Flavia Pennetta

tenisistka włoska

Flavia Pennetta (ur. 25 lutego 1982 w Brindisi) – włoska tenisistka, mistrzyni US Open 2015 w grze pojedynczej oraz Australian Open 2011 i Mistrzostw WTA 2010 w grze podwójnej, klasyfikowana w rankingu WTA na 6. miejscu w grze pojedynczej (2015) i na 1. miejscu w grze podwójnej (2011), czterokrotna zdobywczyni Pucharu Federacji wraz z drużyną Włoch (2006, 2009, 2010, 2013), reprezentantka Włoch na letnich igrzyskach olimpijskich i w Pucharze Hopmana, ogłoszona przez prezydenta Włoch Kawalerem Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2007)[1].

Flavia Pennetta
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1982
Brindisi

Wzrost

172 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

25 lutego 2000

Zakończenie kariery

2015

Trener

Salvador Navarro

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

11 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

6 (28 września 2015)

Australian Open

QF (2014)

Roland Garros

4R (2008, 2010, 2015)

Wimbledon

4R (2005, 2006, 2013)

US Open

W (2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

17 WTA, 9 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (28 lutego 2011)

Australian Open

W (2011)

Roland Garros

QF (2010, 2011, 2015)

Wimbledon

SF (2010, 2012)

US Open

F (2005, 2014)

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej V Klasy
Strona internetowa

Kariera tenisowa

edytuj

Tenisowe treningi rozpoczęła w wieku pięciu lat[2]. W roku 1997 po raz pierwszy wystąpiła w imprezie przeznaczonej dla juniorów. Miało to miejsce we Florencji. Pennetta doszła tam do drugiej rundy. Po paśmie porażek w listopadzie 1998 doszła do półfinału ważnego turnieju Eddie Herr, organizowanego w Stanach Zjednoczonych przy udziale Akademii Nicka Bollettieriego. Przegrała w trzech setach z Virginie Razzano. Dwa miesiące później udała się do Melbourne, by po raz pierwszy stanąć do rywalizacji na Wielkim Szlemie – bez powodzenia. W całej karierze juniorskiej nie zdobyła ani jednego indywidualnego trofeum.

Zwycięstwa odnotowała w juniorskiej grze podwójnej. Dwukrotnie zwyciężając w 1999 roku. Partnerowała przede wszystkim Robercie Vinci. Najpierw zdobyły puchar Italian Junior Open, potem zostały mistrzyniami Roland Garros.

W dniu osiemnastych urodzin, 25 lutego 2000 została zawodową tenisistką. Już w 1998 startowała w pierwszych profesjonalnych kwalifikacjach, miało to miejsce w Palermo. Przez kilka sezonów bezskutecznie próbowała dostać się do głównej drabinki turnieju WTA. Udało się jej to dopiero w roku 2002 w Memphis. Przegrała 4:6, 2:6 z Shinobu Asagoe. Wystąpiła też w Palermo i Sopocie. Właśnie w Polsce po raz pierwszy w zawodowym spotkaniu turnieju głównego zeszła z kortu zwycięsko. Wyeliminowała Białorusinkę Taccianę Puczak 7:5, 6:3, ale następnego dnia okazała się słabsza od Wiery Zwonariowej. Rezultaty w rozgrywkach ITF pozwoliły jej znaleźć się w gronie stu najlepszych tenisistek świata.

W styczniu 2003 w Canberze poprawiła swoje najlepsze osiągnięcie w karierze, dochodząc do ćwierćfinału. Została pokonana przez Francescę Schiavone. Miesiąc później znalazła się wśród półfinalistek zawodów w Hajdarabadzie. Wygrała tam między innymi z Mary Pierce. Wystąpiła we wszystkich czterech turniejach wielkoszlemowych.

Do światowej czołówki dostała się w sezonie 2004, występując w trzech finałach turniejów WTA. W Acapulco przegrała z Ivetą Benešovą, a w Palermo z Anabel Mediną Garrigues. Jednak w sierpniu w Sopocie to Pennetta odniosła zwycięstwo. W półfinale wygrała z Martą Domachowską, a w finale Klárę Koukalovą i po raz pierwszy została mistrzynią w gronie profesjonalnych tenisistek. Sezon zakończyła na czterdziestym miejscu listy WTA.

