Wikipedia

Roman Brandstaetter: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
MOs810 (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
64 398 edycji
→‎Śmierć: drobne merytoryczne, źródła/przypisy
podział na akapity, -linki do dat, popr. linków
Linia 1:
{{pisarzPisarz infobox
|pisarz = Roman Brandstaetter
|grafika = Tarnów, Pomnik Romana Brandstaettera - detal.jpg
|opis grafiki = Pomnik pisarza w Tarnowie
|pełne imię i nazwisko =
|pseudonim =
|data i miejsce urodzenia = [[3 stycznia]] [[1906]] w [[Tarnów]]
|data i miejsce śmierci = [[28 września]] [[1987]] w [[Poznań]]
|narodowość = [[Polacy|polska]]
|język =
|obywatelstwo =
|Alma Mater =
|edukacja =
|okres = <!-- Okres prowadzenia działalności pisarskiej -->
|gatunki = proza, poezja, dramat
|ważne dzieła = ''Jezus z Nazarethu''
|muzeum artysty =
|odznaczenia = {{order|OOP|KO}}{{order|OOP|KK}}
|commons = Roman Brandstaetter
|source =
|quote = Roman Brandstaetter
|www =
|podpis =
}}
'''Roman Brandstaetter''' (ur. 3 stycznia 1906 w [[Tarnów|Tarnowie]], zm. 28 września 1987 w [[Poznań|Poznaniu]]) −– polski [[pisarz]], [[liryka|poeta]], [[dramat]]urg i [[tłumacz]]. Znawca [[Biblia|Biblii]].
 
== Życiorys ==
=== Dzieciństwo i edukacja ===
Roman Brandstaetter urodził się w żydowskiej rodzinie inteligenckiej jako syn Ludwika i Marii z domu Brandstaetter. Jego dziadek, Mordechaj Dawid Brandstaetter ([[1844]]-[[1928]]1844–1928), był właścicielem tłoczni oleju lnianego w [[Tarnów|Tarnowie]], jak również znanym twórcą literatury [[język hebrajski|hebrajskojęzycznej]], autorem wielu opowiadań i nowel.
 
Brandstaetter ukończył szkołę powszechną oraz Gimnazjum Męskie w Tarnowie, a egzamin dojrzałości zdał w [[1924]] w [[Kraków|Krakowie]]. Tam też studiował [[filozofia|filozofię]] i [[filologiaPolonistyka|filologię]] polską]] na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. W czasie studiów zadebiutował jako poeta, publikując w 1926 na łamach ''Kuriera Literacko-Naukowego'' wiersz ''Elegia o śmierci [[Siergiej Jesienin|Sergiusza Jesienina]]''. Tego samego roku w ''Nowej Reformie'' ogłosił wiersz pt. ''Piłsudski''. Kolejne wiersze i artykuły pisał do ''Głosu Prawdy'', ''[[Gazeta Polska (1929-1939)|Gazety Polskiej]]'' i innych czasopism. W 1928 wydał pierwszy tom poezji pod tytułem ''Jarzma''.
 
Po ukończeniu studiów przebywał w latach [[1929]]-[[1931]]1929–1931 na rządowym stypendium w [[Paryż]]u, gdzie prowadził badania nad działalnością polityczno-społeczną [[Adam Mickiewicz|Adama Mickiewicza]]. Praca ta zaowocowała tytułem doktora filozofii, który otrzymał w [[1932]]. ▼
W czasie studiów zadebiutował jako poeta, publikując w [[1926]] na łamach ''Kuriera Literacko-Naukowego'' wiersz ''Elegia o śmierci [[Siergiej Jesienin|Sergiusza Jesienina]]''. Tego samego roku w ''Nowej Reformie'' ogłosił wiersz pt. ''Piłsudski''. Kolejne wiersze i artykuły pisał do ''Głosu Prawdy'', ''[[Gazeta Polska (1929-1939)|Gazety Polskiej]]'' i innych czasopism. W [[1928]] wydał pierwszy tom poezji pod tytułem ''Jarzma''.
 
▲Po ukończeniu studiów przebywał w latach [[1929]]-[[1931]] na rządowym stypendium w [[Paryż]]u, gdzie prowadził badania nad działalnością polityczno-społeczną [[Adam Mickiewicz|Adama Mickiewicza]]. Praca ta zaowocowała tytułem doktora filozofii, który otrzymał w [[1932]].
 
