Kirsten Flipkens

Kirsten Flipkens (ur. 10 stycznia 1986 w Geel) – belgijska tenisistka, finalistka US Open 2022 w grze mieszanej.

Kirsten Flipkens

Państwo	Belgia
Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1986 Geel
Wzrost	165 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2003
Trener	Johan van Herck
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	1 WTA, 1 WTA 125K, 13 ITF
Najwyżej w rankingu	13 (5 sierpnia 2013)
Australian Open	4R (2013)
Roland Garros	2R (2006, 2009, 2010, 2013, 2014, 2017, 2018)
Wimbledon	SF (2013)
US Open	3R (2009)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	7 WTA, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	23 (1 lipca 2019)
Australian Open	QF (2022)
Roland Garros	SF (2019)
Wimbledon	3R (2017, 2018, 2022)
US Open	QF (2022)
Strona internetowa

{{Tenisista infobox}} Przestarzałe pola: "masa ciała".

Kariera tenisowa

Status profesjonalny otrzymała w 2003 roku. Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym backhandem. Ma 165 cm wzrostu. W ramach rozgrywek ITF wygrała 13 turniejów singlowych i 2 deblowe.

Jako juniorka osiągnęła ćwierćfinał US Open 2002, przegrywając po trzysetowej walce z Barborą Strýcovą. Zwyciężyła w Wimbledonie 2003, pokonując w finale Annę Czakwetadze. W tym samym sezonie wygrała również US Open, w finale z Michaëllą Krajicek. W grze podwójnej zdobyła tytuł US Open 2002 (z Elke Clijsters).

Ostatnie zwycięstwo odniosła w 2006 roku w Las Palmas. Reprezentuje Belgię w Pucharze Federacji. Triumfatorka juniorskiego US Open 2003, w maju 2006 debiutowała w seniorskiej imprezie wielkoszlemowej (French Open). W turnieju tym wystąpiła po przejściu eliminacji w niezwykłych okolicznościach – przegrała w ostatniej rundzie eliminacji z Francuzką Virginie Pichet, by znaleźć się w drabince turniejowej jako tzw. lucky loser (po rezygnacji innej zawodniczki) i w I rundzie turnieju głównego zmierzyć się ponownie z Pichet. Zrewanżowała się swojej zwyciężczyni z eliminacji, ale w II rundzie zdecydowanie przegrała z rozstawioną Włoszką Pennettą.

We wrześniu 2012 roku wygrała w pierwszym turnieju WTA w singlu. Miało to miejsce w Québecu, gdzie w pojedynku o tytuł pokonała Lucie Hradecką 6:1, 7:5.

W 2022 roku podczas US Open osiągnęła finał miksta. Razem z Édouardem Rogerem-Vasselinem przegrali w meczu mistrzowskim 6:4, 4:6, 7–10 ze Storm Sanders i Johnem Peersem.

Gra w tenisa od czwartego roku życia. Rodzice mają imiona Marino i Carly. Tenisistka mówi po angielsku, niemiecku, francusku i holendersku. Jej trenerem jest Johan Van Herck.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	1R	A	2R	1R	1R	Q3	4R	2R	1R	2R	1R	2R	1R	1R	1R	1R	0 / 14	7 – 14
French Open	A	A	A	A	Q1	2R	A	Q2	2R	2R	1R	A	2R	2R	1R	1R	2R	2R	1R	1R	A	A	0 / 12	7 – 12
Wimbledon	A	A	A	Q2	Q3	1R	A	Q2	3R	2R	1R	A	SF	3R	2R	2R	2R	2R	2R	NH	A	2R	0 / 12	16 – 12
US Open	A	A	A	A	Q1	2R	A	Q2	3R	1R	Q2	2R	1R	1R	1R	1R	2R	2R	2R	2R	A	A	0 / 12	8 – 12
Ranking na koniec roku	1126	560	363	169	201	105	363	104	81	77	194	54	20	46	93	63	76	48	95	85	305		0 / 50	38 – 50

Występy w grze podwójnej

Turniej	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	1R	A	1R	1R	2R	3R	2R	1R	3R	2R	2R	QF	0 / 12	11 – 12
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	A	A	A	2R	A	2R	QF	2R	SF	2R	A	2R	0 / 8	12 – 8
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	A	A	2R	1R	A	1R	3R	3R	2R	NH	A	3R	0 / 8	8 – 8
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	A	1R	2R	1R	2R	1R	1R	1R	1R	1R	A	QF	0 / 11	4 – 11
Ranking na koniec roku	–	780	310	–	958	391	–	706	333	303	340	–	136	254	168	87	44	34	23	30	181		0 / 39	35 – 39

