Marcelo Melo

brazylijski tenisista

Marcelo Pinheiro Davi de Melo (ur. 23 września 1983 w Belo Horizonte) – brazylijski tenisista, zwycięzca French Open 2015 oraz Wimbledonu 2017 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Marcelo Melo
Ilustracja
Marcelo Melo podczas French Open 2019
Państwo

 Brazylia

Data i miejsce urodzenia

23 września 1983
Belo Horizonte

Wzrost

203 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1998

Trener

Daniel Melo

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

273 (21 listopada 2005)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

36

Najwyżej w rankingu

1 (2 listopada 2015)

Australian Open

SF (2015)

Roland Garros

W (2015)

Wimbledon

W (2017)

US Open

F (2018)

Strona internetowa

Kariera tenisowa edytuj

Zawodowy tenisista od roku 1998. Specjalista od gry podwójnej; mistrz 36 turniejów rangi ATP Tour z 71 osiągniętych finałów. Razem z Ivanem Dodigiem zwycięzca wielkoszlemowego French Open 2015, a wspólnie z Łukaszem Kubotem Wimbledonu 2017. Wspólnie z Kubotem był też finalistą US Open 2018.

W grze mieszanej finalista US Open 2009 w parze z Vanią King. Spotkanie o tytuł przegrali z Bobem Bryanem i Liezel Huber 7:5, 6:7(5), 7–10.

W reprezentacji w Pucharze Davisa zadebiutował w roku 2008 w meczu przeciwko Kolumbii. Do końca 2022 roku rozegrał jedno spotkanie w singlu (zwycięstwo z Martinem Cuevasem w 2010) oraz 23 w deblu (18 zwycięstw i 5 porażek).

Trzykrotny reprezentant Brazylii na igrzyskach olimpijskich. W Pekinie (2008) odpadł z rywalizacji deblowej w 2. rundzie. Tworzył wówczas parę z André Są. W Londynie (2012) osiągnął ćwierćfinał gry podwójnej, wspólnie z Brunem Soaresem. W Rio de Janeiro (2016) osiągnął ćwierćfinały debla (ponownie z Soaresem) oraz miksta (w parze z Telianą Pereirą).

Pierwszy raz na czele rankingu deblowego klasyfikowany w listopadzie 2015 roku.