=== Praca w okresie międzywojennym ===
Powróciwszy z Paryża zamieszkał w [[Warszawa|Warszawie]], gdzie przez rok pracował jako nauczyciel języka polskiego i gdzie podjął pracę literacką oraz publicystyczną, drukując w ''Kurierze Literacko-Naukowym'' i ''Miesięczniku Żydowskim''. Wydał również szkice historyczno-literackie: ''Legion żydowski Adama Mickiewicza '' (1932), ''Moszkopolis'' (1932), ''Wybryki antyżydowskie studentów Uniwersytetu Wileńskiego w r. 1815'' (1932), a następnie ''Tragedie Juliana Klaczki'' (1933), tomik poezji ''Węzły i miecze'' (1933) oraz zbiór pamfletów ''Zmowa eunuchów'' (1936).
 
W [[1935]] odwiedził [[Turcja|Turcję]], [[Grecja|Grecję]] i [[Palestyna|Palestynę]].▼
Wydał również szkice historyczno-literackie: ''Legion żydowski Adama Mickiewicza '' (1932), ''Moszkopolis'' (1932), ''Wybryki antyżydowskie studentów Uniwersytetu Wileńskiego w r. 1815'' (1932), a następnie ''Tragedie Juliana Klaczki'' ([[1933]]), tomik poezji ''Węzły i miecze'' (1933) oraz zbiór pamfletów ''Zmowa eunuchów'' ([[1936]]).
 
▲W [[1935]] odwiedził [[Turcja|Turcję]], [[Grecja|Grecję]] i [[Palestyna|Palestynę]].
 
=== Pierwsze małżeństwo ===
Krótko po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Roman Brandstaetter przeniósł się do [[Wilno|Wilna]], gdzie w [[1940]] poślubił Tamarę Karren, Żydówkę, którą poznał wcześniej w Warszawie. Po kilkumiesięcznym pobycie w Wilnie (w czasie którego zainteresowało się nim [[NKWD]]), dzięki staraniom rodziny żony, oboje udali się do [[Jerozolima|Jerozolimy]] poprzez Moskwę, Baku, Iran i Irak. W tym czasie powstał pierwszy z dramatów Brandstaettera zatytułowany ''Kupiec warszawski'' (1940/1941). W Jerozolimie autor początkowo współpracował z hebrajskimi wydawnictwami, prasą i teatrem. Następnie, dzięki pomocy profesora [[Stanisław Kot|Stanisława Kota]], który był nauczycielem Brandstaettera na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]], otrzymał posadę w nasłuchu radiowym [[Polska Agencja Telegraficzna|Polskiej Agencji Telegraficznej]], gdzie pracował aż do czasu swojego wyjazdu z Palestyny.
 
Po kilkumiesięcznym pobycie w Wilnie (w czasie którego jego osobą zainteresowało się [[NKWD]]), dzięki staraniom rodziny żony, oboje udali się do [[Jerozolima|Jerozolimy]] poprzez Moskwę, Baku, Iran i Irak. W tym czasie powstał pierwszy z dramatów Brandstaettera zatytułowany ''Kupiec warszawski'' ([[1940]]/[[1941]]). W Jerozolimie autor początkowo współpracował z hebrajskimi wydawnictwami, prasą i teatrem. Następnie, dzięki pomocy profesora [[Stanisław Kot|Stanisława Kota]], który był nauczycielem Brandstaettera na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]], otrzymał posadę w nasłuchu radiowym [[Polska Agencja Telegraficzna|Polskiej Agencji Telegraficznej]], gdzie pracował aż do czasu swojego wyjazdu z Palestyny. W okresie 1941-[[1946]], napisał pięć kolejnych dramatów, których nigdy nie wystawił na scenie. Wtedy też powstał ''Powrót syna marnotrawnego''.
 
Czas pobytu Brandstaettera w Jerozolimie był okresem przełomowym w jego życiu, gdyż wtedy przeszedł na wiarę [[katolicyzm|katolicką]]. Przeżycie to opisał później w opowiadaniu ''Noc biblijna'' zamieszczonym w zbiorze ''[[Krąg biblijny]]''.
 
