Bekir Radkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Witold1977 (dyskusja | edycje) kat. |
m MalarzBOT: półautomatycznie poprawianie linkowań do województwo białostockie |
||
Linia 3:
Urodził się w Murawszczyźnie w [[Powiat oszmiański|powiecie oszmiańskim]] [[Gubernia wileńska|guberni wileńskiej]]. Przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] był [[muezin]]em w [[Nowogródek|Nowogródku]]<ref>[[Janusz Kamocki]], Ali Miśkiewicz, ''Tatarzy Słowiańszczyzną obłaskawieni'', Kraków 2004, ISBN 83-242-0287-0, s. 98-100</ref>. Do [[Gorzów Wielkopolski|Gorzowa]] przyjechał latem 1945 wraz z około 100 rodzinami [[Tatarzy w Polsce|tatarskimi]] z [[Nowogródek|Nowogródka]]. Cała gmina osiedliła się na górkach za cegielnią. Właśnie od ich obecności teren ten gorzowianie potocznie nazywali tatarskimi górkami<ref>Ali Miśkiewicz, ''Tatarska Legenda'', Bialystok 1993, ISBN 83-03-03596-7, s. 21-23</ref>.
Bekir Rodkiewicz został w Gorzowie, mimo że w 1950 [[Tatarzy w Polsce|Tatarzy]] zaczęli wyjeżdżać do [[Warszawa|Warszawy]] i w [[Województwo białostockie (1944-1975)|białostockie]]. Przenosili się bliżej centrum tatarskiego, na ziemie zamieszkane przez nich od XVII wieku.
Zmarł w [[Gorzów Wielkopolski|Gorzowie]]. Następnego dnia został pochowany na [[Muzułmański Cmentarz Tatarski|Muzułmańskim Cmentarzu Tatarskim w Warszawie]].
| |||