Wiera Zwonariowa

tenisistka rosyjska

Wiera Igoriewna Zwonariowa, ros. Вера Игоревна Звонарёва (ur. 7 września 1984 w Moskwie) – rosyjska tenisistka. Triumfatorka turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, finalistka Wimbledonu 2010 oraz US Open 2010 w grze pojedynczej, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008). Sklasyfikowana najwyżej na drugim miejscu w rankingu WTA Tour.

Wiera Zwonariowa
Вера Звонарёва
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wiera Igoriewna Zwonariowa

Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

7 września 1984
Moskwa

Wzrost

172 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

wrzesień 2000

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

12 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

2 (25 października 2010)

Australian Open

SF (2009, 2011)

Roland Garros

QF (2003)

Wimbledon

F (2010)

US Open

F (2010)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

16 WTA, 2 WTA 125, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

9 (8 sierpnia 2005)

Australian Open

W (2012)

Roland Garros

QF (2006, 2024)

Wimbledon

F (2010)

US Open

W (2006, 2020)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
brąz Pekin 2008 tenis ziemny
(gra pojedyncza)
Strona internetowa

Kariera tenisowa

edytuj

W tym roku Zwonariowa zdobyła swój pierwszy tytuł w Bol pokonując w nim Conchitę Martínez Granados 6:1, 6:3. W turnieju w Berlinie pokonała ówczesną 10 Anastazji Myskinie. We French Open została rozstawiona z numerem 22 dochodząc do ćwierćfinału pokonując m.in. Amerykankę Venus Williams, ale uległa w 3 setach Nadii Pietrowej. Na Wimbledonie przystąpiła do rywalizacji jako 16 zawodniczka rankingu WTA i doszła do IV rundy ulegając rozstawionej z numerem 4 Venus Williams 1:6, 3:6. W turnieju US Open była rozstawiona z numerem 13 i doszła do III rundy ulegając Meghann Shaughnessy 6:4, 4:6, 2:6. W turnieju w Moskwie przegrała w finale gry podwójnej. Sezon 2003 zakończyła jako 13.

Wiera zaczęła sezon od dotarcia do IV rundy Australian Open przegrywając w niej z Lindsay Davenport 1:6, 3:6. W lutym wygrała swój drugi turniej w Memphis pokonując w finale Lisę Raymond 4:6, 6:4, 7:5. Również w parze z Mariją Szarapową doszły do finału gry podwójnej. Po tym turnieju awansowała do pierwszej dziesiątki rankingu WTA. W turnieju French Open doszła do III rundy ulegając Marii Szarapowej 3:6, 6:7. Na Wimbledonie powtórzyła swój wynik z 2003 roku dochodząc do IV rundy ulegając Lindsay Davenport 4:6, 4:6. Następnie doszła do finału turnieju w Cincinnati przegrywając znowu Lindsay Davenport 3:6, 2:6. W turnieju US Open dotarła do IV rundy gry pojedynczej ulegając późniejszej finalistce tego turnieju Jelenie Diemientjewej 6:1, 4:6, 3:6. Natomiast w grze mieszanej wygrała turniej z Bobem Bryanem. W turnieju w Moskwie w parze z Anastasiją Myskiną wygrała swój pierwszy tytuł deblowy. Natomiast w turnieju w Filadelfii doszła do finału przegrywając z Amélie Mauresmo 6:3, 2:6, 2:6. Zwonariowa zakończyła rok na 11 pozycji w rankingu WTA.

Na turnieju Australian Open przegrała już w II rundzie z Wierą Duszewiną 3:6, 3:6. Następnie obroniła tytuł wywalczony sprzed roku w Memphis pokonując w finale Meghann Shaughnessy 7:6, 6:2. W turnieju w Berlinie w parze z Jeleną Lichowcewą wygrała swój drugi deblowy turniej. W turnieju French Open odpadła w III rundzie z Mary Pierce 6:7, 5:7. W turnieju w Eastbourne doszła do finału debla. W turnieju na trawiastych kortach w Wimbledonie odpadła w II rundzie z Květą Peschke 6:1, 4:6, 3:6. W turnieju w Stanfordzie w parze z Jeleną Lichowcewą przegrały w finale debla. Po tym turnieju Wiera doznała kontuzji która wykluczyła ją z gry do końca sezon. Sezon zakończyła na 42 miejscu w rankingu WTA.