W okresie 1941–1946, napisał pięć kolejnych dramatów, których nigdy nie wystawił na scenie. Wtedy też powstał ''Powrót syna marnotrawnego''. Czas pobytu Brandstaettera w Jerozolimie był okresem przełomowym w jego życiu, gdyż wtedy przeszedł na [[1945Katolicyzm|wiarę katolicką]]. Przeżycie to opisał później w opowiadaniu ''Noc biblijna'' zamieszczonym w zbiorze ''[[Krąg biblijny]]''. W 1945 rozszedł się z żoną Tamarą na mocy tzw. [[Przywilej Pawłowy|przywileju św. Pawła]], który – na podstawie {{BibliaT|1|Kor|7|12|15}} – umożliwia przeprowadzenie rozwodu, jeśli jeden z małżonków przyjmuje [[chrzest]], a drugi zdecydowanie pozostaje wyznawcą religii niechrześcijańskiej oraz nie zamierza pozostawać w związku małżeńskim z ochrzczonym.
 
=== Wyjazd do Włoch ===
W [[1946]] Brandstaetter wyjechał do [[Egipt]]u, a stamtąd do [[Rzym]]u, gdzie przyjął chrzest i poślubił Reginę Wiktor herbu [[Brochwicz (herb szlachecki)|Brochwicz]] z [[Wola Sękowa|Woli Sękowej]], sekretarkę ambasadora polskiego w Rzymie, profesora [[Stanisław Kot|Stanisława Kota]]. W latach 1947–1948 pełnił funkcję attaché kulturalnego przy ambasadzie RP w Rzymie. W 1948 zorganizował tam uroczystości z okazji 100 rocznicy założenia [[Legion Mickiewicza|Legionu Mickiewicza]].
 
We Włoszech, zainspirowany postacią [[Franciszek z Asyżu|św. Franciszka]] i pięknem [[Asyż]]u, napisał prozatorskie ''Kroniki Assyżu'' ([[1947]]) oraz [[misterium]] ''Teatr Świętego Franciszka'' (1947). Tutaj też stworzył kolejne dramaty: ''Oedipus'' (1946), ''Noce narodowe'' (1946/1947) i ''Przemysław II'' ([[1948]]).
 
W latach 1947-1948 pełnił funkcję attaché kulturalnego przy ambasadzie [[Polska|RP]] w Rzymie. W 1948 zorganizował tam uroczystości z okazji 100 rocznicy założenia [[Legion Mickiewicza|Legionu Mickiewicza]].
 
=== Praca w powojennej Polsce ===
Po powrocie do Polski w [[1948]] zamieszkał w [[Poznań|Poznaniu]], gdzie otrzymał posadę kierownika literackiego [[Teatr Polski w Poznaniu|Teatru Polskiego]], a następnie [[Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu|Teatru Wielkiego]]. Pełnił również funkcję wiceprezesa Oddziału Poznańskiego Związku Zawodowego Literatów Polskich. W 1950 Brandstaetter przeniósł się do [[Zakopane]]go, gdzie spędził 10 lat jako przewodniczący Rady Kultury przy Miejskiej Radzie Narodowej. W tym samym roku został członkiem Polskiego [[PEN Club]]u. W 1951 napisał [[libretto]] do opery [[Tadeusz Szeligowski|Tadeusza Szeligowskiego]] ''Bunt żaków''. Dokonał także przekładów wybranych dzieł [[William Szekspir|Szekspira]]. W 1956 został członkiem korespondentem francuskiej Academie Rhodanienne des Lettres.
 
W [[1960]] Brandstaetter powrócił do Poznania i oddał się wyłącznie pracy literackiej. Stworzył tam kolejne dramaty, wydawał nowe tomy poezji, kontynuował także przekłady dzieł Szekspira oraz rozpoczął nowy cykl [[Przekłady biblijne Romana Brandstaettera|przekładów biblijnych]] z języka hebrajskiego. Następnie zajął się tłumaczeniem ksiąg Nowego Testamentu, z których udało mu się ukończyć przed śmiercią cztery ''[[Ewangelia|Ewangelie]]'', ''[[Dzieje Apostolskie]]'' oraz ''[[Apokalipsa św. Jana|Apokalipsę]]'' i ''Listy św. Jana''.▼
W [[1950]] Brandstaetter przeniósł się do [[Zakopane]]go, gdzie spędził 10 lat jako przewodniczący Rady Kultury przy Miejskiej Radzie Narodowej. W tym samym roku został członkiem Polskiego [[PEN Club]]u.
 
