Bethanie Mattek-Sands

tenisistka amerykańska

Bethanie Mattek-Sands (ur. 23 marca 1985 w Rochester, Minnesota) – amerykańska tenisistka, złota medalistka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2016 w grze mieszanej, mistrzyni Australian Open 2015 i 2017, French Open 2015 i 2017 oraz US Open 2016 w grze podwójnej, a także Australian Open 2012, French Open 2015 oraz US Open 2018 i 2019 w grze mieszanej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Od 9 stycznia 2017 do 20 sierpnia 2017 liderka rankingu WTA deblistek.

Bethanie Mattek-Sands
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

23 marca 1985
Rochester

Wzrost

168 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1999

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Jared Jacobs

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

30 (11 lipca 2011)

Australian Open

3R (2015)

Roland Garros

4R (2013)

Wimbledon

4R (2008)

US Open

3R (2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

29 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (9 stycznia 2017)

Australian Open

W (2015, 2017)

Roland Garros

W (2015, 2017)

Wimbledon

SF (2010)

US Open

W (2016)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Rio de Janeiro 2016 tenis ziemny
(gra mieszana)
Strona internetowa

Kariera tenisowa edytuj

W tenisa zaczęła grać mając pięć lat.

W karierze nie wygrała turnieju singlowego WTA Tour, ale pięciokrotnie wygrywała turnieje kategorii ITF, m.in. w 2004 roku zwyciężyła w Schenectady, a rok później w Palm Beach Gardens. Najlepszy występ w turniejach Women’s Tennis Association osiągnęła w 2005 roku w Cincinnati dochodząc do półfinału, po drodze pokonując dwie rozstawione zawodniczki – Francuzkę Marion Bartoli i Serbkę Jelenę Janković. W 2004 roku wygrała turniej deblowy w Vancouver w parze z rodaczką Abigail Spears. Na kolejne zwycięstwo czekała trzy lata, po dwóch sezonach bez tytułu w lipcu 2007 roku triumfowała w grze podwójnej w ojczystym Cincinnati w parze z Sanią Mirzą.

Podczas US Open w 2005 roku została ona ukarana grzywną za grę w kowbojskim kapeluszu. Rok później na Wimbledonie wystąpiła w piłkarskich getrach, spodenkach do biegania, długich wiszących kolczykach i opasce na czole. W tym samym roku podczas US Open pojawiła się na korcie w podkolanówkach, oraz koszulce z postrzępionymi rękawami.

29 listopada 2008 w Naples na Florydzie poślubiła Jasona Sandsa. Mattek wystąpiła w czarnej kreacji. Od tego czasu w profesjonalnych turniejach używa podwójnego nazwiska Mattek-Sands.

W roku 2009 wystąpiła w trzech turniejach zaliczanych do Wielkiego Szlema. W 1. rundzie French Open uległa rozstawionej z numerem trzecim Amerykance Venus Williams 1:6, 6:4, 2:6. Później, na kortach Wimbledonu, w 1. rundzie turnieju trafiła na Australijkę Samanthę Stosur. Przegrała z nią 4:6, 7:6, 2:6. Podczas US Open doszła do 2. rundy ponownie przegrywając z Venus Williams, tym razem w dwóch setach. W 1. rundzie pokonała Czeszkę Ivetę Benešovą 6:3, 6:4. Rok 2009 zakończyła na 152. pozycji w rankingu gry pojedynczej.

W sezonie 2010 w Wielkim Szlemie wystąpiła również 3 razy. We French Open pokonała Amerykankę Vanię King 6:2, 6:2. Następnie uległa reprezentantce Izraela, Szachar Pe’er, 6:3, 0:6, 1:6. Na kortach Wimbledonu przegrała w już na samym początku z Chorwatką Karoliną Šprem 3:6, 4:6. W czasie trwania US Open doszła do 2. rundy pokonując w 1. rundzie Hiszpankę Anabel Medinę Garrigues 4:6, 6:4, 6:1. Później uległa Niemce Andrei Petković w 3 setach. Rok 2010 zakończyła na 59. pozycji w rankingu singlowym. W tym roku jej trenerem został Adam Altschuler[1].

