Wiliams 3:6, 2:6.
2012 edytuj
Sezon rozpoczęła od przegranej w pierwszej rundzie turnieju w Sydney ze swoją rodaczką, Swietłaną Kuzniecową, wynikiem 1:6, 2:6.
Podczas Australian Open doszła do trzeciej rundy w grze pojedynczej. W pierwszym meczu pokonała w trzech setach Rumunkę Alexandrę Dulgheru. W kolejnym spotkaniu pokonała po dwóch setach walki reprezentantkę Czech – Lucie Hradecką. W następnej rundzie nie sprostała rodaczce Jekatierinie Makarowej. Mecz zakończył się wynikiem 6:7(7), 1:6. W zawodach gry podwójnej w parze ze Swietłaną Kuzniecową pokonała w finale Włoszki: Sarę Errani oraz Robertę Vinci[1]. Był to drugi wygrany finał turnieju wielkoszlemowego w grze podwójnej.
Nie wystartowała we French Open 2012, a podczas Wimbledonu odpadła w trzeciej rundzie po kreczu w drugim secie w meczu z Kim Clijsters przy stanie 3:6, 3:4. Później wystartowała w turnieju olimpijskim rozgrywanym również na londyńskiej trawie, jednak podobnie jak miesiąc wcześniej odpadła w trzeciej rundzie. Przegrała z późniejszą mistrzynią Sereną Williams 1:6, 0:6. To był ostatni występ Zwonariowej na profesjonalnych kortach w sezonie.
2013–2015 edytuj
Przez kontuzję nie występowała w całym sezonie 2013.
Powrót do gry w kolejnym roku nie był zbyt udany – porażki w pierwszych rundach w Shenzhen i Australian Open. Wygrała jeden mecz w Pattaya z Peangtarn Plipuech 6:3, 6:2, ale w drugiej rundzie przegrała z Jekatieriną Makarową 0:6, 2:6. W Tajlandii w grze podwójnej poszło już jej zdecydowanie lepiej, gdyż awansowała aż do półfinału. W parze z Noppawan Lertcheewakarn przegrała w walce o finał z późniejszymi triumfatorkami Peng Shuai i Zhang Shuai 2:6, 3:6. Przełom nastąpił podczas Wimbledonu, gdzie wygrała dwie pierwsze rundy: z Tarą Moore 6:4, 6:7(3), 9:7 i Donną Vekić 6:4, 6:4. W trzeciej jednak nie sprostała Zarinie Dijas 6:7(1), 6:3, 3:6. W grze podwójnej występ zakończył się na pierwszej rundzie. U boku, powracającej do zawodowego tenisa, Martiny Hingis uległa rozstawionej z czwórką parze Cara Black–Sania Mirza 2:6, 4:6. Przez kontuzje znowu zaprzestała występów, a ostatecznie w 2015 roku zakończyła karierę[2].
2017 edytuj
W 2017 roku Wiera Zwonariowa powróciła do zawodowego tenisa. Pod koniec marca wystąpiła w turnieju ITF w Istambule. W lipcu wygrała turniej w Szarm el-Szejk. W sierpniu wystartowała w eliminacjach do turnieju WTA Premier w New Haven. W pierwszej rundzie pokonała Anastasiję Rodionową 2:6, 6:3, 6:1. W drugiej po przegraniu pierwszego seta z Magdaléną Rybárikovą 5:7 poddała mecz. Później w eliminacjach do US Open wygrała jeden mecz, lecz w kolejnym nie sprostała Jamie Loeb przegrywając 6:7(4), 7:5, 4:6.
We wrześniu doszła do finału turnieju rangi WTA 125k w Dalian, w którym przegrała z Kateryną Kozłową 4:6, 2:6. Pod koniec miesiąca przeszła przez eliminacje do turnieju WTA International w Taszkencie. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała rozstawioną z czwórką Irinę-Camelię Begu 2:6, 6:2, 6:4, w ćwierćfinale „szóstkę” Aleksandrę Krunić 6:4, 6:3, by w walce o finał skreczować w meczu z Kateryną Bondarenko przy stanie 6:7(7), 1:4. Na koniec sezonu przegrała w pierwszej rundzie WTA 125k w Hua Hin z Yaniną Wickmayer 6:7(4), 3:6.
