Teatro La Fenice: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 5:
== Historia i etymologia nazwy ==
Nazwa teatru nie jest przypadkowa – sam teatr jest stosunkowo młody, jak na miasto związane z operą od jej początku, ale wybudowano go po pożarze teatru San Benedetto. Otwarcie La Fenice nastąpiło 16 maja [[1972 w muzyce|1792]] roku, po półtorarocznej budowie, a pierwszym spektaklem była [[Opera (dzieło)|opera]] ''I giuochi d’Agrigento'' [[Giovanni Paisiello|Giovanniego Paisiello]]. Budynek został wzniesione według planów [[Gianantonio Selva|Gianantonio Selvy]], które wybrano spośród 29 projektów nowego teatru. Budowa nie przebiegała bez przeszkód, podczas niej doszło do sporu sądowego z właścicielami gruntu, w wyniku którego wznoszące gmach towarzystwo teatralne musiało poszukać nowej lokalizacji pod tę inwestycję. Ostatecznie budynek stanął na wprost kościoła San Fantin, toteż jego [[Neoklasycyzm|neoklasycystyczna]] fasada została pomyślana jako kontrastująca w stosunku do architektury kościoła. Wybudowano pięć kondygnacji balkonowych, a w skład każdego z balkonów wchodziły 34 loże.
12 grudnia [[1836 w muzyce|1836]] roku pożar zniszczył niemal całe wnętrze teatru. Ocalały jedynie mury zewnętrzne, foyer i tzw. sala apollińska. Podczas odbudowy przedstawienia odbywały się w Teatro Goldoni. 26 grudnia [[1837 w muzyce|1837]] w La Fenice zainaugurowano po trwającym rok remoncie kolejny sezon operowy.
Po raz kolejny ogień zniszczył operę 29 stycznia [[1996 w muzyce|1996]] roku. Winnymi podpalenia okazali się dwaj elektrycy Enrico Carella i jego kuzyn Massimiliano Marchetti. Opera została ponownie otwarta 14 grudnia [[2003 w muzyce|2003]] roku. Koncert inauguracyjny poprowadził [[Riccardo Muti]], zabrzmiały wtedy dzieła [[Ludwig van Beethoven|Beethovena]], [[Igor Strawinski|Strawinskiego]], [[Antonio Caldara|Caldary]] i [[Richard Wagner|Wagnera]].
Bardzo szybko od momentu swego powstania teatr będąc największym teatrem operowym w mieście, które obok [[Florencja|Florencji]] czy [[Mantua|Mantui]] było kolebką opery, stał się nie tylko najlepszym teatrem w Wenecji czy czołowym we [[Włochy|Włoszech]], ale również jedną z najlepszych scen operowych na świecie. Wielu kompozytorów pisało swoje dzieła właśnie z myślą o La Fenice.
== Premiery ==
* [[1813 w muzyce|1813]] ''[[Tankred (opera)|Tankred]]'' ([[Gioacchino Rossini]])
* [[1814 w muzyce|1814]] ''[[Zygmunt (opera)|Sigismondo]]'' (Gioacchino Rossini)
* [[1823 w muzyce|1823]] ''[[Semiramida (Rossini)|Semiramida]]'' (Gioacchino Rossini)
* [[1824 w muzyce|1824]] ''[[Il crociato in Egitto]]'' – ''Krzyżowiec w Egipcie'' ([[Giacomo Meyerbeer]])
* [[1830 w muzyce|1830]] ''[[I Capuleti e i Montecchi]]'' ([[Vincenzo Bellini]])
* [[1833 w muzyce|1833]] ''[[Beatrice di Tenda]]'' (Vincenzo Bellini)
* [[1835 w muzyce|1835]] ''[[Belisario]]'' ([[Gaetano Donizetti]])
* [[1838 w muzyce|1838]] ''[[Maria de Rudenz]]'' (Gaetano Donizetti)
* [[1843 w muzyce|1843]] ''[[Ernani]]'' ([[Giuseppe Verdi]])
* [[1846 w muzyce|1846]] ''[[Attyla (opera)|Attyla]]'' (Giuseppe Verdi)
* [[1851 w muzyce|1851]] ''[[Rigoletto]]'' (Giuseppe Verdi)
* [[1853 w muzyce|1853]] ''[[La Traviata]]'' (Giuseppe Verdi)
* [[1857 w muzyce|1857]] ''[[Simon Boccanegra]]'' (Giuseppe Verdi)
* [[1951 w muzyce|1951]] ''[[Żywot rozpustnika]]'' ([[Igor Strawinski]])
* [[1954 w muzyce|1954]] ''[[Obrót śruby]]'' ([[Benjamin Britten]])
* [[1955 w muzyce|1955]] ''[[Ognisty anioł]]'' ([[Siergiej Prokofjew]])
* [[1959 w muzyce|1959]] ''[[Allez-hop]]'' ([[Luciano Berio]])
* [[1961 w muzyce|1961]] ''[[Intolleranza 1960]]'' ([[Luigi Nono]])
* [[1964 w muzyce|1964]] ''[[Hyperion (spektakl)|Hyperion]]'' ([[Bruno Maderna]])
* [[1973 w muzyce|1973]] ''[[Lorenzaccio]]'' ([[Silvano Bussotti]])
== Bibliografia ==
| |||