Su-30: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
→‎Su-27PU (Su-30): transkrypcja
Linia 70:
== Historia ==
=== Su-27PU (Su-30) ===
'''Su-30''' to dwumiejscowy ciężki myśliwiec przewagi powietrznej, zaprojektowany u schyłku Związku Radzieckiego w biurze konstrukcyjnym im. Suchoja, a zbudowany na początku lat 90. na bazie płatowca szkolno-bojowego samolotu Su-27UB. Jego późniejsze wersje rozwojowe to już '''samoloty wielozadaniowe''', używane przez lotnictwo [[Indie|Indii]], [[Chiny|Chin]], [[Wietnam]]u, [[Indonezja|Indonezji]], [[Wenezuela|Wenezueli]], [[Malezja|Malezji]], [[Algieria|Algierii]], [[Kazachstan|Kazachstanu]] oraz [[Uganda|Ugandy]]. Upadek ZSRR i brak funduszy na nowe samoloty wymusił na Rosjanach skupienie się na wersji eksportowej MK (Modernizirovannyimodernizirowannyj Kommercheskiykommierczeskij - ''zmodernizowany komercyjny''). Inaczej niż w przeszłości, gdy standardy maszyn przeznaczonych na eksport były uboższe niż dla odbiorcy rodzimego lub sojuszników z [[Układ Warszawski|Układu Warszawskiego]], wszystkie myśliwce wyposaża się w systemy, jakich zażyczy sobie odbiorca.
 
Pierwsze Su-30 powstały jako samoloty przechwytujące, które dzięki specjalnemu wyposażeniu radioliniowemu mogły naprowadzać na cel do czterech innych samolotów przechwytujących. Z tego powodu projekt w biurze konstrukcyjnym im. Pawła Suchoja oznaczono T10-4PU (od "Punkt Uprawljenja" czyli "punkt dowodzenia"), a zbudowane samoloty '''Su-27PU'''. Samolot miał wejść na uzbrojenie radzieckich wojsk obrony powietrznej na dalekiej północy, aby chronić rozległe obszary współpracując z ciężkimi myśliwcami przechwytującymi MiG-31. Samoloty miały być zdolne do długiego patrolowania, dlatego wyposażono je w sondy do uzupełniania paliwa w powietrzu. Po kilku prototypach, pierwszy samolot seryjny zbudowano w 1992 roku, pierwszy lot wykonał on w grudniu 1992 roku, nazwany był Su-27PU. Zbudowano tylko osiem egzemplarzy tej wersji, nawet nie wszystkie trafiły do sił powietrznych - dwa pierwsze przekazano do jednostki badawczo-pokazowej w podmoskiewskiej miejscowości Żukowski, gdzie używane były przez zespół akrobacyjny "Piloci Doświadczalni" kierowany przez Anatolija Kwoczura (numery 596 i 597, pozbawione wyposażenia wojskowego; w latach późniejszych używane były jako latające stanowiska badawcze).
Linia 78:
W 1993 roku samolot Su-30 zmodernizowano oraz zaoferowano na eksport. Powstały wtedy demonstratory wersji zmodernizowanej dla lotnictwa rosyjskiego (Su-30M, nr 321) oraz eksportowej (Su-30MK, wspomniany nr 56). Kolejny prototyp wersji eksportowej zbudowano wykorzystując jeden Su-27PU z grupy Kwoczura (nr 596, w nowym malowaniu i z nowym numerem 603).
 
Również w 1993 roku powstały dwie odrębne linie rozwojowe samolotu Su-30 - jedna jest realizowana przez zakłady w Komsomolsku nad Amurem i odznacza się znacznie prostszym wyposażeniem oraz prawie niezmienionym płatowcem, druga przez zakład w Irkucku, cechuje ją znacznie bardziej wyrafinowane wyposażenie, zaawansowany aerodynamicznie płatowiec oraz silniki ze sterowanym kierunkiem ciągu. Oczywiście cena samolotów z Irkucka jest znacznie wyższa, dlatego preferują ją bardziej zasobni klienci. Samoloty z Komsomolska mają oznaczenie '''Su-30MKK''' (późniejsze warianty MK2 oraz MK3, czasami oznaczane Su-30MKK2 i Su-30MKK3), a z Irkucka '''Su-30MKI''' (oraz Su-30MKM i Su-30MKA).
 
=== Su-30MKI ===