Historia występów wielkoszlemowych edytuj
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej edytuj
| Turniej | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 1R | 4R | 2R | 1R | 4R | 1R | SF | 4R | SF | 3R | A | 1R | 2R | A | A | Q1 | Q1 | A | 1R | 1R | A | 0 / 14 | 23 – 14 |
| French Open | A | A | 4R | QF | 3R | 3R | 1R | A | 4R | A | 2R | 4R | A | A | A | A | A | A | A | 1R | Q3 | Q3 | A | A | 0 / 9 | 18 – 9 |
| Wimbledon | A | A | 2R | 4R | 4R | 2R | 1R | A | 2R | 3R | F | 3R | 3R | A | 3R | A | A | A | 1R | A | NH | 2R | A | Q2 | 0 / 13 | 24 – 12 |
| US Open | A | A | 3R | 3R | 4R | A | 3R | 3R | 2R | 4R | F | QF | A | A | A | A | A | Q2 | 2R | A | 1R | 1R | A | 1R | 0 / 13 | 26 – 13 |
| Ranking na koniec roku | 357 | 371 | 45 | 13 | 11 | 42 | 24 | 23 | 7 | 9 | 2 | 7 | 98 | – | 251 | 182 | – | 204 | 123 | 141 | 163 | 87 | 273 | 256 | 0 / 49 | 91 – 48 |
Występy w grze podwójnej edytuj
| Turniej | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 1R | SF | QF | 3R | A | 3R | A | 2R | W | A | 1R | A | A | A | A | 1R | A | 3R | 3R | A | 1 / 11 | 22 – 9 | |
| French Open | A | A | A | A | 3R | 3R | QF | A | 2R | A | 2R | 2R | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 2R | 1R | A | 1R | 0 / 10 | 12 – 10 | |
| Wimbledon | A | A | A | A | 2R | QF | 2R | A | 2R | 1R | F | A | A | A | 1R | A | A | A | 2R | A | NH | 3R | A | QF | 0 / 10 | 16 – 9 | |
| US Open | A | A | A | A | A | A | W | 2R | 2R | 2R | QF | 2R | A | A | A | A | A | A | 3R | A | W | A | A | F | 2 / 9 | 25 – 5 | |
| Ranking na koniec roku | – | 539 | 387 | 73 | 15 | 10 | 18 | 72 | 48 | 58 | 33 | 83 | 33 | – | 345 | 174 | – | – | 56 | 71 | 40 | 53 | 31 | 9 | 3 / 40 | 75 – 33 | |
Występy w grze mieszanej edytuj
| Turniej | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | QF | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | 0 / 4 | 3 – 4 | |
| French Open | A | A | A | A | A | A | SF | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 1R | 0 / 2 | 3 – 2 | |
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | W | A | A | A | 2R | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | NH | 2R | A | A | 1 / 4 | 8 – 2 | |
| US Open | A | A | A | 1R | W | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 1R | 1 / 4 | 5 – 3 | |
| 2 / 14 | 19 – 11 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA edytuj
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 |
|
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
| od 2021 |
|
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
Gra pojedyncza 30 (12–18) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 8 lipca 2002 | Palermo | Ceglana |  Mariana Díaz-Oliva
|
7:6(6), 1:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 4 maja 2003 | Bol | Ceglana |  Conchita Martínez Granados
|
6:1, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 21 lutego 2004 | Memphis | Twarda (hala) |  Lisa Raymond
|
4:6, 6:4, 7:5 |
| Finalistka | 2. | 16 sierpnia 2004 | Cincinnati | Twarda | Lindsay Davenport
|
3:6, 2:6 |
| Finalistka | 3. | 25 października 2004 | Filadelfia | Twarda (hala) |  Amélie Mauresmo
|