Sezon 2011 rozpoczęła od finału w Hobart, w którym uległa reprezentantce gospodarzy, Jarmili Gajdašovej, 4:6, 3:6. Australian Open nie był już tak dobry dla Amerykanki, gdyż przegrała w 1. rundzie z niżej od niej notowaną Holenderką Arantxą Rus 1:6, 6:3, 5:7. Później doszła do półfinału turnieju halowego w Paryżu, gdzie przegrała Czeszką Petrą Kvitovą 2:6, 0:6. W Madrycie doszła do ćwierćfinału pokonując po drodze Serbkę Anę Ivanović, Vanię King i wówczas czwartą w rankingu Włoszkę Francescę Schiavone. W ćwierćfinale uległa Chince Li Na 4:6, 6:3, 4:6. Na kortach Rolanda Garrosa doszła do 3. rundy, w której to przegrała z Jeleną Janković 2:6, 2:6. W Wimbledonie uległa w 1. rundzie znacznie niżej notowanej Japonce Misaki Doi 4:6, 7:5, 5:7. W turnieju nowojorskim odpadła już w pierwszej rundzie po porażce ze Słowenką Poloną Hercog 1:6 3:6. Po US Open Amerykanka leczyła kontuzję barku i nie wystąpiła do końca roku w żadnym turnieju. Rok zakończyła na 55. pozycji w rankingu.

Sezon 2012 rozpoczęła od turnieju w Hobart i od zwycięstwa nad Australijką Ashleigh Barty 6:2, 6:2. W kolejnej rundzie uległa jednak Rumunce Soranie Cîrstei 6:2, 3:6, 5:7. Brała udział w wielkoszlemowym Australian Open, ale została wyeliminowana w 1. rundzie przez Polkę Agnieszkę Radwańską 7:6(10), 4:6, 2:6. W grze mieszanej, w parze z Horią Tecău odniosła zwycięstwo, pokonując w finale Jelenę Wiesninę i Leandera Paesa 6:3, 5:7, 10–3[2]. Razem z Sanią Mirzą zwyciężyła w turnieju Premier Series w Brukseli.

Sezon 2013 zaczęła od triumfu w zawodach deblowych w Brisbane, gdzie razem z Sanią Mirzą pokonały 4:6, 6:4, 10–7 parę Anna-Lena Grönefeld-Květa Peschke. W lutym, ponownie z Mirzą, zwyciężyła w turnieju rangi WTA Premier w Dubaju. Tym razem debel pokonał w finale parę Nadieżda PietrowaKatarina Srebotnik wynikiem 6:4, 2:6, 10–7. W marcu awansowała do finału gry pojedynczej w Kuala Lumpur. Uległa w nim Karolínie Plíškovej 6:1, 5:7, 3:6. W kwietniu razem z Mirzą osiągnęły finał w Stuttgarcie, przegrywając w nim z parą Mona BarthelSabine Lisicki 4:6, 5:7.

W sezonie 2015 Amerykanka w parze z Sanią Mirzą triumfowały w zawodach w Sydney, pokonując w finale 6:3, 6:3 Raquel Kops-Jones i Abigail Spears. Dwa tygodnie później Mattek-Sands została mistrzynią Australian Open w konkurencji gry podwójnej. Razem z Lucie Šafářovą pokonały wynikiem 6:4, 7:6(5) Chan Yung-jan oraz Zheng Jie. Para wygrała również zawody w Stuttgacie, pokonując w finale Caroline Garcię i Katarinę Srebotnik 6:4, 6:3. Razem z Mikiem Bryanem triumfowali na French Open w rozgrywkach mikstowych, pokonując w meczu mistrzowskim Lucie Hradecką i Marcina Matkowskiego. Trzy dni później razem z Šafářovą triumfowała także w konkurencji gry podwójnej, w finale wygrywając z Casey Dellacquą i Jarosławą Szwiedową 3:6, 6:4, 6:2. Razem z Samem Querreyem uczestniczyli w finale gry mieszanej podczas US Open, jednakże ulegli szwajcarsko-hinduskiej parze Martina HingisLeander Paes. W drugiej połowie marca 2016 roku Mattek-Sands w parze z rodaczką Coco Vandeweghe wygrały rozgrywki rangi Mandatory w Indian Wells.

