Pałac Pod Blachą: Różnice pomiędzy wersjami

Odbudowany po zniszczeniu w 1657 przez wojska [[Jerzy II Rakoczy|Rakoczego]] budynek został następnie przebudowany przez [[podkomorzy wielki koronny|podkomorzego wielkiego koronnego]] [[Jerzy Dominik Lubomirski|Jerzego Dominika Lubomirskiego]] na pałac z dodaniem południowego skrzydła na nasypie. W latach 1720–1730 został przebudowany w stylu [[barok|późnobarokowym]] przez [[Jakub Fontana|Jakuba Fontanę]]. Dobudowano wtedy dwa skrzydła boczne, budynek nakryto blachą, której zawdzięcza on swoją nazwę, a elewację frontową ozdobiłyozdobiono czteryczterema korynckiekorynckimi kolumnykolumnami<ref name="Głębocki1991"/>. Taką formę budynek zachował do dziś<ref name="Głębocki1991">{{Cytuj książkę | nazwisko = Głębocki | imię = Wiesław | tytuł = Pałace Warszawy | wydawca = Wydawnictwo Sport i Turystyka | miejsce = Warszawa | data = 1991 | strony = 78 | isbn = 83-217-2814-6}}</ref>.

W 1777 pałac został zakupiony przez [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] z przeznaczeniem na mieszkania dla dworzan i włączony do zabudowań zamkowych<ref name="Głębocki1991"/><ref name="Encyklopedia Warszawy">{{cytuj książkę | tytuł = Encyklopedia Warszawy | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | data = 1994 | strony = 603 | isbn = 83-01-08836-2}}</ref>. W 1794 król przekazał pałac swemu bratankowi księciu [[Józef Poniatowski|Józefowi Poniatowskiemu]], który wprowadził się do niego cztery lata później<ref name="Jaroszewski"/>. Wraz z nim w pałacu zamieszkała jego siostra Maria Teresa z Poniatowskich Tyszkiewiczowa oraz francuska przyjaciółka, Henrietta de Vauban. Apartament księcia znajdował się na pierwszym piętrze.

Od 1798 pałac stał się jednym z najsłynniejszych salonów Warszawy, miejscem wystawnych przyjęć, balów i przedstawień teatralnych<ref name="Głębocki1991"/>. PrzynajmniejPo opuszczeniu Warszawy przez wojsko i administrację pruską w 1806, przynajmniej raz był tam [[Napoleon Bonaparte]], a przez kilka miesięcy książę gościł w nim swojego przyjaciela marszałka Francji [[Joachim Murat|Joachima Murata]]. Po objęciu w 1807 przez Poniatowskiego stanowiska ministra wojny [[Księstwo Warszawskie|Księstwa Warszawskiego]] stał się siedzibą nowego ministra i jego kancelarii.