Sezon zaczęła od turnieju w Auckland, gdzie doszła do finału przegrywając z Marion Bartoli 2:6, 2:6, ale w grze podwójnej w parze z Jeleną Lichowcewą wygrały ten turniej pokonując w finale 6:3, 6:4 parę Émilie Loit i Barbora Záhlavová-Strýcová. Natomiast w Australian Open uległa już w I rundzie Martinie Hingis 1:6, 2:6. W kolejnym turnieju wielkoszlemowym French Open odpadła również w I rundzie ulegając Dinarze Safinie. W turnieju w Birmingham wygrała swój 4 turniej pokonując w finale Jameę Jackson 7:6, 7:6. W turnieju wimbledońskim trafiła w pierwszej rundzie na Kim Clijsters i przegrała 5:7, 3:6. Natomiast w grze mieszanej w parze z Andy Ramem wygrała swój drugi tytuł wielkoszlemowy w grze mieszanej. W turnieju przygotowawczym do US Open w Cincinnati pokonała w finale Katerinę Srebotnik 6:2, 6:4. W turnieju US Open doszła do III rundy pokonując po drodze Martę Domachowską 7:6, 6:6, a ulegając Jelenie Diemientjewej 5:7, 3:6. W parze z Nathalie Dechy wygrały cały turniej w kategorii gry deblowej. Sezon zakończyła jako 24 w rankingu WTA.

Wiera zaczęła sezon dochodząc po raz drugi z rzędu do finału turnieju w Auckland, gdzie przegrała z Jeleną Janković 6:7, 7:5, 3:6. W Australian Open doszła do IV rundy gdzie przegrała z Mariją Szarapową 5:7, 4:6. W turnieju w Indian Wells po raz pierwszy w swojej karierze wygrała z numerem 1 światowego rankingu Mariją Szarapową w IV rundzie, ale uległa w ćwierćfinale Chince Li Na 4:6, 5:7. Z powodu kontuzji nadgarstka musiała wycofać się z French Open i Wimbledonu. Na korty wróciła na turniej US Open w którym doszła do III rundy przegrywając z Sereną Williams4:6, 6:7. Sezon zakończyła jako 22.

Sezon zaczęła jak zwykle od turnieju w Auckland, gdzie została rozstawiona z numerem 1 i przegrała w ćwierćfinale. Następnym jej turniejem był turniej w Hobart, gdzie doszła do finału w którym musiała dać walkowera Eleni Daniilidu. W turnieju Australian Open odpadła już w I rundzie przegrywając z Ai Sugiyama. Następnie doszła do finału turnieju Qatar Total Open w Dosze, gdzie przegrała z Mariją Szarapową 1:6, 6:2, 0:6. W turnieju w Charleston doszła po raz trzeci w sezonie do finału w którym przegrała z Sereną Williams 4:6, 6:3, 3:6. Następnie w turnieju w Pradze wygrała swój szósty turniej pokonując Wiktoryję Azarankę 7:6, 6:2. W turnieju French Open została rozstawiona z numerem 11 i doszła do IV rundy przegrywając z Jeleną Diemientjewą 4:6, 6:1, 2:6. Na kortach Wimbledonu została rozstawiona z numerem 13 i dość nieoczekiwanie odpadła już w II rundzie przegrywając z Tamarine Tanasugarn 6:7, 6:4, 3:6. W lipcu w parze z Jeleną Wiesniną doszły do finału turnieju w Stanfordzie, w którym przegrały z Carą Black i Liezel Huber. Na Igrzyskach Olimpijskich zdobyła brązowy medal, pokonując Li Na w walce o 3 miejsce. Na kortach Flushing Meadows w Nowym Jorku doszła do II rundy w której przegrała z Tetianą Perebyjnis 3:6, 3:6. Po tym turnieju wygrała swój siódmy zawodowy turniej w Kantonie pokonując w finale Peng Shuai 6:7, 6:0, 6:2. Następnie osiągnęła dwa finały w Moskwie przegrana z Janković i w Linz przegrana z Aną Ivanović. Jako 8 zakwalifikowała się do turnieju mistrzyń w którym doszła do finału pokonując po drodze Swietłanę Kuzniecową 6:2, 6:3, Anę Ivanović 6:3, 6:7, 6:4, Jelenę Janković 2:6, 6:3, 6:4, w półfinale Jelenę Diemientjewą 7:6, 3:6, 6:3 i uległa dopiero Venus Williams 7:6, 0:6, 2:6. Sezon zakończyła jako 7.