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A 1R 1R Q1 1R 3R 1R Q3 A 1R A A A A A 0 / 6 2 – 6
French Open A A A A A 1R A 2R 1R 2R 3R 2R 4R A 1R 1R 3R 2R A A A A A 0 / 11 11 – 11
Wimbledon A A A A A 1R 2R 4R 1R 1R 1R A 1R A 3R 1R 2R A A NH A A A 0 / 10 7 – 10
US Open 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 2R 2R 1R 1R 2R A 3R 1R A Q1 Q1 A A A A 0 / 15 7 – 15
Ranking na koniec roku 338 270 135 166 171 104 112 39 152 59 55 173 47 175 61 175 121 370 398 337 367 [a] 1174 0 / 42 27 – 42

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 2R A A 2R 3R A QF QF 3R 1R A W 2R W A 1R 3R 2R A 1R 1R 2 / 15 27 – 13
French Open A A A 3R A 1R 1R 2R QF 3R 2R 1R 3R A W 1R W 2R A QF F A 1R 2 / 16 32 – 14
Wimbledon A A A 2R A 2R 2R QF 3R SF 2R 3R A A QF 1R 2R QF QF NH 2R A A 0 / 14 25 – 13
US Open 1R 1R 2R 1R 1R 3R QF A QF QF 3R 3R A A A W A 2R 1R 1R 3R A 2R 1 / 17 26 – 16
Ranking na koniec roku 524 533 106 106 120 47 36 26 17 17 17 35 36 268 3 5 8 65 24 20 15 [a] 51 5 / 62 110 – 56

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 1R A 2R SF W 1R A A QF QF A QF F 2R A 2R 1R 1 / 12 21 – 10
French Open A A A A A A A 2R 1R 1R A 2R A A W A 1R A A NH 1R A 2R 1 / 8 8 – 7
Wimbledon A A A A A 2R A 1R 3R 3R A 1R A A SF A A 2R 2R NH 3R A A 0 / 9 9 – 7
US Open A A A A A A A A QF SF A 1R A A F A A W W NH 1R A 2R 2 / 8 20 – 6
4 / 37 58 – 30

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 4 (0–4) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 2 listopada 2008 Québec Dywanowa (hala)   Nadieżda Pietrowa 6:4, 4:6, 1:6
Finalistka 2. 19 września 2010 Québec Twarda (hala)   Tamira Paszek 6:7(6), 6:2, 5:7
Finalistka 3. 15 stycznia 2011 Hobart Twarda   Jarmila Groth 4:6, 3:6
Finalistka 4. 3 marca 2013 Kuala Lumpur Twarda   Karolína Plíšková 6:1, 5:7, 3:6

