Simon Aspelin
Simon Olof Karl Aspelin (ur. 11 maja 1974 w Saltsjöbaden) – szwedzki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zwycięzca US Open 2007 w grze podwójnej, wicemistrz olimpijski w grze podwójnej z Pekinu (2008).
| ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 maja 1974 | |||||||||
| Wzrost |
185 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny |
1998 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
17 lipca 2011 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
436 (17 sierpnia 1998) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
12 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
7 (3 marca 2008) | |||||||||
| Australian Open |
QF (2006) | |||||||||
| Roland Garros |
3R (2005, 2007–2009, 2011) | |||||||||
| Wimbledon |
QF (2004, 2006, 2009) | |||||||||
| US Open |
W (2007) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Kariera tenisowaEdytuj
Praworęczny Szwed karierę zawodową rozpoczął w roku 1998, po studiach w USA (Pepperdine University w Malibu, Kalifornia).
W grze pojedynczej nie osiągnął większych sukcesów; najwyżej w rankingu singlistów był na 436. miejscu w sierpniu 1998 roku.
Aspelin przede wszystkim występował w rozgrywkach deblowych odnosząc w przeciągu swojej kariery 12 zwycięstw w turniejach rangi ATP World Tour oraz w dalszych 21 turniejach grał w finale. Jego największym sukcesem w karierze jest zwycięstwo w wielkoszlemowym US Open z 2007 roku w grze podwójnej. Wspólnie z Julianem Knowlem wyeliminowali w drodze po tytuł m.in. czołową parę w rankingu Boba i Mike’a Bryanów. W finale para szwedzko–austriacka pokonała debel Lukáš Dlouhý–Pavel Vízner. Ponadto Aspelin jest finalistą Tennis Masters Cup z roku 2007, gdzie grał ponownie z Julianem Knowlem. W finale przegrali z parą Mark Knowles–Daniel Nestor. Rok później, podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie Aspelin, tworząc duet z Thomasem Johanssonem, wywalczyli srebrny medal ponosząc porażkę w finale ze Szwajcarami, Rogerem Federerem oraz Stanislasem Wawrinką. Najwyższą pozycję w indywidualnym rankingu deblistów szwedzki tenisista osiągnął na początku marca 2008 roku – nr 7.
W roku 2001 Aspelin zadebiutował w reprezentacji Szwecji w Pucharze Davisa. Jest półfinalistą edycji z roku 2007. Wtedy to w rundzie o finał Szwedzi przegrali z USA 4:1. Łącznie w reprezentacji Szwecji rozegrał czternaście meczów – dwa przegrane pojedynki w singlu oraz sześć wygranych, a także sześć przegranych w deblu.
Dnia 17 lipca 2011 roku, po przegranym finale w Båstad, Aspelin zakończył karierę tenisową[1][2].
Finały w turniejach ATP World TourEdytuj
Gra podwójna (12–21)Edytuj
|
| |||||||||||||
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
| Zwycięzca | 1. | 13 lutego 2000 | Marsylia | Twarda (hala) |  Johan Landsberg
|
 Juan Ignacio Carrasco Jairo Velasco Jr
|
7:6(2), 6:4 |
| Finalista | 1. | 15 lipca 2001 | Båstad | Ceglana |  Andrew Kratzmann
|
 Karsten Braasch Jens Knippschild
|
6:7(3), 6:4, 6:7(5) |
| Finalista | 2. | 29 lipca 2001 | Kitzbühel | Ceglana | Andrew Kratzmann
|
Àlex Corretja Luis Lobo
|
1:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 24 lutego 2002 | Buenos Aires | Ceglana | Andrew Kratzmann
|
Gastón Etlis Martín Rodríguez
|
6:3, 3:6, 4–10 |
| Finalista | 4. | 14 kwietnia 2002 | Estoril | Ceglana | Andrew Kratzmann
|
Karsten Braasch Andriej Olchowski
|
3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 25 maja 2003 | Sankt Pölten | Ceglana |  Massimo Bertolini
|
 Sarkis Sarksjan Nenad Zimonjić
|
6:4, 6:7(8), 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 13 lipca 2003 | Båstad | Ceglana | Massimo Bertolini
|
Lucas Arnold Ker Mariano Hood
|
6:7(3), 6:0, 6:4 |
| Finalista | 5. | 14 września 2003 | Bukareszt | Ceglana |  Jeff Coetzee
|
