Wikipedia

Simona Halep

rumuńska tenisistka

Simona Halep (ur. 27 września 1991 w Konstancy) – rumuńska tenisistka, zwyciężczyni French Open 2018 i Wimbledonu 2019 w grze pojedynczej, liderka rankingu WTA od 9 października 2017 do 28 stycznia 2018 oraz od 26 lutego 2018 do 27 stycznia 2019.

Simona Halep
Ilustracja
Państwo

 Rumunia

Data i miejsce urodzenia

27 września 1991
Konstanca

Wzrost

168 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2006

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Patrick Mouratoglou

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

24 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (9 października 2017)

Australian Open

F (2018)

Roland Garros

W (2018)

Wimbledon

W (2019)

US Open

SF (2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

71 (15 maja 2017)

Australian Open

1R (2011–2014, 2021, 2022)

Roland Garros

2R (2012)

Wimbledon

1R (2011–2013, 2015)

US Open

2R (2011)

Odznaczenia
Kawaler Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kariera tenisowa edytuj

Sezony 2008–2009 edytuj

 
Halep z trofeum podczas French Open 2008

Rozpoczęła rok 2008 od rozgrywek juniorskich, osiągając finał w Nottinghill, gdzie przegrała z Arantxą Rus. W ćwierćfinale Australian Open pokonała Anastasiję Pawluczenkową, później przegrywając w półfinale z Jessicą Moore.

Podczas French Open była rozstawiona z numerem dziewiątym. W pierwszej rundzie pokonała Charlotte Rodier, następnie Karen Barbat, w trzeciej rundzie zwyciężyła z piątą rozstawioną Jessicą Moore wynikiem 6:0, 6:1. W ćwierćfinale Simona wygrała z Kseniją Łykiną, a w półfinale z Arantxą Rus. W rumuńskim finale zwyciężyła z Eleną Bogdan wynikiem 6:4, 6:7(3), 6:2.

Halep startowała też w seniorskich rozgrywkach rangi ITF. Na przełomie kwietnia i maja wygrała dwa turnieje w Bukareszcie z pulą nagród 10 000 dolarów amerykańskich. Był to jej trzeci i czwarty triumf w zawodach tej rangi. W czerwcu zwyciężyła w szwedzkim Kristinehamn w turnieju z pulą nagród 25 000 dolarów amerykańskim, w finale pokonując Anne Schäfer.

Kontynuowała grę w rozgrywkach ITF przez cały 2009 rok dochodząc m.in. do ćwierćfinału w Bukareszcie, półfinałów w Mińsku i Opolu i finału w Makarskiej. W sierpniu triumfowała w Mariborze, w finale pokonując Katalin Marosi. W 2009 roku zagrała również w kwalifikacjach do turnieju WTA Tour w Paryżu oraz do French Open, w obu przypadkach przegrywając w drugiej rundzie.

W wieku 18 lat poddała się operacji zmniejszenia biustu[1].

Sezon 2010 edytuj

W styczniu 2010 wystartowała w Australian Open, gdzie przegrała ze Stéphanie Foretz w pierwszej rundzie kwalifikacji. Przełomowy był dla niej turniej WTA Tour w Marbelli. Jako kwalifikantka dotarła tam do ćwierćfinału, po drodze pokonując 70. w rankingu Ivetę Benešovą oraz 36. na świecie Soranę Cîrsteę. Przegrała z drugą rozstawioną Flavią Pennettą, wynikiem 4:6, 6:7(4). Następnie Halep przeszła kwalifikacje do turnieju w Barcelonie, przegrywając jednak w pierwszej rundzie 4:6, 6:3, 3:6 z Carlą Suárez Navarro.

Na przełomie kwietnia i maja osiągnęła pierwszy w karierze finał imprezy cyklu WTA Tour. Miało to miejsce w Fezie. Po zakwalifikowaniu się do turnieju głównego pokonała Lucie Hradecką 7:5, 6:1 i Olhę Sawczuk 6:3, 6:1. W ćwierćfinale zwyciężyła drugą rozstawioną Patty Schnyder z wynikiem 6:2, 7:6(3). W półfinale wygrała z Renatą Voráčovą. W finale musiała uznać wyższość Ivety Benešovej, przegrywając wynikiem 4:6, 2:6.

W maju przeszła kwalifikacje do French Open, w ostatniej rundzie pokonując Bethanie Mattek-Sands. W pierwszej rundzie turnieju głównego przegrała z Samanthą Stosur 5:7, 1:6. Podczas US Open miała szansę pokonać Jelenę Janković – serwowała w trzecim secie przy stanie 5:4. Halep ostatecznie przegrała z wynikiem 4:6, 6:4, 5:7.