Gra podwójna 47 (29–18) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 15 sierpnia 2004 Vancouver Twarda   Abigail Spears   Els Callens
  Anna-Lena Grönefeld
6:3, 6:3
Finalistka 1. 14 sierpnia 2005 Carson Twarda   Angela Haynes   Jelena Diemientjewa
  Flavia Pennetta
2:6, 4:6
Finalistka 2. 14 maja 2006 Praga Ceglana   Ashley Harkleroad   Marion Bartoli
  Szachar Pe’er
4:6, 4:6
Finalistka 3. 21 maja 2006 Rabat Ceglana   Ashley Harkleroad   Zheng Jie
  Yan Zi
1:6, 3:6
Zwyciężczyni 2. 22 lipca 2007 Cincinnati Twarda   Sania Mirza   Alina Żydkowa
  Tacciana Puczak
7:6(4), 7:5
Zwyciężczyni 3. 23 lutego 2008 Bogota Ceglana   Iveta Benešová   Jelena Kostanić Tošić
  Martina Müller
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 4. 13 kwietnia 2008 Amelia Island Ceglana   Vladimíra Uhlířová   Wiktoryja Azaranka
  Jelena Wiesnina
6:3, 6:1
Zwyciężczyni 5. 19 kwietnia 2009 Charleston Ceglana   Nadieżda Pietrowa   Līga Dekmeijere
  Patty Schnyder
6:7(5), 6:2, 11–9
Zwyciężczyni 6. 3 maja 2009 Stuttgart Ceglana (hala)   Nadieżda Pietrowa   Gisela Dulko
  Flavia Pennetta
5:7, 6:3, 10–7
Zwyciężczyni 7. 23 maja 2009 Warszawa Ceglana   Raquel Kops-Jones   Yan Zi
  Zheng Jie
6:1, 6:1
Finalistka 4. 20 lutego 2010 Memphis Twarda (hala)   Meghann Shaughnessy   Vania King
  Michaëlla Krajicek
5:7, 2:6
Zwyciężczyni 8. 11 kwietnia 2010 Ponte Beach Ceglana   Yan Zi   Chuang Chia-jung
  Peng Shuai
4:6, 6:4, 10–8
Finalistka 5. 13 czerwca 2010 Birmingham Trawiasta   Liezel Huber   Cara Black
  Lisa Raymond
3:6, 2:3 krecz
Finalistka 6. 28 sierpnia 2010 New Haven Twarda   Meghann Shaughnessy   Květa Peschke
  Katarina Srebotnik
5:7, 0:6
Finalistka 7. 19 września 2010 Québec Dywanowa (hala)   Barbora Záhlavová-Strýcová   Sofia Arvidsson
  Johanna Larsson
1:6, 6:2, 6–10
Zwyciężczyni 9. 13 lutego 2011 Paryż Twarda (hala)   Meghann Shaughnessy   Wiera Duszewina
  Jekatierina Makarowa
6:4, 6:2
Finalistka 8. 19 marca 2011 Indian Wells Twarda   Meghann Shaughnessy   Sania Mirza
  Jelena Wiesnina
0:6, 5:7
Finalistka 9. 10 kwietnia 2011 Charleston Ceglana   Meghann Shaughnessy   Sania Mirza
  Jelena Wiesnina
4:6, 4:6
Zwyciężczyni 10. 26 maja 2012 Bruksela Ceglana   Sania Mirza   Alicja Rosolska
  Zheng Jie
6:3, 6:2
Zwyciężczyni 11. 5 stycznia 2013 Brisbane Twarda   Sania Mirza   Anna-Lena Grönefeld
  Květa Peschke
4:6, 6:4, 10–7
Zwyciężczyni 12. 23 lutego 2013 Dubaj Twarda   Sania Mirza   Nadieżda Pietrowa
  Katarina Srebotnik
6:4, 2:6, 10–7
Finalistka 10. 28 kwietnia 2013 Stuttgart Ceglana (hala)   Sania Mirza   Mona Barthel
  Sabine Lisicki
4:6, 5:7
Zwyciężczyni 13. 16 stycznia 2015 Sydney Twarda   Sania Mirza   Raquel Kops-Jones
  Abigail Spears
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 14. 30 stycznia 2015 Australian Open Twarda   Lucie Šafářová   Chan Yung-jan
  Zheng Jie
6:4, 7:6(5)
Zwyciężczyni 15. 26 kwietnia 2015 Stuttgart Ceglana (hala)   Lucie Šafářová   Caroline Garcia
  Katarina Srebotnik
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 16. 7 czerwca 2015 French Open Ceglana   Lucie Šafářová   Casey Dellacqua
  Jarosława Szwiedowa
3:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 17. 16 sierpnia 2015 Toronto Twarda   Lucie Šafářová   Caroline Garcia
  Katarina Srebotnik
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 18. 20 marca 2016 Indian Wells Twarda   Coco Vandeweghe   Julia Görges
  Karolína Plíšková
4:6, 6:4, 10–6
Zwyciężczyni 19. 3 kwietnia 2016 Miami Twarda   Lucie Šafářová   Tímea Babos
  Jarosława Szwiedowa
6:3, 6:4
Finalistka 11. 10 kwietnia 2016 Charleston Ceglana   Lucie Šafářová   Caroline Garcia
  Kristina Mladenovic
2:6, 5:7
Zwyciężczyni 20. 11 września 2016 US Open Twarda   Lucie Šafářová   Caroline Garcia
  Kristina Mladenovic
2:6, 7:6(5), 6:4
Zwyciężczyni 21. 1 października 2016 Wuhan Twarda   Lucie Šafářová   Sania Mirza
  Barbora Strýcová
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 22. 9 października 2016 Pekin Twarda   Lucie Šafářová   Caroline Garcia
  Kristina Mladenovic
6:4, 6:4
Finalistka 12. 30 października 2016 Singapur Twarda (hala)   Lucie Šafářová   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina
6:7(5), 3:6
Zwyciężczyni 23. 7 stycznia 2017 Brisbane Twarda   Sania Mirza   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 24. 27 stycznia 2017 Australian Open Twarda   Lucie Šafářová   Andrea Hlaváčková
  Peng Shuai
6:7(4), 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 25. 9 kwietnia 2017 Charleston Ceglana   Lucie Šafářová   Lucie Hradecká
  Kateřina Siniaková
6:1, 4:6, 10–7
Zwyciężczyni 26. 11 czerwca 2017 French Open Ceglana   Lucie Šafářová   Ashleigh Barty
  Casey Dellacqua
6:2, 6:1
Finalistka 13. 29 czerwca 2019 Eastbourne Trawiasta   Kirsten Flipkens   Chan Hao-ching
  Latisha Chan
6:2, 3:6, 6–10
Zwyciężczyni 27. 6 października 2019 Pekin Ceglana   Sofia Kenin   Dajana Jastremśka
  Jeļena Ostapenko
6:3, 6:7(5), 10–7
Finalistka 14. 20 października 2019 Moskwa Twarda (hala)   Kirsten Flipkens   Shūko Aoyama
  Ena Shibahara
2:6, 1:6
Finalistka 15. 25 kwietnia 2021 Stuttgart Ceglana (hala)   Desirae Krawczyk   Ashleigh Barty
  Jennifer Brady
4:6, 7:5, 5–10
Finalistka 16. 13 czerwca 2021 French Open Ceglana   Iga Świątek   Barbora Krejčíková
  Kateřina Siniaková
4:6, 2:6
Finalistka 17. 8 stycznia 2023 Auckland Twarda   Leylah Fernandez   Miyu Katō
  Aldila Sutjiadi
6:1, 5:7, 4–10
Zwyciężczyni 28. 15 października 2023 Seul Twarda   Marie Bouzková   Luksika Kumkhum
  Peangtarn Plipuech
6:2, 6:1
Finalistka 18. 7 stycznia 2024 Auckland Twarda   Marie Bouzková   Anna Danilina
  Viktória Hrunčáková
3:6, 7:6(5), 8–10
Zwyciężczyni 29. 11 lutego 2024 Abu Zabi Twarda   Sofia Kenin   Linda Nosková
  Heather Watson
6:4, 7:6(4)

