Anett Kontaveit

Anett Kontaveit
Państwo	Estonia
Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1995 ; Tallinn
Wzrost	174 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Zakończenie kariery	lipiec 2023
Trener	Torben Beltz
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	6 WTA, 11 ITF
Najwyżej w rankingu	2 (6 czerwca 2022)
Australian Open	QF (2020)
Roland Garros	4R (2018)
Wimbledon	3R (2017–2019)
US Open	4R (2015, 2020)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 5 ITF
Najwyżej w rankingu	95 (2 marca 2020)
Australian Open	2R (2019, 2020)
Roland Garros	3R (2019)
Wimbledon	2R (2017, 2022)
US Open	2R (2019, 2021)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Anett Kontaveit (ur. 24 grudnia 1995 w Tallinnie) – estońska tenisistka, finalistka WTA Finals 2021, wiceliderka rankingu WTA.

Kariera tenisowa

Kariera juniorska

Zwyciężyła w Orange Bowl Tennis Championhips^[1]. Triumfowała także w 5 innych turniejach juniorskich. W 2011 roku doszła do ćwierćfinału juniorskiego Rolanda Garrosa i 3. rundy Wimbledonu. Były to jej pierwsze występy w juniorskim Wielkim Szlemie. Reprezentowała też Estonię w rozgrywkach o Puchar Federacji. W rankingu juniorek ITF najwyżej znajdowała się na 4. pozycji, zaraz po tym jak doszła do finału juniorskiego US Open 2012.

Kariera zawodowa

Została mistrzynią Estonii w roku 2009 i 2010. W 2011 roku nie startowała z powodu udziału w juniorskim Wimbledonie. Obydwa tytuły zdobyła pod nieobecność nr 1. estońskiego tenisa – Kai Kanepi^[2].

Kontaveit w swojej karierze zwyciężyła dotychczas w 11 turniejach rangi ITF w singlu i 5 w deblu. W 2017 zdobyła pierwszy tytuł singlowy w cyklu WTA Tour, triumfując w ’s-Hertogenbosch.

W 2018 roku na nawierzchni ziemnej doszła do półfinałów w Stuttgarcie i Rzymie, gdzie pokonała między innymi Venus Williams i Caroline Wozniacki. Osiągnęła też finał zawodów w Wuhanie.

W 2019 roku awansowała do finału rozgrywek w Stuttgarcie, rok później zaś została finalistką w Palermo.

W lutym 2021 osiągnęła finał zawodów WTA 500 w Melbourne, w którym miała zmierzyć się z Ann Li, jednakże mecz nie został rozegrany^[3]. Obie zawodniczki podzieliły się punktami rankingowymi i nagrodą pieniężną przeznaczoną dla zwyciężczyni^[4]. W czerwcu osiągnęła finał w Eastbourne. W kolejnych miesiącach triumfowała w czterech turniejach: w Cleveland, Ostrawie, Moskwie i Klużu-Napoce. W kończącym sezon turnieju WTA Finals w Guadalajarze przegrała w meczu mistrzowskim 3:6, 5:7 z Garbiñe Muguruzą.

W 2022 roku zwyciężyła w spotkaniu o tytuł w Petersburgu z Marią Sakari. W zawodach w Dosze osiągnęła finał, w którym przegrała 2:6, 0:6 z Igą Świątek. Kolejny finał zanotowała w Hamburgu, gdzie uległa 2:6, 4:6 Bernardzie Perze.

20 czerwca 2023 poinformowała o planowanym zakończeniu kariery tenisowej z powodów zdrowotnych podczas Wimbledonu^[5].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

W, wygrany turniej

F, przegrana w finale

SF, przegrana w półfinale

QF, przegrana w ćwierćfinale

xR, przegrana w x rundzie

Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

A, brak startu

NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	Q2	1R	1R	4R	2R	QF	3R	2R	2R	0 / 8	12 – 8
French Open	A	A	A	Q3	Q2	1R	2R	4R	1R	1R	3R	1R	1R	0 / 8	6 – 8
Wimbledon	A	A	A	1R	1R	1R	3R	3R	3R	NH	1R	2R	2R	0 / 9	8 – 9
US Open	A	A	A	A	4R	1R	1R	1R	3R	4R	3R	2R	–	0 / 8	11 – 7

Ranking na koniec roku	573	436	228	166	91	110	34	21	26	23	7	17	–	0 / 33	37 – 32

Występy w grze podwójnej

Turniej	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	2R	2R	1R	A	A	0 / 3	2 – 3
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	3R	A	A	A	A	0 / 1	2 – 1
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	2R	A	1R	NH	A	2R	A	0 / 3	2 – 3
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	2R	A	2R	A	–	0 / 2	2 – 1