6:3, 2:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 19 lutego 2005 | Memphis | Twarda (hala) | Meghann Shaughnessy
|
7:6(3), 6:2 |
| Finalistka | 4. | 7 stycznia 2006 | Auckland | Twarda | Marion Bartoli
|
2:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 18 czerwca 2006 | Birmingham | Trawiasta | Jamea Jackson
|
7:6(12), 7:6(5) |
| Zwyciężczyni | 5. | 23 lipca 2006 | Cincinnati | Twarda |  Katarina Srebotnik
|
6:2, 6:4 |
| Finalistka | 5. | 6 stycznia 2007 | Auckland | Twarda |  Jelena Janković
|
6:7(9), 7:5, 3:6 |
| Finalistka | 6. | 11 stycznia 2008 | Hobart | Twarda |  Eleni Daniilidu
|
walkower |
| Finalistka | 7. | 24 lutego 2008 | Doha | Twarda |  Marija Szarapowa
|
1:6, 6:2, 0:6 |
| Finalistka | 8. | 20 kwietnia 2008 | Charleston | Ceglana | Serena Williams
|
4:6, 6:3, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 6. | 4 maja 2008 | Praga | Ceglana |  Wiktoryja Azaranka
|
7:6(2), 6:2 |
| Zwyciężczyni | 7. | 21 września 2008 | Kanton | Twarda |  Peng Shuai
|
6:7(4), 6:0, 6:2 |
| Finalistka | 9. | 12 października 2008 | Moskwa | Twarda (hala) | Jelena Janković
|
2:6, 4:6 |
| Finalistka | 10. | 26 października 2008 | Linz | Twarda (hala) | Ana Ivanović
|
2:6, 1:6 |
| Finalistka | 11. | 9 listopada 2008 | Doha | Twarda | Venus Williams
|
7:6(5), 0:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 8. | 15 lutego 2009 | Pattaya | Twarda |  Sania Mirza
|
7:5, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 9. | 22 marca 2009 | Indian Wells | Twarda | Ana Ivanović
|
7:6(5), 6:2 |
| Zwyciężczyni | 10. | 14 lutego 2010 | Pattaya | Twarda |  Tamarine Tanasugarn
|
6:4, 6:4 |
| Finalistka | 12. | 18 kwietnia 2010 | Charleston | Ceglana |  Samantha Stosur
|
0:6, 3:6 |
| Finalistka | 13. | 3 lipca 2010 | Wimbledon | Trawiasta | Serena Williams
|
3:6, 2:6 |
| Finalistka | 14. | 23 sierpnia 2010 | Montreal | Twarda |  Caroline Wozniacki
|
3:6, 2:6 |
| Finalistka | 15. | 11 września 2010 | US Open | Twarda |  Kim Clijsters
|
2:6, 1:6 |
| Finalistka | 16. | 11 października 2010 | Pekin | Twarda | Caroline Wozniacki
|
3:6, 6:3, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 11. | 26 lutego 2011 | Doha | Twarda | Caroline Wozniacki
|
6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 12. | 24 lipca 2011 | Baku | Twarda | Ksienija Pierwak
|
6:1, 6:4 |
| Finalistka | 17. | 7 sierpnia 2011 | San Diego | Twarda |  Agnieszka Radwańska
|
3:6, 4:6 |
| Finalistka | 18. | 1 października 2011 | Tokio | Twarda | Agnieszka Radwańska
|
3:6, 2:6 |
Gra podwójna 23 (16–7) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 5 października 2003 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Anastasija Myskina
|
Nadieżda Pietrowa Meghann Shaughnessy
|
3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 21 lutego 2004 | Memphis | Twarda (hala) | Marija Szarapowa
|
 Åsa Svensson Meilen Tu
|
4:6, 6:7(0) |
| Zwyciężczyni | 1. | 17 października 2004 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Anastasija Myskina
|
Virginia Ruano Pascual Paola Suárez
|
6:3, 4:6, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 2. | 8 maja 2005 | Berlin | Ceglana | Jelena Lichowcewa
|
 Cara Black Liezel Huber
|