Kolejne zwycięstwa zanotowała również w następnym roku: w lutym 2005 w Bogocie zdobywając kolejny tytuł (finał z Lourdes Domínguez Lino). Wygrała także w Acapulco, wciąż jednak nie potrafiła wygrać z zawodniczkami z czołówki światowej. W czwartej rundzie Wimbledonu została wyeliminowała ją Mary Pierce. W sierpniu znalazła się w ćwierćfinale turnieju w Toronto, gdzie do meczu z nią nie przystąpiła Serena Williams. W międzyczasie Flavia wygrała turniej deblowy w Los Angeles, a kilka tygodni później osiągnęła wicemistrzostwo wielkoszlemowe na Flushing Meadows (także w deblu).

Na otwarcie roku 2006 dotarła do finału w Gold Coast. Pokonała Martinę Hingis i Tatianę Golovin, przegrywając w finale z Czeszką Lucie Šafářovą. Zarówno w Bogocie, jak i Acapulco była w finałach, obydwa przegrała. Najpierw nie sprostała Dominguez Lino, potem Annie-Lenie Grönefeld. Sezon zakończyła przedwcześnie we wrześniu finałem Pucharu Federacji. Przegrała singlowy pojedynek z Justine Henin-Hardenne, jednak to jej drużyna okazała się lepsza. Wspomniana Belgijka odniosła bowiem kontuzję w rozstrzygającym meczu deblowym i razem z Kim Clijsters zeszły z kortu. Przyczyną absencji tenisistki była kontuzja lewego nadgarstka.

W 2007 roku Pennetta pogorszyła swoją pozycję w rankingu. Opuściła czołową dwudziestkę rankingu WTA, plasując się w okolicach czwartej dziesiątki. Powróciła nawet do rozgrywek ITF. W październiku uzupełniła swoją kolekcję tytułów WTA o trofeum z Bangkoku, gdzie ograła Szachar Pe’er i Venus Williams.

Podczas turnieju WTA w Zurychu udało jej się pokonać (w drugiej rundzie) Jelenę Janković 5:7, 6:3, 6:3. Pennetta po wygraniu dwóch kolejnych spotkań awansowała do finału tego turnieju, w którym przegrała z Venus Williams 6:7(1), 2:6.

26 maja 2009 roku w turnieju French Open przegrała w pierwszej rundzie z nierozstawioną Alexą Glatch 1:6, 1:6[3].

19 lipca 2009 wygrała turniej zaliczany do International turniej Internazionali Femminili di Tennis di Palermo. Pennetta była w nim rozstawiona z numerem 1. Podczas zawodów nie oddała ani jednego seta, w finale pokonując Sarę Errani 6:1, 6:2. 9 sierpnia 2009 zwyciężyła w turnieju LA Women’s Tennis Championships (zaliczanym do Premier), w finale wygrywając z Samanthą Stosur 6:4, 6:3[4].

17 sierpnia 2009 roku jako pierwsza Włoszka w historii awansowała do pierwszej dziesiątki rankingu WTA Tour[5].

Między innymi dzięki zwycięstwu LA Women’s Tennis Championships w zapewniła sobie 2 miejsce w US Open Series[6], gromadząc w trzech turniejach z tego cyklu 140 punktów.

W pierwszej rundzie US Open 2009 Pennetta pokonała 6:0, 6:4 Edinę Gallovits. W drugiej rundzie tego turnieju odniosła zwycięstwo nad Sanią Mirzą, nie oddając rywalce ani jednego gema (6:0, 6:0). W następnym meczu Pennetta wygrała z Aleksandrą Wozniak, oddając rywalce w meczu dwa gemy (6:1, 6:1). W meczu czwartej rundy spotkała się z Wierą Zwonariową, w trzysetowym meczu Pennetta przegrała pierwszego seta 3:6, w drugim zwyciężyła w tie-breaku 7:6(6) (broniąc w całym secie 6 piłek meczowych), zaś w trzecim nie oddała przeciwniczce gema (6:0), awansując tym samym do ćwierćfinału. W ćwierćfinale Pennetta przegrała z obrończynią tytułu sprzed roku – Sereną Williams 4:6, 3:6.

 
Flavia Pennetta w 2010 roku

W listopadzie 2009 roku zdobyła wraz z drużyną Puchar Federacji. Włochy w finale pokonały reprezentacje USA 4:0.

