Kiki Bertens

holenderska tenisistka

Kiki Bertens (ur. 10 grudnia 1991 w Wateringen) – holenderska tenisistka.

Kiki Bertens
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1991
Wateringen

Wzrost

182 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2009

Zakończenie kariery

2021

Trener

Raemon Sluiter

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

10 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

4 (13 maja 2019)

Australian Open

4R (2020)

Roland Garros

SF (2016)

Wimbledon

QF (2018)

US Open

3R (2018, 2019)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

10 WTA, 11 ITF

Najwyżej w rankingu

16 (16 kwietnia 2018)

Australian Open

QF (2015)

Roland Garros

QF (2016)

Wimbledon

3R (2018)

US Open

3R (2015, 2017)

Strona internetowa

Kariera tenisowa

edytuj

Karierę sportową rozpoczęła w sierpniu 2006 roku, biorąc udział w turnieju ITF we Vlaardingen. Wystąpiła tam dzięki dzikiej karcie przyznanej przez organizatorów i osiągnęła drugą rundę, pokonując w pierwszej Irynę Buriaczok. W 2007 roku wygrała kwalifikacje w holenderskim Alkmaar, ale w pierwszej rundzie turnieju głównego przegrała z Olgą Brózdą. Rok później w Brukseli, w parze z Nicolette van Uitert, dotarła do półfinału gry podwójnej, a potem, w Eschende, do półfinału gry pojedynczej.

Przełomowym w karierze był rok 2009. W czerwcu, w Apeldoorn, dotarła do finału singla, pokonując między innymi w ćwierćfinale Claudine Schaul z Luksemburga. W finale przegrała z Francuzką Nathalie Piquion. W lipcu, w parze z Quirine Lemoine, wygrała swój pierwszy turniej deblowy w Bree, a do końca roku wygrała jeszcze cztery podobne turnieje. Również w singlu odniosła pierwsze zwycięstwa, wygrywając turnieje w Almere i w Antalyi. W sumie w karierze wygrała siedem turniejów singlowych i jedenaście deblowych rangi ITF.

W kwietniu 2012 roku po raz pierwszy sięgnęła po tytuł w grze singlowej. W rozgrywkach cyklu WTA w marokańskim Fezie pokonała w finale Hiszpankę Laurę Pous Tió 7:5, 6:0[1]. Sukces pozwolił jej na wejście do pierwszej setki światowego rankingu, na miejsce 92. W 2012 roku wygrała kwalifikacje do wielkoszlemowego turnieju French Open, w których pokonała Annikę Beck, Olgę Puczkową oraz Mădălinę Gojneę i po raz pierwszy w karierze awansowała do turnieju głównego tej rangi. W pierwszej rundzie trafiła na Amerykankę Christinę McHale, z którą przegrała w trzech setach i odpadła z dalszych rozgrywek.

Sezon 2013 rozpoczęła od ćwierćfinału w Auckland. W Paryżu w meczu półfinałowym przeciw Sarze Errani skreczowała przy stanie 0:5. Kolejne ćwierćfinały osiągnęła w Acapulco i Marrakeszu.

W sezonie 2014 osiągnęła w grze pojedynczej czwartą rundę French Open, w której uległa Andrei Petković 6:1, 2:6, 5:7.

W 2015 roku Holenderka zanotowała półfinał w ’s-Hertogenbosch. W styczniu razem z Johanną Larsson zwyciężyły w zawodach deblowych rozgrywanych w Hobart, w finale pokonując Witaliję Djaczenko i Monikę Niculescu 7:5, 6:3. Pół roku później w Båstad, ponownie w parze z Larsson, wygrały w meczu mistrzowskim 7:5, 6:4 z deblem Tatjana MariaOlha Sawczuk.

W styczniu 2018 roku wygrała turniej deblowy w Brisbane. Wiosną na nawierzchni ziemnej triumfowała w Charleston i doszła do finału w Madrycie. W sierpniu zdobyła tytuł w karierze w Cincinnati. Następnie była najlepsza w Seulu. Wskutek kontuzji pleców Simony Halep po raz pierwszy zakwalifikowała się do kończącego sezon WTA Finals; dotarła w nim do półfinału, w którym przegrała w trzech setach z Eliną Switoliną.

