Arantxa Sánchez Vicario: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam tenisowe linkowania - przy użyciu AWB
aktualizacja
Linia 40:
|bgcolor="CC9966" align=left | [[Plik:Bronze medal with cup.svg|16px]] brąz<br />|| bgcolor=#ececec |[[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1996|Atlanta 1996]] || bgcolor=#ececec |debel
|}
'''Arantxa Sánchez Vicario''' (ur. [[18 grudnia]] [[1971]] w [[Barcelona|Barcelonie]]), [[tenis]]istka [[Hiszpania|hiszpańska]], liderka rankingu światowego w grze pojedynczej i podwójnej, zwyciężczyni 14 turniejów [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowych]] (w singlu, deblu i mikście), medalistka olimpijska, zdobywczyni [[Fed Cup|Pucharu Federacji]]. Pochodzi z rodziny tenisowej, jej starsi bracia [[Emilio Sánchez|Emilio]] i [[Javier Sánchez|Javier]] byli znanymi zawodnikami. Treningi tenisowe rozpoczęła jako 6-latka.
 
== Kariera ==
PochodziPierwsze zstarty rodzinyw tenisowej,turniejach jejzawodowych starsizaliczyła braciaw [[Emilio Sánchez|Emilio1986]], iw [[Javierkrótkim Sánchez|Javier]]czasie bylistając znanymisię zawodnikami.czołową Treningispecjalistką tenisowegry rozpoczęłana jakonawierzchni 6-latkaziemnej. PierwszeSwój startypierwszy triumf w turniejachturnieju zawodowychrangi zaliczyłaWTA wodniosła mając niespełna 17 lat - wygrała [[1986]],Belgian wLadies krótkimOpen czasie1988|Belgian stającLadies sięOpen]] czołowąrozgrywany specjalistkąw gry1988 naroku nawierzchniw ziemnej[[Bruksela|Brukseli]]. Już w [[1987]] (a także rok później) była w ćwierćfinale wielkoszlemowego [[French Open]], ale jej zwycięstwo w tym turnieju w [[1989]] było wielką sensacją; pokonując w finale liderkę rankingu Niemkę [[Steffi Graf]] stała się [[Rekordy WTA|najmłodszą w historii triumfatorką French Open]] (17 lat i 6 miesięcy). Wynik ten rok później poprawiła [[Monica Seles]].
 
Od tego czasu ustabilizowała swoją pozycję w czołówce światowej, regularnie startowała w turniejach [[WTA Finals|Masters]] (najlepsza szesnastka zawodniczek). Do [[2002]] uczestniczyła w 58 turniejach wielkoszlemowych, wygrywając cztery, w dalszych ośmiu dochodząc do finału i dziesięciu do półfinału. W każdym turnieju wielkoszlemowym była przynajmniej dwukrotnie w finale. Od lutego do czerwca [[1995]] przez 12 tygodni pozostawała na czele rankingu tenisistek w grze pojedynczej; wcześniej objęła też prowadzenie na liście deblistek i była tym samym pierwszą zawodniczką od czasu [[Martina Navrátilová|Martiny Navrátilovej]] ([[1987]]), która [[Liderki rankingu WTA singlistek i deblistek|prowadziła jednocześnie w obu klasyfikacjach]].
 
W [[1997]] wypadła z czołowej dziesiątki rankingu i wydawało się, że jej kariera zmierza ku końcowi; udało się jej jednak dość niespodziewanie wygrać jeszcze raz wielkoszlemowy French Open, po finałowym zwycięstwie nad Seles w [[1998]]. Była w półfinałach French Open także w 1999 i 2000; w 2001 wygrała ostatnie turnieje w karierze w singlu, a wraz z końcem sezonu 2002 zdecydowała się zakończyć karierę zawodniczą. Emeryturę ograniczyła jednak jedynie do singla, w deblu startowała jeszcze przez kolejne dwa lata, a nawet reprezentowała Hiszpanię (chociaż bez powodzenia) na swoich piątych igrzyskach olimpijskich w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 2004|Atenach]].
Linia 307 ⟶ 308:
{{Turniej WTA/wiersz| F | bg=Kategoria IV | nr=2. | data=3 kwietnia 1988 | turniej=Eckerd Open| miasto=Tampa | nawierzchnia=Ceglana | państwoprzec=USA | przec=[[Chris Evert]] | wynik=6:7, 4:6}}
 
{{Turniej WTA/wiersz| Z | bg=Kategoria V | nr=1. | data=17 lipca 1988 | turniej=Belgian Ladies Open 1988| miasto=Bruksela | nawierzchnia=Ceglana | państwoprzec=ITA | przec=[[Raffaella Reggi]] | wynik=6:0, 7:5}}
 
{{Turniej WTA/wiersz| Z | bg=Kategoria V | nr=2. | data=30 kwietnia 1989 | turniej=Spanish Open| miasto=Barcelona | nawierzchnia=Ceglana | państwoprzec=CAN | przec=[[Helen Kelesi]] | wynik=6:2, 5:7, 6:1}}