Sofia Kenin
Sofia Anna Kenin (ur. 14 listopada 1998 w Moskwie) – amerykańska tenisistka rosyjskiego pochodzenia, zwyciężczyni Australian Open 2020 i finalistka French Open 2020 w konkurencji gry pojedynczej, finalistka juniorskiego US Open 2015 w grze pojedynczej dziewcząt.
_(48199245357).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
14 listopada 1998 |
| Wzrost |
170 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Trener |
Alex Kenin |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
5 WTA, 4 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
4 (9 marca 2020) |
| Australian Open |
W (2020) |
| Roland Garros |
F (2020) |
| Wimbledon |
2R (2018, 2019, 2021) |
| US Open |
4R (2020) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
2 WTA, 2 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
29 (25 stycznia 2021) |
| Australian Open |
3R (2020) |
| Roland Garros |
QF (2020) |
| Wimbledon |
2R (2018) |
| US Open |
2R (2020) |
| Strona internetowa | |
Kariera tenisowaEdytuj
W rozgrywkach zawodowych zadebiutowała w marcu 2013 roku, biorąc udział w turnieju rangi ITF w Gainesville. Wystąpiła tam dzięki dzikiej karcie przyznanej przez organizatorów. Po wygraniu kwalifikacji odpadła w pierwszej rundzie. Na swoim koncie ma wygrane cztery turnieje rangi ITF w grze pojedynczej i dwa w grze podwójnej.
W 2015 roku osiągnęła finał US Open w grze pojedynczej dziewcząt, w którym przegrała z Dalmą Gálfi.
W 2018 roku awansowała do czołowej 50 rankingu WTA oraz odniosła pierwsze w karierze zwycięstwo nad zawodniczką z pierwszej dziesiątki, pokonując zajmującą miejsce 6. Caroline Garcię. W sezonie 2019 w trzeciej rundzie French Open pokonała Serenę Williams, wygrała trzy turnieje rangi WTA (Hobart, Santa Ponça, Kanton) w grze pojedynczej i dwa w grze podwójnej – w Auckland w parze z Eugenie Bouchard oraz w Pekinie w parze z Bethanie Mattek-Sands. Dotarła wówczas na najwyższe w dotychczasowej karierze 12. miejsce rankingu WTA, kończąc sezon na pozycji 14[1].
Podczas Australian Open w 2020 roku awansowała do finału, pokonując w półfinale najwyżej rozstawioną Ashleigh Barty. W meczu mistrzowskim wygrała z Garbiñe Muguruzą wynikiem 4:6, 6:2, 6:2. Kolejny wielkoszlemowy finał osiągnęła podczas French Open w tym samym sezonie. Tym razem przegrała z Igą Świątek wynikiem 4:6, 1:6.
Kenin wywalczyła w zawodach WTA Tour pięć tytułów w grze pojedynczej oraz dwa w grze podwójnej. Ponadto uczestniczyła w dwóch przegranych finałach w singlu.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej była na 4. miejscu (9 marca 2020), a w klasyfikacji gry podwójnej na 29. pozycji (25 stycznia 2021).
Historia występów wielkoszlemowychEdytuj
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczejEdytuj
| Turniej | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 1R | 2R | W | 2R | 1R | 1R | 1 / 6 | 9 – 5 | |||||||||||||||
| French Open | A | A | Q2 | 1R | 4R | F | 4R | A | 0 / 4 | 11 – 4 | ||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | Q1 | 2R | 2R | NH | 2R | A | 0 / 3 | 3 – 3 | ||||||||||||||||
| US Open | 1R | 1R | 3R | 3R | 3R | 4R | A | 1R | 0 / 7 | 9 – 7 | ||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 620 | 212 | 113 | 52 | 14 | 4 | 12 | 235 | 1 / 20 | 32 – 19 | ||||||||||||||||
Występy w grze podwójnejEdytuj
| Turniej | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 1R | 3R | 1R | 1R | 1R | 0 / 5 | 2 – 5 | ||||||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | 2R | QF | A | A | 0 / 2 | 4 – 2 | |||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | 2R | 1R | NH | 1R | A | 0 / 3 | 1 – 3 | |||||||||||||||||
| US Open | A | A | A | 1R | 1R | 2R | A | 1R | 0 / 4 | 1 – 4 | |||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 745 | 1061 | 603 | 300 | 39 | 34 | 108 | 150 | 0 / 14 | 8 – 14 | |||||||||||||||||
Występy w grze mieszanejEdytuj
| Turniej | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||
| US Open | A | A | 1R | A | A | NH | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||||||||||
| 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTAEdytuj
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 7 (5–2)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 12 stycznia 2019 | Hobart | Twarda |  Anna Karolína Schmiedlová
|
6:3, 6:0 |
| Finalistka | 1. | 2 marca 2019 | Acapulco | Twarda |  Wang Yafan
|
6:2, 3:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 2. | 23 czerwca 2019 | Santa Ponça | Trawiasta |  Belinda Bencic
|
6:7(2), 7:6(5), 6:4 |
| Zwyciężczyni | 3. | 21 września 2019 | Kanton | Twarda |  Samantha Stosur
|
6:7(4), 6:4, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 4. | 1 lutego 2020 | Australian Open | Twarda |  Garbiñe Muguruza
|
4:6, 6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 5. | 8 marca 2020 | Lyon | Twarda (hala) |  Anna-Lena Friedsam
|
6:2, 4:6, 6:4 |
| Finalistka | 2. | 10 października 2020 | French Open | Ceglana |  Iga Świątek
|
4:6, 1:6 |
Gra podwójna 2 (2–0)Edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 6 stycznia 2019 | Auckland | Twarda |  Eugenie Bouchard
|
 Paige Hourigan Taylor Townsend
|
1:6, 6:1, 10-7 |
| Zwyciężczyni | 2. | 6 października 2019 | Pekin | Ceglana | Bethanie Mattek-Sands
|
 Dajana Jastremśka Jeļena Ostapenko
|
6:3, 6:7(5), 10–7 |
Występy w Turnieju MistrzyńEdytuj
W grze pojedynczejEdytuj
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2019 | Faza grupowa (zawodniczka rezerwowa) |
Elina Switolina |
5:7, 6:7(10) |
Występy w Turnieju WTA Elite TrophyEdytuj
W grze pojedynczejEdytuj
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2019 | Faza grupowa | Alison Riske Karolína Muchová |
6:4, 6:4 4:6, 6:4, 3:6 |
W grze podwójnejEdytuj
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2019 | Faza grupowa |  Oksana Kalasznikowa |
Jiang Xinyu Tang Qianhui Ludmyła Kiczenok Andreja Klepač |
2:6, 6:4, 7–10 6:2, 4:6, 9–11 |
Wygrane turnieje rangi ITFEdytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 – 80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 – 60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedynczaEdytuj
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 24/01/2016 | Wesley Chapel
|
ITF | 25 000 | ziemna | Jesika Malečková
|
6:2, 6:2 |
| 2. | 24/07/2016 | Sacramento
|
ITF | 50 000 | twarda | Grace Min
|
4:6, 6:1, 6:4 |
| 3. | 23/07/2017 | Stockton
|
ITF | 60 000 | twarda | Ashley Kratzer
|
6:0, 6:1 |
| 4. | 22/07/2018 | Berkeley
|
ITF | 60 000 | twarda | Nicole Gibbs
|
6:0, 6:4 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowychEdytuj
Gra pojedyncza (1)Edytuj
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Finalistka | 2015 | US Open
|
Twarda |  Dalma Gálfi
|
5:7, 4:6 |
PrzypisyEdytuj
- ↑ Młode tenisistki 2019 – przyszłe gwiazdy w 2020 WTA?, Spryciarz.com [dostęp 2020-03-19] (pol.).
BibliografiaEdytuj
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2019-08-10] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2019-08-10] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2019-08-10] (ang.).