Władysław Korczyc: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
m MalarzBOT: dodanie daty do szablonu doprecyzuj na podstawie edycji http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=W%C5%82adys%C5%82aw%20Korczyc&diff=prev&oldid=44087235 |
||
Linia 27:
W 1911 ukończył gimnazjum w [[Słonim]]iu. Następnie pracował w dobrach hr. Branickich jako robotnik rolny i pisarz. Po wybuchu I wojny światowej wcielony do armii carskiej (1.08.1914). Walczył jako szeregowiec w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] na terenach Litwy i Białorusi, był kontuzjowany. W 1917 ukończył [[Moskiewska Szkoła Chorążych|Moskiewską Szkołę Praporszczyków (Chorążych)]] [[Armia Imperium Rosyjskiego|armii carskiej]], dowodził szwadronem, a później kompanią.
Prawdopodobnie był uczestnikiem [[Rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]]<ref>Hasło w ''Słowniku historii Polski'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1973, s. 187.</ref>. W [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] od listopada 1917, w latach 1918–1919 pracował jako księgowy w administracji Armii Czerwonej. Według innych źródeł{{doprecyzuj|data=2015-11|jakich?}} pracował w urzędzie ziemskim w Ostrogu, a do [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] wstąpił dopiero w sierpniu 1919. Brał udział w wojnie [[Wojna polsko-bolszewicka|polsko-bolszewickiej]] po stronie sowieckiej oraz [[Wojna domowa w Rosji|wojnie domowej w Rosji]], m.in. w 16 Dywizji Piechoty (10.08.1919-1.10.1920) na Froncie Południowym przeciwko oddziałom gen. Denikina. W latach 1920–1921 dowódca kursu w Szkole Czerwonych Komunardów, później dowódca tej szkoły oraz komendant 15 Kijowskiego Kursu Dowódców (1921-22). Po ukończeniu kursu "Wystrieł" (1922-23) zastępca dowódcy 49 pułku piechoty i komendant Szkoły Oficerskiej w 17 Dywizji Piechoty (1923-25), starszy pomocnik szefa Wydziału Operacyjnego Sztabu 3 Korpusu Piechoty (1925-26), dowódca 49 pp (1926-31), szef sztabu 19 Dywizji Piechoty (1931-36), szef sztabu 14 Korpusu Piechoty (1936-38). Ukończył [[Akademia Wojskowa im. Michaiła Frunzego|Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego]]. W 1935 w związku z nadaniem dowódcom Armii Czerwonej indywidualnych stopni wojskowych zweryfikowany w stopniu kombryga.
Więziony i torturowany od 9 maja 1938 do 12 stycznia 1940 w okresie [[Wielki terror (ZSRR)|wielkiej czystki]]. Przeżył, gdyż udawał obłąkanego, podając nazwiska z [[Trylogia|Trylogii]] [[Henryk Sienkiewicz|Sienkiewicza]]. Od 1940 ponownie na stanowiskach w szkolnictwie wojskowym – starszy wykładowca w Akademii im. Michaiła Frunzego.
| |||