Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego w Kownie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
→Historia: poprawa linków |
||
Linia 75:
Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego została wzniesiona na terenie ówczesnego cmentarza prawosławnego w 1862 z dobrowolnych ofiar kowieńskich prawosławnych, na działce przekazanej przez władze lokalne. Początkowo pełniła funkcję cerkwi pomocniczej wobec parafialnej [[Cerkiew św. Aleksandra Newskiego w Kownie|cerkwi św. Aleksandra Newskiego]]. W 1882 dziekan dekanatu kowieńskiego Władimir (Popow) zwrócił się do Świętego Synodu z prośbą o zatwierdzenie powstania przy niej nowej parafii. Prośba ta została pozytywnie rozpatrzona w roku następnym, zaś w 1884 przy cerkwi powstała szkoła.
W czasie I wojny światowej cerkiew była zamknięta. Po odzyskaniu niepodległości przez [[Litwa|Litwę]] została jedyną świątynią pozostawioną w rękach prawosławnych, pozostałe należące do nich do tej pory obiekty sakralne przekazano katolikom (w 1921 prawosławni uzyskali również [[cerkiew św. Andrzeja w Kownie|cerkiew św. Andrzeja]]). Regularne nabożeństwa na nowo zaczęto odprawiać od 1918. W 1923 z pieniędzy zebranych wśród wiernych opłacono generalny remont obiektu, który ponownie poświęcił biskup [[Eleuteriusz (
Wcześniej, w związku z [[Bunt Żeligowskiego|buntem Żeligowskiego]] i włączeniem Wileńszczyzny w granice II Rzeczypospolitej, 16 września 1921 zdecydowano o formalnym przeniesieniu katedry eparchii wileńskiej i litewskiej do Kowna. Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego, mimo niewielkich rozmiarów, została ogłoszona nowym soborem eparchialnym. W maju 1930 zdecydowano o powiększeniu obiektu, jednak komisja odpowiedzialna za prace ostatecznie nie przeznaczyła do realizacji żadnego z przedłożonych projektów. Zamiast tego w bezpośrednim sąsiedztwie wybudowano w latach 1932–1935 [[Sobór Zwiastowania w Kownie|sobór Zwiastowania]], który natychmiast stał się katedrą eparchii wileńskiej i litewskiej. Od tego momentu w cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego odbywały się jedynie nabożeństwa w ważniejsze święta.
W 1947 władze radzieckie zarejestrowały cerkiew jako czynną, jednak nie była ona siedzibą parafii, pozostawała obiektem pomocniczym wobec znajdującego się w bezpośrednim sąsiedztwie soboru Zwiastowania. W latach 1957–1958 została gruntownie odremontowana, jednak w cztery lata później władze zażądały jej zamknięcia, twierdząc, że budynek soboru wystarcza potrzebom parafii. W cerkwi Zmartwychwstania urządzono archiwum. Budynek został zwrócony eparchii wileńskiej i litewskiej w 2000, po remoncie.
== Architektura ==
| |||