Sezon 2011 edytuj

W styczniu 2011 osiągnęła ćwierćfinał w Auckland. Pokonała tam Ayumi Moritę i Jelenę Wiesninę, ulegając Yaninie Wickmayer. W Hobart nie udało jej się przejść kwalifikacji. Podczas Australian Open 2011 dotarła do trzeciej rundy turnieju głównego. W drugiej rundzie wygrała z 24. na świecie Alisą Klejbanową. W kolejnej rundzie przegrała jednak w dwóch setach z Agnieszką Radwańską.

W kwietniu powtórzyła wynik z ubiegłego sezonu, docierając do finału w Fezie. Tym razem przegrała z Albertą Brianti 3:6, 4:6. W Estoril, przegrała w pierwszej rundzie z późniejszą triumfatorką tej imprezy – Anabel Mediną Garrigues. W wielkoszlemowym French Open przegrała z Samanthą Stosur, z kolei na Wimbledonie – z Sereną Williams – w obu przypadkach w drugiej rundzie.

Halep zakwalifikowała się do turnieju głównego podczas Rogers Cup 2011. W pierwszej rundzie spotkała się ze Swietłaną Kuzniecową. Mecz trwał 2 godziny i 14 minut i zakończył się zwycięstwem Rumunki – 4:6, 6:4, 6:3. Było to jej pierwsze zwycięstwo nad zawodniczką z czołowej 20. rankingu. Przegrała w drugiej rundzie z Lucie Šafářovą z wynikiem 2:6, 4:6.

Podczas wielkoszlemowego US Open 2011 pokonała w pierwszej rundzie rozstawioną z numerem szóstym Li Na wynikiem 6:2, 7:5. Było to jej pierwsze zwycięstwo nad zawodniczką z czołowej dziesiątki rankingu WTA Tour. Odpadła w drugiej rundzie z Carlą Suárez Navarro, przegrywając 6:3, 2:6, 2:6.

Sezon 2012 edytuj

Halep przegrała w pierwszej rundzie Australian Open, wcześniej dochodząc do ćwierćfinału w Hobart. Następnie dochodziła do trzecich rund w turniejach rangi WTA Premier Mandatory w Indian Wells i Miami.

Na kortach ceglanych w Barcelonie osiągnęła ćwierćfinał, a w Fezie dotarła do półfinału. W Madrycie i Rzymie przegrywała w pierwszej rundzie – w obu przypadkach z Venus Williams.

W maju podczas turnieju w Brukseli pokonała m.in. Jelenę Janković i Dominikę Cibulkovą, dochodząc do finału. W meczu o mistrzostwo przegrała z Agnieszką Radwańską 5:7, 0:6.

Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 zanotowała pierwszą rundę gry pojedynczej i podwójnej.

Sezon 2013 edytuj

 
Simona Halep podczas New Haven Open at Yale

Halep rozpoczęła sezon jako 47. rakieta świata. Jej dwa pierwsze turnieje zakończyły się porażkami w pierwszych rundach. Pierwszy sukces nastąpił podczas zawodów w Rzymie w maju. Halep pokonała wtedy Swietłanę Kuzniecową i czwartą zawodniczkę świata – Agnieszkę Radwańską. W ćwierćfinale obroniła dwie piłki meczowe i wygrała mecz przeciw Jelenie Janković. W półfinale uległa późniejszej mistrzyni – Serenie Williams. Na French Open przegrała w trzech setach z Carlą Suárez Navarro.

Następnie wystartowała w turnieju w Norymberdze. Dotarła tam do finału, po drodze pokonując m.in. Lucie Šafářovą. W meczu finałowym pokonała Andreę Petković 6:3, 6:3, po raz pierwszy zwyciężając w turnieju rangi WTA Tour. Później udała się do ’s-Hertogenbosch. Na trawiastych kortach wygrała m.in. z Robertą Vinci, dochodząc ponownie do finału. Triumfowała w całych zawodach, pokonując w finale Kirsten Flipkens wynikiem 6:4, 6:2. Podczas Wimbledonu 2013 odpadła w drugiej rundzie po trzysetowym meczu z Li Na.

Po sezonie na kortach trawiastych Halep wygrała trzeci turniej w roku. Miało to miejsce w Budapeszcie, gdzie pokonywała kolejno: Sesił Karatanczewą, Ágnes Buktę, Tímeę Babos, Alexandrę Cadanțu i w finale Yvonne Meusburger wynikiem 6:3, 6:7(7), 6:1.

Osiągnęła drugi ćwierćfinał turnieju WTA Premier 5 podczas zawodów w Cincinnati, gdzie po raz kolejny przegrała z Sereną Williams.

W następnym starcie, w New Haven sięgnęła po czwarty tytuł w roku, a pierwszy rangi WTA Premier. W meczu o mistrzostwo pokonała Petrę Kvitovą 6:2, 6:2. Na US Open osiągnęła po raz pierwszy czwartą rundę turnieju wielkoszlemowego. Przegrała tam z Flavią Pennettą w dwóch setach.