4:6, 6:4, 6:3 |
| Finalistka | 3. | 18 czerwca 2005 | Eastbourne | Trawiasta | Jelena Lichowcewa
|
Lisa Raymond Rennae Stubbs
|
3:6, 5:7 |
| Finalistka | 4. | 31 lipca 2005 | Stanford | Twarda | Jelena Lichowcewa
|
Cara Black Rennae Stubbs
|
3:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 3. | 7 stycznia 2006 | Auckland | Twarda | Jelena Lichowcewa
|
Émilie Loit Barbora Strýcová
|
6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 4. | 10 września 2006 | US Open | Twarda | Nathalie Dechy
|
Dinara Safina Katarina Srebotnik
|
7:6(5), 7:5 |
| Finalistka | 5. | 20 lipca 2008 | Stanford | Twarda | Jelena Wiesnina
|
Cara Black Liezel Huber
|
4:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 5. | 21 marca 2009 | Indian Wells | Twarda | Wiktoryja Azaranka
|
Gisela Dulko Szachar Pe’er
|
6:4, 3:6, 10–5 |
| Finalistka | 6. | 4 lipca 2010 | Wimbledon | Trawiasta | Jelena Wiesnina
|
Vania King Jarosława Szwiedowa
|
6:7(6), 2:6 |
| Zwyciężczyni | 6. | 27 stycznia 2012 | Australian Open | Twarda | Swietłana Kuzniecowa
|
 Sara Errani Roberta Vinci
|
5:7, 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 7. | 4 lutego 2018 | Petersburg | Twarda (hala) |  Timea Bacsinszky
|
Ałła Kudriawcewa Katarina Srebotnik
|
2:6, 6:1, 10–3 |
| Zwyciężczyni | 8. | 29 lipca 2018 | Moskwa | Ceglana | Anastasija Potapowa
|
Aleksandra Panowa Galina Woskobojewa
|
6:0, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 9. | 24 lutego 2019 | Budapeszt | Twarda (hala) | Jekatierina Aleksandrowa
|
 Fanny Stollár Heather Watson
|
6:4, 4:6, 10–7 |
| Zwyciężczyni | 10. | 11 września 2020 | US Open | Twarda |  Laura Siegemund
|
Nicole Melichar Xu Yifan
|
6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 11. | 6 marca 2022 | Lyon | Twarda (hala) | Laura Siegemund
|
Alicia Barnett Olivia Nicholls
|
7:5, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 12. | 3 kwietnia 2022 | Miami | Twarda | Laura Siegemund
|
 Wieronika Kudiermietowa Elise Mertens
|
7:6(3), 7:5 |
| Zwyciężczyni | 13. | 5 sierpnia 2023 | Waszyngton | Twarda | Laura Siegemund
|
 Alexa Guarachi Monica Niculescu
|
6:4, 6:4 |
| Finalistka | 7. | 10 września 2023 | US Open | Twarda | Laura Siegemund
|
 Gabriela Dabrowski Erin Routliffe
|
6:7(9), 3:6 |
| Zwyciężczyni | 14. | 30 września 2023 | Ningbo | Twarda | Laura Siegemund
|
Guo Hanyu Jiang Xinyu
|
4:6, 6:3, 10–5 |
| Zwyciężczyni | 15. | 22 października 2023 | Nanchang | Twarda | Laura Siegemund
|
 Eri Hozumi Makoto Ninomiya
|
6:4, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 16. | 6 listopada 2023 | Cancún | Twarda | Laura Siegemund
|
Nicole Melichar-Martinez Ellen Perez
|
6:4, 6:4 |
Gra mieszana 2 (2–0) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 12 września 2004 | US Open | Twarda | Bob Bryan
|
Alicia Molik Todd Woodbridge
|
6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2. | 9 lipca 2006 | Wimbledon | Trawiasta | Andy Ram
|
Venus Williams Bob Bryan
|
6:3, 6:2 |
Finały turniejów WTA 125 edytuj
Gra pojedyncza 1 (0–1) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 10 września 2017 | Dalian | Twarda |  Kateryna Kozłowa
|
4:6, 2:6 |