Gra mieszana 7 (5–2) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 29 stycznia 2012 Australian Open Twarda   Horia Tecău   Jelena Wiesnina
  Leander Paes
6:3, 5:7, 10–3
Zwyciężczyni 2. 4 czerwca 2015 French Open Ceglana   Mike Bryan   Lucie Hradecká
  Marcin Matkowski
7:6(3), 6:1
Finalistka 1. 11 września 2015 US Open Twarda   Sam Querrey   Martina Hingis
  Leander Paes
4:6, 6:3, 7–10
Zwyciężczyni 3. 14 sierpnia 2016 Rio de Janeiro Twarda   Jack Sock   Venus Williams
  Rajeev Ram
6:7(3), 6:1, 10–7
Zwyciężczyni 4. 8 września 2018 US Open Twarda   Jamie Murray   Alicja Rosolska
  Nikola Mektić
2:6, 6:3, 11–9
Zwyciężczyni 5. 6 września 2019 US Open Twarda   Jamie Murray   Chan Hao-ching
  Michael Venus
6:2, 6:3
Finalistka 2. 1 lutego 2020 Australian Open Twarda   Jamie Murray   Barbora Krejčíková
  Nikola Mektić
7:5, 4:6, 1–10

Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj

W grze podwójnej edytuj

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2015 RR   Lucie Šafářová   Chan Hao-ching
  Chan Yung-jan
  Caroline Garcia
  Katarina Srebotnik
  Garbiñe Muguruza
  Carla Suárez Navarro
2:6, 2:6

2:6, 0:3 krecz

6:3, 7:6(1)
2016 Finał   Lucie Šafářová   Jekatierina Makarowa
  Jelena Wiesnina
6:7(5), 3:6
2017 wycofanie   Lucie Šafářová nie wystąpiły z powodu kontuzji Mattek-Sands