W Moskwie po raz piąty w sezonie triumfowała w turnieju cyklu WTA Tour, w finale pokonując Samanthę Stosur. Dzięki temu zwycięstwu została jedyną zawodniczką w roku, której udało się wygrać turnieje na trzech różnych nawierzchniach – ceglanej, trawiastej, twardej i w zawodach w hali. Została również drugą zawodniczką (po Serenie Williams), pod względem ilości wygranych turniejów w ciągu roku.

Na koniec sezonu, w listopadzie wystartowała w turnieju WTA Tournament of Champions w Sofii, gdzie osiągnęła dziewiąty finał w karierze, a szósty w sezonie. W ostatnim meczu pokonała, tak jak w turnieju poprzednim, Samanthę Stosur. Zakończyła rok na 11. miejscu w rankingu WTA.

21 listopada 2013 zdobyła nagrodę WTA w kategorii „Most Improved Player” za największe postępy w roku.

Sezon 2014 edytuj

Rok 2014 rozpoczął się od porażki Halep w pierwszej rundzie turnieju w Sydney. Podczas Australian Open była rozstawiona z numerem 11. W pierwszej rundzie pokonała Katarzynę Piter, w drugiej Varvarę Lepchenko, później Zarinę Dijas. Następnie wygrała z byłą liderką rankingu WTA Jeleną Janković w trzech setach, osiągając pierwszy wielkoszlemowy ćwierćfinał w karierze. Przegrała z późniejszą finalistką – Dominiką Cibulkovą wynikiem 3:6, 0:6. Dzięki punktom zdobytym w Melbourne awansowała na 10. miejsce w światowym rankingu. Została jedną z czterech Rumunek w historii notowanych w pierwszej dziesiątce tego rankingu.

Po nieudanym występie w Paryżu, zwyciężyła w turnieju rangi WTA Premier 5 w Dosze. W finale pokonała Angelique Kerber wynikiem 6:2, 6:3. W zawodach w Indian Wells Rumunka osiągnęła półfinał, w którym uległa Agnieszce Radwańskiej 3:6, 4:6.

W turnieju rozgrywanym na kortach ceglanych w Madrycie Halep zanotowała finał, w którym nie sprostała Marii Szarapowej, przegrywając 6:1, 2:6, 3:6. Podczas French Open dotarła do pierwszego finału Wielkiego Szlema, w którym ponownie uległa Szarapowej, tym razem 4:6, 7:6(5), 4:6. Po tym turnieju awansowała na trzecie miejsce w rankingu singlowym WTA Tour.

Podczas Wimbledonu rozstawiona z numerem trzecim Simona Halep awansowała do półfinału. Walkę o finał przegrała z Eugenie Bouchard 6:7(5), 2:6. W turnieju w Bukareszcie najwyżej notowana zawodniczka przegrała jednego seta – w meczu półfinałowym z Monicą Niculescu. W finale Rumunka pokonała Robertę Vinci 6:1, 6:3.

W New Haven w swoim pierwszym meczu uległa Magdalénie Rybárikovej 2:6, 6:4, 3:6. Udział w US Open rozpoczęła od zwycięstwa z Danielle Collins 6:7(2), 6:1, 6:2, a następnie pokonała Janę Čepelovą 6:2, 6:1. W trzeciej rundzie przegrała z Mirjaną Lučić-Baroni 6:7(6), 2:6.

Okres gry w Azji rozpoczęła od porażki w drugiej rundzie w Wuhanie z Garbiñe Muguruzą 6:2, 2:6, 3:6. W Pekinie mecz ćwierćfinałowy przeciw Anie Ivanović oddała walkowerem. Podczas Turnieju Mistrzyń, w fazie grupowej pokonała Bouchard i Williams, a uległa Ivanović. W półfinale wygrała z Radwańską 6:2, 6:2, natomiast w meczu mistrzowskim nie sprostała Serenie Williams, przegrywając 3:6, 0:6.

W sezonie 2014 trenowana była przez Wima Fissette, byłego szkoleniowca m.in. Kim Clijsters czy Sabine Lisicki. Halep zakończyła z nim współpracę pod koniec roku. Jej nowym szkoleniowcem został Victor Ioniță. Jej menadżerką została Virginia Ruzici.

Sezon 2015 edytuj

Kolejny sezon Halep zaczęła od zwycięstwa w Shenzhen, pokonując w finale Timeę Bacsinszky w obu setach po 6:2. Podczas Australian Open powtórzyła wynik sprzed roku, docierając do ćwierćfinału, w którym uległa Jekatierinie Makarowej 4:6, 0:6. W rozgrywkach Pucharu Federacji zwyciężyła z Silvią Soler Espinosą i przegrała z Garbiñe Muguruzą.