Finały w turniejach ATP Tour edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (36–35) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 6 maja 2007 Estoril Ceglana   André Sá   Martín García
  Sebastián Prieto
3:6, 6:2, 10–6
Zwycięzca 2. 5 stycznia 2008 Adelaide Twarda   Martín García   Chris Guccione
  Robert Smeets
6:3, 3:6, 10–7
Zwycięzca 3. 17 lutego 2008 Costa do Sauípe Ceglana   André Sá   Albert Montañés
  Santiago Ventura
4:6, 6:2, 10–7
Zwycięzca 4. 25 maja 2008 Pörtschach Ceglana   André Sá   Julian Knowle
  Jürgen Melzer
7:5, 6:7(3), 13–11
Finalista 1. 15 czerwca 2008 Londyn (Queen’s) Trawiasta   André Sá   Daniel Nestor
  Nenad Zimonjić
4:6, 6:7(3)
Zwycięzca 5. 23 sierpnia 2008 New Haven Twarda   André Sá   Mahesh Bhupathi
  Mark Knowles
7:5, 6:2
Finalista 2. 1 marca 2009 Delray Beach Twarda   André Sá   Bob Bryan
  Mike Bryan
4:6, 4:6
Finalista 3. 14 czerwca 2009 Londyn (Queen’s) Trawiasta   André Sá   Michaił Jużny
  Wesley Moodie
4:6, 6:4, 6–10
Zwycięzca 6. 24 maja 2009 Kitzbühel Ceglana   André Sá   Andrei Pavel
  Horia Tecău
6:7(9), 6:2, 10–7
Finalista 4. 26 lipca 2009 Hamburg Ceglana   Filip Polášek   Simon Aspelin
  Paul Hanley
3:6, 3:6
Finalista 5. 16 stycznia 2010 Auckland Twarda   Bruno Soares   Marcus Daniell
  Horia Tecău
5:7, 4:6
Zwycięzca 7. 22 maja 2010 Nicea Ceglana   Bruno Soares   Rohan Bopanna
  Aisam-ul-Haq Qureshi
1:6, 6:3, 10–5
Finalista 6. 1 sierpnia 2010 Gstaad Ceglana   Bruno Soares   Johan Brunström
  Jarkko Nieminen
3:6, 7:6(4), 9–11
Finalista 7. 26 września 2010 Metz Twarda (hala)   Bruno Soares   Dustin Brown
  Rogier Wassen
3:6, 3:6
Zwycięzca 8. 6 lutego 2011 Santiago Ceglana   Bruno Soares   Łukasz Kubot
  Oliver Marach
6:3, 7:6(3)
Zwycięzca 9. 12 lutego 2011 Costa do Sauípe Ceglana   Bruno Soares   Pablo Andújar
  Daniel Gimeno-Traver
7:6(4), 6:3
Finalista 8. 26 lutego 2011 Acapulco Ceglana   Bruno Soares   Victor Hănescu
  Horia Tecău
1:6, 3:6
Finalista 9. 25 września 2011 Metz Twarda (hala)   Lukáš Dlouhý   Jamie Murray
  André Sá
4:6, 6:7(7)
Finalista 10. 23 października 2011 Sztokholm Twarda (hala)   Bruno Soares   Rohan Bopanna
  Aisam-ul-Haq Qureshi
1:6, 3:6
Finalista 11. 26 lutego 2012 Memphis Twarda (hala)   Ivan Dodig   Maks Mirny
  Daniel Nestor
6:4, 5:7, 7–10
Zwycięzca 10. 21 października 2012 Sztokholm Twarda (hala)   Bruno Soares   Robert Lindstedt
  Nenad Zimonjić
6:7(4), 7:5, 10–6
Zwycięzca 11. 6 stycznia 2013 Brisbane Twarda   Tommy Robredo   Eric Butorac
  Paul Hanley
4:6, 6:1, 10–5
Finalista 12. 6 lipca 2013 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Ivan Dodig   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:3, 3:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca 12. 13 października 2013 Szanghaj Twarda   Ivan Dodig   David Marrero
  Fernando Verdasco
7:6(2), 6:7(6), 10–2
Zwycięzca 13. 11 stycznia 2014 Auckland Twarda   Julian Knowle   Alexander Peya
  Bruno Soares
4:6, 6:3, 10–5
Finalista 13. 23 lutego 2014 Rio de Janeiro Ceglana   David Marrero   Juan Sebastián Cabal
  Robert Farah
4:6, 2:6
Finalista 14. 20 kwietnia 2014 Monte Carlo Ceglana   Ivan Dodig   Bob Bryan
  Mike Bryan
3:6, 6:3, 8–10
Finalista 15. 10 sierpnia 2014 Toronto Twarda   Ivan Dodig   Alexander Peya
  Bruno Soares
4:6, 3:6
Finalista 16. 5 października 2014 Tokio Twarda   Ivan Dodig   Pierre-Hugues Herbert
  Michał Przysiężny
3:6, 7:6(3), 5–10
Finalista 17. 16 listopada 2014 Londyn Twarda (hala)   Ivan Dodig   Bob Bryan
  Mike Bryan
7:6(5), 2:6, 7–10
Zwycięzca 14. 28 lutego 2015 Acapulco Twarda   Ivan Dodig   Mariusz Fyrstenberg
  Santiago González
7:6(2), 5:7, 10–3
Zwycięzca 15. 6 czerwca 2015 French Open, Paryż Ceglana   Ivan Dodig   Bob Bryan
  Mike Bryan
6:7(5), 7:6(5), 7:5
Finalista 18. 9 sierpnia 2015 Waszyngton Twarda   Ivan Dodig   Bob Bryan
  Mike Bryan
4:6, 2:6
Zwycięzca 16. 11 października 2015 Tokio Twarda   Raven Klaasen   Juan Sebastián Cabal
  Robert Farah
7:6(5), 3:6, 10–7
Zwycięzca 17. 18 października 2015 Szanghaj Twarda   Raven Klaasen   Simone Bolelli
  Fabio Fognini
6:3, 6:3
Zwycięzca 18. 25 października 2015 Wiedeń Twarda (hala)   Łukasz Kubot   Jamie Murray
