Alizé Cornet

tenisistka francuska

Alizé Cornet (ur. 22 stycznia 1990 w Nicei) – francuska tenisistka, mistrzyni juniorskiego Roland Garros w grze pojedynczej, zdobywczyni Pucharu Hopmana w 2014 roku. Reprezentantka kraju w Pucharze Billie Jean King. Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym bekhendem.

Alizé Cornet
Ilustracja
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1990
Nicea

Wzrost

173 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2006

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Nicolas Beuque

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

6 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

11 (16 lutego 2009)

Australian Open

QF (2022)

Roland Garros

4R (2015, 2017)

Wimbledon

4R (2014, 2022)

US Open

4R (2020)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

59 (7 marca 2011)

Australian Open

3R (2014, 2019)

Roland Garros

3R (2023)

Wimbledon

3R (2019)

US Open

2R (2013, 2021)

Strona internetowa

Kariera tenisowa edytuj

Cornet treningi tenisowe rozpoczęła w wieku czterech lat. W kwietniu 2003 rozpoczęła występy w gronie juniorek, początkowo bez żadnych sukcesów. W styczniu 2005 w Hamburgu osiągnęła finał, ustalając swój najlepszy wynik wówczas w karierze. Następnie była w finale mistrzostw Czech, jednak uległa tam Agnieszce Radwańskiej. Od kwietnia zaczęła być rozpoznawalna w rozgrywkach do lat osiemnastu i regularnie wygrywała turnieje (w tym między innymi Banana Bowl). Jej dwa ostatnie starty juniorskie to turnieje wielkoszlemowe. Podczas Australian Open 2007 doszła do półfinału, nie dając rady dominatorce z Rosji, Anastasiji Pawluczenkowej. Jednak na własnych kortach Rolanda Garrosa była już bezkonkurencyjna. W finale ograła Kolumbijkę Marianę Duque Mariño 4:6, 6:1, 6:0. Po tym triumfie została ósmą rakietą rankingu młodszych zawodniczek.

Od 2004 roku uczestniczyła w rozgrywkach kobiecych Międzynarodowej Federacji Tenisowej, początkowo nie odnosząc żadnych sukcesów. W maju 2005 została dostrzeżona i organizatorzy wielkoszlemowego Roland Garros przyznali jej dziką kartę, uprawniającą do startu w imprezie głównej. Był to jej debiut w profesjonalnych rozgrywkach. W pierwszej rundzie wyeliminowała Rosjankę Alinę Żydkową, ale zaraz potem uległa swojej utytułowanej rodaczce, Amélie Mauresmo.

Wkrótce młodziutka gwiazda z Nicei zagościła w Polsce w niewielkim turnieju w Toruniu. Przegrała tam w ćwierćfinale z Joanną Sakowicz. Po paśmie nieudanych występów powróciła w wielkim stylu we włoskim Bari, gdzie odniosła zwycięstwo. Na liście jej pokonanych znalazły się Karolina Kosińska i Tathiana Garbin. Najlepsza była również w Padwie, wzbogacając swój dorobek o kolejny puchar.

W styczniu 2007 przeszła eliminacje do zawodowego Australian Open (w trzeciej rundzie wygrała z Kateryną Bondarenko), jednak w głównej drabince trafiła na Danielę Hantuchovą i łatwo z nią przegrała. W Paryżu w turnieju halowym również grała krótko, została pokonana przez swoją rodaczkę, Tatianę Golovin. W dalszej części roku regularnie przechodziła eliminacje do imprez WTA, kontynuując swoją wspinaczkę rankingową. Podczas US Open odniosła cenne wygrane nad Samanthą Stosur i Caroline Wozniacki. Uległa dopiero Jelenie Janković.

Nieudanie rozpoczęła rok 2008, przegrywając we wczesnych fazach zawodów. Przełom nastąpił w Acapulco, gdzie Francuzka awansowała do pierwszego w karierze profesjonalnej finału. Pokonała między innymi Jelenę Kostanić Tošić. W decydującym spotkaniu uległa Flavii Pennetcie 0:6, 6:4, 1:6. Podczas imprezy w amerykańskim Amelia Island, występując jako 48. zawodniczka rankingu światowego, doszła do półfinału, pokonując Virginie Razzano w 1/4 finału. Podczas kolejnego turnieju na amerykańskiej, zielonej mączce Alizé doszła również do 1/2 finału ulegając Serenie Williams 5:7, 3:6.

