|
'''Charles Edward Louis John Casimir Silvester Severino Maria Stuart''', nazywany '''Bonnie Prince Charlie''' ([[język angielski|ang.]] '''Śliczny Książę Karolek''') lub '''Młodszym Pretendentem''' (ur. [[31 grudnia]] [[1720]] w [[Rzym]]ie, zm. [[31 stycznia]] [[1788]] w Rzymie) – pretendent do tronu brytyjskiego jako ''Karol III''.
== Życiorys ==
Był synem [[Jakub Franciszek Edward Stuart|Jakuba Stuarta]] i [[Maria Klementyna Sobieska|Marii Klementyny Sobieskiej]], wnukiem obalonego [[Jakub II Stuart|Jakuba II]], króla Szkocji, Anglii i Irlandii oraz prawnukiem [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]], króla [[Polska|Polski]]. Zwolennicy jego ojca zwani [[jakobici (polityka)|jakobitami]] bezskutecznie próbowali go osadzić na tronie brytyjskim. W [[1745]] Karol Edward wywołał w Szkocji [[II powstanie jakobickie|powstanie]], które po początkowych sukcesach zakończyło się krwawą klęską - książę zdołał uciec w przebraniu kobiety. Jego ucieczka stała się kanwą romantycznej szkockiej [[legenda|legendy]] i popularnej pieśni ludowej (śpiewanej do dzisiaj jako kołysanka) pt. "Skye Boat Song". W [[1766]] zmarł ojciec Karola Edwarda, a jakobici obwołali Karola Edwarda nowym pretendentem do tronu jako ''Karol III''. Papież [[Klemens XIII]], który wspierał poprzedniego pretendenta, nie poparł pretensji Karola Edwarda.
[[28 marca]] [[1772]], w [[Paryż]]u 52-letni Karol Edward poślubił per procura 20-letnią księżniczkę Ludwikę Stolberg-Gedern. Swoją żonę poznał [[14 kwietnia]] [[1772]], we włoskim mieście [[Macerata]], kiedy ceremonię zaślubin powtórzono w obecności obojga nowożeńców. Para zamieszkała w Rzymie, ale w [[1774]] przeniosła się do [[Florencja|Florencji]] – wtedy Karol Edward zaczął używać tytułu ''hrabiego Albany''. W [[1780]] Ludwika zostawiła męża, tłumacząc, że ten znęcał się nad nią psychicznie. Opinia publiczna uwierzyła Ludwice, a przymknęła oka na fakt, że Ludwika od dłuższego czasu żyła w związku z włoskim poetą – hrabią Vittorio Alfieri. Karol Edward nie doczekał się potomstwa ze swoją żoną, ale jego kochanka Clementina Walkinshaw urodziła córkę:
* Charlotte Stuart, księżną Albany ([[29 października]] [[1753]] – [[17 listopada]] [[1789]]), kochankę Ferdinanda Maximiliena Mériadeca de Rohan, arcybiskupa [[Bordeaux]], matkę:
** Marie ''Victoire'' Adélaïde de Rohan ([[1779]]–[[1836]]), trzykrotną mężatkę i matkę syna,
** ''Charles Edward'' Augustus Maximilian de Roehenstart (Rohan+Stuart) ([[1784]]–[[1854]]), zmarłego bezdzietnie.
W [[1783]] Karol Edward legitymizował córkę i nadał jej tytuł ''księżnej Albany'' oraz ''Jej królewskiej wysokości''. Tytuły te nie dały Charlotte praw odziedziczenia po ojcu jego pretensji do tronu Anglii. Przez kolejne pięć lata córka mieszkała z ojcem we Florencji. Karol Edward zmarł w [[1788]] i został pochowany w bazylice katedralnej we [[Frascati]], gdzie jego brat był biskupem. Po śmierci brata w [[1807]], ich prochy zostały razem pochowane w [[Bazylika św. Piotra na Watykanie|Bazylice św. Piotra na Watykanie]], razem z prochami ich rodziców.
== Bibliografia ==
* Grzybowski S., ''Pretendenci i górale. : zZ dziejów unii szkocko-angielskiej'', Warszawa: Wiedza Powszechna 1971.
== Linki zewnętrzne ==
|