Życie prywatne

edytuj

30 listopada 2019 poślubiła swojego fizjoterapeutę Remko de Rijke. 3 kwietnia 2022 urodziła syna, Matsa.

Historia występów wielkoszlemowych

edytuj
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

edytuj
Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A Q2 1R 1R 2R 1R 1R 3R 2R 4R A 0 / 8 7 – 8
French Open A A A Q1 1R 1R 4R 1R SF 2R 3R 2R 4R 1R 0 / 10 15 – 10
Wimbledon A A A A 2R 1R Q1 1R 3R 1R QF 3R NH 1R 0 / 8 9 – 8
US Open A A A Q1 2R 1R 1R 2R 1R 1R 3R 3R A 0 / 8 6 – 8
Ranking na koniec roku 973 569 230 184 63 87 69 101 22 31 9 9 9 0 / 34 37 – 34

Występy w grze podwójnej

edytuj
Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 1R 1R QF 1R 2R 1R A A A 0 / 6 4 – 6
French Open A A A A 1R 1R A 1R QF 3R 3R A A A 0 / 6 7 – 6
Wimbledon A A A A A A A 1R 2R 1R 3R A NH 1R 0 / 5 3 – 5
US Open A A A A 1R 2R 1R 3R 2R 3R 2R A A 0 / 7 7 – 7
Ranking na koniec roku 1008 519 312 195 296 326 251 38 37 19 43 178 116 0 / 24 21 – 24

Występy w grze mieszanej

edytuj
Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A A A A NH A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A 2R A A A NH 1R 0 / 2 0 – 2
US Open A A A A A A A A A A A A NH 0 / 0 0 – 0
0 / 2 0 – 2

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Elite Trophy
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 15 (10–5)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 28 kwietnia 2012 Fez Ceglana   Laura Pous Tió 7:5, 6:0
Zwyciężczyni 2. 21 maja 2016 Norymberga Ceglana   Mariana Duque Mariño 6:2, 6:2
Finalistka 1. 17 lipca 2016 Gstaad Ceglana   Viktorija Golubic 6:4, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 27 maja 2017 Norymberga Ceglana   Barbora Krejčíková 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 4. 23 lipca 2017 Gstaad Ceglana   Anett Kontaveit 6:4, 3:6, 6:1
Zwyciężczyni 5. 8 kwietnia 2018 Charleston Ceglana   Julia Görges 6:2, 6:1
Finalistka 2. 12 maja 2018 Madryt Ceglana   Petra Kvitová 6:7(6), 6:4, 3:6
Zwyciężczyni 6. 18 sierpnia 2018 Cincinnati Twarda   Simona Halep 3:6, 7:6(6), 6:2
Zwyciężczyni 7. 23 września 2018 Seul Twarda   Ajla Tomljanović 7:6(2), 4:6, 6:2
Zwyciężczyni 8. 3 lutego 2019 Petersburg Twarda (hala)   Donna Vekić 7:6(2), 6:4
Zwyciężczyni 9. 11 maja 2019 Madryt Ceglana   Simona Halep 6:4, 6:4
Finalistka 3. 16 czerwca 2019 Rosmalen Trawiasta   Alison Riske 6:0, 6:7(3), 5:7
Finalistka 4. 28 lipca 2019 Palermo Ceglana   Jil Teichmann 6:7(2), 2:6
Finalistka 5. 27 października 2019 Zhuhai Twarda (hala)   Aryna Sabalenka 4:6, 2:6
Zwyciężczyni 10. 16 lutego 2020 Petersburg Twarda (hala)   Jelena Rybakina 6:1, 6:3