Karsten Braasch Sarkis Sarksjan
|
6:7(7), 2:6 |
| Finalista | 6. | 11 lipca 2004 | Båstad | Ceglana | Todd Perry
|
 Mahesh Bhupathi Jonas Björkman
|
6:4, 6:7(2), 6:7(6) |
| Finalista | 7. | 18 lipca 2004 | Stuttgart | Ceglana | Todd Perry
|
 Jiří Novák Radek Štěpánek
|
2:6, 4:6 |
| Finalista | 8. | 9 stycznia 2005 | Adelaide | Twarda | Todd Perry
|
 Xavier Malisse Olivier Rochus
|
6:7(5), 4:6 |
| Finalista | 9. | 16 stycznia 2005 | Auckland | Twarda | Todd Perry
|
 Yves Allegro Michael Kohlmann
|
4:6, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 4. | 6 lutego 2005 | Delray Beach | Twarda | Todd Perry
|
Jordan Kerr Jim Thomas
|
6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 5. | 20 lutego 2005 | Memphis | Twarda (hala) | Todd Perry
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:4, 6:4 |
| Finalista | 10. | 19 czerwca 2005 | Nottingham | Trawiasta | Todd Perry
|
 Jonatan Erlich Andy Ram
|
6:4, 3:6, 5:7 |
| Finalista | 11. | 24 lipca 2005 | Indianapolis | Twarda | Todd Perry
|
Paul Hanley Graydon Oliver
|
2:6, 1:3 krecz |
| Finalista | 12. | 24 października 2005 | Tokio | Twarda | Todd Perry
|
 Satoshi Iwabuchi Takao Suzuki
|
4:5(3), 4:5(13) |
| Finalista | 13. | 15 stycznia 2006 | Auckland | Twarda | Todd Perry
|
 Andrei Pavel Rogier Wassen
|
3:6, 7:5, 4–10 |
| Zwycięzca | 6. | 29 października 2006 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Todd Perry
|
 Julian Knowle Jürgen Melzer
|
6:1, 7:6(3) |
| Finalista | 14. | 14 stycznia 2007 | Auckland | Twarda | Chris Haggard
|
Jeff Coetzee Rogier Wassen
|
7:6(9), 3:6, 2–10 |
| Zwycięzca | 7. | 26 maja 2007 | Pörtschach | Ceglana | Julian Knowle
|
Leoš Friedl David Škoch
|
7:6(6), 5:7, 10–5 |
| Zwycięzca | 8. | 17 czerwca 2007 | Halle | Trawiasta | Julian Knowle
|
 Fabrice Santoro Nenad Zimonjić
|
6:4, 7:6(5) |
| Zwycięzca | 9. | 15 lipca 2007 | Båstad (2) | Ceglana | Julian Knowle
|
Martín García Sebastián Prieto
|
6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 10. | 7 września 2007 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Julian Knowle
|
Lukáš Dlouhý Pavel Vízner
|
7:5, 6:4 |
| Finalista | 15. | 18 listopada 2007 | Tennis Masters Cup, Szanghaj | Twarda (hala) | Chris Haggard
|
 Mark Knowles Daniel Nestor
|
2:6, 3:6 |
| Finalista | 16. | 17 sierpnia 2008 | Pekin | Twarda | Thomas Johansson
|
Roger Federer Stanislas Wawrinka
|
3:6, 4:6, 7:6(4), 3:6 |
| Finalista | 17. | 12 kwietnia 2009 | Cassablanca | Ceglana | Paul Hanley
|
 Łukasz Kubot Oliver Marach
|
6:7(4), 6:3, 6–10 |
| Finalista | 18. | 17 maja 2009 | Madryt | Ceglana | Wesley Moodie
|
Daniel Nestor Nenad Zimonjić
|
4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 11. | 26 lipca 2009 | Hamburg | Ceglana | Paul Hanley
|
 Marcelo Melo Filip Polášek
|
6:3, 6:3 |
| Finalista | 19. | 25 października 2009 | Sztokholm | Twarda (hala) | Paul Hanley
|
Bruno Soares Kevin Ullyett
|
4:6, 6:7(4) |
| Finalista | 20. | 14 lutego 2010 | Rotterdam | Twarda (hala) | Paul Hanley
|
Daniel Nestor Nenad Zimonjić
|
4:6, 6:4, 7–10 |
| Zwycięzca | 12. | 27 lutego 2010 | Dubaj | Twarda | Paul Hanley
|
Lukáš Dlouhý Leander Paes
|
6:2, 6:3 |
| Finalista | 21. | 17 lipca 2011 | Båstad | Ceglana | Andreas Siljeström
|
Robert Lindstedt Horia Tecău
|
3:6, 3:6 |
PrzypisyEdytuj
- ↑ Swedish Doubles Player Simon Aspelin to Retire (ang.). 10sballs.com. [dostęp 2011-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 lipca 2011)].
- ↑ Lindstedt-Tecau Retain Bastad Title; Aspelin Retires From Pro Tennis (ang.). atpworldtour.com. [dostęp 2011-07-17].
BibliografiaEdytuj
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Simon Aspelin Biography and Olympic Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2011-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 grudnia 2012)].