W finale turnieju rangi WTA Premier 5 w Dubaju mieszkanka Konstancy pokonała Karolínę Plíškovą 6:4, 7:6(4). Triumfowała także w zawodach klasy WTA Premier Mandatory w Indian Wells, w ostatnim meczu zwyciężając z Jeleną Janković w trzech setach. Z kolei w Miami dotarła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Sereną Williams.

W Stuttgarcie Rumunka uległa w półfinale Caroline Wozniacki, pokonując po drodze m.in. Muguruzę i Errani. W Madrycie zakończyła udział już na pierwszej rundzie. W Rzymie pokonała trzy rywalki, ale z Carlą Suárez Navarro nie zdołała wygrać.

Grę na kortach trawiastych rozpoczęła w Birmingham, gdzie doszła do ćwierćfinału. Podczas Wimbledonu uległa w pierwszym spotkaniu Jaiea Čepelovej.

W Toronto Halep dotarła do finału, w którym skreczowała w meczu z Belindą Bencic. W Cincinnati pokonała m.in. Jelenę Janković, by w finale przegrać z Sereną Williams. W Nowym Jorku doszła do półfinału, w którym przegrała z późniejszą mistrzynią Flavią Pennettą.

Po ćwierćfinale w Kantonie doszła do trzeciej rundy w Wuhanie, zaś w Pekinie skreczowała w meczu otwarcia. Podczas turnieju WTA Finals w Singapurze nie udało jej się wyjść z grupy, ale i tak zakończyła sezon na pozycji wiceliderki rankingu WTA.

Sezon 2016 edytuj

W Sydney Halep przegrała w półfinale ze Swietłaną Kuzniecową, a podczas Australian Open odpadła już w pierwszej rundzie. W pojedynku ćwierćfinałowym Pucharu Federacji z Czechami zwyciężyła w jednym z dwóch meczów. W Dubaju i Dosze nie wygrała ani jednego meczu, natomiast w Indian Wells i Miami osiągnęła ćwierćfinał.

W barażach o Grupę Światową Fed Cupu z Niemcami ponownie zanotowała bilans 1-1. W Stuttgarcie już w pierwszym meczu została pokonana przez późniejszą finalistkę Laurę Siegemund. W Madrycie sięgnęła po trofeum, pokonując w finale Dominikę Cibulkovą 6:2, 6:4. W Rzymie nie wygrała ani jednego meczu. We French Open osiągnęła rundę czwartą, a na Wimbledonie zaszła krok dalej, ulegając finalistce tego turnieju, Angelique Kerber.

Następnie zdobyła tytuł w Bukareszcie i Montrealu, gdzie zrewanżowała się Kerber. Pominąwszy igrzyska olimpisjkie, pokonała Radwańską w ćwierćfinale w Cincinnati, a następnie znowu przegrała z Kerber. W ćwierćfinale US Open nie sprostała Serenie Williams.

W Wuhanie doszła do półfinału, ale w Pekinie wygrała tylko jeden mecz. Podczas WTA Finals pokonała Madison Keys, ale nie sprostała liderce rankingu Kerber i zwyciężczyni turnieju Cibulkovej, kończąc rok na czwartym miejscu w rankingu.

Sezon 2017 edytuj

Rumunka wygrała jeden mecz w Shenzhen i ani jednego w Australian Open, gdzie została uległa Shelby Rogers 3:6, 1:6. W Petersburgu oddała mecz ćwierćfinałowy walkowerem, a w Indian Wells w drugim meczu przegrała z Kristiną Mladenovic 3:6, 3:6. W Miami w ćwierćfinale uległa Johannie Koncie.

Na kortach ziemnych w Stuttgarcie doszła do półfinału, gdzie, tak jak rok wcześniej, uległa Laurze Siegemund. W Madrycie w drugiej rundzie w meczu z Robertą Vinci broniła piłek meczowych przy stanie 6:3, 2:6, 1:5, lecz ostatecznie zwyciężyła 6:3, 2:6, 7:6(2). W finale w trzysetowym pojedynku zrewanżowała się Kristinie Mladenovic. W Rzymie doszła do finału, w którym przegrała z Eliną Switoliną 6:4, 5:7, 1:6. Podczas French Open w ćwierćfinale ze Switoliną przegrywała już 3:6, 0:5, jednak zdołała odwrócić losy meczu na 3:6, 7:6(7), 6:2. W półfinale pokonała Karolínę Plíškovą 6:4, 3:6, 6:3. W finale przegrała 6:4, 4:6, 3:6 z Jeļeną Ostapenko.

Na kortach trawiastych w Eastbourne w ćwierćfinale przegrała z Caroline Wozniacki 7:5, 4:6, 1:6. Na tym samym etapie Wimbledonu była o dwa punkty przy własnym serwisie od pokonania Konty i objęcia prowadzenia w światowej klasyfikacji, ale ostatecznie przegrała 7:6(2), 6:7(5), 4:6.

