Bangkok

stolica Tajlandii

Bangkok (taj. Krung Thep กรุงเทพฯ lub Krung Thep Mahanakhon กรุงเทพมหานคร) – stolica i największe miasto Tajlandii, położona przy ujściu rzeki Menam do Zatoki Tajlandzkiej[3]. Liczba ludności wynosi ponad 5,6 miliona[potrzebny przypis], a aglomeracja ma około 15 milionów[4]. Połączenie azjatyckich tradycji z nowoczesną infrastrukturą sprawiło, że jest to jeden z najpopularniejszych na świecie celów turystycznych[5]. W 2018 miasto odwiedziło 21,98 mln turystów – Bangkok był najczęściej odwiedzanym miastem na świecie[6].

Bangkok
กรุงเทพมหานคร
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Tajlandia

Amphoe

Bangkok

Data założenia

ok. XV wieku

Gubernator

Chadchart Sittipunt

Powierzchnia

1568,7[1] km²

Wysokość

1,5[2] m n.p.m.

Populacja
• liczba ludności


5 676 648
(31 grudnia 2018)

Nr kierunkowy

02

Kod pocztowy

10###

Podział miasta

50 dzielnic

Położenie na mapie Tajlandii
Mapa konturowa Tajlandii, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Bangkok”
Ziemia13°45′N 100°31′E/13,750000 100,516667
Strona internetowa
Bangkok
Bangkok – zdjęcie satelitarne
Rajdamri Road (Thanon Ratchadamri) w Bangkoku
Wieża Baiyoke Tower II

Pełna nazwa edytuj

Pełna nazwa Bangkoku w języku tajskim brzmi: กรุงเทพมหานคร อมรรัตนโกสินทร์ มหินทรายุธยามหาดิลก ภพนพรัตน์ ราชธานีบุรีรมย์ อุดมราชนิเวศน์ มหาสถาน อมรพิมาน อวตารสถิต สักกะทัตติยะ วิษณุกรรมประสิทธิ์, czyli Krung Thep Mahanakhon Amon Rattanakosin Mahinthara Ayuthaya Mahadilok Phop Noppharat Ratchathani Burirom Udomratchaniwet Mahasathan Amon Piman Awatan Sathit Sakkathattiya Witsanukam Prasit (posłuchaj), co w tłumaczeniu oznacza:

Miasto aniołów, wielkie miasto [i] rezydencja świętego klejnotu Indry [Szmaragdowego Buddy], niezdobyte miasto Boga, wielka stolica świata, ozdobiona dziewięcioma bezcennymi kamieniami szlachetnymi, pełne ogromnych pałaców królewskich, równającym niebiańskiemu domowi odrodzonego Boga; miasto, podarowane przez Indrę i zbudowane przez Wiszwakarmana.

Do 1764 dzisiejsza metropolia była niewielką wioską zwaną Bang Makok (Wieś Drzewek Oliwnych). Po zniszczeniu przez wojska birmańskie w tymże roku dawnej stolicy Syjamu (obecnej Tajlandii), Ajutthaji, zbudowano tu obóz warowny. Podczas swojej koronacji w 1782 Rama I nadał swej stolicy nazwę składającą się z 43 sylab. Przez następne lata dodano do tej nazwy jeszcze 21 sylab. Nazwa ta obecnie znajduje się w Księdze Rekordów Guinnessa jako najdłuższa nazwa geograficzna na świecie.

Klimat edytuj

Według Światowej Organizacji Meteorologicznej Bangkok jest najgorętszą stolicą świata[7]. Średnia roczna temperatura przekracza 28 °C[7].

Najcieplejszym miesiącem jest kwiecień z przeciętną temperaturą dzienną od 31 °C. Najchłodniejszy miesiąc w Bangkoku to grudzień ze średnią temperaturą 26 °C[8].

Zabudowa edytuj

Bangkok jest miastem zdecentralizowanym. Nie można obecnie (2015) wyznaczyć jednego ścisłego centrum. W Bangkoku można wyróżnić w zależności od charakteru i wieku zabudowy różne ośrodki centralne.

