Paisjusz (Jurkow): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m →‎Życiorys: Poprawiam linkowania po przenosinach Romanowowie przy użyciu AWB
Linia 57:
Od trzeciego roku życia mieszkał razem z rodziną w [[Moskwa|Moskwie]], tam uzyskał średnie wykształcenie. W lutym 1992, rok po odbyciu zasadniczej służby wojskowej, wstąpił do [[monaster św. Mikołaja w Wierchoturiu|monasteru św. Mikołaja w Wierchoturiu]]. Dwa miesiące później namiestnik monasteru, ihumen Tichon (Zatiokin), przyjął od niego śluby mnisze [[mnich riasoforny|w riasofor]], nadając mu [[imię zakonne]] Paisjusz na cześć [[święty mnich|świętego mnicha]] [[Paisjusz Wieliczkowski|Paisjusza Wieliczkowskiego]]. 29 kwietnia 1992 przyjął święcenia diakońskie z rąk [[eparchia jekaterynburska|arcybiskupa jekaterynburskiego i wierchoturskiego]] [[Melchizedek (Lebiediew)|Melchizedeka]], w cerkwi Chrystusa Wszechmiłującego w Jekaterynburgu. 31 maja tego samego roku ten sam hierarcha wyświęcił go na kapłana, co miało miejsce w [[Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Dałmatowie|monasterze Zaśnięcia Matki Bożej w Dałmatowie]]<ref name="pat">[http://www.patriarchia.ru/db/text/3698689.html Паисий, архимандрит (Юрков Виктор Дмитриевич)]</ref>.
 
Od 1993 żył w [[Monaster Nowospasski|Monasterze Nowospasskim]] w Moskwie i służył jako kapelan pacjentów i pracowników instytutu onkologicznego im. Hercena, jak również jako dziekan klasztoru. Trzy lata później podjął w trybie zaocznym naukę w seminarium duchownym w Moskwie, ukończoną w 1998. W latach 1994–1996 był ponadto jednym z nauczycieli w niedzielnej szkole prowadzonej przez mnichów. W 1998 złożył [[postrzyżyny mnisze|wieczyste śluby mnisze]] przed przełożonym monasteru, biskupem oriechowo-zujewskim [[Aleksy (Frołow)|Aleksym]]. Zachował imię Paisjusz, lecz zmienił świętego patrona na św. [[Paisjusz Pieczerski|Paisjusza Pieczerskiego]]. W latach 2002–2005 w tym samym trybie studiował na [[Moskiewska Akademia Duchowna|Moskiewskiej Akademii Duchownej]]. W 2007 obronił pracę końcową poświęconą działalności wielkiego księcia [[Sergiusz Aleksandrowicz Romanow (1857–1905)|Sergiusza Romanowa]] w charakterze przewodniczącego [[Cesarskie Prawosławne Towarzystwo Palestyńskie|Cesarskiego Prawosławnego Towarzystwa Palestyńskiego]]. W tym samym roku otrzymał godność ihumena. Od 2000 był proboszczem cerkwi Ikony Matki Bożej „Pantanassa” przy instytucie onkologicznym im. Hercena, w latach 1997–2011 – odpowiadał za prowadzenie klasztornego refektarza i kuchni, zaś od 2011 był ponownie dziekanem monasteru<ref name="pat"/>.
 
25 lipca 2014 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa szczygierskiego i manturowskiego, w związku z czym cztery dni później otrzymał godność [[archimandryta|archimandryty]]<ref name="pat"/>. Jego [[chirotonia]] biskupia odbyła się 19 sierpnia 2014 w [[Monastyr Sołowiecki|Monasterze Sołowieckim]], pod przewodnictwem [[patriarcha moskiewski i całej Rusi|patriarchy moskiewskiego i całej Rusi]] [[Cyryl I (patriarcha Moskwy)|Cyryla]]<ref>[http://www.patriarchia.ru/db/text/3706114.html В праздник Преображения Господня Предстоятель Русской Церкви совершил Литургию в Соловецком монастыре и возглавил хиротонию архимандрита Паисия (Юркова) во епископа Щигровского и Мантуровского]</ref>.