Gra podwójna 4 (2–2) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 11 listopada 2018 | Limoges | Twarda (hala) | Timea Bacsinszky
|
Wieronika Kudiermietowa Galina Woskobojewa
|
5:7, 4:6 |
| Finalistka | 2. | 12 grudnia 2021 | Angers | Twarda (hala) | Monica Niculescu
|
 Tereza Mihalíková Greet Minnen
|
6:4, 1:6, 8–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 19 grudnia 2021 | Limoges | Twarda (hala) | Monica Niculescu
|
Estelle Cascino Jessika Ponchet
|
6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2. | 21 maja 2023 | Paryż | Ceglana | Anna Danilina
|
Nadija Kiczenok Alycia Parks
|
5:7, 7:6(2), 14–12 |
Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj
W grze pojedynczej edytuj
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2004 | Faza grupowa | Marija Szarapowa Swietłana Kuzniecowa Amélie Mauresmo |
4:6, 5:7 2:6, 4:6 0:6, 1:6 |
| 2008 | Finał | Venus Williams |
7:6(5), 0:6, 2:6 |
| 2009 | Faza grupowa[a] | Caroline Wozniacki |
0:6, 7:6(3), 4:6 wycofała się z turnieju po jednym meczu |
| 2010 | Półfinał | Caroline Wozniacki |
5:7, 0:6 |
| 2011 | Półfinał | Wiktoryja Azaranka |
2:6, 3:6 |
W grze podwójnej edytuj
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2005 | Półfinał | Jelena Lichowcewa |
Cara Black Rennae Stubbs |
4:6, 6:7(4) |
| 2023 | Zwycięstwo | Laura Siegemund |
Nicole Melichar-Martinez Ellen Perez |
6:4, 6:4 |
Finały turniejów ITF edytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 4 (3–1) edytuj
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 24/09/2000 | Moskwa
|
10 000 | Dywanowa | Marija Gołowiznina
|
6:4, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 2. | 14/04/2002 | Neapol
|
50 000 | Ceglana | Maureen Drake
|
6:1, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 3. | 09/07/2017 |  Szarm el-Szejk
|
15 000 | Twarda | Tereza Mihalíková
|
1:6, 7:6(4), 7:5 |
| Finalistka | 1. | 31/10/2020 |  Stambuł
|
25 000 | Twarda (hala) |  Kaia Kanepi
|
3:6, 3:6 |
Gra podwójna 4 (2–2) edytuj
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Finalistka | 1. | 22/04/2001 | Cagliari
|
10 000 | Ceglana | Aleksandra Srndovic
|
Giulia Meruzzi Andreea Ehritt-Vanc
|
1:6, 3:6 |
| Finalistka | 2. | 14/04/2002 | Neapol
|
50 000 | Ceglana | Gisela Dulko
|
Rika Hiraki Nana Miyagi
|
5:7, 6:4, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 1. | 13/04/2019 | Antalya
|
25 000 | Ceglana | Marie Mettraux
|
Karolína Kubáňová Nikola Tomanová
|
6:3, 0:6, 12–10 |
| Zwyciężczyni | 2. | 10/12/2023 |  Dubaj
|
100 000 | Twarda | Tímea Babos
|
Olivia Nicholls Heather Watson
|
6:1, 2:6, 10–7 |
Uwagi edytuj
- ↑ Zawodniczka rezerwowa. Zastąpiła w turnieju Dinarę Safinę, lecz po przegraniu jednego meczu sama zrezygnowała z gry.
Przypisy edytuj
- ↑ Nicholas McCarvel: Kuznetsova and Zvonareva win women’s doubles. australianopen.com, 2012-01-27. [dostęp 2012-01-27]. (ang.).
- ↑ PAP: Wiera Zwonariewa wraca do tenisa po dwuletniej przerwie. sport.onet.pl, 2017-03-11. [dostęp 2018-08-25]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-01-11] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-01-11] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-01-11] (ang.).