Nowe centrum biurowo-handlowe zlokalizowane w okolicach Ratchadamri, Phaya Thai oraz Rama I, które wypełniają nowe budynki wysokościowe oraz nowoczesne centra handlowe (jedno z nich Siam Paragon posiada nawet małe oceanarium).

Stare centrum, dzielnica „rozrywki” oraz hoteli zlokalizowana wzdłuż ulicy Rama IV i Sathon Tai/Nuea, gdzie dominuje zabudowa z lat 1970–1990.

Centrum turystyczne znajduje się w okolicach Phra Borom Maha Ratcha Wang (Wielkiego Pałacu Królewskiego). Miejsce to jest pełne zabytkowych budynków pałacowych oraz świątynnych (wybudowanych między XVIII a początkami XX wieku). Jest to również dzielnica rządowa oraz miejsce zamieszkania Króla Tajlandii.

W okolicach Democracy Monument znajduje się słynna ulica Khao San, tradycyjna baza dla backpakerów. Dominuje tu zabudowa niska, o dużej intensywności, powstająca równolegle do kompleksów pałacowych. Architektura kolonialna przeplata się z zabudową z 50. i 60. lat XX wieku. Typowymi dla Bangkoku rozwiązaniami zabudowy miejskiej są kamienice mieszkalne z parterem usługowym dostępnym jako witryna od ulicy.

Najważniejsze dzielnice Bangkoku oraz lotnisko Suvarnabhumi skomunikowane są szybką kolejką napowietrzną BTS Skytrain, SARL oraz linią metra MRT. Działa także rozwinięta komunikacja autobusowa i kolejowa. Powszechne niegdyś trzykołowe pojazdy zwane tuk-tukami wypierane są obecnie przez zwykłe taksówki. Główne arterie komunikacyjne przecinają miasto, biegnąc wielopasmowymi wiaduktami pomiędzy budynkami.

Aglomerację przecina rzeka Menam, do której odpływy mają liczne kanały, stanowiące dawne systemy nawadniające oraz komunikacyjne. Rzeka stanowi istotny element transportu dla miasta, jak i dla kraju. Po rzece kursuje kilka linii promowych obsługujących transport osobowy pomiędzy brzegami, jak również między dzielnicami położonymi przy rzece w dzielnicach centralnych.

Miasto posiada kilka terenów zielonych o charakterze parkowym oraz sportowym. Większa część miasta – zwłaszcza dzielnice pomiędzy centrami mają zabudowę ekstensywną rezydencjonalną. W zależności od odległości od centrów spada intensywność zabudowy i rośnie ilość naturalnych terenów zielonych.

Demografia edytuj

Według danych z 2019 roku w mieście mieszka 5 666 000 ludzi[potrzebny przypis], jednak dane te nie obejmują gości i turystów oraz wielu nielegalnych imigrantów. Skład etniczny miasta to 303 000 Bamarów, 82 000 Japończyków, 64 000 Kambodżanów, 56 000 Chińczyków, 48 000 Europejczyków, 24 000 Amerykanów, 18 000 Laotańczyków, 5300 Australijczyków oraz 117 000 mieszkańców innych krajów azjatyckich[9].

Główną religią w mieście jest buddyzm, wyznaje go 92% populacji, 6% to muzułmanie, 1% chrześcijanie, trzystu żydów, 0,6% to wyznawcy religii sikh. W mieście znajduje się ponad 400 świątyń buddyjskich, 55 meczetów, 10 kościołów.

Przemysł edytuj

W mieście jest silnie rozwinięty przemysł maszynowy, środków transportu (montownie samochodów, rowerów i lekkich samolotów), elektrotechniczny (produkcja telewizorów), metalurgiczny, metalowy, włókienniczy i chemiczny, ponadto materiałów budowlanych, drzewny i spożywczy (olejarnie, przetwórnie owoców, łuszczarnie ryżu). Rafineria ropy naftowej. Stocznia remontowa. Wielki ośrodek handlu i rzemiosła (wyroby z jedwabiu i kości słoniowej). Najważniejszy morski port handlowy kraju obsługujący 80% eksportu i 90% importu. Duży węzeł drogowy i kolejowy. Międzynarodowy port lotniczy Suvarnabhumi oraz Dong Muang. Wielkie centrum finansowe – siedziba krajowych i zagranicznych banków. Największy w kraju ośrodek naukowo-badawczy.