Podczas Australian Open 2010 Pennetta dotarła do półfinału w grze mieszanej.

Na początku 2010 doszła do finału turnieju ASB Classic 2010, przegrywając w nim z Yaniną Wickmayer 3:6, 2:6[7]. 4 kwietnia 2010 wygrała wraz z Giselą Dulko deblowy turniej Sony Ericsson Open, w finale pokonując Nadię Pietrową i Samanthę Stosur 6:3, 4:6, 10:7[8].

11 kwietnia 2010 roku wygrała turniej Andalucia Tennis Experience klasy International w finale pokonując Carlę Suárez Navarro 6:2, 4:6, 3:6[9].

W maju wygrała turniej deblowy Porsche Tennis Grand Prix klasy Premier Series w Stuttgarcie w parze z Giselą Dulko. Pokonując w finale 3:6, 7:6(3), 10:5 K. Peschke i K. Srebotnik[10]. Tydzień później wygrała kolejny turniej deblowy klasy Premier Series, zwyciężając w finale Internazionali BNL d’Italia w parze z Dulko z Nurią Llagostera Vives i Maríą José Martínez Sánchez 6:4, 6:2[11].

W lipcu obroniła wraz z Dulko tytuł deblowy w turnieju Collector Swedish Open, pokonując w finale R. Voráčovą i B. Záhlavová Strýcovą 7-6(0), 6:0[12]. Tydzień później przegrała w finale Internazionali Femminili di Tennis di Palermo z Kaią Kanepi 3:6, 4:6 – tym samym nie broniąc tytułu zdobytego w roku 2009[13].

W sierpniu sięgnęła wraz z Dulko po jedenasty tytuł w grze deblowej, pokonując w finale Rogers Cup, Květe Peschke i Katarine Srebotnik 7:5, 3:6, 12:10[14].

23 października zwyciężyła w kolejnym turnieju deblowym w parze z Giselą Dulko, pokonując w finale Kremlin Cup Sarę Errani oraz Maríę José Martinez Sánchez 6:3, 2:6, 10–6.

31 października Pennetta oraz Dulko wygrały turniej WTA Tour Championships, w meczu finałowym pokonując Květe Peschke i Katarine Srebotnik 7:5, 6:4[15].

7 listopada zwyciężyła wraz z reprezentacją Włoch w turnieju drużynowym Fed Cup.

4 września po raz trzeci w karierze awansowała do ćwierćfinału turnieju wielkoszlemowego US Open, eliminując w czwartej rundzie Peng Shuai 6-4, 7-66. Pennetta borykała się w końcówce meczu z problemami zdrowotnymi, w decydującym secie przegrywając w tie-breaku 0:5, zdołała odrobić straty i zwyciężyć 8:6[16]. W turnieju tym przegrała w ćwierćfinale z Niemką Angelique Kerber 4-6, 6-3,3-6.

Po turnieju w Montrealu w sierpniu wycofała się z dalszych rozgrywek do końca sezonu z powodu kontuzji nadgarstka[17]. W sezonie osiągnęła pierwszą rundę Australian Open oraz Wimbledonu, a także trzecią rundę French Open. Rok zakończyła na 45. miejscu w rankingu singlowym i 30. pozycji w rankingu deblowym.

Pierwszym turniejem WTA Tour, w którym wzięła udział, były zawody w Bogocie, gdzie osiągnęła drugą rundę gry pojedynczej. Włoszka w Acapulco odpadła po swoim pierwszym meczu. Podczas turnieju w Indian Wells przegrała w pierwszej rundzie gry pojedynczej i podwójnej. W Miami natomiast osiągnęła drugą rundę w singlu i półfinał w deblu. Na kortach Wimbledonu osiągnęła czwartą rundę, a w US Open dotarła do półfinału w którym przegrała z Wiktoryją Azaranką 4:6, 2:6. Sezon zakończyła na 31 w singlu i 32 miejscu w deblu.

W sezonie 2014 Włoszka wygrała turniej w Indian Wells po finałowym triumfie nad Agnieszką Radwańską 6:2, 6:1. Poza tym zawodniczka zagrała w finale w Sofii w którym uległa Andrei Petković 1:6, 6:4, 3:6. W turniejach wielkoszlemowych najlepiej zaprezentowała się w Australian Open 2014 i US Open 2014, gdzie dochodziła do ćwierćfinałów. W grze deblowej w US Open 2014 w której partnerowała jej Martina Hingis zagrała w finale. Sezon zakończyła na 13 miejscu w singlu i 14 miejscu w deblu.