Sezon 2009 Wiera zaczęła znakomicie dochodząc do półfinału Australian Open pokonując po drodze m.in. Nadię Pietrową i Marion Bartoli, a ulegając dopiero Dinarze Safinie 3:6, 6:7. W turnieju w Pattaya wygrała cały turniej pokonując w finale Sanie Mirze. Następnie W turnieju w Indian Wells Wiera rozegrała swój najlepszy turniej w karierze wygrywając w singlu w po drodze m.in. Li Na, Caroline Wozniacki, Wiktoryję Azarankę, a w finale ostatecznie pokonała Anę Ivanović 7:6, 6:2. Również w tym turnieju w parze z Wiktoryją Azaranką wygrały cały turniej. Z powodu kontuzji Wiera musiała wycofać się z wielkoszlemowego French Open. W turnieju wimbledońskim odpadła w III rundzie. W US Open dotarła do IV rundzie, gdzie mając siedem piłek meczowych przegrała z Flavią Penettą 6:3, 6:7, 0:6. Na turnieju mistrzyń była zawodniczką rezerwową i zastąpiła Dinarę Safinę w meczu z Caroline Wozniacki, ale po tym meczu wycofała się z turnieju. Sezon zakończyła na 9 miejscu w rankingu WTA.

Sezon rozpoczęła od turnieju w Sydney. W I rundzie przy stanie 3:3 w meczu z Jeleną Wiesniną musiała skreczować. Następnie wystartowała w Australian Open, gdzie doszła do IV rundy przegrywając z Wiktoryją Azaranką 6:4, 4:6, 0:6.

W turnieju w Pattaya zdołała obronić tytuł. W finale pokonała Tamarine Tanasugarn 6:4, 6:4. Nie obroniła tytułu w Indian Wells, przegrywając w IV rundzie 2:6, 5:7 z Samanthą Stosur. Odpadła również w IV rundzie turnieju w Miami, gdzie po pokonaniu Melanie Oudin i Sary Errani przegrała z Justine Henin 1:6, 4:6

Osiągnęła finał turnieju w Charleston, zwyciężyła z nią tylko Samantha Stosur – 0:6, 3:6. Po drodze pokonała Melanie Oudin 7:5, 6:2 i Caroline Wozniacki, która musiała skreczować przy wyniku 5:2 dla Wiery, z powodu kontuzji lewej kostki.

Słabą formę pokazała na kortach ziemnych. Przegrała w II rundach turnieju w Rzymie (z Petrą Kvitovą 4:6, 0:6) i w Madrycie (z Venus Williams 5:7, 3:6). W paryskim turnieju French Open dotarła do II rundy, ulegając 4:6, 4:6 Anastasiji Rodinowej.

Na trawiastych kortach Wimbledonu pokonując m.in. Yaninę Wickmayer, Jelenę Janković i Kim Clijsters doszła do pierwszego swojej karierze finału wielkoszlemowego w grze pojedynczej, w którym przegrała z Sereną Wiliams 3:6, 2:6.

Sezon rozpoczęła od przegranej w pierwszej rundzie turnieju w Sydney ze swoją rodaczką, Swietłaną Kuzniecową, wynikiem 1:6, 2:6.

Podczas Australian Open doszła do trzeciej rundy w grze pojedynczej. W pierwszym meczu pokonała w trzech setach Rumunkę Alexandrę Dulgheru. W kolejnym spotkaniu pokonała po dwóch setach walki reprezentantkę Czech – Lucie Hradecką. W następnej rundzie nie sprostała rodaczce Jekatierinie Makarowej. Mecz zakończył się wynikiem 6:7(7), 1:6. W zawodach gry podwójnej w parze ze Swietłaną Kuzniecową pokonała w finale Włoszki: Sarę Errani oraz Robertę Vinci[1]. Był to drugi wygrany finał turnieju wielkoszlemowego w grze podwójnej.

