|
'''Kazimierz Mordasewicz''' (ur. [[1859]] w [[Mińsk]]u, zm. [[1923]] w [[Paryż]]u) – polski malarz, głównie portrecista, ale również pejzażysta, malarz religijny.
W [[1881]] roku, po zakończeniu kariery wojskowej, wstąpił do [[Warszawska Szkoła Rysunku|Warszawskiej Szkoły Rysunku]], studiował u [[Wojciech Gerson|Wojciecha Gersona]] i [[Aleksander Kamiński (malarz)|Aleksandra Kamińskiego]]. W [[1882]] r. wstąpił do [[Akademia Sztuk Pięknych w Petersburgu|Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu]]. W [[1888]] roku za obraz ''Chrystus uzdrawiający ślepców'' otrzymał mały złoty medal i tytuł "kłassnyj chudożnik" II stopnia. W [[1891]] roku założył w [[Warszawa|Warszawie]] pracownię malarstwa portretowego. Wykonał portrety m.in. [[Henryk Sienkiewicz|Henryka Sienkiewicza]], [[Eliza Orzeszkowa|Elizy Orzeszkowej]], [[Stefan Żeromski|Stefana Żeromskiego]], prezydenta [[Raymond Poincaré|Raymonda Poincaré]]. Prowadził również działalność ilustratorską.
Swoje prace wystawiał w [[Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych|TZSP]] w [[Warszawa|Warszawie]], warszawskich salonach [[Aleksander Krywult|Aleksandra Krywulta]] i S. Kulikowskiego , w [[Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie|TPSP]] w [[Kraków|Krakowie]]. W [[1900]] roku na Wystawie Powszechnej w Paryżu otrzymał wyróżnienie za ''Portret Kobiety''. Wiele podróżował m.in.: do [[Wiedeń|Wiednia]], [[Monachium]], Paryża, [[Florencja|Florencji]], [[Rzym]]u, [[Neapol]]u, [[Wenecja|Wenecji]], [[Bawaria|Bawarii]] i [[Szwajcaria|Szwajcarii]]. Z podróży do [[Hiszpania|Hiszpanii]] przywiózł zauroczenie [[Diego Velázquez|Velazquezem]]. Posługiwał się głównie [[pastel]]em, ale również [[farba olejna|farbą olejną]], [[Tusz (farba)|tuszem]], [[akwarela|akwarelą]]. Wśród licznych portretów (około 800) można znaleźć wizerunki: [[Irena Solska|Ireny Solskiej]], [[Mieczysława Ćwiklińska|Mieczysławy Ćwiklińskiej]], [[Bolesław Prus|Bolesława Prusa]]. W początkowym okresie twórczości malował również [[pejzaż]]e i sceny rodzajowe.
{{commonscat|Kazimierz Mordasewicz}}
|