W Waszyngtonie doszła do ćwierćfinału, w którym przegrała z Jekatieriną Makarową. W Toronto doszła do półfinału, ulegając w nim Switolinie 1:6, 1:6. W Cincinnati zagrała w finale, w którym przegrała 1:6, 0:6 z Garbiñe Muguruzą.

W US Open już w pierwszym meczu przegrała z Mariją Szarapową. W Wuhanie w pierwszym meczu przegrała z Darją Kasatkiną. W Pekinie Rumunka doszła do finału, jednak w nim uległa Caroline Garcii 4:6, 6:7(3). Dzięki temu wynikowi objęła prowadzenie w rankingu WTA.

Turniej WTA Finals rozpoczęła od rewanżu na Caroline Garcii 6:4, 6:2. W kolejnych meczach przegrała natomiast z Wozniacki 0:6, 2:6 i Switoliną 3:6, 4:6.

Sezon 2018 edytuj

Halep zainaugurowała sezon 2018 występem w zawodach w Shenzhen, odnosząc zwycięstwo w pierwszej rundzie nad Nicole Gibbs 6:4, 6:1[2], następnie wygrała z Duan Yingying 3:6, 6:1, 6:2[3]. W ćwierćfinale pokonała Arynę Sabalenkę 6:2, 6:2[4], po czym spotkała się w półfinale z Iriną-Camelią Begu, triumfując nad przeciwniczką 6:1, 6:4[5]. Zwyciężywszy w finale Kateřinę Siniakovą 6:1, 2:6, 6:0, zdobyła swój 16. tytuł w karierze sportowej. Tego samego dnia wraz z Begu sięgnęły po tytuł w grze deblowej po wygranej nad Siniakovą i Barborą Krejčíkovą 1:6, 6:1, 10–8[6]. W Australian Open pokonała Destanee Aiavę 7:6(5), 6:1[7] i Eugenie Bouchard 6:2, 6:2[8], Lauren Davis 6:4, 4:6, 15:13[9] i Naomi Ōsakę 6:3, 6:2[10]. W ćwierćfinale wygrała z Karolíną Plíškovą 6:3, 6:2, awansując tym samym po raz pierwszy w karierze do półfinału Australian Open[11]. W przedostatniej rundzie turnieju wyeliminowała Angelique Kerber 6:3, 4:6, 9:7[12]. W finale musiała uznać wyższość Caroline Wozniacki, przegrywając 6:7(2), 6:3, 4:6[13].

W Dosze wygrała z Jekatieriną Makarową 6:3, 6:0 w drugiej rundzie[14], po czym wyeliminowała Anastasiję Sevastovą 6:4, 6:3[15] i Catherine Bellis 6:0, 6:4[16], jednak w wyniku urazu stopy zrezygnowała z występu w meczu półfinałowym, w którym miała zmierzyć się z Garbiñe Muguruzą[17].

Podczas turnieju w Indian Wells w drugiej rundzie była blisko porażki z Caroline Dolehide, ale ostatecznie wygrała 1:6, 7:6(3), 6:2. W ćwierćfinale pokonała Petrę Martić wynikiem 6:4, 6:7(5), 6:3, zaś w półfinale uległa Naomi Ōsace 3:6, 0:6. Na kortach twardych w Miami pokonała Océane Dodin 3:6, 6:3, 7:5, ale już w drugim meczu uległa Agnieszce Radwańskiej 6:3, 2:6, 3:6.

Sezon na kortach ziemnych rozpoczęła w Stuttgarcie. W swoim pierwszym meczu wyeliminowała Magdalénę Rybárikovą 4:6, 6:2, 6:3, natomiast w drugim przegrała 4:6, 1:6 z Coco Vandeweghe. W Madrycie Rumunka wygrała kolejne spotkania 6:1, 6:0 z Makarową, 6:0, 6:3 z Mertens i 6:1, 6:4 z Kristýną Plíškovą, jednak w ćwierćfinale rewanż wzięła jej siostra Karolína Plíšková, której Halep uległa 4:6, 3:6. W Rzymie po wygraniu trzech spotkań doszła do finału, w którym jednak doszło do powtórki z zeszłego roku – Rumunka ponownie przegrała ze Switoliną 0:6, 4:6. We French Open pokonała m.in. Angelique Kerber w ćwierćfinale oraz Garbiñe Muguruzę w półfinale, zaś w finale triumfowała 3:6, 6:4, 6:1 nad Sloane Stephens, zdobywając tym samym pierwszy w karierze wielkoszlemowy tytuł.

Dyskwalifikacja edytuj

21 października 2022 Międzynarodowa Agencja ds. Integralności Tenisa (ITIA) poinformowała o tymczasowym zawieszeniu Halep w związku z uzyskaniem pozytywnego wyniku testu antydopingowego podczas US Open 2022. W próbkach pobranych od zawodniczki znaleziono środek dopingujący o nazwie roksadustat. Zawodniczka wydała oświadczenie, w którym zaprzeczyła świadomemu przyjęciu środka[18][19].