Problemy miasta edytuj

W mieście jest zarejestrowane 5,6 mln samochodów, przez co miasto jest ciągle zakorkowane, co stanowi duży problem. W ciągu ostatnich lat zainwestowano ogromne środki w rozbudowę infrastruktury, nowe drogi ekspresowe, wiadukty, tunele i metro, co zmniejszyło zakorkowanie, ale nie w godzinach szczytu. Inwestycje nie osiągnęły skutku, ponieważ w Bangkoku panuje ogromny popyt na samochody. Liczba poruszających się po mieście samochodów powoduje duże zanieczyszczenie powietrza. Aby przeciwdziałać zanieczyszczeniom, stworzono sieć parków miejskich, także w jego centrum.

Duży problem to także reputacja „miasta seksu” oraz drobna przestępczość. Mimo że prostytucja jest oficjalnie nielegalna, to na ulicach Bangkoku można spotkać nocą niezliczoną liczbę prostytutek (prawdopodobnie nawet kilkanaście tysięcy kobiet zajmuje się tym procederem).

Zawyżanie cen usług oraz kradzieże kieszonkowe są częstym zjawiskiem, stąd w Bangkoku istnieje specjalna policja zajmująca się przestępstwami popełnionymi na turystach, która poważniejsze sprawy przekazuje zwykłej policji.

Kultura i edukacja edytuj

Bangkok jest siedzibą 41 uczelni wyższych[10]. Ponadto w mieście znajduje się biblioteka narodowa[11] i Muzeum Narodowe, z największą w Tajlandii kolekcją zabytków archeologicznych i sztuki Tajów[12]. Miasto to jest międzynarodowym ośrodkiem turystycznym, które w 2015 roku odwiedziło 28,8 mln turystów[13]. Miasto oferuje bogate życie nocne. Tak jak niedalekie Pattaya, miasto skupia mnóstwo salonów masażu, klubów go-go czy karaoke przez co przyciąga ogromne rzesze turystów płci męskiej.

Zabytki edytuj

W Bangkoku znajduje się ok. 400 bogato zdobionych świątyń (wat) buddyjskich i hinduistycznych, m.in.:

Galeria edytuj

Miasta partnerskie edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Geography of Bangkok – กรุงเทพฯ: Bangkok Metropolitan Administration. 2011-07-05. [dostęp 2017-10-01].
  2. Sin Sinsakul, Late Quaternary geology of the Lower Central Plain, Thailand, „Journal of Asian Earth Sciences”, 18 (4), 2000, s. 415–426, DOI10.1016/S1367-9120(99)00075-9 [dostęp 2017-10-01].
  3. Bangkok, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-10-02].
  4. Demographia: World urban areas.
  5. Newsweek: Podróże.
  6. Top 20 miast najchętniej odwiedzanych przez turystów w 2018 roku. Business Insider, 2018-10-13. [dostęp 2019-06-23]. (pol.).
  7. a b Bangkok – największe atrakcje stolicy Tajlandii: świątynie, pałace, targi i rozrywka. 2014-08-21. [dostęp 2017-10-02]. (pol.).
  8. Weather and temperature averages for Bangkok, Thailand. www.holiday-weather.com. [dostęp 2017-10-02]. (ang.).
  9. Bangkok Population 2017 (Demographics, Maps, Graphs). worldpopulationreview.com. [dostęp 2017-10-01].
  10. Top Universities in Bangkok | 2017 Bangkok University Ranking. www.4icu.org. [dostęp 2017-10-02]. (ang.).
  11. National Library of Thailand. nlt.go.th. [dostęp 2017-10-02].
  12. Bangkok National Museum. bangkok.com. [dostęp 2017-10-02]. (ang.).
  13. Turystyka może być „kolejną ofiarą” zamachu w Bangkoku. TVN24 BiS. [dostęp 2017-10-02]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj