Eugenie Bouchard

kanadyjska tenisistka

Eugenie Bouchard, Genie Bouchard (ur. 25 lutego 1994 w Westmount) – kanadyjska tenisistka, mistrzyni Wimbledonu 2011 i 2012 w deblu dziewcząt oraz Wimbledonu 2012 w singlu dziewcząt, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.

Eugenie Bouchard
Ilustracja
Państwo

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1994
Westmount

Wzrost

178 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2008

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Rennae Stubbs

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

5 (20 października 2014)

Australian Open

SF (2014)

Roland Garros

SF (2014)

Wimbledon

F (2014)

US Open

4R (2014, 2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

103 (12 sierpnia 2013)

Australian Open

3R (2014)

Wimbledon

3R (2013)

US Open

2R (2015)

Kariera tenisowa edytuj

Wygrała turniej All Canadian ITF w 2008 w Burlington. Jako piętnastoletnia juniorka wygrała halowe mistrzostwo Kanady U-18 w singlu w 2009. Także w 2009 wygrała jako juniorka w singlu USTA Pan American Closed ITF Junior Tennis Championships[1].

W kwietniu 2011 wzięła udział w Pucharze Federacji, reprezentując Kanadę w singlu przeciwko zawodniczkom Słowenii w Koprze, w Słowenii. Wygrała jeden mecz (z Mašą Zec Peškirič) i przegrała jeden (z Poloną Hercog)[2].

Jako profesjonalistka wygrała sześć turniejów singlowych i jeden deblowy rangi ITF.

W sierpniu 2011 otrzymała dziką kartę w Rogers Cup 2011 w Toronto, gdzie przegrała w I rundzie z Andreą Petković wynikiem 2:6, 2:6.

W 2013 roku otrzymała nagrodę dla najlepszej debiutantki według federacji WTA[3].

W 2014 roku osiągnęła półfinał wielkoszlemowego Australian Open. Przegrała w nim z Li Na 2:6, 4:6. W maju wygrała swój pierwszy turniej singlowy, pokonując w finale w Norymberdze Karolínę Plíškovą 6:2, 4:6, 6:3. Na French Open ponownie zanotowała półfinał. Podczas Wimbledonu dotarła do pierwszego w karierze seniorskiego finału wielkoszlemowego, pokonując m.in. rozstawione Angelique Kerber czy Simonę Halep. W decydującym pojedynku uległa Petrze Kvitovej 3:6, 0:6. Po tym turnieju została sklasyfikowana na najwyższym w karierze siódmym miejscu w rankingu WTA.

Życie prywatne edytuj

Jest córką Michela Boucharda i Julie Leclair[4]. Ma trójkę rodzeństwa: siostrę bliźniaczkę Beatrice, a ponadto siostrę Charlotte (ur. 1995) oraz brata Williama (ur. 1999)[5]. Imiona Eugenie oraz jej rodzeństwa zostały nadane po członkach arystokratycznych rodów. Ona i Beatrice odziedziczyły je po córkach księcia Andrzeja, Charlotte na cześć Charlotte Casiraghi, natomiast William po księciu Williamie[6].

Eugenie zaczęła grać w tenisa w wieku pięciu lat, a w wieku dwunastu lat dołączyła do akademii Nicka Saviano na Florydzie. Po trzech latach powróciła do Montrealu, aby trenować[7]. W sezonie 2013 jej trenerką była Nathalie Tauziat, która wprowadziła do jej gry więcej agresji[8]. Obecnie trenuje z Thomasem Hoegstedtem[9]. Jej ulubionym tenisistą jest Roger Federer, a nawierzchnią – kort twardy.

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A Q2 SF QF 2R 3R 2R 2R Q3 Q2 A Q1 0 / 6 14 – 6
French Open A A A A A 2R SF 1R 2R 2R Q1 1R 3R A A A 0 / 7 10 – 7
Wimbledon A A A A A 3R F 1R 3R 1R 2R 1R NH A A Q1 0 / 7 11 – 7
US Open A A A A A 2R 4R 4R 1R 1R 2R 1R A A Q2 0 / 7 8 – 6
Ranking na koniec roku 1104 1068 538 302 144 32 7 48 47 81 89 224 141 246 323 0 / 27 43 – 26

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A 3R A A A 1R A A A A A 0 / 2 2 – 2
French Open A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A 3R 1R A 1R A Q1 A NH A A A 0 / 3 2 – 3
US Open A A A A A 1R A 2R A 1R A A A A A 0 / 3 1 – 2
Ranking na koniec roku 527 362 191 132 230 365 1039 112 305 192 803 344 458 0 / 8 5 – 7