W 2015 roku Pennetta zagrała w czwartej rundzie French Open oraz wygrała swój pierwszy turniej wielkoszlemowy, okazując się najlepszą podczas US Open. W ćwierćfinale Włoszka wygrała z Petrą Kvitovą 4:6, 6:4, 6:2, w półfinale z Simoną Halep 6:1, 6:3 i w finale ze swoją rodaczką Robertą Vinci 7:6(4), 6:2. We wrześniu zawodniczka osiągnęła najwyższą w karierze szóstą lokatę w rankingu singlowym WTA Tour. Zakwalifikowała się również do kończącego sezon Turnieju Mistrzyń w Singapurze. Podczas tych zawodów Włoszka przegrała z Simoną Halep 0:6, 3:6, wygrała z Agnieszką Radwańską 7:6(5), 6:4 i przegrała z Mariją Szarapową 5:7, 1:6. W konsekwencji zawodniczka zajęła czwarte miejsce w grupie i nie awansowała do półfinału. Po zawodach w Singapurze zakończyła profesjonalną karierę. Sezon zakończyła na 8. miejscu w singlu i 21. w deblu.

Życie prywatne

edytuj

Córka Oronzo i Concetty Pennetty, ma starszą siostrę Giorgię[2]. Pennetta zaczęła grać w tenisa w wieku pięciu lat. Jej tenisową idolką jest Monica Seles. Poza tenisem interesuje się jazdą konną i lubi słuchać muzyki. Mieszka w Verbier[2].

W 2007 roku, po trzech latach, zakończyła związek z tenisistą Carlosem Moyą. Od 2014 jest związana z innym tenisistą, Fabio Fogninim. W czerwcu 2016 roku para wzięła ślub kościelny[18]. 15 grudnia 2016 za pośrednictwem Twittera Pennetta ogłosiła, że spodziewa się narodzin pierwszego dziecka pary[19], syna, co potwierdziła w wywiadzie dla włoskiego Vanity Fair w dniu 24 kwietnia 2017[20]. 19 maja 2017 roku na świat przyszedł syn pary – Federico[21].

Inna działalność

edytuj

We wrześniu 2009 roku Pennetta wystąpiła jako modelka w pokazie bikini w ramach Milan Fashion Week (mediolańskiego tygodnia mody)[22].

22 listopada 2011 roku ukazała się autobiografia Flavii Pennetty pt. Dritto al cuore (Prosto do serca)[23].

W 2012 roku zaangażowała się w promocję samochodu Mercedes-Benz W176 (Mercedes klasy A), przystępując do włoskiego teamu Mercedesa[24].

Pozycja w rankingach WTA

edytuj

Poniższa tabela pokazuje pozycje w rankingu WTA na koniec danego roku.

Rok Miejsce w singlu[2] Miejsce w deblu[2]
1999 251
2000 297
2001 292 321
2002 95 136
2003 69 111
2004 38 100
2005 23 22
2006 28 32
2007 40 37
2008 13 22
2009 12 29
2010 24 2
2011 20 8
2012 45 30
2013 31 32
2014 13 14
2015 8 21

