Sojuz-Apollo: Różnice pomiędzy wersjami

W związku ze stosowaniem odmiennych urządzeń cumowniczych należało je ujednolicić. Ustalono, że na obu statkach zostaną zainstalowane identyczne urządzenia, umożliwiające każdemu z nich pełnienie w razie potrzeby funkcji aktywnej lub biernej. Zadanie to wykonano w zaledwie dwa lata, a jego pierwsze egzemplarze były gotowe jesienią 1973 roku.Ogółem wykonano około 100 prób działania mechanizmu. Łącznik umożliwiał zetknięcie się ze sobą obu statków i zamortyzowanie towarzyszącego temu wstrząsu. Ponadto łącznik wyrównywał wzajemną pozycję obu statków i przyciągał je do siebie. Zapewniał swobodne przejście astronautów i kosmonautów przez wewnętrzny luk z zachowaniem przez cały czas całkowitej szczelności. Po zakończeniu lotu urządzenie zapewniało niezawodne rozłączenie. System nazwano [[Androgynous PeriphealPeripheral Attach System]] - jego rozwojowe wersje wykorzystywane były potem na stacjach [[Mir (stacja orbitalna)|Mir]] oraz [[Międzynarodowa Stacja Kosmiczna|ISS]].