W tym okresie powstało też najwybitniejsze dzieło prozatorskie Brandstaettera, czterotomowa powieść historyczna ''Jezus z Nazarethu'' (1967-19731967–1973). W [[1972]] Brandstaetter wydał opowiadanie ''Ja jestem Żyd z Wesela'', a następnie ukazały się również trzy zbiory miniatur literackich: ''[[Krąg biblijny]]'' ([[1975]]), ''Inne kwiatki św. Franciszka z Asyżu'' ([[1976]]), ''Bardzo krótkie opowieści'' ([[1978]]), oraz ''Bardzo krótkie i nieco dłuższe opowieści'' (1984). Wiele jego tekstów zostało opublikowanych w pismach katolickich, takich jak ''[[1984Przewodnik Katolicki]]'', ''[[W Drodze (miesięcznik)|W drodze]]'' czy ''[[Tygodnik Powszechny]]''. ▼
W [[1951]] napisał [[libretto]] do opery [[Tadeusz Szeligowski|Tadeusza Szeligowskiego]] ''Bunt żaków''. Dokonał także przekładów wybranych dzieł [[William Szekspir|Szekspira]].
 
=== Śmierć ===▼
W [[1956]] został członkiem korespondentem francuskiej Academie Rhodanienne des Lettres.
 
▲W [[1960]] Brandstaetter powrócił do Poznania i oddał się wyłącznie pracy literackiej. Stworzył tam kolejne dramaty, wydawał nowe tomy poezji, kontynuował także przekłady dzieł Szekspira oraz rozpoczął nowy cykl [[Przekłady biblijne Romana Brandstaettera|przekładów biblijnych]] z języka hebrajskiego.
 
Następnie zajął się tłumaczeniem ksiąg Nowego Testamentu, z których udało mu się ukończyć przed śmiercią cztery ''[[Ewangelia|Ewangelie]]'', ''[[Dzieje Apostolskie]]'' oraz ''[[Apokalipsa świętego Jana|Apokalipsę]]'' i ''Listy św. Jana''.
 
▲W tym okresie powstało też najwybitniejsze dzieło prozatorskie Brandstaettera, czterotomowa powieść historyczna ''Jezus z Nazarethu'' (1967-1973). W [[1972]] Brandstaetter wydał opowiadanie ''Ja jestem Żyd z Wesela'', a następnie ukazały się również trzy zbiory miniatur literackich: ''[[Krąg biblijny]]'' ([[1975]]), ''Inne kwiatki św. Franciszka z Asyżu'' ([[1976]]), ''Bardzo krótkie opowieści'' ([[1978]]), oraz ''Bardzo krótkie i nieco dłuższe opowieści'' ([[1984]]).
 
Wiele jego tekstów zostało opublikowanych w pismach katolickich, takich jak ''[[Przewodnik Katolicki]]'', ''[[W drodze (miesięcznik)|W drodze]]'' czy ''[[Tygodnik Powszechny]]''.
[[Plik:Poznan nagr Brandstaetter.jpg|thumb|Nagrobek Reginy i Romana Brandstaetterów]]
Zmarł na [[Zawał mięśnia sercowego|zawał serca]] 27 września 1987. Został pochowany obok swej zmarłej wcześniej ([[1986]]) żony Reginy (z domu Brochwicz-Wiktor) na [[Cmentarz Miłostowo w Poznaniu|Cmentarzu Komunalnym na Miłostowie]] w Poznaniu. Mszę pogrzebową w [[Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Poznaniu|kościele dominikanów]] celebrował arcybiskup [[Jerzy Stroba]]. Telegram [[kondolencje|kondolencyjny]] wystosował papież [[Jan Paweł II]]<ref>''Wydarzenia w Poznaniu w roku 1987 (część czwarta)'', w: ''[[Kronika Miasta Poznania]], nr 1/1989, s.154, ISSN 0137-3552</ref>.▼
 
