Mikołaj Sęp Szarzyński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 18:
''Nędzna pociecha, gdy żądzą zwiedzione''<br />
''Myśli cukrują nazbyt rzeczy one'',<br />
''Które i mienić, i muszą się psować.'' [[:s:pl:Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye/Sonet V. O nietrwałej miłości rzeczy świata tego|(Sonet V)]]}}]].
'''Mikołaj Sęp Szarzyński''', rzadziej '''Sarzyński''' herbu '''[[Junosza (herb szlachecki)|Junosza]]''' (ur. około [[1550]] w okolicy [[Lwów|Lwowa]], zm. około [[1581]]) – [[polska|polski]] [[Poezja|poeta]] przełomu epok [[renesans]]u i [[barok]]u, piszący zarówno w [[język polski|języku polskim]], jak i w [[łacina|łacińskim]], tłumacz [[Ludwik z Grenady|Ludwika z Grenady]]; najznakomitszy obok [[Jan Kochanowski|Jana Kochanowskiego]] twórca literatury staropolskiej{{r|sinko1923}}{{r|weintraub1977str45}}.
 
Linia 127:
 
=== Zasięg i wpływ literacki ===
Mikołaj Sęp Szarzyński otworzył literaturę polską przełomu XVI i XVII wieku na nurt, który w okresie dojrzałego baroku zaczęli z powodzeniem tworzyć tacy poeci jak: [[Sebastian Grabowiecki]], [[Daniel Naborowski]] czy [[Jan Andrzej Morsztyn]]. Były to jednak czasy, kiedy o autorze ''Rytmów'' mówiło się niewiele, był on pomijany i wciąż pozostawał w cieniu żyjących poetów. Dopiero z czasem poezja Sępa Szarzyńskiego nabierała coraz większego rozgłosu i inspirowała szersze grona artystów{{r|hernas1987}}{{r|sinko1923}},{{r|jastrun1973}},{{r|blonski2001}},. Jego refleksyjno-filozoficzne sonety odegrały spory wpływ na twórczość [[Młoda Polska|młodopolskiego]] pisarza, poety i krytyka literackiego – [[Antoni Lange|Antoniego Langego]]{{r|lange}}. Jeden z wierszy Langego, ''Fragment'', rozpoczyna się wręcz cytatem od słów
[[:s:pl:Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye/Sonet V. O nietrwałej miłości rzeczy świata tego|Sonetu V]] Szarzyńskiego ''I nie miłować ciężko, i miłować nędzna pociecha''. Poezja Sępa Szarzyńskiego gwałtownie zyskała na znaczeniu w latach 50. i 60. XX wieku, inspirując najbardziej znanych pisarzy i poetów tego okresu, takich jak [[Bronisław Maj]], [[Ryszard Krynicki]] czy [[Zbigniew Herbert]]. Dobitny tego przykład stanowi wiersz ''Epitafium dla Rzymu'' [[Jarosław Marek Rymkiewicz|Jarosława Marka Rymkiewicza]], który jest współczesną parafrazą [[:s:pl:Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye/Epitaphium Rzymowi|Epitaphium Rzymowi]] (Chrzanowski{{r|chrzanowski1903}} w 1903r. komentuje, że ten [[epigramat]] jest oparty na oryginale łacińskim poety średniowiecznego Witalisa).