Doszła do finału na kortach w Rzymie, gdzie do turnieju głównego dostała się z eliminacji. Na tej imprezie pokonała m.in. Francescę Schiavone w II rundzie, Swietłanę Kuzniecową w III czy Annę Czakwetadze w 1/2 finału, a Serena Williams oddała na jej korzyść mecz ćwierćfinałowy. W finale uległa Serbce Jelenie Janković 2:6, 2:6. Na French Open uległa Agnieszce Radwańskiej w trzeciej rundzie. Na turniejach trawiastych w Eastbourne i Londynie odpadła w pierwszej rundzie.

Następnie wzięła udział w turnieju trzeciej kategorii w Budapeszcie, Gaz de France Budapest Grand Prix. Była rozstawiona z numerem 2. W pierwszej rundzie otrzymała wolny los. W drugiej pokonała Słowaczkę Magdalénę Rybárikovą 6:2, 6:2. Następny mecz z Anną-Leną Grönefeld z Niemiec wygrała 6:2, 6:3. Półfinałowa przeciwniczka Gréta Arn zdołała jej ugrać tylko po gemie w obu setach. Dzięki temu zwycięstwu Cornet po raz trzeci w sezonie znalazła się w finale turnieju WTA w grze pojedynczej. Finałowa przeciwniczka Andreja Klepač również nie zdołała wygrać seta z Francuzką. Tym samym Alizé wygrała swój pierwszy turniej wynikiem 7:6(5), 6:3 i awansowała na 18. miejsce w rankingu WTA. W tej imprezie wzięła też udział w grze deblowej w parze z Janette Husárovą i osiągnęła ten sam rezultat – wygraną w finale przeciw parze Vanessa Henke-Raluca Olaru wynikiem 6:7(5), 6:1, 10–6.

W 2012 roku wygrała turniej w Bad Gastein, pokonując w finale Yaninę Wickmayer 7:5, 7:6(1). W maju 2013 roku awansowała do finału zawodów w Strasburgu, w którym pokonała Lucie Hradecką 7:6(4), 6:0.

Sezon 2014 rozpoczęła od zwycięstwa w parze z Jo-Wilfriedem Tsongą w Pucharze Hopmana. W finale mikst pokonał Agnieszkę Radwańską i Grzegorza Panfila stosunkiem 2:1. W lutym zanotowała finał w Dubaju, w którym uległa Venus Williams 3:6, 0:6. Kolejne singlowe zwycięstwo osiągnęła w Katowicach, gdzie triumfowała w meczu mistrzowskim z Camilą Giorgi 7:6(3), 5:7, 7:5.

Piąte zwycięstwo w grze pojedynczej Francuzka odniosła w styczniu 2016 roku w Hobart, pokonując Kanadyjkę Eugenie Bouchard 6:1, 6:2.

Życie prywatne edytuj

Jej rodzice noszą imiona Patricia i Francis. Jej brat Sébastien, z wykształcenia lekarz, jest menedżerem Cornet.

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A 1R 1R 2R 4R 1R 3R 1R 2R 3R 3R 2R 2R 3R 2R 2R 2R QF 1R 1R 0 / 19 22 – 19
French Open A 2R 2R 1R 3R 2R 1R 2R 1R 3R 2R 4R 3R 4R 2R 1R 2R 1R 3R 1R 0 / 19 21 – 19
Wimbledon A A A 2R 1R 1R 1R 1R 2R 3R 4R 2R 3R 1R 1R 1R NH 2R 4R 2R 0 / 16 15 – 16
US Open A A A 3R 3R 2R 1R 2R 2R 3R 3R 1R 1R 2R 1R 2R 4R 1R 3R 1R 0 / 17 18 – 17
Ranking na koniec roku 861 308 189 57 16 50 78 89 44 27 20 43 46 38 47 60 53 59 36 118 0 / 71 76 – 71