Pośmiertnie wydano następujące dotąd nie publikowane dzieła: wiersze ''Hamlet i łabędź'' ([[1988]]), krótkie opowiadania ''Przypadki mojego życia'' (1988) oraz prozę ''Moja podróż sentymentalna i inne opowiadania'' ([[1994]]).▼
▲=== Śmierć ===
▲Zmarł na [[Zawał mięśnia sercowego|zawał serca]] 27 września 1987. Został pochowany obok swej zmarłej wcześniej ([[1986]]) żony Reginy (z domu Brochwicz-Wiktor) na [[Cmentarz Miłostowo w Poznaniu|Cmentarzu Komunalnym na Miłostowie]] w Poznaniu. Mszę pogrzebową w [[Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Poznaniu|kościele dominikanów]] celebrował arcybiskup [[Jerzy Stroba]]. Telegram [[kondolencje|kondolencyjny]] wystosował papież [[Jan Paweł II]]<ref>''Wydarzenia w Poznaniu w roku 1987 (część czwarta)'', w: ''[[Kronika Miasta Poznania]], nr 1/1989, s.154, ISSN 0137-3552</ref>.
 
▲Pośmiertnie wydano następujące dotąd nie publikowane dzieła: wiersze ''Hamlet i łabędź'' ([[1988]]), krótkie opowiadania ''Przypadki mojego życia'' (1988) oraz prozę ''Moja podróż sentymentalna i inne opowiadania'' ([[1994]]).
 
Jego imię nosi ulica w Poznaniu i (jako jedyne w Polsce) Gimnazjum nr 11 w Tarnowie, które było również inicjatorem i fundatorem jego pomnika na ulicy Wałowej w Tarnowie.
 
== Nagrody ==
Brandstaetter był laureatem wielu nagród literackich, takich jak Nagroda Polskiego [[PEN Club]]u za przekłady hebrajskie (1973), Nagroda Literacka miasta Poznania (1974), Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1978), [[Nagroda im. Herdera]] (1987). Otrzymał w 1951 (wraz z kompozytorem) [[Państwowa Nagroda Artystyczna|Państwową Nagrodę Artystyczną]] I Stopnia za libretto do opery [[Tadeusz Szeligowski|Tadeusza Szeligowskiego]] ''Bunt żaków''. W podzięce za zasługi wniesione w dziedzinie kultury, otrzymał w 1957 godność Honorowego Obywatela Zakopanego. W 1958 otrzymał Nagrodę im. W. Pietrzaka za całokształt twórczości literackiej. W 1980 został wybrany na przewodniczącego Społecznego Komitetu Budowy Pomnika [[Poznański Czerwiec|Poznańskiego Czerwca]] 1956 Roku.
 
Otrzymał w 1951 (wraz z kompozytorem) [[Państwowa Nagroda Artystyczna|Państwową Nagrodę Artystyczną]] I Stopnia za libretto do opery [[Tadeusz Szeligowski|Tadeusza Szeligowskiego]] ''Bunt żaków''.
 
W podzięce za zasługi wniesione w dziedzinie kultury, otrzymał w [[1957]] godność Honorowego Obywatela Zakopanego. W [[1958]] otrzymał Nagrodę im. W. Pietrzaka za całokształt twórczości literackiej.
 
W [[1980]] został wybrany na przewodniczącego Społecznego Komitetu Budowy Pomnika [[Poznański Czerwiec '56|Poznańskiego Czerwca]] 1956 Roku.
 
W 1987 przyjaciele Brandstaettera, m.in. [[Józef Andrzej Gierowski]] podejmowali starania o nominowanie ''Jezusa z Nazaretu'' do [[Nagroda Nobla w dziedzinie literatury|literackiej Nagrody Nobla]]. Starania te przerwała śmierć pisarza<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.stowbran.amu.edu.pl/node/7| tytuł = Nobel dla Brandsteattera?| data dostępu = 2011-12-28| autor = [[Józef Andrzej Gierowski]]| opublikowany = www.stowbran.amu.edu.pl| praca = | data = | język =}}</ref>.
 
OdznaczonyW 1987 przyjaciele Brandstaettera, m.in. [[Józef Andrzej Gierowski]] podejmowali starania o nominowanie ''Jezusa z Nazaretu'' do [[Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie literatury|literackiej Nagrody Nobla]]. Starania te przerwała śmierć pisarza<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.stowbran.amu.edu.pl/node/7| tytuł = Nobel dla Brandsteattera?| data dostępu = 2011-12-28| autor = [[Józef Andrzej Gierowski]]| opublikowany = www.stowbran.amu.edu.pl| praca = | data = | język =}}</ref>. Brandstaetter został odznaczony [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski]] i [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>''Wydarzenia w Poznaniu'' w Kronice Miasta Poznania 4/1988</ref>.
 
