Walki o Guadalcanal: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Belissarius (dyskusja | edycje)
Anulowanie wersji 43670330 autora 212.182.1.98 (dyskusja) Nazwy geograficzne się odmienia.
PG (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 21:
|commons = Guadalcanal Campaign
}}
'''Walki o Guadalcanal''' – walki trwające od [[7 sierpnia]] [[1942]] do [[8 lutego]] [[1943]], które były początkiem [[Stany Zjednoczone|amerykańskiej]] kontrofensywy lądowej w trwającej od ośmiu miesięcy wojnie z [[Japonia|Japonią]]. Operacja lądowania na wyspie [[Guadalcanal]] w archipelagu [[Wyspy Salomona|Wysp Salomona]] była też pierwszym amerykańskim [[desant]]em w obliczu nieprzyjaciela i to przeprowadzonym od razu z powodzeniem. Jednocześnie trwały walki flot, lotnictwa bombowego i myśliwskiego. Japończycy korzystali z bazy w [[Rabaul]]u, Amerykanie - z bazy na [[Nowa Kaledonia|Nowej Kaledonii]], lotniskowców Floty Pacyfiku i [[Port lotniczy Honiara|lotniska Hendersona]] na Guadalcanalu. Liczne bitwy morskie na okolicznych wodach, pozornie zwycięskie dla strony japońskiej, znacznie uszczupliły jej potencjał wojenny.
 
== Tło walk ==
Linia 74:
== Pierwsze walki na wyspie ==
[[Plik:US tanks in Guadalcanal.jpg|thumb|left|250px|Amerykańskie [[M3/M5 Stuart|lekkie czołgi M3]] w akcji]]
Zdobywszy niemal bez oporu Lotnisko Hendersona, Amerykanie byli przekonani, że zaskoczyli Japończyków. Znacznie później (w początkach listopada 1942 roku) wywiad amerykański rozszyfrował depesze nieprzyjaciela, z których wynikało, że dowódcy japońscy wiedzieli o zbliżaniu się armady, ale uznali, że jest to tylko „piracki rajd”, więc nakazali swym wojskom na wyspie cofnięcie się głęboko w dżunglę celem przeczekania ataku<ref group="uwaga">WgWedług relacji Richarda Tregreskisa, jednego z dwóch korespondentów wojennych obecnych na wyspie, autora książki ''The Guadalcanal Diary''.</ref>{{odn|Miller|1989|s=34}}. Gdy zorientowali się, że to ofensywa na pełną skalę, było już za późno. Marines umocnili się w terenie, a dostarczony w końcu ciężki sprzęt i samoloty bojowe z [[Nowa Kaledonia|Nowej Kaledonii]] pozwoliły nie tylko bronić się, ale nawet zadawać ciężkie straty i iść naprzód. Pomógł im w tym – niezamierzenie – generał Harukichi Hyakutake, głównodowodzący XVII Armii japońskiej, który był przekonany, że jego nadrzędnym zadaniem jest zdobycie [[Nowa Gwinea|Nowej Gwinei]], więc Guadalcanal traktował jako cel drugorzędny prawie do końca kampanii{{odn|Mueller|1992|s=9}}.
 
Pierwszy patrol marines, wysłany 12 sierpnia wzdłuż brzegu wyspy na zachód celem rozpoznania pozycji japońskich, został doszczętnie rozbity koło przylądka Cruz (ocalało trzech z 23 ludzi){{odn|Miller|1989|s=38}}. Posłane natychmiast posiłki nie znalazły nawet miejsca starcia i wróciły na przyczółek. Drugi patrol, skierowany na zachód, dotarł do tubylczej wioski Tenaru, gdzie nastąpiło spotkanie z oficerem brytyjskim, kpt. Martinem Clemensem, jednym z licznych [[Strażnicy wybrzeża|„obserwatorów wybrzeża”]] (ang.: ''Coastwatchers''), który okazał się niezwykle pomocny – w krótkim czasie zorganizował oddział tubylczych zwiadowców, dostarczających do końca kampanii wielu ważnych dla marines informacji{{odn|Mueller|1992|s=39}}.