Nie wystartowała we French Open 2012, a podczas Wimbledonu odpadła w trzeciej rundzie po kreczu w drugim secie w meczu z Kim Clijsters przy stanie 3:6, 3:4. Później wystartowała w turnieju olimpijskim rozgrywanym również na londyńskiej trawie, jednak podobnie jak miesiąc wcześniej odpadła w trzeciej rundzie. Przegrała z późniejszą mistrzynią Sereną Williams 1:6, 0:6. To był ostatni występ Zwonariowej na profesjonalnych kortach w sezonie.

2013–2015

edytuj

Przez kontuzję nie występowała w całym sezonie 2013.

Powrót do gry w kolejnym roku nie był zbyt udany – porażki w pierwszych rundach w Shenzhen i Australian Open. Wygrała jeden mecz w Pattaya z Peangtarn Plipuech 6:3, 6:2, ale w drugiej rundzie przegrała z Jekatieriną Makarową 0:6, 2:6. W Tajlandii w grze podwójnej poszło już jej zdecydowanie lepiej, gdyż awansowała aż do półfinału. W parze z Noppawan Lertcheewakarn przegrała w walce o finał z późniejszymi triumfatorkami Peng Shuai i Zhang Shuai 2:6, 3:6. Przełom nastąpił podczas Wimbledonu, gdzie wygrała dwie pierwsze rundy: z Tarą Moore 6:4, 6:7(3), 9:7 i Donną Vekić 6:4, 6:4. W trzeciej jednak nie sprostała Zarinie Dijas 6:7(1), 6:3, 3:6. W grze podwójnej występ zakończył się na pierwszej rundzie. U boku, powracającej do zawodowego tenisa, Martiny Hingis uległa rozstawionej z czwórką parze Cara BlackSania Mirza 2:6, 4:6. Przez kontuzje znowu zaprzestała występów, a ostatecznie w 2015 roku zakończyła karierę[2].

W 2017 roku Wiera Zwonariowa powróciła do zawodowego tenisa. Pod koniec marca wystąpiła w turnieju ITF w Istambule. W lipcu wygrała turniej w Szarm el-Szejk. W sierpniu wystartowała w eliminacjach do turnieju WTA Premier w New Haven. W pierwszej rundzie pokonała Anastasiję Rodionową 2:6, 6:3, 6:1. W drugiej po przegraniu pierwszego seta z Magdaléną Rybárikovą 5:7 poddała mecz. Później w eliminacjach do US Open wygrała jeden mecz, lecz w kolejnym nie sprostała Jamie Loeb przegrywając 6:7(4), 7:5, 4:6.

We wrześniu doszła do finału turnieju rangi WTA 125k w Dalian, w którym przegrała z Kateryną Kozłową 4:6, 2:6. Pod koniec miesiąca przeszła przez eliminacje do turnieju WTA International w Taszkencie. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała rozstawioną z czwórką Irinę-Camelię Begu 2:6, 6:2, 6:4, w ćwierćfinale „szóstkę” Aleksandrę Krunić 6:4, 6:3, by w walce o finał skreczować w meczu z Kateryną Bondarenko przy stanie 6:7(7), 1:4. Na koniec sezonu przegrała w pierwszej rundzie WTA 125k w Hua Hin z Yaniną Wickmayer 6:7(4), 3:6.

Historia występów wielkoszlemowych

edytuj
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

edytuj
Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 1R 4R 2R 1R 4R 1R SF 4R SF 3R A 1R 2R A A Q1 Q1 A 1R 1R A 0 / 14 23 – 14
French Open A A 4R QF 3R 3R 1R A 4R A 2R 4R A A A A A A A 1R Q3 Q3 A A 0 / 9 18 – 9
Wimbledon A A 2R 4R 4R 2R 1R A 2R 3R F 3R 3R A 3R A A A 1R A NH 2R A Q2 0 / 13 24 – 12
US Open A A 3R 3R 4R A 3R 3R 2R 4R F QF A A A A A Q2 2R A 1R 1R A 1R 0 / 13 26 – 13
Ranking na koniec roku 357 371 45 13 11 42 24 23 7 9 2 7 98 251 182 204 123 141 163 87 273 256 0 / 49 91 – 48

