Didier Cuche: Różnice pomiędzy wersjami

Do światowej czołówki powrócił w [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim mężczyzn 2006/2007|sezonie 2006/2007]]. Na podium stawał siedem razy, w tym 10 marca 2007 roku w Kvitfjell zwyciężył w zjeździe. Z pozostałych miejsc na podium jeszcze pięć wywalczył w zjeździe, a jedno w supergigancie. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej był trzeci za Norwegiem [[Aksel Lund Svindal|Akselem Lundem Svindalem]] i Austriakiem [[Benjamin Raich|Benjaminem Raichem]]. Ponadto w klasyfikacji supergiganta zajął drugie miejsce, a w zjeździe wywalczył pierwszą w karierze [[Mała Kryształowa Kula|Małą Kryształową Kulę]]. W lutym 2007 roku wystąpił na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2007|mistrzostwach świata w Åre]], gdzie zdobył brązowy medal w gigancie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Svindal oraz kolejny Szwajcar, [[Daniel Albrecht]]. Na tej samej imprezie był także szósty w zjeździe i czwarty w supergigancie, w którym walkę o medal przegrał z Bruno Kernenem o 0,01 sekundy.

 

 

Najlepsze wyniki w rywalizacji pucharowej osiągnął w [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim mężczyzn 2010/2011|sezonie 2010/2011]], który ukończył na drugiej pozycji za [[Chorwacja|Chorwatem]] [[Ivica Kostelić|Ivicą Kosteliciem]]. Szwajcar na podium plasował się sześć razy, zwyciężając trzykrotnie: 22 stycznia w Kitzbühel i 29 stycznia w [[Chamonix-Mont-Blanc|Chamonix]] był najlepszy w zjeździe, a 13 marca 2011 roku w Kvitfjell triumfował w supergigancie. W efekcie zdobył Małe Kryształowe Kule w klasyfikacjach obu tych konkurencji, a w gigancie zajął dziewiąte miejsce. W 2011 roku wystąpił także na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2011|mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen]], gdzie wywalczył srebrny medal w zjeździe. Rozdzielił tam na podium Kanadyjczyka [[Erik Guay|Erika Guaya]] oraz [[Włochy|Włocha]] [[Christof Innerhofer|Christofa Innerhofera]]. Trzy dni wcześniej Szwajcar zajął czwarte miejsce w supergigancie, przegrywając walkę o medal z Kosteliciem. W [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim mężczyzn 2011/2012|kolejnym sezonie]] kolejne siedem razy stawał na podium, wygrywając zjazdy 26 listopada w Lake Louise, 21 stycznia w Kitzbühel i 28 stycznia w Garmisch-Partenkirchen oraz supergiganta 24 lutego 2012 roku w Crans-Montana. Ostatnie podium w zawodach Pucharu Świata wywalczył 25 lutego 2012 roku Crans-Montana, gdzie był drugi w supergigancie. Karierę zakończył 17 marca 2012 podczas zawodów Pucharu Świata w austriackim [[Schladming]], zjeżdżając na drewnianych nartach i stroju narciarskim, pochodzącym sprzed [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Przejazd zakończył charakterystyczną sztuczką, polegającą na wypięciu jednej narty, podrzuceniu jej nogą w powietrze, a następnie złapaniu jej jedną ręką<ref>[http://www.olympic.org/didier-cuche Olympic.org; Didier CUCHE] {{lang|en}}</ref>.

# {{Flaga|AUT}} [[Kitzbühel]] – [[19 stycznia]] [[2008]] (zjazd)

# {{Flaga|ITA}} [[Sestriere]] – [[21 lutego]] [[2009]] (gigant)

# {{flaga|CAN}} [[Lake Louise (Alberta)|Lake Louise]] – [[28 listopada]] [[2009]] (zjazd)

# {{Flaga|AUT}} [[Kitzbühel]] – [[22 stycznia]] [[2010]] (supergigant)

# {{Flaga|NOR}} [[Kvitfjell]] – [[1 marca]] [[2008]] (zjazd) – 2. miejsce

# {{Flaga|NOR}} [[Kvitfjell]] – [[2 marca]] [[2008]] (supergigant) – 3. miejsce

# {{Flaga|CAN}} [[Lake Louise (Alberta)|Lake Louise]] – [[30 listopada]] [[2008]] (supergigant) – 3. miejsce

# {{Flaga|SVN}} [[Gmina Kranjska Gora|Kranjska Gora]] – [[28 lutego]] [[2009]] (gigant) – 2. miejsce