Zamach na Hansa Franka: Różnice pomiędzy wersjami

|typ ataku = Wysadzenie szyn ładunkiemsproszkowanym wybuchowym[[trotyl]]em w celu wykolejenia pociągu

Zaplanowano że 5–osobowy patrol minerski spowoduje wykolejenie pociągu przy pomocy ładunku wybuchowego (sproszkowany [[trotyl]]), 25–osobowa grupa uderzeniowa składająca się z [[partyzant]]ów oddziału „Błyskawica” i formującego się „Gromu” ostrzela wykolejony pociąg z [[Broń maszynowa|broni maszynowej]] i obrzuci go [[Granat (broń)|granatami]] a 6–osobowy patrol terenowy placówki Kedywu w Niepołomicach w celu zmylenia [[Niemcy (naród)|Niemców]] wykona działania pozorujące odskok grupy uderzeniowej na północ przez spuszczenie łodzi na [[Wisła|Wiśle]] w porcie niepołomickim i kilka demonstracyjnych strzałów. Na miejsce zbiórki 29 stycznia 1944 dla grupy uderzeniowej i patrolu minerskiego wyznaczono zagajnik koło Cudowa, znajdujący się w odległości 1,5 [[kilometr]]a od terenu zasadzki. Niestety okazało się że wobec nieotrzymania odpowiedniej ilości uzbrojenia z Okręgu i zbyt późnego przybycia na miejsce zbiórki oddziałów partyzanckich (spowodowanego penetracją terenu przez patrole [[III Rzesza|niemieckie]]) niemożliwym było zorganizowanie zasadzki, więc Więckowski zadecydował że 9–osobowa grupa ograniczy się tylko do podłożenia ładunku wybuchowego i ucieczki.

„Kedyrowcy”„Kedywowcy” podzieleni na trzy grupy uciekli bez strat własnych. Dodatkowo patrol pozorujący odskok za Wisłę spuścił dwie łodzie z portu w Pasterniku koło Niepołomic, oddał kilka demonstracyjnych strzałów karabinowych i wystrzelił rakiety już po drugiej stronie Wisły myląc Niemców. Frank któremu nic się nie stało wrócił po kilku godzinach do Krakowa innym składem. Do Lwowa poleciał wojskowym [[Junkers Ju 52|Junkersem Ju 52]].