12 września 2023 ITIA poinformowała o zawieszeniu zawodniczki na 4 lata (do 6 października 2026) pod zarzutem stosowania dopingu oraz nieprawidłowości w tzw. paszporcie biologicznym[20][21].

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A Q1 3R 1R 1R QF QF 1R 1R F 4R SF QF 4R 0 / 12 31 – 12
French Open A Q2 1R 2R 1R 1R F 2R 4R F W QF 4R A 2R 1 / 12 32 – 11
Wimbledon A A Q2 2R 1R 2R SF 1R QF QF 3R W NH A SF 1 / 10 29 – 9
US Open A A 1R 2R 2R 4R 3R SF QF 1R 1R 2R A 4R 1R 0 / 12 20 – 12
Ranking na koniec roku 352 210 81 53 47 11 3 2 4 1 1 4 2 20 10 2 / 46 112 – 44

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 1R 1R 1R 1R A A A A A A 1R 1R 0 / 6 0 – 6
French Open A A A 1R 2R 1R A A A A A A A A A 0 / 3 1 – 2
Wimbledon A A A 1R 1R 1R A 1R A A A A NH A A 0 / 4 0 – 4
US Open A A A 2R 1R 1R A A A A A A A A A 0 / 3 1 – 3
Ranking na koniec roku 345 281 – 197 221 484 497 301 124 148 165 146 133 292 1250 0 / 16 2 – 15

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A 1R A A A NH A A 0 / 1 0 – 1
Wimbledon A A A A A A A A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A A A A QF A A A A[a] NH A A 0 / 1 2 – 0
0 / 2 2 – 1

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Tournament of Champions
2009
–
2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 42 (24–18) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 1 maja 2010 Fez Ceglana   Iveta Benešová 4:6, 2:6
Finalistka 2. 24 kwietnia 2011 Fez Ceglana   Alberta Brianti 4:6, 3:6
Finalistka 3. 27 maja 2012 Bruksela Ceglana   Agnieszka Radwańska 5:7, 0:6
Zwyciężczyni 1. 15 czerwca 2013 Norymberga Ceglana   Andrea Petković 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 2. 22 czerwca 2013 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Kirsten Flipkens 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 3. 14 lipca 2013 Budapeszt Ceglana   Yvonne Meusburger 6:3, 6:7(7), 6:1
Zwyciężczyni 4. 24 sierpnia 2013 New Haven Twarda   Petra Kvitová 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 5. 20 października 2013 Moskwa Twarda (hala)   Samantha Stosur 7:6(1), 6:2
Zwyciężczyni 6. 3 listopada 2013 Sofia Twarda (hala)   Samantha Stosur 2:6, 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 7. 16 lutego 2014 Doha Twarda   Angelique Kerber 6:2, 6:3
Finalistka 4. 11 maja 2014 Madryt Ceglana   Marija Szarapowa 6:1, 2:6, 3:6
Finalistka 5. 7 czerwca 2014 French Open Ceglana   Marija Szarapowa 4:6, 7:6(5), 4:6
Zwyciężczyni 8. 13 lipca 2014 Bukareszt Ceglana   Roberta Vinci 6:1, 6:3
Finalistka 6. 26 października 2014 Singapur Twarda (hala)   Serena Williams 3:6, 0:6
Zwyciężczyni 9. 10 stycznia 2015 Shenzhen Twarda   Timea Bacsinszky 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 10. 21 lutego 2015 Dubaj Twarda   Karolína Plíšková 6:4, 7:6(4)
Zwyciężczyni 11. 22 marca 2015 Indian Wells Twarda   Jelena Janković 2:6, 7:5, 6:4
Finalistka 7. 16 sierpnia 2015 Toronto Twarda   Belinda Bencic 6:7(5), 7:6(4), 0:3 krecz
Finalistka 8. 23 sierpnia 2015 Cincinnati Twarda   Serena Williams 3:6, 6:7(5)
Zwyciężczyni 12. 7 maja 2016 Madryt Ceglana   Dominika Cibulková 6:2, 6:4
Zwyciężczyni 13. 17 lipca 2016 Bukareszt Ceglana   Anastasija Sevastova 6:0, 6:0
Zwyciężczyni 14. 31 lipca 2016 Montreal Twarda   Madison Keys 7:6(2), 6:3
Zwyciężczyni 15. 13 maja 2017 Madryt Ceglana   Kristina Mladenovic 7:5, 6:7(5), 6:2
Finalistka 9. 21 maja 2017 Rzym Ceglana   Elina Switolina 6:4, 5:7, 1:6
Finalistka 10. 10 czerwca 2017 French Open Ceglana   Jeļena Ostapenko 6:4, 4:6, 3:6
Finalistka 11. 20 sierpnia 2017 Cincinnati Twarda   Garbiñe Muguruza 1:6, 0:6
Finalistka 12. 8 października 2017 Pekin Twarda   Caroline Garcia 4:6, 6:7(3)
Zwyciężczyni 16. 6 stycznia 2018 Shenzhen Twarda   Kateřina Siniaková 6:1, 2:6, 6:0
Finalistka 13. 27 stycznia 2018 Australian Open Twarda   Caroline Wozniacki 6:7(2), 6:3, 4:6
Finalistka 14. 20 maja 2018 Rzym Ceglana   Elina Switolina 0:6, 4:6
Zwyciężczyni 17. 9 czerwca 2018 French Open Ceglana   Sloane Stephens 3:6, 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 18. 12 sierpnia 2018 Montreal Twarda   Sloane Stephens 7:6(6), 3:6, 6:4
Finalistka 15. 18 sierpnia 2018 Cincinnati Twarda   Kiki Bertens 6:3, 6:7(6), 2:6
Finalistka 16. 16 lutego 2019 Doha Twarda   Elise Mertens 6:3, 4:6, 3:6
Finalistka 17. 11 maja 2019 Madryt Ceglana   Kiki Bertens 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 19. 13 lipca 2019 Wimbledon Trawiasta   Serena Williams 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 20. 22 lutego 2020 Dubaj Twarda   Jelena Rybakina 3:6, 6:3, 7:6(5)
Zwyciężczyni 21. 16 sierpnia 2020 Praga Ceglana   Elise Mertens 6:2, 7:5
Zwyciężczyni 22. 21 września 2020 Rzym Ceglana   Karolína Plíšková 6:0, 2:1 krecz
Finalistka 18. 31 października 2021 Kluż-Napoka Twarda (hala)   Anett Kontaveit 2:6, 3:6
Zwyciężczyni 23. 9 stycznia 2022 Melbourne Twarda   Wieronika Kudiermietowa 6:2, 6:3
Zwyciężczyni 24. 14 sierpnia 2022 Toronto Twarda   Beatriz Haddad Maia 6:3, 2:6, 6:3

