Turcy, korzystając z zaangażowania wojsk francuskich w [[Syria|Syrii]], postanowili wysadzić pod Abukirem znaczne siły. Dnia [[14 lipca]] [[Wielka Brytania|brytyjska]] [[flota]] [[admirał]]a [[Sidney Smith (admirał)|Smitha]] wysadziła na ląd pod [[Abukir]]em [[korpus (wojsko)|korpus]] [[piechota|piechoty]] tureckiej (ok. 12 000 żołnierzy i 20 dział). Turcy umocnili się na półwyspie Abukir, tworząc trzy linie okopów. [[Napoleon Bonaparte|Bonaparte]] (10000 żolnierzyżołnierzy) na wieść o tym ruszył z Syrii. Dnia [[25 lipca]] z częścią swej armii (ok. 6 000 żołnierzy) uderzył na umocnione pozycje tureckie. Bitwa była krótka. Pomimo silnej pozycji Turków [[Francja|francuska]] piechota zdołała przebić się przez całą turecką obronę. Na wypartą z okopów piechotę turecką uderzyła [[kawaleria]] dowodzona przez [[Joachim Murat|Murata]]. Turecka armia rzuciła się do panicznej ucieczki. Wielu potonęło, inni natomiast zdołali schronić się w pobliskim zamku Abukir, który zaraz potem został oblężony. Turcy stracili około 8 000 ludzi (zabici, potopieni, ranni i jeńcy), podczas gdy Francuzi tylko 1 000 zabitych i rannych (najwięcej podczas ataku piechoty na okopy). Zanim Napoleon wrócił w październiku do Francji, w kraju już wiedziano o znakomitym zwycięstwie, które w ogromnym stopniu podniosło jego autorytet w społeczeństwie.
[[Kategoria:Bitwy Imperium Osmańskiego|Abukirem (1799)]]