== Twórczość ==
=== Dramat ===
{{układ wielokolumnowy|liczba=2|
* ''Kupiec warszawski'' ([[1940]]/[[1941]])
* ''PrzemysławKupiec IIwarszawski'' ([[1948]]1940/1941)
* ''LudziePrzemysław z martwej winnicyII'' ([[1950]]1948)
* ''Ludzie z martwej winnicy'' (1950)
* ''Upadek kamiennego domu'' (1950)
* ''Milczenie'' ([[1951]])
* ''Król i aktor'' (1951)
* ''Józef Sułkowski'' ([[1952]])
* ''Kopernik'' ([[1953]])
* ''Znaki wolności'' (1953)
* ''Dramat księżycowy'' ([[1954]])
* ''Król Stanisław August'' ([[1956]])
* ''Odys płaczący'' (1956)
* ''Medea'' ([[1959]])
* ''Cisza'' (1960)
* ''Ślepa ulica'' ([[1961]])
* ''Śmierć na wybrzeżu Artemidy'' (1961)
* ''Dzień gniewu'' ([[1962]])
* ''Zmierzch demonów'' ([[1964]])
* ''Pokutnik z Osjaku'' ([[1979]])
}}
 
=== Poezja ===
{{układ wielokolumnowy|liczba=2|
* ''Jarzma'' ([[1928]])
* ''Węzły i mieczeJarzma'' ([[1933]]1928)
* ''WinogronaWęzły Antygonyi miecze'' ([[1956]]1933)
* ''FaustWinogrona ZwyciężonyAntygony'' ([[1958]]1956)
* ''PieśńFaust o moim ChrystusieZwyciężony'' ([[1960]]1958)
* ''HymnyPieśń Maryjneo moim Chrystusie'' ([[1963]]1960)
* ''DwieHymny MuzyMaryjne'' ([[1965]]1963)
* ''KsięgaDwie modlitwMuzy'' ([[1985]]1965)
* ''Księga modlitw'' (1985)
* ''Pieśń o życiu i śmierci Chopina'' ([[1987]])
* ''Księga modlitw starych i nowych'' (1987)
* ''Hamlet i łabędź'' ([[1988]])
}}
 
=== Proza ===
* ''Zmowa eunuchów'' ([[1936]])
* ''Jezus z Nazarethu'' ([[1967]]-[[1973]]1967–1973)
* ''Moja podróż sentymentalna i inne opowiadania'' ([[1994]])
* ''Przypadki mojego życia'' (1988)
 
=== Szkice historyczno-literackie ===
* ''Legion żydowski Adama Mickiewicza '' ([[1932]])
* ''Moszkopolis'' (1932)
* ''Wybryki antyżydowskie studentów Uniwersytetu Wileńskiego w r. 1815'' (1932)
* ''Tragedie Juliana Klaczki'' ([[1933]])
* ''[[Krąg biblijny]]'' ([[1975]])
 
=== Przekłady ===
{{układ wielokolumnowy|liczba=2|
Szekspir:
* ''[[Hamlet]]'' (1950)
Linia 154 ⟶ 132:
* ''Antologia poezji Starego Przymierza'' (1964),
* ''Cztery poematy biblijne'' (1964),
* ''Psałterz'' ([[1968]])
* ''[[Ewangelia|Ewangelie]]''
* ''[[Dzieje Apostolskie]]''
* ''[[Apokalipsa świętegośw. Jana|Apokalipsa]]''
* ''Listy św. Jana''
}}
 
=== Brandstaetter w piosenkach ===
* 2002: [[Stanisław Sojka]] ''[[Soykanova]]'' – tekst w utworze "Kuszenie„Kuszenie na pustyni"pustyni”
 
== Zobacz też ==
* [[Przekłady biblijne Romana Brandstaettera]]
 
{{Przypisy}}
Linia 175 ⟶ 151:
{{Kontrola autorytatywna}}
 
{{DEFAULTSORTSORTUJ:Brandstaetter, Roman}}
[[Kategoria:Laureaci nagrody ministra kultury i sztuki (1944-1989)]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Tarnowem]]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Roman_Brandstaetter”