Turnieje rangi ITF edytuj

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 9 (5-4) edytuj

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Finalistka 09/12/2002   Boynton Beach 75 000 Ceglana   Julija Wakułenko 4:6, 0:6
Zwyciężczyni 27/01/2003   Fullerton 50 000 Twarda   Seda Noorlander 6:4, 3:6, 6:4
Finalistka 20/07/2003   Oyster Bay 50 000 Twarda   Anna-Lena Grönefeld 3:6, 0:6
Zwyciężczyni 26/07/2004   Schenectady 50 000 Twarda   Maureen Drake 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 05/11/2005   Palm Beach Gardens 50 000 Ceglana   Melinda Czink 4:6, 6:4, 6:4
Finalistka 23/10/2006   Houston 50 000 Twarda   Ágnes Szávay 6:2, 4:6, 1:6
Zwyciężczyni 14/05/2007   Indian Harbour Beach 50 000 Ceglana   Wolha Hawarcowa 7:5, 1:6, 6:1
Zwyciężczyni 27/04/2008   Dothan 75 000 Ceglana   Varvara Lepchenko 6:2, 7:6(3)
Finalistka 11/05/2008   Indian Harbour Beach 50 000 Ceglana   Yanina Wickmayer 4:6, 6:7(5)

Gra podwójna 8 (3-5) edytuj

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Zwyciężczyni 27/01/2003   Fullerton 50 000 Twarda   Shenay Perry   Elizabeth Schmidt
  Anousjka Van Exel
6:3, 6:2
Finalistka 10/02/2003   Midland 75 000 Twarda   Shenay Perry   Teryn Ashley
  Abigail Spears
1:6, 6:4, 4:6
Zwyciężczyni 19/05/2003   Charlottesville 25 000 Ceglana   Lilia Osterloh   Julie Ditty
  Christina Wheeler
7:5, 6:1
Finalistka 08/06/2003   Surbiton 25 000 Trawiasta   Lilia Osterloh   Shinobu Asagoe
  Nana Miyagi
6:7(11), 6:3, 4:6
Zwyciężczyni 07/10/2003   Troy 50 000 Twarda   Shenay Perry   Lindsay Lee-Waters
  Petra Rampre
6:2, 2:6, 6:4
Finalistka 04/10/2004   Troy 50 000 Twarda   Shenay Perry   Teryn Ashley
  Laura Granville
6:2, 0:3 krecz
Finalistka 24/10/2005   Houston 50 000 Twarda   Angela Haynes   Christina Fusano
  Raquel Kops-Jones
4:6, 3:6
Finalistka 14/11/2005   Pittsburgh 75 000 Twarda   Ashley Harkleroad   Teryn Ashley
  Carly Gullickson
1:6, 0:6

Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj

Gra podwójna edytuj

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo   Stany Zjednoczone
I runda   Coco Vandeweghe   Hiszpania: Anabel Medina Garrigues / Arantxa Parra Santonja 6:1, 6:1
II runda   Szwajcaria: Timea Bacsinszky / Martina Hingis [5] 4:6, 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo   Stany Zjednoczone
I runda   Jessica Pegula [4]   Polska: Magda Linette / Alicja Rosolska 6:1, 6:3
II runda   Francja: Alizé Cornet / Fiona Ferro 6:1, 6:4
Ćwierćfinał   Brazylia: Laura Pigossi / Luisa Stefani 6:1, 3:6, 6–10

Gra mieszana edytuj

Runda Partner Przeciwnicy Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo   Stany Zjednoczone
I runda   Jack Sock   Wielka Brytania: Johanna Konta / Jamie Murray 6:4, 6:3
ćwierćfinał   Brazylia: Teliana Pereira / Marcelo Melo 4:6, 4:6
półfinał   Czechy: Lucie Hradecká / Radek Štěpánek 6:4, 7:6(3)
finał   Stany Zjednoczone: Venus Williams / Rajeev Ram 6:7(3), 6:1, 10–7

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra podwójna (1) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2001   Wimbledon Trawiasta   Christina Horiatopoulos   Gisela Dulko
  Ashley Harkleroad
3:6, 1:6

Uwagi edytuj

  1. a b Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Przypisy edytuj

  1. Executive Director of High Performance Tennis. Intensity. [dostęp 2022-06-06]. (ang.).
  2. Mattek-Sands, Tecau claim mixed doubles crown. ru.scoresway.com, 2012-01-29. [dostęp 2014-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-22)]. (ang.).

Bibliografia edytuj