Anarchizm komunistyczny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
|||
Linia 39:
: ''Współcześnie nikt nie może żyć ze swojej własnej pracy: musi korzystać z pomocy innych. Zatem wszystko, co mamy, wszystkie dobra, to produkt pracy wielu ludzi, wręcz wielu pokoleń. Znaczy to, że cała praca i produkty pracy są społeczne, wytworzone przez społeczeństwo jako całość.''<ref>Aleksander Berkman [http://en.wikisource.org/wiki/Now_and_After:_The_ABC_of_Communist_Anarchism/Chapter_1 Now and After: The ABC of Communist Anarchism, New York 1929, rozdz. 1]</ref>
Uspołecznienie środków produkcji ma więc posłużyć przestawieniu produkcji na zaspokajanie potrzeb. W ekonomicznym ustroju anarchokomunizmu każdy, kto bierze udział w produkcji otrzyma to, czego potrzebuje w zależności od zdolności produkcyjnych; także potrzeby osób niezdolnych do pracy mają być zaspokajane. Ponieważ podstawowym prawem każdego człowieka jest
W systemie ekonomicznym pozbawionym pracy najemnej pracownicy posiadający kontrolę nad produkcją uzyskują „prawo do decydowania czym właściwie winien być ten dobrobyt – co należy produkować, ażeby go zabezpieczyć, a czego odtąd należy zaniechać jako nie posiadającego żadnej wartości”<ref> P. Kropotkin ''Zdobycie chleba'', s. 19</ref>
Linia 88:
=== Służba zdrowia i szkolnictwo ===
Służba zdrowia powinna być całkowicie wolno dostępna dla każdego, darmowa i równa. A jej utrzymaniem powinien zając się dany kolektyw, lub sieć kolektywów, lecz niezależnie od tego czy dana osoba pochodzi z danego/danych kolektywu/ów powinna mieć całkowicie wolny dostęp do służby zdrowia. Jest to naturalną konsekwencją pełnej równości, wolności oraz systemu komunistycznego jak i humanitaryzmu.
Kwestia szkolnictwa pozostaje do tej pory nie rozwiązana i naprzeciwko siebie stoi kilka obozów, zwolenników lub przeciwników np. obowiązkowego szkolnictwa, modelu nauczania(czy tez nowymi metodami, czy też tradycyjnymi), czy też nauczanie początkowe powinno odbywać się w domu czy też w specjalnie przygotowanych do tego placówkach pedagogicznych.
Linia 97 ⟶ 98:
Anarchokomunizm wyklucza mierzenie wartości pracy, ponieważ jako takiej nie da się zmierzyć, otóż:
Wartość jest tym czym dana rzecz jest warta, ale cena jest zupełnie nie adekwatna do tej wartości (Kapitalizm), Karol Marks natomiast uważał, że wartością, jest trud i czas włożony w wyprodukowanie tego przedmiotu, ale ten pomiar również jest nie krytykowany, można tutaj przysłużyć się pewnym przykładem:
Stolarz pracował 3 godziny by zrobić kuchnię, w tym samym czasie chirurg przez pół godziny operował, jednocześnie ratując życie człowiekowi. Tak więc według błędnie rozumianej teorii (Marksa) oraz teorii kapitalistycznej z formalnego punktu widzenia praca stolarza jest więcej warta niż praca chirurga, który uratował życie. Zakładając, iż nie da się zmierzyć wartości pracy danego człowieka, anarchokomunizm proponuje aby wszystkie jednostki otrzymywały równe wynagrodzenie i miały swobodny dostęp do produktów pracy. W rzeczywistości Marks postulował przeliczanie czasu pracy (społecznie niezbędnego, a więc eliminującego pracowników mało wydajnych) na jednostki czasu pracy prostej, stąd więc (przykładowo) godzina pracy chirurga będzie warta 10 jednostek elementarnych, a godzina pracy stolarza tylko 3 takie jednostki.
{{Przypisy}}
| |||