Pokój w Apamei: Różnice pomiędzy wersjami

 

Na mocy postanowień pokoju w Apamei Antioch III zobowiązał się wycofać z Europy i z terenów w Azji Mniejszej na północ od gór [[Taurus (góry w Turcji)|Taurus]] oraz zapłacić [[Republika rzymska|Rzymowi]] od razu 500 [[Eubea|eubejskich]] [[Talent (miara)|talentów]] na pokrycie kosztów wojny oraz 2500 talentów po [[ratyfikacja|ratyfikacji]] traktatu przez [[Senat rzymski|senat]]. Ponadto król zobowiązał się do uiszczenia 12000 talentów w 12 rocznych ratach. Oprócz olbrzymiej [[Contributio|kontrybucji]] (wynoszącej w sumie 15000 talentów) władca państwa Seleukidów musiał oddać wszystkie [[słoń bojowy|słonie bojowe]], a flotę wojenną ograniczyć do 12 [[okręt]]ów. W razie konieczności obrony przed atakiem [[Seleucydzi|Seleukidzi]] zachowali prawo zwiększenia liczby okrętów wojennych. Ponadto Antioch III zobowiązał się nie rekrutować najemników z obszarów podległych Rzymowi, wydać wszystkich dezerterów i uciekinierów (m.in. [[Hannibal]]a) i nie przyjmować zbiegów. Jako gwarancję dotrzymania warunków [[Konsul rzymski|konsul]] miał zabrać do [[Rzym]]u 20 wybranych przez siebie zakładników oraz syna królewskiego, młodego [[Antioch IV Epifanes|Antiocha (przyszłego Antiocha IV Epifanesa)]].

 

Pokój w Apamei oznaczał wzrost [[hegemonia|hegemonii]] Rzymu we wschodniej części basenu [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]], aczkolwiek opartej na razie głównie na państwach klienckich.