Brunhilda (królowa): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m drobne redakcyjne
Linia 19:
''Mnie Bóg każe opuścić ten świat, ty jednak sprawczyni wielu zbrodni przeklęta będziesz na tym świecie, a Bóg pomści na tobie moją krew.''
Chilperyka I zasztyletowano z rozkazu Fredegundy w 584 r., gdyż odkrył, że żona go zdradza z jego majordomem Landerichem. Po tym wydarzeniu Brunhilda sprzymierzyła się z królem Burgundii Guntramem, który w 587 r. usynowił swego bratanka Childeberta II, gdyż sam nie miał następców. Guntram zmarł w 592 r. i władzę objął Childebert II, ale umarł po 4 latach. Państwo podzielono między jego synów: Teodeberta[[Teudebert II|Teudeberta II]] (Austrazja) i [[Teuderyk II|Teuderyka II]] (Burgundia). Ich babka, Brunhilda, wywalczyła sobie opiekę nad nimi. Doszło jednak do sporów rodzinnych; TeodebertTeudebert II, ulegając swej żonie Bihildzie, zaatakował brata, którego wsparła Brunhilda (Bihilda nie znosiła Brunhildy). Z wojny tej skorzystał Chlotar II — syn Fredegundy i Chilperyka I — przeciągając na swą stronę całą magnaterie Austrazji i Burgudii. W czasiewyniku walk zginęli [[Teudebert II]] i [[Teuderyk II]] zginęli.
 
Brunhilda po stracie swych wnuków, chcąc zachować jedność państwa, wyznaczyła na następcę najstarszego z 4 synów Teoderyka — Sigiberta. W 613 r. została wydana Chlotarowi w Orb w Burgundii, po 3 dniach tortur zabito ją przez przywiązanie jej włosów, ręki i nogi do ogona dzikiego ogiera, który wiódł ją przez plac.