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Tournament of Champions
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 25 (11–14)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 4 marca 2004 Acapulco Ceglana   Iveta Benešová 6:7(5), 4:6
Finalistka 2. 22 lipca 2004 Palermo Ceglana   Anabel Medina Garrigues 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 21 sierpnia 2004 Sopot Ceglana   Klára Koukalová 7:5, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni 2. 26 lutego 2005 Bogota Ceglana   Lourdes Domínguez Lino 7:6(4), 6:4
Zwyciężczyni 3. 4 marca 2005 Acapulco Ceglana   Ľudmila Cervanová 3:6, 7:5, 6:3
Finalistka 3. 7 stycznia 2006 Gold Coast Twarda   Lucie Šafářová 3:6, 6:3, 5:7
Finalistka 4. 23 lutego 2006 Bogota Ceglana   Lourdes Domínguez Lino 6:7(3), 4:6
Finalistka 5. 2 marca 2006 Acapulco Ceglana   Anna-Lena Grönefeld 1:6, 6:4, 2:6
Finalistka 6. 3 marca 2007 Acapulco Ceglana   Émilie Loit 6:7(0), 4:6
Zwyciężczyni 4. 20 października 2007 Bangkok Twarda   Chan Yung-jan 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 5. 23 lutego 2008 Viña del Mar Ceglana   Klára Zakopalová 6:4, 5:4 krecz
Zwyciężczyni 6. 2 marca 2008 Acapulco Ceglana   Alizé Cornet 6:0, 4:6, 6:1
Finalistka 7. 24 lipca 2008 Carson Twarda   Dinara Safina 4:6, 2:6
Finalistka 8. 16 października 2008 Zurych Twarda (hala)   Venus Williams 6:7(1), 2:6
Finalistka 9. 1 marca 2009 Acapulco Ceglana   Venus Williams 1:6, 2:6
Zwyciężczyni 7. 19 lipca 2009 Palermo Ceglana   Sara Errani 6:1, 6:2
Zwyciężczyni 8. 9 sierpnia 2009 Los Angeles Twarda   Samantha Stosur 6:4, 6:3
Finalistka 10. 10 stycznia 2010 Auckland Twarda   Yanina Wickmayer 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 9. 11 kwietnia 2010 Marbella Ceglana   Carla Suárez Navarro 6:2, 4:6, 6:3
Finalistka 11. 19 lipca 2010 Palermo Ceglana   Kaia Kanepi 4:6, 3:6
Finalistka 12. 7 stycznia 2012 Auckland Twarda   Zheng Jie 6:2, 3:6, 0:2 krecz
Finalistka 13. 4 marca 2012 Acapulco Ceglana   Sara Errani 7:5, 6:7(2), 0:6
Zwyciężczyni 10. 16 marca 2014 Indian Wells Twarda   Agnieszka Radwańska 6:2, 6:1
Finalistka 14. 2 listopada 2014 Sofia Twarda (hala)   Andrea Petković 6:1, 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 11. 12 września 2015 US Open Twarda   Roberta Vinci 7:6(4), 6:2

