Oświetlenie (grafika komputerowa): Różnice pomiędzy wersjami

W [[grafika 3D|grafice 3D]] wierne modelowania rzeczywistego '''oświetlenia''' w dużej mierze stanowi o [[fotorealizm|fotorealizmie]] danej sceny. Rozróżnia się dwa główne podejścia do oświetlenia sceny:

 

Spora część efektów świetlnych (takie jak odblaski, odbicia i załamanie światła) ściśle zależy od położenia obserwatora, natomiast oświetlenie globalne dobrze oddaje subtelne cienie. Dlatego obecnie stosuje się rozwiązania hybrydowe.

 

O realizmie oświetlenia decydują następujące elementy:

 

Światła mogą być ''punktowe'' lub posiadać pewną powierzchnię. Światła punktowe są stosowane częściej, ponieważ ich model matematyczny jest bardzo prosty, ale niestety dają bardzo ostre, nienaturalne cienie. W świecie rzeczywistym promieniują powierzchnie, dając w efekcie miękkie cienie – modelowanie tego rodzaju źródeł światła jest trudniejsze i bardziej kosztowne obliczeniowo.

 

 

W oświetleniu lokalnym stosuje się również:

 

Charakterystyki powierzchni mogą być oparte na fizycznych podstawach (np. cieniowanie Lamberta, Blinna), albo po prostu dobrze przybliżać wygląd niektórych powierzchni (np. [[cieniowanie Phonga]], metaliczne). Charakterystyki opisują jaki procent światła odbitego trafia do oka obserwatora, w zależności od kąta padania światła na powierzchnię; dodatkowo można określić kolor światła odbitego.

 

Zobacz też: [[materiał]]

 

Pełne oświetlenie sceny wymaga dużych nakładów obliczeniowych, ale w grach komputerowych (czy bardziej ogólnie: grafice czasu rzeczywistego) dzięki znacznemu rozwojowi [[Karta graficzna|kart graficznych]] możliwe jest uzyskanie niektórych efektów związanych z oświetleniem:

 

W [[gra komputerowa|grze komputerowej]] [[Quake]] po raz pierwszy użyto oświetlenia globalnego do wyznaczania statycznego oświetlenia, uzyskując dzięki temu duży realizm scen.