Występy w grze podwójnej

edytuj
Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A 1R SF QF 3R A 3R A 2R W A 1R A A A A 1R A 3R 3R A 1 / 11 22 – 9
French Open A A A A 3R 3R QF A 2R A 2R 2R A A A A A A A 2R 2R 1R A 1R 0 / 10 12 – 10
Wimbledon A A A A 2R QF 2R A 2R 1R F A A A 1R A A A 2R A NH 3R A QF 0 / 10 16 – 9
US Open A A A A A A W 2R 2R 2R QF 2R A A A A A A 3R A W A A F 2 / 9 25 – 5
Ranking na koniec roku 539 387 73 15 10 18 72 48 58 33 83 33 345 174 56 71 40 53 31 9 3 / 40 75 – 33

Występy w grze mieszanej

edytuj
Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 1R QF 1R A A A A A A A A A A A A A 2R A A 0 / 4 3 – 4
French Open A A A A A A SF A A A A A A A A A A A A A NH A A 1R 0 / 2 3 – 2
Wimbledon A A A A A A W A A A 2R A 2R A A A A A A A NH 2R A A 1 / 4 8 – 2
US Open A A A 1R W A 1R A A A A A A A A A A A A A NH A A 1R 1 / 4 5 – 3
2 / 14 19 – 11

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 30 (12–18)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 8 lipca 2002 Palermo Ceglana   Mariana Díaz-Oliva 7:6(6), 1:6, 3:6
Zwyciężczyni 1. 4 maja 2003 Bol Ceglana   Conchita Martínez Granados 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 2. 21 lutego 2004 Memphis Twarda (hala)   Lisa Raymond 4:6, 6:4, 7:5
Finalistka 2. 16 sierpnia 2004 Cincinnati Twarda   Lindsay Davenport 3:6, 2:6
Finalistka 3. 25 października 2004 Filadelfia Twarda (hala)   Amélie Mauresmo 6:3, 2:6, 2:6
Zwyciężczyni 3. 19 lutego 2005 Memphis Twarda (hala)   Meghann Shaughnessy 7:6(3), 6:2
Finalistka 4. 7 stycznia 2006 Auckland Twarda   Marion Bartoli 2:6, 2:6
Zwyciężczyni 4. 18 czerwca 2006 Birmingham Trawiasta   Jamea Jackson 7:6(12), 7:6(5)
Zwyciężczyni 5. 23 lipca 2006 Cincinnati Twarda   Katarina Srebotnik 6:2, 6:4
Finalistka 5. 6 stycznia 2007 Auckland Twarda   Jelena Janković 6:7(9), 7:5, 3:6
Finalistka 6. 11 stycznia 2008 Hobart Twarda   Eleni Daniilidu walkower
Finalistka 7. 24 lutego 2008 Doha Twarda   Marija Szarapowa 1:6, 6:2, 0:6
Finalistka 8. 20 kwietnia 2008 Charleston Ceglana   Serena Williams 4:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni 6. 4 maja 2008 Praga Ceglana   Wiktoryja Azaranka 7:6(2), 6:2
Zwyciężczyni 7. 21 września 2008 Kanton Twarda   Peng Shuai 6:7(4), 6:0, 6:2
Finalistka 9. 12 października 2008 Moskwa Twarda (hala)   Jelena Janković 2:6, 4:6
Finalistka 10. 26 października 2008 Linz Twarda (hala)   Ana Ivanović 2:6, 1:6
Finalistka 11. 9 listopada 2008 Doha Twarda   Venus Williams 7:6(5), 0:6, 2:6
Zwyciężczyni 8. 15 lutego 2009 Pattaya Twarda   Sania Mirza 7:5, 6:1
Zwyciężczyni 9. 22 marca 2009 Indian Wells Twarda   Ana Ivanović 7:6(5), 6:2
Zwyciężczyni 10. 14 lutego 2010 Pattaya Twarda   Tamarine Tanasugarn 6:4, 6:4
Finalistka 12. 18 kwietnia 2010 Charleston Ceglana   Samantha Stosur 0:6, 3:6
Finalistka 13. 3 lipca 2010 Wimbledon Trawiasta   Serena Williams 3:6, 2:6
Finalistka 14. 23 sierpnia 2010 Montreal Twarda   Caroline Wozniacki 3:6, 2:6
Finalistka 15. 11 września 2010 US Open Twarda   Kim Clijsters 2:6, 1:6
Finalistka 16. 11 października 2010 Pekin Twarda   Caroline Wozniacki 3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni 11. 26 lutego 2011 Doha Twarda   Caroline Wozniacki 6:4, 6:4
Zwyciężczyni 12. 24 lipca 2011 Baku Twarda   Ksienija Pierwak 6:1, 6:4
Finalistka 17. 7 sierpnia 2011 San Diego Twarda   Agnieszka Radwańska 3:6, 4:6
Finalistka 18. 1 października 2011 Tokio Twarda   Agnieszka Radwańska 3:6, 2:6