Występy w grze mieszanej

Turniej	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	A	1R	0 / 2	0 – 2
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	A	A	A	A	A	A	NH	A	A	0 / 1	0 – 1
Wimbledon	A	A	A	A	A	2R	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	2R	3R	A	NH	A	A	0 / 3	4 – 3
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	2R	NH	A	F	0 / 2	5 – 2
																							0 / 8	9 – 8

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra pojedyncza 4 (1–3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	16 września 2012	Québec	Dywanowa (hala)	Lucie Hradecká	6:1, 7:5
Finalistka	1.	22 czerwca 2013	's-Hertogenbosch	Trawiasta	Simona Halep	4:6, 2:6
Finalistka	2.	6 marca 2016	Monterrey	Twarda	Heather Watson	6:3, 2:6, 3:6
Finalistka	3.	17 czerwca 2018	Rosmalen	Trawiasta	Aleksandra Krunić	7:6(0), 5:7, 1:6

Gra podwójna 15 (7–8)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	25 września 2016	Seul	Twarda	Johanna Larsson	Akiko Ōmae Peangtarn Plipuech	6:2, 6:3
Finalistka	1.	27 maja 2017	Norymberga	Ceglana	Johanna Larsson	Nicole Melichar Anna Smith	6:3, 3:6, 9–11
Zwyciężczyni	2.	17 czerwca 2017	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Dominika Cibulková	Kiki Bertens Demi Schuurs	4:6, 6:4, 10–6
Finalistka	2.	21 października 2017	Luksemburg	Twarda (hala)	Eugenie Bouchard	Lesley Kerkhove Lidzija Marozawa	7:6(4), 4:6, 6–10
Finalistka	3.	25 lutego 2018	Budapeszt	Twarda (hala)	Johanna Larsson	Georgina García Pérez Fanny Stollár	6:4, 4:6, 3–10
Zwyciężczyni	3.	15 kwietnia 2018	Lugano	Ceglana	Elise Mertens	Wiera Łapko Aryna Sabalenka	6:1, 6:3
Finalistka	4.	26 maja 2018	Norymberga	Ceglana	Johanna Larsson	Demi Schuurs Katarina Srebotnik	6:3, 3:6, 7–10
Finalistka	5.	16 czerwca 2018	Rosmalen	Trawiasta	Kiki Bertens	Elise Mertens Demi Schuurs	3:3 krecz
Zwyciężczyni	4.	14 października 2018	Linz	Twarda (hala)	Johanna Larsson	Raquel Atawo Anna-Lena Grönefeld	4:6, 6:4, 10–5
Finalistka	6.	12 stycznia 2019	Hobart	Twarda	Johanna Larsson	Chan Hao-ching Latisha Chan	3:6, 6:3, 6–10
Zwyciężczyni	5.	24 czerwca 2019	Santa Ponça	Trawiasta	Johanna Larsson	María José Martínez Sánchez Sara Sorribes Tormo	6:2, 6:4
Finalistka	7.	29 czerwca 2019	Eastbourne	Trawiasta	Bethanie Mattek-Sands	Chan Hao-ching Latisha Chan	6:2, 3:6, 6–10
Finalistka	8.	20 października 2019	Moskwa	Twarda (hala)	Bethanie Mattek-Sands	Shūko Aoyama Ena Shibahara	2:6, 1:6
Zwyciężczyni	6.	16 października 2022	Kluż-Napoka	Twarda (hala)	Laura Siegemund	Kamilla Rachimowa Jana Sizikowa	6:3, 7:5
Zwyciężczyni	7.	14 stycznia 2023	Hobart	Twarda	Laura Siegemund	Viktorija Golubic Panna Udvardy	6:4, 7:5

Gra mieszana 1 (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	10 września 2022	US Open	Twarda	Édouard Roger-Vasselin	Storm Sanders John Peers	6:4, 4:6, 7–10

Finały turniejów WTA 125K series

Gra pojedyncza 1 (1–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	17 listopada 2019	Houston	Twarda	Coco Vandeweghe	7:6(4), 6:4

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (2)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2003	Wimbledon	Trawiasta	Anna Czakwetadze	6:4, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni	2003	US Open	Twarda	Michaëlla Krajicek	6:3, 7:5

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2002	US Open	Twarda	Elke Clijsters	Shadisha Robinson Tory Zawacki	6:1, 6:3

Bibliografia

• Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2021-01-25]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2021-01-25]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2021-01-25]  (ang.).