Ranking na koniec roku	955	1083	290	451	403	–	404	1080	103	110	211	506	–	0 / 9	8 – 8

Występy w grze mieszanej

Turniej	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	0 / 1	0 – 1
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	–	0 / 0	0 – 0

														0 / 1	0 – 1

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra pojedyncza 17 (6–11)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	16 kwietnia 2017	Biel	Twarda (hala)	Markéta Vondroušová	4:6, 6:7(6)
Zwyciężczyni	1.	18 czerwca 2017	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Natalja Wichlancewa	6:2, 6:3
Finalistka	2.	23 lipca 2017	Gstaad	Ceglana	Kiki Bertens	4:6, 6:3, 1:6
Finalistka	3.	29 września 2018	Wuhan	Twarda	Aryna Sabalenka	3:6, 3:6
Finalistka	4.	28 kwietnia 2019	Stuttgart	Ceglana (hala)	Petra Kvitová	3:6, 6:7(2)
Finalistka	5.	9 sierpnia 2020	Palermo	Ceglana	Fiona Ferro	2:6, 5:7
Finalistka	6.	7 lutego 2021	Melbourne	Twarda	Ann Li	nie rozegrano
Finalistka	7.	26 czerwca 2021	Eastbourne	Trawiasta	Jeļena Ostapenko	3:6, 3:6
Zwyciężczyni	2.	28 sierpnia 2021	Cleveland	Twarda	Irina-Camelia Begu	7:6(5), 6:4
Zwyciężczyni	3.	26 września 2021	Ostrawa	Twarda (hala)	Maria Sakari	6:2, 7:5
Zwyciężczyni	4.	24 października 2021	Moskwa	Twarda (hala)	Jekatierina Aleksandrowa	4:6, 6:4, 7:5
Zwyciężczyni	5.	31 października 2021	Kluż-Napoka	Twarda (hala)	Simona Halep	6:2, 6:3
Finalistka	8.	17 listopada 2021	Guadalajara	Twarda	Garbiñe Muguruza	3:6, 5:7
Zwyciężczyni	6.	13 lutego 2022	Petersburg	Twarda (hala)	Maria Sakari	5:7, 7:6(4), 7:5
Finalistka	9.	26 lutego 2022	Doha	Twarda	Iga Świątek	2:6, 0:6
Finalistka	10.	23 lipca 2022	Hamburg	Ceglana	Bernarda Pera	2:6, 4:6
Finalistka	11.	2 października 2022	Tallinn	Twarda (hala)	Barbora Krejčíková	2:6, 3:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2021	Finał	Garbiñe Muguruza	3:6, 5:7

Wygrane turnieje singlowe rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

Nr	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
1.	30 stycznia 2011	Tallinn	ITF	10 000	Twarda	Zuzana Luknárová	6:4, 4:6, 6:2
2.	10 maja 2011	Savitaipale	ITF	10 000	Ziemna	Lisanne Van Riet	6:3, 6:1
3.	7 października 2011	Sztokholm	ITF	10 000	Twarda	Syna Kayser	6:4, 7:5
4.	26 lutego 2012	Tallinn (2)	ITF	10 000	Twarda	Katarzyna Piter	7:5, 6:4
5.	26 sierpnia 2012	San Luis Potosí	ITF	10 000	Twarda	Victoria Rodríguez	6:1, 6:1
6.	19 maja 2013	Maraton	ITF	10 000	Twarda	Lucy Brown	6:4, 6:7(6), 6:3
7.	2 czerwca 2013	Moskwa	ITF	25 000	Ziemna	Çağla Büyükakçay	6:1, 6:1
8.	4 sierpnia 2013	Izmir	ITF	10 000	Twarda	Başak Eraydın	4:6, 7:6(4), 6:0
9.	13 października 2013	Margaret River	ITF	25 000	Twarda	Irina Falconi	6:2, 6:4
10.	1 czerwca 2015	Eastbourne	ITF	50 000	Trawiasta	Ałła Kudriawcewa	7:6(4), 7:6(2)
11.	29 stycznia 2017	Andrézieux-Bouthéon	ITF	60 000	Twarda	Ivana Jorović	6:4, 7:6(5)

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	2012	US Open	Twarda	Samantha Crawford	5:7, 3:6