Gra podwójna 23 (16–7)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 5 października 2003 Moskwa Dywanowa (hala)   Anastasija Myskina   Nadieżda Pietrowa
  Meghann Shaughnessy
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 2. 21 lutego 2004 Memphis Twarda (hala)   Marija Szarapowa   Åsa Svensson
  Meilen Tu
4:6, 6:7(0)
Zwyciężczyni 1. 17 października 2004 Moskwa Dywanowa (hala)   Anastasija Myskina   Virginia Ruano Pascual
  Paola Suárez
6:3, 4:6, 6:2
Zwyciężczyni 2. 8 maja 2005 Berlin Ceglana   Jelena Lichowcewa   Cara Black
  Liezel Huber
4:6, 6:4, 6:3
Finalistka 3. 18 czerwca 2005 Eastbourne Trawiasta   Jelena Lichowcewa   Lisa Raymond
  Rennae Stubbs
3:6, 5:7
Finalistka 4. 31 lipca 2005 Stanford Twarda   Jelena Lichowcewa   Cara Black
  Rennae Stubbs
3:6, 5:7
Zwyciężczyni 3. 7 stycznia 2006 Auckland Twarda   Jelena Lichowcewa   Émilie Loit
  Barbora Strýcová
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 4. 10 września 2006 US Open Twarda   Nathalie Dechy   Dinara Safina
  Katarina Srebotnik
7:6(5), 7:5
Finalistka 5. 20 lipca 2008 Stanford Twarda   Jelena Wiesnina   Cara Black
  Liezel Huber
4:6, 3:6
Zwyciężczyni 5. 21 marca 2009 Indian Wells Twarda   Wiktoryja Azaranka   Gisela Dulko
  Szachar Pe’er
6:4, 3:6, 10–5
Finalistka 6. 4 lipca 2010 Wimbledon Trawiasta   Jelena Wiesnina   Vania King
  Jarosława Szwiedowa
6:7(6), 2:6
Zwyciężczyni 6. 27 stycznia 2012 Australian Open Twarda   Swietłana Kuzniecowa   Sara Errani
  Roberta Vinci
5:7, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 7. 4 lutego 2018 Petersburg Twarda (hala)   Timea Bacsinszky   Ałła Kudriawcewa
  Katarina Srebotnik
2:6, 6:1, 10–3
Zwyciężczyni 8. 29 lipca 2018 Moskwa Ceglana   Anastasija Potapowa   Aleksandra Panowa
  Galina Woskobojewa
6:0, 6:3
Zwyciężczyni 9. 24 lutego 2019 Budapeszt Twarda (hala)   Jekatierina Aleksandrowa   Fanny Stollár
  Heather Watson
6:4, 4:6, 10–7
Zwyciężczyni 10. 11 września 2020 US Open Twarda   Laura Siegemund   Nicole Melichar
  Xu Yifan
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 11. 6 marca 2022 Lyon Twarda (hala)   Laura Siegemund   Alicia Barnett
  Olivia Nicholls
7:5, 6:1
Zwyciężczyni 12. 3 kwietnia 2022 Miami Twarda   Laura Siegemund   Wieronika Kudiermietowa
  Elise Mertens
7:6(3), 7:5
Zwyciężczyni 13. 5 sierpnia 2023 Waszyngton Twarda   Laura Siegemund   Alexa Guarachi
  Monica Niculescu
6:4, 6:4
Finalistka 7. 10 września 2023 US Open Twarda   Laura Siegemund   Gabriela Dabrowski
  Erin Routliffe
6:7(9), 3:6
Zwyciężczyni 14. 30 września 2023 Ningbo Twarda   Laura Siegemund   Guo Hanyu
  Jiang Xinyu
4:6, 6:3, 10–5
Zwyciężczyni 15. 22 października 2023 Nanchang Twarda   Laura Siegemund   Eri Hozumi
  Makoto Ninomiya
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 16. 6 listopada 2023 Cancún Twarda   Laura Siegemund   Nicole Melichar-Martinez
  Ellen Perez
6:4, 6:4

Gra mieszana 2 (2–0)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 12 września 2004 US Open Twarda   Bob Bryan   Alicia Molik
  Todd Woodbridge
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 2. 9 lipca 2006 Wimbledon Trawiasta   Andy Ram   Venus Williams
  Bob Bryan
6:3, 6:2

Finały turniejów WTA 125

edytuj

Gra pojedyncza 1 (0–1)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 10 września 2017 Dalian Twarda   Kateryna Kozłowa 4:6, 2:6

Gra podwójna 4 (2–2)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 11 listopada 2018 Limoges Twarda (hala)   Timea Bacsinszky   Wieronika Kudiermietowa
  Galina Woskobojewa
5:7, 4:6
Finalistka 2. 12 grudnia 2021 Angers Twarda (hala)   Monica Niculescu   Tereza Mihalíková
  Greet Minnen
6:4, 1:6, 8–10
Zwyciężczyni 1. 19 grudnia 2021 Limoges Twarda (hala)   Monica Niculescu   Estelle Cascino
  Jessika Ponchet
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 2. 21 maja 2023 Paryż Ceglana   Anna Danilina   Nadija Kiczenok
  Alycia Parks
5:7, 7:6(2), 14–12

Występy w Turnieju Mistrzyń

edytuj

W grze pojedynczej

edytuj
Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2004 Faza grupowa   Marija Szarapowa
  Swietłana Kuzniecowa
  Amélie Mauresmo
4:6, 5:7
2:6, 4:6
0:6, 1:6
2008 Finał   Venus Williams 7:6(5), 0:6, 2:6
2009 Faza grupowa[a]
  Caroline Wozniacki

0:6, 7:6(3), 4:6
wycofała się z turnieju po jednym meczu
2010 Półfinał   Caroline Wozniacki 5:7, 0:6
2011 Półfinał   Wiktoryja Azaranka 2:6, 3:6

W grze podwójnej

edytuj
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2005 Półfinał   Jelena Lichowcewa   Cara Black
  Rennae Stubbs
4:6, 6:7(4)
2023 Zwycięstwo   Laura Siegemund   Nicole Melichar-Martinez
  Ellen Perez
6:4, 6:4

Finały turniejów ITF

edytuj
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 4 (3–1)

edytuj
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Zwyciężczyni 1. 24/09/2000   Moskwa 10 000 Dywanowa   Marija Gołowiznina 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 2. 14/04/2002   Neapol 50 000 Ceglana   Maureen Drake 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 3. 09/07/2017   Szarm el-Szejk 15 000 Twarda   Tereza Mihalíková 1:6, 7:6(4), 7:5
Finalistka 1. 31/10/2020   Stambuł 25 000 Twarda (hala)   Kaia Kanepi 3:6, 3:6

Gra podwójna 4 (2–2)

edytuj
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Finalistka 1. 22/04/2001   Cagliari 10 000 Ceglana   Aleksandra Srndovic   Giulia Meruzzi
  Andreea Ehritt-Vanc
1:6, 3:6
Finalistka 2. 14/04/2002   Neapol 50 000 Ceglana   Gisela Dulko   Rika Hiraki
  Nana Miyagi
5:7, 6:4, 5:7
Zwyciężczyni 1. 13/04/2019   Antalya 25 000 Ceglana   Marie Mettraux   Karolína Kubáňová
  Nikola Tomanová
6:3, 0:6, 12–10
Zwyciężczyni 2. 10/12/2023   Dubaj 100 000 Twarda   Tímea Babos   Olivia Nicholls
  Heather Watson
6:1, 2:6, 10–7
  1. Zawodniczka rezerwowa. Zastąpiła w turnieju Dinarę Safinę, lecz po przegraniu jednego meczu sama zrezygnowała z gry.

Przypisy

edytuj
  1. Nicholas McCarvel: Kuznetsova and Zvonareva win women’s doubles. australianopen.com, 2012-01-27. [dostęp 2012-01-27]. (ang.).
  2. PAP: Wiera Zwonariewa wraca do tenisa po dwuletniej przerwie. sport.onet.pl, 2017-03-11. [dostęp 2018-08-25]. (pol.).

Bibliografia

edytuj