Gra podwójna 16 (10–6)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 17 stycznia 2015 Hobart Twarda   Johanna Larsson   Witalija Djaczenko
  Monica Niculescu
7:5, 6:3
Zwyciężczyni 2. 19 lipca 2015 Båstad Ceglana   Johanna Larsson   Tatjana Maria
  Olha Sawczuk
7:5, 6:4
Finalistka 1. 27 września 2015 Seul Twarda   Johanna Larsson   Lara Arruabarrena
  Andreja Klepač
6:2, 3:6, 6–10
Finalistka 2. 27 lutego 2016 Acapulco Twarda   Johanna Larsson   Anabel Medina Garrigues
  Arantxa Parra Santonja
0:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 21 maja 2016 Norymberga Ceglana   Johanna Larsson   Shūko Aoyama
  Renata Voráčová
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 4. 16 października 2016 Linz Twarda (hala)   Johanna Larsson   Anna-Lena Grönefeld
  Květa Peschke
4:6, 6:2, 10-7
Zwyciężczyni 5. 22 października 2016 Luksemburg Twarda (hala)   Johanna Larsson   Monica Niculescu
  Patricia Maria Țig
4:6, 7:5, 11-9
Zwyciężczyni 6. 7 stycznia 2017 Auckland Twarda   Johanna Larsson   Demi Schuurs
  Renata Voráčová
6:2, 6:2
Finalistka 3. 17 czerwca 2017 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Demi Schuurs   Dominika Cibulková
  Kirsten Flipkens
6:4, 4:6, 6-10
Zwyciężczyni 7. 23 lipca 2017 Gstaad Ceglana   Johanna Larsson   Viktorija Golubic
  Nina Stojanović
7:6(4), 4:6, 10-7
Zwyciężczyni 8. 24 września 2017 Seul Twarda   Johanna Larsson   Luksika Kumkhum
  Peangtarn Plipuech
6:4, 6:1
Zwyciężczyni 9. 15 października 2017 Linz Twarda (hala)   Johanna Larsson   Nateła Dzałamidze
  Xenia Knoll
3:6, 6:3, 10-4
Finalistka 4. 29 października 2017 Singapur Twarda (hala)   Johanna Larsson   Tímea Babos
  Andrea Hlaváčková
6:4, 4:6, 5–10
Zwyciężczyni 10. 6 stycznia 2018 Brisbane Twarda   Demi Schuurs   Andreja Klepač
  María José Martínez Sánchez
7:5, 6:2
Finalistka 5. 16 czerwca 2018 Rosmalen Trawiasta   Kirsten Flipkens   Elise Mertens
  Demi Schuurs
3:3 krecz
Finalistka 6. 12 stycznia 2020 Brisbane Twarda   Ashleigh Barty   Hsieh Su-wei
  Barbora Strýcová
6:3, 6:7(7), 8–10

Występy w Turnieju Mistrzyń

edytuj

W grze pojedynczej

edytuj
Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2018 Półfinał   Elina Switolina 5:7, 7:6(5), 4:6
2019 Faza grupowa
(zawodniczka rezerwowa)
  Ashleigh Barty
  Belinda Bencic
3:6, 6:3, 6:4
5:7, 0:1 krecz

W grze podwójnej

edytuj
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2017 Finał   Johanna Larsson   Tímea Babos
  Andrea Hlaváčková
6:4, 4:6, 5–10

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy

edytuj

W grze pojedynczej

edytuj
Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2016 Faza grupowa   Elina Switolina
  Jelena Wiesnina
6:2, 4:6, 2:6
4:6, 6:7(5)
2019 Finał   Aryna Sabalenka 4:6, 2:6

Finały turniejów ITF

edytuj
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

edytuj
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 06/09/2009   Almere ITF 10 000 ziemna   Angelique Van Der Meet 6:2, 6:4
2. 04/10/2009   Antalya ITF 10 000 ziemna   Nanuli Pipija 6:2, 6:2
3. 27/06/2010   Rotterdam ITF 10 000 ziemna   Danielle Harmsen 6:4, 6:2
4. 14/08/2011   Koksijde ITF 25 000 ziemna   Elica Kostowa 6:2, 6:1
5. 11/03/2012   Irapuato ITF 25 000 twarda   Jarosława Szwiedowa 6:4, 2:6, 6:1
6. 25/03/2012   Bath ITF 25 000 twarda   Annika Beck 6:4, 3:6, 6:3
7. 09/08/2015   Koksijde ITF 25 000 ziemna   Myrtille Georges 3:6, 6:2, 6:3

Przypisy

edytuj
  1. Kiki Caps Dream Week, Wins First WTA Title. wtatennis.com, 2012-04-28. [dostęp 2012-04-28]. (ang.).

Bibliografia

edytuj