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA

#	Zawodnik	Ranking	Turniej	Nawierzchnia	Runda	Wynik
2017
1.	Garbiñe Muguruza	Nr 6	Stuttgart, Niemcy	Ceglana	2R	2:6, 7:6(1), 6:1
2.	Angelique Kerber	Nr 1	Rzym, Włochy	Ceglana	2R	6:4, 6:0
2018
3.	Jeļena Ostapenko	Nr 7	Australian Open, Australia	Twarda	3R	6:3, 1:6, 6:3
4.	Venus Williams	Nr 8	Madryt, Hiszpania	Ceglana	1R	3:6, 6:3, 6:2
5.	Venus Williams	Nr 9	Rzym, Włochy	Ceglana	3R	6:2, 7:6(3)
6.	Caroline Wozniacki	Nr 2	Rzym, Włochy	Ceglana	QF	6:3, 6:1
7.	Petra Kvitová	Nr 8	French Open, Francja	Ceglana	3R	7:6(6), 7:6(4)
8.	Sloane Stephens	Nr 9	Wuhan, Chiny	Twarda	1R	4:6, 7:5, 6:4
2019
9.	Petra Kvitová	Nr 7	Brisbane, Australia	Twarda	2R	7:5, 7:6(1)
–	Naomi Ōsaka	Nr 1	Stuttgart, Niemcy	Ceglana	SF	walkower
2020
10.	Belinda Bencic	Nr 7	Australian Open, Australia	Twarda	3R	6:0, 6:1
2021
11.	Sofia Kenin	Nr 4	Stuttgart, Niemcy	Ceglana	2R	7:6, 6:4
12.	Bianca Andreescu	Nr 7	Eastbourne, Wielka Brytania	Trawiasta	2R	6:3, 6:3
13.	Petra Kvitová	Nr 10	Ostrawa, Czechy	Twarda	SF	6:0, 6:4
14.	Garbiñe Muguruza	Nr 5	Moskwa, Rosja	Twarda	QF	6:1, 6:1
15.	Karolína Plíšková	Nr 4	WTA Finals, Meksyk	Twarda	RR	6:4, 6:0
16.	Barbora Krejčíková	Nr 3			RR	6:3, 6:4
17.	Maria Sakari	Nr 6			SF	6:1, 3:6, 6:3
2022
18.	Uns Dżabir	Nr 10	Sydney, Australia	Twarda	QF	6:4, krecz
19.	Maria Sakari	Nr 7	Petersburg, Rosja	Twarda	F	5:7, 7:6(4), 7:5
20.	Uns Dżabir	Nr 10	Doha, Katar	Twarda	QF	6:4, 6:1

Odznaczenia

Krzyż Zasługi II klasy MSZ (2021)^[6]

Przypisy

↑ Tagasi: Anett Kontaveit võitis Orange Bowli noorteturniiri!. tennis.ee, 2011-12-11. [dostęp 2011-12-28]. (est.).
↑ Ann Hiiemaa: Kontaveit jääb Eesti meistrivõistlustelt kõrvale. sport.postimees.ee, 2011-06-22. [dostęp 2011-12-28]. (est.).
↑ sport.interia.pl: Tenis. Turniej WTA Grampians Trophy. Niecodzienna sytuacja, dwie zwyciężczynie. Interia, 2021-02-07. [dostęp 2021-02-08]. (pol.).
↑ D’Arcy Maine: How American Ann Li has slipped under the radar while rising through the ranks. ESPN, 2021-02-11. [dostęp 2022-01-08]. (ang.).
↑ Mateusz Wasiewski: Szokująca wiadomość. Była wiceliderka rankingu ogłosiła koniec kariery. Sportowe Fakty, 2023-06-20. [dostęp 2023-06-20]. (pol.).
↑ Välisminister tunnustas välisministeeriumi teeneteristidega Eesti riiklusesse panustanuid | Välisministeerium [online], vm.ee [dostęp 2025-06-04] (est.).

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2023-10-07] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2023-10-07] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2023-10-07] (ang.).

[1] Tagasi: Anett Kontaveit võitis Orange Bowli noorteturniiri!. tennis.ee, 2011-12-11. [dostęp 2011-12-28]. (est.).

[2] Ann Hiiemaa: Kontaveit jääb Eesti meistrivõistlustelt kõrvale. sport.postimees.ee, 2011-06-22. [dostęp 2011-12-28]. (est.).

[3] sport.interia.pl: Tenis. Turniej WTA Grampians Trophy. Niecodzienna sytuacja, dwie zwyciężczynie. Interia, 2021-02-07. [dostęp 2021-02-08]. (pol.).

[4] D’Arcy Maine: How American Ann Li has slipped under the radar while rising through the ranks. ESPN, 2021-02-11. [dostęp 2022-01-08]. (ang.).

[5] Mateusz Wasiewski: Szokująca wiadomość. Była wiceliderka rankingu ogłosiła koniec kariery. Sportowe Fakty, 2023-06-20. [dostęp 2023-06-20]. (pol.).

[6] Välisminister tunnustas välisministeeriumi teeneteristidega Eesti riiklusesse panustanuid | Välisministeerium [online], vm.ee [dostęp 2025-06-04] (est.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]