Gra podwójna 2 (1–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 31 lipca 2016 Montreal Twarda   Monica Niculescu   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina 		3:6, 6:7(5)
Zwyciężczyni 1. 6 stycznia 2018 Shenzhen Twarda   Irina-Camelia Begu   Barbora Krejčíková
  Kateřina Siniaková 		1:6, 6:1, 10–8

Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj

W grze pojedynczej edytuj

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2014 Finał   Serena Williams 3:6, 0:6
2015 Faza grupowa   Flavia Pennetta
  Marija Szarapowa
  Agnieszka Radwańska		 6:0, 6:3
4:6, 4:6
6:7(5), 1:6
2016 Faza grupowa   Madison Keys
  Angelique Kerber
  Dominika Cibulková		 6:2, 6:4
4:6, 2:6
3:6, 6:7(5)
2017 Faza grupowa   Caroline Garcia
  Caroline Wozniacki
  Elina Switolina		 6:4, 6:2
0:6, 2:6
3:6, 4:6
2018 wycofała się ze względu na kontuzję
2019 Faza grupowa   Bianca Andreescu
  Elina Switolina
  Karolína Plíšková		 3:6, 7:6(6), 6:3
5:7, 3:6
0:6, 6:2, 4:6

Wygrane turnieje singlowe ITF edytuj

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 06/05/2007   Bukareszt ITF 10 000 ziemna   Andreea Mitu 7:6, 6:0
2. 13/05/2007   Bukareszt ITF 10 000 ziemna   Patricia Mayr 6:3, 3:6, 6:2
3. 04/05/2008   Bukareszt ITF 10 000 ziemna   Elena Bogdan 6:1, 6:3
4. 18/05/2008   Bukareszt ITF 10 000 ziemna   Stephanie Vongsouthi 7:6, 6:3
5. 29/06/2008   Kristinehamn ITF 25 000 ziemna   Anne Schäfer 6:3, 6:2
6. 06/09/2009   Maribor ITF 25 000 ziemna   Katalin Marosi 6:4, 6:2

Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj

Gra pojedyncza edytuj

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo   Rumunia
I runda   Kazachstan: Jarosława Szwiedowa 4:6, 2:6

Gra podwójna edytuj

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo   Rumunia
I runda   Sorana Cîrstea   Stany Zjednoczone: Serena Williams / Venus Williams 3:6, 2:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (1) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2008   French Open Ceglana   Elena Bogdan 6:4, 6:7(3), 6:2

Odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ W parze z Horią Tecău zgłosili się do turnieju, lecz zaraz przed jego rozpoczęciem wycofali się.