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A 1R A A A A NH A A A 0 / 1 0 – 1
Wimbledon A A A A A 1R A A A A A A NH A A A 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A A A A 2R A A A A NH A A 0 / 1 1 – 0
0 / 3 1 – 2

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 8 (1–7) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 13 października 2013 Osaka Twarda   Samantha Stosur 6:3, 5:7, 2:6
Zwyciężczyni 1. 24 maja 2014 Norymberga Ceglana   Karolína Plíšková 6:2, 4:6, 6:3
Finalistka 2. 5 lipca 2014 Wimbledon Trawiasta   Petra Kvitová 3:6, 0:6
Finalistka 3. 27 września 2014 Wuhan Twarda   Petra Kvitová 3:6, 4:6
Finalistka 4. 16 stycznia 2016 Hobart Twarda   Alizé Cornet 1:6, 2:6
Finalistka 5. 6 marca 2016 Kuala Lumpur Twarda   Elina Switolina 7:6(5), 4:6, 5:7
Finalistka 6. 13 września 2020 Stambuł Ceglana   Patricia Maria Țig 6:2, 1:6, 6:7(4)
Finalistka 7. 13 marca 2021 Guadalajara Twarda   Sara Sorribes Tormo 2:6, 5:7

Gra podwójna 5 (1–4) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 3 sierpnia 2013 Waszyngton Twarda   Taylor Townsend   Shūko Aoyama
  Wiera Duszewina
3:6, 3:6
Finalistka 2. 5 sierpnia 2017 Waszyngton Twarda   Sloane Stephens   Shūko Aoyama
  Renata Voráčová
3:6, 2:6
Finalistka 3. 21 października 2017 Luksemburg Twarda (hala)   Kirsten Flipkens   Lesley Kerkhove
  Lidzija Marozawa
7:6(4), 4:6, 6–10
Zwyciężczyni 1. 6 stycznia 2019 Auckland Twarda   Sofia Kenin   Paige Mary Hourigan
  Taylor Townsend
1:6, 6:1, 10–7
Finalistka 4. 7 marca 2021 Lyon Twarda (hala)   Olga Danilović   Viktória Kužmová
  Arantxa Rus
6:3, 5:7, 7–10

Wygrane turnieje singlowe rangi ITF edytuj

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 05/02/2011   Burnie ITF 25 000 twarda   Zheng Saisai 6:4, 6:3
2. 10/04/2011   Szybenik ITF 10 000 ceglana   Jessica Ginier 6:3, 6:0
3. 13/05/2012   Båstad ITF 10 000 ceglana   Katharina Lehnert 7:6(4), 6:0
4. 20/05/2012   Båstad ITF 10 000 ceglana   Milana Spremo 6:3, 6:0
5. 22/07/2012   Granby ITF 25 000 twarda   Stéphanie Dubois 6:2, 5:2 krecz
6. 04/11/2012   Toronto ITF 50 000 twarda (hala)   Sharon Fichman 6:1, 6:2

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (1) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2012   Wimbledon Trawiasta   Elina Switolina 6:2, 6:2

Gra podwójna (2) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2011   Wimbledon Trawiasta   Grace Min   Demi Schuurs
  Tang Haochen
5:7, 6:2, 7:5
Zwyciężczyni 2012   Wimbledon Trawiasta   Taylor Townsend   Belinda Bencic
  Ana Konjuh
6:4, 6:3

Przypisy edytuj

  1. Strona z wynikami turnieju Pan American Closed ITF Junior Tennis Championships w serwisie USTA, [dostęp=2011-08-11] (ang.).
  2. Sylwetka na stronie Fed Cup, [dostęp=2011-08-11] (ang.).
  3. WTA Awards. wtatennis.com. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
  4. Esther Addley: Majestic performance from Bouchard as rain hits play again at Wimbledon. The Guardian, 2014-06-30. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
  5. Getting To Know... Eugenie Bouchard. wtatennis.com, 2012-11-30. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
  6. Emma Quayle: French with a royal connection. The Sydney Morning Herald, 2014-01-19. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
  7. Rachel Brady: Bouchard on fast-track to tennis stardom. The Globe and Mail, 2014-08-04. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
  8. Courtney Nguyen: Eugenie Bouchard a WTA star in the making. Sports Ilustrated, 2014-01-21. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
  9. Rafał Smoliński: Thomas Hoegstedt trenerem Eugenie Bouchard. sportowefakty.wp.pl, 2015-12-28. [dostęp 2015-12-28]. (pol.).

Bibliografia edytuj