  John Peers
4:6, 7:6(3), 10–6
Zwycięzca 19. 8 listopada 2015 Paryż Twarda (hala)   Ivan Dodig   Vasek Pospisil
  Jack Sock
2:6, 6:3, 10–5
Finalista 19. 25 czerwca 2016 Nottingham Trawiasta   Ivan Dodig   Dominic Inglot
  Daniel Nestor
5:7, 6:7(4)
Zwycięzca 20. 31 lipca 2016 Toronto Twarda   Ivan Dodig   Jamie Murray
  Bruno Soares
6:4, 6:4
Zwycięzca 21. 21 sierpnia 2016 Cincinnati Twarda   Ivan Dodig   Jean-Julien Rojer
  Horia Tecău
7:6(5), 6:7(5), 10–6
Zwycięzca 22. 30 października 2016 Wiedeń Twarda   Łukasz Kubot   Oliver Marach
  Fabrice Martin
4:6, 6:3, 13–11
Finalista 20. 18 marca 2017 Indian Wells Twarda   Łukasz Kubot   Raven Klaasen
  Rajeev Ram
7:6(1), 4:6, 8–10
Zwycięzca 23. 1 kwietnia 2017 Miami Twarda   Łukasz Kubot   Nicholas Monroe
  Jack Sock
7:5, 6:3
Zwycięzca 24. 14 maja 2017 Madryt Ceglana   Łukasz Kubot   Nicolas Mahut
  Édouard Roger-Vasselin
7:5, 6:3
Zwycięzca 25. 18 czerwca 2017 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Łukasz Kubot   Raven Klaasen
  Rajeev Ram
6:3, 6:4
Zwycięzca 26. 25 czerwca 2017 Halle Trawiasta   Łukasz Kubot   Alexander Zverev
  Mischa Zverev
5:7, 6:3, 10–8
Zwycięzca 27. 15 lipca 2017 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Łukasz Kubot   Oliver Marach
  Mate Pavić
5:7, 7:5, 7:6(2), 3:6, 13:11
Finalista 21. 6 sierpnia 2017 Waszyngton Twarda   Łukasz Kubot   Henri Kontinen
  John Peers
6:7(5), 4:6
Finalista 22. 15 października 2017 Szanghaj Twarda   Łukasz Kubot   Henri Kontinen
  John Peers
4:6, 2:6
Zwycięzca 28. 5 listopada 2017 Paryż Twarda (hala)   Łukasz Kubot   Ivan Dodig
  Marcel Granollers
7:6(3), 3:6, 10–6
Finalista 23. 19 listopada 2017 Londyn Twarda (hala)   Łukasz Kubot   Henri Kontinen
  John Peers
4:6, 2:6
Zwycięzca 29. 12 stycznia 2018 Sydney Twarda   Łukasz Kubot   Jan-Lennard Struff
  Viktor Troicki
6:3, 6:4
Zwycięzca 30. 24 czerwca 2018 Halle Trawiasta   Łukasz Kubot   Alexander Zverev
  Mischa Zverev
7:6(1), 6:4
Finalista 24. 7 września 2018 US Open, Nowy Jork Twarda   Łukasz Kubot   Mike Bryan
  Jack Sock
3:6, 1:6
Zwycięzca 31. 7 października 2018 Pekin Twarda   Łukasz Kubot   Oliver Marach
  Mate Pavić
6:1, 6:4
Zwycięzca 32. 14 października 2018 Szanghaj Twarda   Łukasz Kubot   Jamie Murray
  Bruno Soares
6:4, 6:2
Finalista 25. 17 marca 2019 Indian Wells Twarda   Łukasz Kubot   Nikola Mektić
  Horacio Zeballos
6:4, 4:6, 3–10
Finalista 26. 23 czerwca 2019 Halle Trawiasta   Łukasz Kubot   Raven Klaasen
  Michael Venus
6:4, 3:6, 4–10
Zwycięzca 33. 23 sierpnia 2019 Winston-Salem Twarda   Łukasz Kubot   Nicholas Monroe
  Tennys Sandgren
6:7(6), 6:1, 10–3
Finalista 27. 6 października 2019 Pekin Twarda   Łukasz Kubot   Ivan Dodig
  Filip Polášek
3:6, 6:7(4)
Finalista 28. 13 października 2019 Szanghaj Twarda   Łukasz Kubot   Mate Pavić
  Bruno Soares
4:6, 2:6
Finalista 29. 27 października 2019 Wiedeń Twarda (hala)   Łukasz Kubot   Rajeev Ram
  Joe Salisbury
4:6, 7:6(5), 5–10
Zwycięzca 34. 29 lutego 2020 Acapulco Twarda   Łukasz Kubot   Juan Sebastián Cabal
  Robert Farah
7:6(6), 6:7(4), 11–9
Finalista 30. 18 października 2020 Kolonia Twarda (hala)   Łukasz Kubot   Pierre-Hugues Herbert
  Nicolas Mahut
4:6, 4:6
Zwycięzca 35. 1 listopada 2020 Wiedeń Twarda (hala)   Łukasz Kubot   Jamie Murray
  Neal Skupski
7:6(5), 7:5
Finalista 31. 9 stycznia 2022 Adelaide Twarda   Ivan Dodig   Rohan Bopanna
  Ramkumar Ramanathan
6:7(6), 1:6
Finalista 32. 21 maja 2022 Lyon Ceglana   Máximo González   Ivan Dodig
  Austin Krajicek
3:6, 4:6
Finalista 33. 17 lipca 2022 Newport Trawiasta   Raven Klaasen   William Blumberg
  Steve Johnson
4:6, 5:7
Finalista 34. 6 sierpnia 2022 Los Cabos Twarda   Raven Klaasen   William Blumberg
  Miomir Kecmanović
0:6, 1:6
Zwycięzca 36. 9 października 2022 Tokio Twarda   Mackenzie McDonald   Rafael Matos
  David Vega Hernández
6:4, 3:6, 10–4
Finalista 35. 26 lutego 2023 Rio de Janeiro Ceglana   Juan Sebastián Cabal   Máximo González
  Andrés Molteni
1:6, 6:7(3)

Gra mieszana (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 7 czerwca 2009 French Open, Paryż Ceglana   Vania King   Liezel Huber
  Bob Bryan
7:5, 6:7(4), 7–10

Bibliografia edytuj