Gra podwójna 34 (17–17)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 8 sierpnia 2005 Carson Twarda   Jelena Diemientjewa   Angela Haynes
  Bethanie Mattek
6:2, 6:4
Finalistka 1. 10 września 2005 US Open Twarda   Jelena Diemientjewa   Lisa Raymond
  Samantha Stosur
2:6, 7:5, 3:6
Zwyciężczyni 2. 20 lutego 2006 Bogota Ceglana   Gisela Dulko   Ágnes Szávay
  Jasmin Wöhr
7:6(1), 6:1
Finalistka 2. 14 maja 2006 Berlin Ceglana   Jelena Diemientjewa   Yan Zi
  Zheng Jie
2:6, 3:6
Finalistka 3. 22 lutego 2007 Bogota Ceglana   Roberta Vinci   Lourdes Domínguez Lino
  Paola Suárez
6:1, 3:6, 9–11
Finalistka 4. 14 czerwca 2007 Barcelona Ceglana   Lourdes Domínguez Lino   Nuria Llagostera Vives
  Arantxa Parra Santonja
6:7(3), 6:2, 10–12
Zwyciężczyni 3. 19 kwietnia 2008 Estoril Ceglana   Marija Kirilenko   Mervana Jugić-Salkić
  İpek Şenoğlu
6:4, 6:4
Finalistka 5. 31 lipca 2008 Montreal Twarda   Marija Kirilenko   Cara Black
  Liezel Huber
1:6, 1:6
Zwyciężczyni 4. 16 stycznia 2009 Hobart Twarda   Gisela Dulko   Alona Bondarenko
  Kateryna Bondarenko
6:2, 7:6(4)
Finalistka 6. 22 lutego 2009 Bogota Ceglana   Gisela Dulko   Nuria Llagostera Vives
  María José Martínez Sánchez
5:7, 6:3, 7–10
Finalistka 7. 3 maja 2009 Stuttgart Ceglana   Gisela Dulko   Bethanie Mattek-Sands
  Nadieżda Pietrowa
7:5, 3:6, 7–10
Zwyciężczyni 5. 20 czerwca 2009 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Sara Errani   Michaëlla Krajicek
  Yanina Wickmayer
6:4, 5:7, 13–11
Zwyciężczyni 6. 11 lipca 2009 Båstad Ceglana   Gisela Dulko   Nuria Llagostera Vives
  María José Martínez Sánchez
6:2, 0:6, 10–5
Zwyciężczyni 7. 4 kwietnia 2010 Miami Twarda   Gisela Dulko   Nadieżda Pietrowa
  Samantha Stosur
6:3, 4:6, 10–7
Zwyciężczyni 8. 2 maja 2010 Stuttgart Ceglana (hala)   Gisela Dulko   Květa Peschke
  Katarina Srebotnik
3:6, 7:6(3), 10–5
Zwyciężczyni 9. 8 maja 2010 Rzym Ceglana   Gisela Dulko   Nuria Llagostera Vives
  María José Martínez Sánchez
6:4, 6:2
Finalistka 8. 17 maja 2010 Madryt Ceglana   Gisela Dulko   Serena Williams
  Venus Williams
2:6, 5:7
Zwyciężczyni 10. 11 lipca 2010 Båstad Ceglana   Gisela Dulko   Renata Voráčová
  Barbora Záhlavová-Strýcová
7:6(0), 6:0
Zwyciężczyni 11. 22 sierpnia 2010 Montreal Twarda   Gisela Dulko   Květa Peschke
  Katarina Srebotnik
7:5, 3:6, 12–10
Finalistka 9. 9 października 2010 Pekin Twarda   Gisela Dulko   Chuang Chia-jung
  Wolha Hawarcowa
6:7(2), 6:1, 7–10
Zwyciężczyni 12. 24 października 2010 Moskwa Twarda (hala)   Gisela Dulko   Sara Errani
  María José Martínez Sánchez
6:3, 2:6, 10–6
Zwyciężczyni 13. 31 października 2010 Doha Twarda   Gisela Dulko   Květa Peschke
  Katarina Srebotnik
7:5, 6:4
Zwyciężczyni 14. 28 stycznia 2011 Australian Open Twarda   Gisela Dulko   Wiktoryja Azaranka
  Marija Kirilenko
2:6, 7:5, 6:1
Finalistka 10. 18 czerwca 2011 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Dominika Cibulková   Barbora Záhlavová-Strýcová
  Klára Zakopalová
6:1, 4:6, 7–10
Finalistka 11. 1 października 2011 Tokio Twarda   Gisela Dulko   Liezel Huber
  Lisa Raymond
6:7(4), 6:0, 6–10
Finalistka 12. 9 października 2011 Pekin Twarda   Gisela Dulko   Květa Peschke
  Katarina Srebotnik
3:6, 4:6
Finalistka 13. 7 stycznia 2012 Auckland Twarda   Julia Görges   Andrea Hlaváčková
  Lucie Hradecká
7:6(2), 2:6, 7–10
Finalistka 14. 15 kwietnia 2012 Barcelona Ceglana   Francesca Schiavone   Sara Errani
  Roberta Vinci
0:6, 2:6
Finalistka 15. 22 lipca 2013 Båstad Ceglana   Alexandra Dulgheru   Anabel Medina Garrigues
  Klára Zakopalová
1:6, 4:6
Zwyciężczyni 15. 13 października 2013 Osaka Twarda   Kristina Mladenovic   Samantha Stosur
  Zhang Shuai
6:4, 6:3
Finalistka 16. 21 czerwca 2014 Eastbourne Trawiasta   Martina Hingis   Chan Hao-ching
  Chan Yung-jan
3:6, 7:5, 7–10
Finalistka 17. 6 września 2014 US Open Twarda   Martina Hingis   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina
6:2, 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 16. 27 września 2014 Wuhan Twarda   Martina Hingis   Cara Black
  Caroline Garcia
6:4, 5:7, 12–10
Zwyciężczyni 17. 18 października 2014 Moskwa Twarda (hala)   Martina Hingis   Caroline Garcia
  Arantxa Parra Santonja
6:3, 7:5

Występy w turniejach wielkoszlemowych

edytuj

Legenda: Na żółto podkreślono najlepsze osiągnięcie w karierze w każdym z turniejów[2].

