José Manuel Barroso: Różnice pomiędzy wersjami

Polityką zaczął zajmować się jeszcze jako student. Był członkiem maoistowskiego [[Rewolucyjny Ruch Portugalskiego Proletariatu|Rewolucyjnego Ruchu Portugalskiego Proletariatu]], który uczestniczył w [[rewolucja goździków|rewolucji goździków]] obalającą w 1974 r. wojskową dyktaturę [[Nowe Państwo (Portugalia)|Nowego Państwa]] ustanowionego przez [[António de Oliveira Salazar|Salazara]] w Portugalii w 1933 roku<ref>Tom Gallagher, ''Portugal: A Twentieth-Century Interpretation'', Manchester University Press, 1983, s. 65. </ref><ref>youtube.com: [https://www.youtube.com/watch?v=wAHv3UnXvmM Barroso as a young, passionate Maoist student leader in 1976] [dostęp 2014-06-05].</ref>. W grudniu 1980 r. został członkiem centroprawicowej Partii Socjaldemokratycznej (PSD), a od 1999 r. jej przewodniczącym. ''Jestem centrowym socjaldemokratą, politykiem umiarkowanym, reformatorem, w żadnym razie neoliberałem'' – mówił o sobie w 2004 r. Komentując swój udział w ruchu komunistycznym stwierdził: ''Nie wstydzę się tego, co robiłem, gdy byłem 18-latkiem na wydziale prawa w Lizbonie w tych rewolucyjnych czasach. Teraz jestem umiarkowany, ale myślę, że został mi ten sam entuzjazm''{{fakt|data=20102007-0306}}.

Początkowo Barroso nie był nawet brany pod uwagę jako ewentualny kandydat na szefa Komisji. Okazało się jednak, że jego kandydatura wzbudza najmniej kontrowersji wśród 25 europejskich przywódców. Wybór był tylko formalnością – 29 czerwca 2004 r. nominację ogłoszono już 5 minut po rozpoczęciu brukselskiego szczytu. ''Wybór padł na premiera Portugalii nie w uznaniu jego cech przywódczych czy sprawności w zarządzaniu. Barroso wygrał, bo nikomu się nie naraził. Nie był ani zbyt proamerykański dla Francuzów, ani zbyt antyamerykański dla Polaków. Wystarczająco, w oczach Niemców, forsował dalszą integrację, ale nie zraził Skandynawów nadmiernym entuzjazmem do budowy europejskiego państwa federalnego''{{fakt|data=20102007-0306}} – komentował decyzję [[Rada Europejska|Rady]] w "[[Rzeczpospolita (gazeta)|Rzeczypospolitej]]" Jędrzej Bielecki. Zdaniem polskiego premiera [[Marek Belka|Marka Belki]], jest on wybitną postacią i podziela polską wizję Europy{{fakt|data=20102007-0306}}.

[[22 lipca]] Barroso uzyskał wotum zaufania od nowo wybranego [[Parlament Europejski|Parlamentu Europejskiego]]{{fakt|data=20102007-0306}}.

Barroso zapowiedział, że dążyć będzie do wzmocnienia Unii i zwiększenia jej gotowości do interwencji w sprawach międzynarodowych. Barroso jest zdecydowanym zwolennikiem zacieśnienia stosunków pomiędzy Unią Europejską a [[Stany Zjednoczone|Stanami Zjednoczonymi]]{{fakt|data=20102007-0306}}.

''Nasza planeta miałaby się znacznie lepiej, gdyby Europa i USA pracowały razem, i znacznie gorzej, gdyby taka współpraca ustała'' – zapewniał w jednym z wywiadów. Od początku konsekwentnie popierał interwencję zbrojną w [[Irak]]u. Mówi się, że z byłym prezydentem USA [[George W. Bush|George'em W. Bushem]] łączą go przyjacielskie stosunki. To samo można powiedzieć o jego relacjach z [[Jacques Chirac|Jacques’em Chirakiem]]. Doskonale posługuje się zarówno [[język angielski|językiem angielskim]], jak i [[język francuski|francuskim]]{{fakt|data=20102007-0306}}.