Transkrypcja (językoznawstwo): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m popr. typografii, drobne redakcyjne
Linia 4:
Szczególnym przypadkiem jest transkrypcja mogąca służyć odbiorcom posługującym się różnymi językami, najczęściej dokonywana za pomocą znaków [[międzynarodowy alfabet fonetyczny|międzynarodowego alfabetu fonetycznego]] – jest to tak zwana [[transkrypcja fonetyczna]].
 
Transkrypcja w odróżnieniu od [[transliteracja|transliteracji]] nie oddaje danego znaku jednego alfabetu zawsze tym samym znakiem drugiego alfabetu, jest bowiem sposobem oddawania [[głoska|głosek]], a nie [[litera|liter]]. Z tego też względu np. występujący w [[cyrylica|cyrylicy]] znak "Л"„Л” oddawany jest według zasad polskiej transkrypcji za pomocą znaku "Ł"„Ł” lub "L"„L” w zależności od tego, jaką głoskę "Л"„Л” reprezentuje w języku oryginału (szczegółowe zasady transkrypcji wymowy [[języki słowiańskie|języków słowiańskich]] za pomocą znaków [[alfabet polski|alfabetu polskiego]] omówione zostały w hasłach poświęconych poszczególnym językom). W ustalonej transliteracji na [[alfabet łaciński]] znak Л„Л” oddaje się natomiast zawsze za pomocą litery "L"„L”, niezależnie od wymowy. Transkrypcja ma więc za zadanie oddanie brzmienia języka oryginału, zaś transliteracja – oryginalnej pisowni za pomocą znaków innego systemu pisma.
 
== Zobacz też ==
Linia 12:
* [[hanyu pinyin]]
* [[system Palladiusza]]
* [[Wade-Giles|angielska transkrypcja sinologiczna Wade'aWade’a i Gilesa]]
* [[Polskie transkrypcje języka chińskiego|polska transkrypcja języka chińskiego]]