Turniej Bilans 2015 2014 2013 2012 2011 2010 2009 2008 2007 2006 2005 2004 2003
  Australian Open 13−12 1R QF 1R 4R 2R 3R 2R 1R 3R 1R 1R 1R
  French Open 18−13 4R 2R 1R 3R 1R 4R 1R 4R 1R 3R 3R 1R 3R
  Wimbledon 18−14 1R 2R 4R 1R 3R 3R 3R 2R 1R 4R 4R 1R 2R
  US Open 31−10 W QF SF QF 3R QF QF 2R 1R 1R 1R

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

edytuj

Gra podwójna (1)

edytuj
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1999   French Open Ceglana   Roberta Vinci   Mia Buric
  Kim Clijsters
7:5, 5:7, 6:4

Przypisy

edytuj
  1. bari.repubblica.it: Flavia Pennetta tra le prime dieci al mondo la brindisina entra nella storia del tennis. [dostęp 2009-09-03]. (wł.).
  2. a b c d e f PENNETTA, Flavia (ITA). itftennis.com. [dostęp 2009-09-03]. (ang.).
  3. sport.pl: Roland Garros: Łatwy awans Safiny, poniedziałkowe wyniki kobiet. [dostęp 2009-09-04]. (pol.).
  4. UltraSport.pl: WTA Los Angeles: Flavia Pennetta pokonała Samanthę Stosur. [dostęp 2009-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-02)]. (pol.).
  5. sport.pl: Ranking WTA Tour: Jankovic jest czwarta, Radwańska 13.. [dostęp 2009-08-17]. (pol.).
  6. sportowefakty.pl: Popis Pennetty, ale wygrywa Dementiewa – po Olympus US Open Series kobiet zdobywając w 3 turniejach z tej serii 140 punktów. [dostęp 2009-09-04]. (pol.).
  7. tka: Tenis. Yanina Wickmayer wygrywa w Auckland. Radwańscy oburzeni. [w:] tenis [on-line]. sport.pl, 2010-01-09. [dostęp 2011-12-25]. (pol.).
  8. sonyericssonopen.com: Dulko & Pennetta Clinch Women’s Doubles Title. [dostęp 2010-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-07)]. (ang.).
  9. sonyericssonwtatour.com: Flavia Nets Ninth Title in Marbella. [dostęp 2010-04-11]. (ang.).
  10. sonyericssonwtatour.com: Justine Comes Full Circle. [dostęp 2010-05-03]. (ang.).
  11. sonyericssonwtatour.com: Three Premiers In A Row for Gisela & Flavia. [dostęp 2010-05-10]. (ang.).
  12. sonyericssonwtatour.com: Rezai Reaps Bastad Crown. [dostęp 2010-07-10]. (ang.).
  13. sport.iquret.info: WTA PalermoTriumf Kanepi. 2010-07-18. [dostęp 2012-03-11]. (pol.).
  14. sonyericssonwtatour.com: Flavia & Gisela Conquer Montréal. [dostęp 2010-08-23]. (ang.).
  15. wtachampionships.com: Dulko & Pennetta Dominate Doha. [dostęp 2010-11-15]. (ang.).
  16. eurosport.pl: Tenis – Pennetta była bliska.... [dostęp 2011-09-04]. (pol.).
  17. womenstennisblog.com: Flavia Pennetta to miss the rest of the season. [dostęp 2012-11-15]. (ang.).
  18. Flavia Pennetta Wants to Become a Mother!. [dostęp 2015-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  19. AP: 2015 U.S. Open champion Flavia Pennetta pregnant with first child. tennis.com, 2016 -12-15. [dostęp 2017-08-22]. (ang.).
  20. Gatto Luigi: Flavia Pennetta to give birth a boy: 'We knew it during Christmas’. tennisworldusa.org, 2017-04-24. [dostęp 2017-08-22]. (ang.).
  21. karo: Pennetta i Fognini zostali rodzicami. tenis24.eu, 2017-05-19. [dostęp 2017-08-22]. (pol.).
  22. womenstennisblog.com: Flavia Pennetta modeling Pin-Up Stars bikinis in Milan. [dostęp 2010-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-27)]. (ang.).
  23. ubitennis.com: Flavia Pennetta dritta al cuore. [dostęp 2011-12-25]. (wł.).
  24. NuovaClasseA Mercedes-Benz Italia: Mercedes-Benz Team. Intervista a Flavia Pennetta. [dostęp 2012-11-15]. (wł.).

Bibliografia

edytuj