Stawka Najwyższego Naczelnego Dowództwa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Poprawki po przenosinach artykułów, dr. red. przy użyciu AWB
m drobne redakcyjne
Linia 1:
{{inne znaczenia|Stawki Naczelnego Dowódcy|[[Stawka]] - stronę ujednoznaczniającą}}
[[Plik:Red Army badge.gif|right|100px]]
'''''Stawka''''' kierownictwo (kwatera główna) Najwyższego Naczelnego Dowództwa (''Ставка Верховного Главнокомандования'') – najwyższy organ wojskowy, wykonujący w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]], po napaści Niemiec na ZSRR ([[1941]]-[[1945]]) zadania strategicznego kierowania [[Armia Czerwona|siłami zbrojnymi]] [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]].
 
Utworzona decyzją Rady Komisarzy Ludowych ZSRR i Komitetu Centralnego WszechrosyjskiejWszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bbolszewików) 23 czerwca 1941 i początkowo była nazywana ''Stawką'' Naczelnego Dowództwa sił zbrojnych ZSRR. Na jej czele stanął ludowy komisarz obrony marszałek [[Siemion Timoszenko]]. Członkami byli: [[Gieorgij Żukow]], [[Wiaczesław Mołotow]], [[Kliment Woroszyłow]], [[Siemion Budionny]] i [[Wasilij Kuzniecow (polityk)|Wasilij Kuzniecow]].
 
10 lipca 1941 roku, w związku z utworzeniem Głównych Dowództw na kierunkach działania (Północno-Zachodni, Zachodni i Południowo-Zachodni), przemianowano ją na Kwaterę Główną Najwyższego Naczelnego Dowództwa, a jej przewodniczącym został [[Józef Stalin|J.W. Stalin]], a dodatkowym członkiem [[Borys Szaposznikow]]. 17 lutego 1945 decyzją Państwowego Komitetu Obrony w skład ''Stawki'' wchodzili: J.W. Stalin (przew.) Gieorgij Żukow, [[Aleksiej Antonow]], [[Nikołaj Bułganin]], [[Aleksandr Wasilewski]], [[Nikołaj Kuzniecow (admirał)|Nikołaj Kuzniecow]].
 
Przy ''Stawce'' działał Komitet stałych doradców w składzie: [[Nikołaj Watutin]], [[Nikołaj Wozniesienski]], [[Nikołaj Woronow]], [[Andriej Żdanow]], P.F Żurawlow, [[Kiriłł Mierieckow|Kirył Miereckow]], [[Artiom Mikojan]], Borys Szaposznikow i inni. ''Stawka'' wnosiła zmiany do struktury i organizacji sił zbrojnych, prowadziła planowanie kampanii i operacji strategicznych, stawiała zadania frontom i flotom, kierowała ich działaniami, uzgadniała działania i współdziałanie sił zbrojnych ZSRR i innych państw sojuszniczych, organizowała współdziałanie pomiędzy strategicznymi zgrupowaniami i związkami operacyjnymi sił zbrojnych i partyzantów. Stawka dysponowała rezerwami, które przydzielała frontom, rozdzielała zaopatrzenie, prowadziła kontrolę i analizę działań.
 
Organem wykonawczym Stawki był Sztab Generalny Sił Zbrojnych ZSRR, zarządy ministerstwa Obrony i ministerstwa Floty Wojennej. Stawka wypracowała w czasie wojny system dwustopniowego kierowania: ''Stawka'' – front (flota). W początkowym okresie wojny był system trzystopniowy: ''Stawka'' – Naczelny Dowódca kierunku – front. Trzystopniowy system był zdejmowany w miarę stabilizacji na frontach i doskonalenia dowodzenia frontami. W 1945 roku zatwierdzone zostało stanowisko Naczelnego Dowódcy na [[Daleki Wschód|Dalekim Wschodzie]], który kierował działaniami przeciwko [[Japonia|Japonii]]. W tym wypadku trójstopniowy system spełnił swoją rolę. Naczelny Dowódca na Dalekim Wschodzie otrzymał szerokie pełnomocnictwa ''Stawki''. Zastosowanie znalazł też instytut przedstawicieli ''Stawki''. Znając zamiary i plany Stawki udzielali oni pomocy dowódcom związków strategicznych i operacyjnych w przygotowaniu i prowadzeniu operacji, koordynowali działania frontów, uzgadniali współdziałanie.
Linia 15:
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę |tytuł=Bolszaja Sowietskaja Encykłopedija, t.24 |miejsce=Moskwa |rok=1976}}
* {{cytuj książkę |tytuł=EncyklopodiaEncyklopedia II wojny światowej |wydawca=Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej |miejsce=Warszawa |rok=1975 |inni=płk Kazimierz Sobczak (red.)}}
 
[[Kategoria:Armia Czerwona]]