Przypisy edytuj

  1. ↑ bucz: Dla tenisa zmniejszyła piersi. Oto metamorfoza Simony Halep, finalistki Roland Garros. sport.tvn24.pl, 2014-06-06. [dostęp 2014-07-11]. (pol.).
  2. ↑ Rafał Smoliński: WTA Shenzhen: Szarapowa i Halep powitały 2018 rok zwycięstwami. Linette poznała kolejną rywalkę. sportowefakty.pl, 2018-01-01. [dostęp 2018-01-01].
  3. ↑ Łukasz Iwanek: WTA Shenzhen: awans Simony Halep. Rumunka będzie najwyżej rozstawiona w Australian Open. sportowefakty.pl, 2018-01-03. [dostęp 2018-01-03].
  4. ↑ Łukasz Iwanek: WTA Shenzhen: Simona Halep udzieliła lekcji Arynie Sabalence, Maria Szarapowa w półfinale. sportowefakty.pl, 2018-01-04. [dostęp 2018-01-04].
  5. ↑ Łukasz Iwanek: WTA Shenzhen: nie będzie finału Simona Halep – Maria Szarapowa. Katerina Siniakova pożegnała Rosjankę. sportowefakty.pl, 2018-01-05. [dostęp 2018-01-05].
  6. ↑ Karolina Konstańczak: WTA Shenzhen: Simona Halep zdobyła tytuł pod dachem, Rumunka i Katerina Siniakova odkurzyły historię. sportowefakty.pl, 2018-01-06. [dostęp 2018-01-06].
  7. ↑ Australian Open: Simona Halep stoczyła dramatyczny bój, pechowa kontuzja faworytki. sport.onet.pl, 2018-01-16. [dostęp 2018-01-16].
  8. ↑ Bartosz Gębicz: Kolejne porażki rozstawionych. Oprócz Muguruzy odpadła też Konta. przegladsportowy.pl, 2018-01-19. [dostęp 2018-01-19].
  9. ↑ Bartosz Gębicz: „Almost dead” – Simona Halep przeżyła maraton w Melbourne. przegladsportowy.pl, 2018-01-20. [dostęp 2018-01-22].
  10. ↑ Łukasz Iwanek: Australian Open: Naomi Osaka nie sprawiła problemów Simonie Halep. Rumunka w ćwierćfinale. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-22. [dostęp 2018-01-22].
  11. ↑ Łukasz Iwanek: Australian Open: miłe złego początki Karoliny Pliskovej. Simona Halep kontra Andżelika Kerber o finał. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-24. [dostęp 2018-01-24].
  12. ↑ Łukasz Iwanek: Australian Open: Simona Halep znów zwycięska po obronie piłek meczowych! Rumunka w finale. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-25. [dostęp 2018-01-25].
  13. ↑ Rafał Smoliński: Karolina Woźniacka wraca na fotel liderki! Dunka wyprzedzi Simonę Halep. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-27. [dostęp 2018-01-27].
  14. ↑ Łukasz Iwanek: WTA Doha: pewny awans Simony Halep. Porażki Kristiny Mladenović i Madison Keys. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-14. [dostęp 2018-02-17].
  15. ↑ Łukasz Iwanek: WTA Doha: Simona Halep odprawiła Anastasiję Sevastovą. Julia Görges pewnym krokiem w ćwierćfinale. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-15. [dostęp 2018-02-17].
  16. ↑ Łukasz Iwanek: WTA Doha: Simona Halep i Garbine Muguruza zmierzą się o finał. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-16. [dostęp 2018-02-17].
  17. ↑ Rafał Smoliński: WTA Doha: Simona Halep przegrała z kontuzją. Garbine Muguruza wystąpi w finale. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-16. [dostęp 2018-02-17].
  18. ↑ Piotr Bernaciak: Simona Halep tymczasowo zawieszona. Mogą czekać ją poważne konsekwencje. przegladsportowy.onet.pl, 2022-10-21. [dostęp 2022-10-21].
  19. ↑ Simona Halep suspended for positive doping test taken at US Open. espn.com, 2022-10-21. [dostęp 2022-10-21]. (ang.).
  20. ↑ MC, PAP: Była liderka rankingu WTA zdyskwalifikowana na cztery lata za doping!. polsatsport.pl, 2023-09-12. [dostęp 2023-09-12].
  21. ↑ Mateusz Wasiewski: Potężna kara za doping dla Simony Halep. "Moja walka trwa dalej". wp.pl, 2023-09-12. [dostęp 2023-09-12]. (ang.).
  22. ↑ KLAUS IOHANNIS A DECORAT-O PE SIMONA HALEP CU ORDINUL NAȚIONAL „STEAUA ROMÂNIEI” ÎN GRAD DE CAVALER. mondonews.ro, 2019-07-15. [dostęp 2019-07-17]. (rum.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Simona_Halep&oldid=73577258”