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A 1R 2R 1R 1R 1R 1R 3R 1R 1R 2R 1R 3R 1R A 1R 1R A 0 / 15 6 – 15
French Open A A 1R 1R 2R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 1R A 2R 1R A 1R 3R 0 / 16 7 – 15
Wimbledon A A A A 1R 1R A 1R 1R 2R 2R 1R 2R 1R 1R 3R NH A 2R A 0 / 12 6 – 11
US Open A A A A 1R 1R 1R A 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R A 2R 1R 1R 0 / 14 2 – 14
Ranking na koniec roku 364 127 186 79 86 92 174 110 108 153 115 156 111 185 280 67 317 0 / 57 21 – 55

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A 2R A A QF A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 2 3 – 1
French Open A 1R 1R 2R 2R A A 1R A A QF A 2R A A 1R NH 1R A 1R 0 / 10 5 – 10
Wimbledon A A A A 1R A A A A 3R A 2R A A A 1R NH A QF A 0 / 5 5 – 5
US Open A A A A A 1R A A A 2R A A A A A A NH A A A 0 / 2 1 – 2
0 / 19 14 – 18

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 15 (6–9) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 2 marca 2008 Acapulco Ceglana   Flavia Pennetta 0:6, 6:4, 1:6
Finalistka 2. 18 maja 2008 Rzym Ceglana   Jelena Janković 2:6, 2:6
Zwyciężczyni 1. 13 lipca 2008 Budapeszt Ceglana   Andreja Klepač 7:6(5), 6:3
Finalistka 3. 26 maja 2012 Strasburg Ceglana   Francesca Schiavone 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 2. 17 czerwca 2012 Bad Gastein Ceglana   Yanina Wickmayer 7:5, 7:6(1)
Zwyciężczyni 3. 25 maja 2013 Strasburg Ceglana   Lucie Hradecká 7:6(4), 6:0
Finalistka 4. 22 lutego 2014 Dubaj Twarda   Venus Williams 3:6, 0:6
Zwyciężczyni 4. 13 kwietnia 2014 Katowice Twarda (hala)   Camila Giorgi 7:6(3), 5:7, 7:5
Finalistka 5. 20 września 2014 Kanton Twarda   Monica Niculescu 4:6, 0:6
Zwyciężczyni 5. 16 stycznia 2016 Hobart Twarda   Eugenie Bouchard 6:1, 6:2
Finalistka 6. 7 stycznia 2017 Brisbane Twarda   Karolína Plíšková 0:6, 3:6
Zwyciężczyni 6. 22 lipca 2018 Gstaad Ceglana   Mandy Minella 6:4, 7:6(6)
Finalistka 7. 21 lipca 2019 Lozanna Ceglana   Fiona Ferro 1:6, 6:2, 1:6
Finalistka 8. 28 sierpnia 2021 Chicago Twarda   Elina Switolina 5:7, 4:6
Finalistka 9. 9 października 2022 Monastyr Ceglana   Elise Mertens 2:6, 0:6

Gra podwójna 7 (3–4) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 13 lipca 2008 Budapeszt Ceglana   Janette Husárová   Raluca Olaru
  Vanessa Henke
6:7(5), 6:1, 10–6
Zwyciężczyni 2. 22 maja 2010 Strasburg Ceglana   Vania King   Ałła Kudriawcewa
  Anastasija Rodionowa
3:6, 6:4, 10–7
Finalistka 1. 27 sierpnia 2011 Dallas Twarda   Pauline Parmentier   Alberta Brianti
  Sorana Cîrstea
5:7, 3:6
Finalistka 2. 20 września 2014 Kanton Twarda   Magda Linette   Chuang Chia-jung
  Liang Chen
6:2, 6:7(3), 7–10
Zwyciężczyni 3. 18 października 2015 Hongkong Twarda   Jarosława Szwiedowa   Lara Arruabarrena
  Andreja Klepač
7:5, 6:4
Finalistka 3. 6 sierpnia 2017 Stanford Twarda   Alicja Rosolska   Abigail Spears
  Coco Vandeweghe
2:6, 3:6
Finalistka 4. 19 czerwca 2022 Berlin Trawiasta   Jil Teichmann   Storm Sanders
  Kateřina Siniaková
4:6, 3:6

Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions edytuj

W grze pojedynczej edytuj

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2012 zawodniczka rezerwowa
2013 Faza grupowa   Simona Halep
  Marija Kirilenko
  Anastasija Pawluczenkowa
4:6, 4:6
5:0 krecz
2:6, 2:6
2014 Faza grupowa   Jekatierina Makarowa
  Flavia Pennetta
  Garbiñe Muguruza
6:1, 6:4
1:6, 2:6
3:6, 5:7

Finały turniejów rangi ITF edytuj

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 7 (3-4) edytuj

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Zwyciężczyni 1. 23/04/2006   Bari 25 000 Ceglana   Tathiana Garbin 6:2, 3:6, 6:2
Zwyciężczyni 2. 02/07/2006   Padwa 25 000 Ceglana   María Vanina García Sokol 6:1, 6:4
Finalistka 1. 22/07/2006   Rzym 25 000 Ceglana   Kira Nagy 2:6, 7:6(5), 4:6
Zwyciężczyni 3. 22/07/2007   Dniepropetrowsk 50 000 Ceglana   Stefanie Vögele 6:4, 6:3
Finalistka 2. 12/09/2007   Bordeaux 100 000 Ceglana   Cwetana Pironkowa 2:6, 3:6
Finalistka 3. 26/09/2010   Saint-Malo 100 000 Ceglana   Romina Oprandi 2:6, 6:2, 2:6
Finalistka 4. 17/03/2012   Nassau 100 000 Twarda   Aleksandra Wozniak 4:6, 5:7

Gra podwójna 4 (3-1) edytuj

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Finalistka 1. 22/10/2006   Saint-Raphaël 50 000 Twarda (hala)   Yulia Fedossova   Marija Korytcewa
  Galina Woskobojewa
2:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 30/10/2011   Poitiers 100 000 Twarda (hala)   Virginie Razzano   Marija Kondratjewa
  Sophie Lefèvre
6:3, 6:2
Zwyciężczyni 2. 20/05/2012   Praga 100 000 Ceglana   Virginie Razzano   Casey Dellacqua
  Akgul Amanmuradova
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 3. 22/07/2012   Bukareszt 100 000 Ceglana   Irina-Camelia Begu   Elena Bogdan
  Raluca Olaru
6:2, 6:0

Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj

Gra pojedyncza edytuj

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo   Francja [15]
I runda   Czechy: Nicole Vaidišová 4:6, 6:1, 6:4
II runda   Chiny: Peng Shuai 6:2, 6:2
III runda   Stany Zjednoczone: Serena Williams [4] 6:3, 3:6, 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo   Francja
I runda   Austria: Tamira Paszek 7:6(4), 6:4
II runda   Słowacja: Daniela Hantuchová 3:6, 0:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo   Francja
I runda   Szwecja: Johanna Larsson 6:1, 2:6, 6:3
II runda   Stany Zjednoczone: Serena Williams [1] 6:7(5), 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo   Francja
I runda   Czechy: Karolína Plíšková [5] 1:6, 3:6

Gra podwójna edytuj

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo   Francja
I runda   Virginie Razzano   Chińskie Tajpej: Chan Yung-jan / Chuang Chia-jung [3] 6:7(2), 7:6(3), 5:7
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo   Francja
I runda   Kristina Mladenovic   Chiny: Peng Shuai / Zheng Jie 1:6, 7:6(3), 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo   Francja
I runda   Fiona Ferro   Ukraina: Elina Switolina / Dajana Jastremśka 6:4, 6:2
II runda   Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands / Jessica Pegula 1:6, 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (1) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2007   French Open Ceglana   Mariana Duque Mariño 4:6, 6:1, 6:0

Gra podwójna (1) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2006   Australian Open Twarda   Corinna Dentoni   Sharon Fichman
  A. Pawluczenkowa
2:6, 2:6

Bibliografia edytuj