Węgrzy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+
link
Linia 53:
Przez całą pierwszą połowę [[X wiek]]u Węgrzy podejmowali łupieżcze wyprawy na całą kontynentalną Europę, od Hiszpanii i Włoch po Niemcy i Bizancjum, odznaczając się przy tym niesłychanym okrucieństwem. Kres łupiestwu położyła dopiero [[Bitwa nad rzeką Lech (955)|miażdżąca klęska]] zadana im przez wojska Królestwa Niemieckiego nad rzeką [[Lech (rzeka)|Lech]] w [[Bawaria|Bawarii]] w [[955]]. W ciągu następnego półwiecza Węgrzy pod rządami dynastii [[Arpadowie|Arpadów]] przekształcili swe państwo w [[feudalizm|feudalną]] monarchię typu zachodnioeuropejskiego (koronacja Stefana I w [[1001]]). W tym czasie dokonała się również chrystianizacja Węgier ([[974]]). Za czasów Stefana I Królestwo Węgier osiągnęło w przybliżeniu swe późniejsze granice. Skonsolidowane państwo oparło się wreszcie kolejnym najazdom koczowniczych Pieczyngów w XI wieku, jak również przetrwało pustoszący najazd mongolski w [[1241]].
 
W odróżnieniu od Protobułgarów po podboju Bułgarii Węgrzy nie roztopili się bez śladu w masie ludności słowiańskiej, lecz w ciągu następnych stuleci narzucili jej swój język i – częściowo – kulturę<ref>Wojna 1983, s.180-182</ref>. Ludność i kultura czysto słowiańska ostała się tylko na peryferyjnych, głównie górskich terenach Królestwa Węgier. Asymilacji uległy również ludy osiedlające się na Węgrzech w następnych wiekach: tureccy [[Połowcy|Kumanowie]] (węg. ''Kun'') i irańscy [[Jasowie]] (węg. ''Jász''). [[Madziaryzacja|Madziaryzacji]] ulegli także liczni osadnicy sprowadzani na Węgry przez kolejnych władców z Włoch, Niemiec i Francji. Przez kolejne stulecia wraz z rozwojem gospodarczym Węgier do Kotliny Panońskiej napływali również osadnicy z krajów sąsiednich – Słowacy, Rusini, Chorwaci, Wołosi, Serbowie. Ta kolonizacja pozwoliła na ponowny rozwój kraju spustoszonego przez dwustuletnią (1526-1699) okupację turecką; niektóre tereny stały się wówczas bezludne i wymagały zasiedlenia na nowo. Naród węgierski przetrwał [[germanizacja|germanizacyjne]] zakusy [[Habsburgowie|habsburskich]] władców w XVIII wieku, a w XIX wieku urósł do potęgi politycznej, podejmując z kolei próby madziaryzacji [[Słowacy|Słowaków]].
 
[[Plik:Dist of hu lang europe.svg|thumb|Współczesne rozmieszczenie Węgrów]]