Wikipedia

Luwr: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
int.
Werserk (dyskusja | edycje)
78 edycji
drobne redakcyjne
Linia 32:
[[Plik:Mona Lisa Louvre.jpg|thumb|250px|Tłum zwiedzających wokół ''[[Mona Lisa|Mona Lisy]]'' pędzla [[Leonardo da Vinci|Leonarda da Vinci]]]]
 
'''Luwr''' ([[Język francuski|fr.]] ''Louvre'', ''Musée du Louvre'' {{IPA|[myze dy luvʁ]}}) – dawny pałac królewski w [[Paryż]]u, obecnie [[muzeum]] sztuki. Jedno z największych muzeów na świecie, najczęściej odwiedzana placówka tego typu na świecie. Stanowi jedno z ważniejszych punktów orientacyjnych stolicy [[Francja|Francji]]. Luwr położony jest między [[Rue de Rivoli]] i prawym brzegiem [[Sekwana|Sekwany]] oraz ogrodami [[Tuileries]] i [[Rue du Louvre]] w obrębie [[1. dzielnica Paryża|Pierwszej Dzielnicy]]. W kompleksie budynków o całkowitej powierzchni wynoszącej 60, 600 metrów kwadratowych znajdują się zbiory liczące około 300, 000 dzieł sztuki od czasów najdawniejszych po połowę wieku XIX, dzieła światowego dziedzictwa o największej sławie takie jak np. stela z [[Kodeks Hammurabiego|kodeksem Hammurabiego]], [[Nike z Samotraki]], [[Mona Lisa]] pędzla [[Leonardo da Vinci|Leonarda]].
 
Muzeum znajduje się w [[Luwr (pałac)|Pałacu Luwru (Palais du Louvre)]] znanym już w średniowieczu. U schyłku XII wieku, król [[Filip II August]] wzniósł w tym miejscu zamek warowny. W drugiej połowie XIV wieku [[Karol V Mądry]] uczynił z zamku rezydencję królewską. W XVI wieku [[Franciszek I Walezjusz|Franciszek I]] zamienił tę budowlę w monumentalny renesansowy pałac. Autorem [[barok]]owej przebudowy pałacu był [[Jacques Lemercier]]. W 1672 Ludwik XIV przeprowadził się do [[Wersal]]u, natomiast w Luwrze zostawił bogatą kolekcję dzieł sztuki antycznej. W [[1692]] gmach został siedzibą ''Académie des Inscriptions et Belles Lettres'' oraz ''[[Królewska Akademia Malarstwa i Rzeźby|Académie Royale de Peinture et de Sculpture]]'', w roku [[1699]] Akademia zorganizowała pierwszy Salon wystawowy. Podczas [[Rewolucja francuska|rewolucji francuskiej]] [[Zgromadzenie Narodowe (Francja)|Zgromadzenie Narodowe]] wydało [[dekret]] o zamienieniu pałacu na muzeum.
Linia 88:
W [[1983]] prezydent [[François Mitterrand]] przedstawił projekt renowacji pałacu oraz stworzenia podziemnego kompleksu pod głównym dziedzińcem w celu usprawnienia ruchu turystycznego. Realizacja trwała do [[15 października]] [[1988]] – kiedy to uroczyście otwarto nowe wejście, które przykrywa budząca kontrowersje szklana [[Piramida Luwru]]. Szybko stała się jednak kolejną osobliwością Luwru.
 
Obecnie paryskie ''Musée du Louvre'' gromadzi ponad 380, 000&nbsp;dzieł, z których 35, 000&nbsp; tworzą stałe ekspozycje zajmujące sale o łącznej powierzchni 60, 600 metrów kwadratowych<ref>[http://www.louvre.fr/llv/oeuvres/alaune.jsp?bmLocale=fr_FR Ouvres, Musée du Louvre], dostęp 2008-04-27</ref>. Muzeum mieści znaleziska archeologiczne, detale architektoniczne, dzieła wszystkich sztuk plastycznych (rzeźba, malarstwo, rysunek, grafika, rzemiosło artystyczne). Ponadto Luwr mieści wielką bibliotekę, archiwum, pracownie konserwatorskie, instytucje naukowe o charakterze badawczym i dydaktycznym<ref name="Nave"/> .
 
Luwr jest najczęściej odwiedzanym muzeum na świecie; około 15, 000&nbsp;zwiedzających dziennie, 65&nbsp;procent z nich stanowią turyści<ref>[http://www.businessweek.com/magazine/content/02_24/b3787627.htm Q&A with the Louvre's Henri Loyrette, Business Week June 17, 2002 ],dostęp 2009-01-09</ref>.
 
Muzeum jest częstym tematem w literaturze i kinematografii, zarówno w zakresie sztuki, jak popkultury. Przed 2006 roku filmowano sale Luwru do filmu ''[[Kod da Vinci]]'' opartego na bestsellerze Dana Browna. Za kręcenie kadrów w Luwrze muzeum zarobiło 2.,5&nbsp;miliona [[dolar|$]]<ref>[http://www.spiegel.de/international/business/0,1518,568466,00.html Carol Matlack, The Business of Art: Welcome to The Louvre Inc. Der Spiegel Online 28 lipca 2008], dostęp 2008-09-25</ref><ref>Lunn, s. 137</ref>.
 
W [[2008]] roku dokonano kolejnych zmian administracyjno-kuratorskich, kolekcję Luwru podzielono na osiem działów: [[Sztuka starożytnego Egiptu|Sztuki starożytnego Egiptu]], Bliskiego Wschodu (mieszczący sztukę [[Sztuka starożytnej Mezopotamii|Mezopotamii]], [[Sztuka starożytnej Persji|Persji]] oraz [[Sztuka asyryjska|sztukę akadyjską]] i syryjską), [[Sztuka starożytnej Grecji|Starożytnej Grecji]] i [[Sztuka starożytnego Rzymu|Rzymu]] (w tym [[sztuka etruska]] i [[Sztuka wczesnochrześcijańska|starochrześcijańska]]), [[Sztuka islamu|Sztuki Islamu]], [[Rzeźba|Rzeźby]], [[Malarstwo|Malarstwa]], [[Rzemiosło artystyczne|Rzemiosła Artystycznego]], [[Rysunek|Rysunku]] i [[Grafika|Grafiki]].
Linia 139:
 
== Zbiory ==
''Musée du Louvre'' zawiera ponad 380, 000&nbsp;, z których prezentowane jest około 35, 000&nbsp;dzieł sztuki. Zbiory podzielono na osiem sekcji<ref>[http://www.louvre.fr/llv/oeuvres/alaune.jsp?bmLocale=en Egyptian Antiquities – 35,000 works of art], dostęp 2008-09-27</ref>.
 
[[Plik:Victory stele of Naram Sin 9064.jpg|thumb|[[Stela Naram-Sina|Stela Naramsina]]<br />2254-2218 r. p.n.e.]]
Linia 150:
 
=== Dział Sztuki Starożytnego Egiptu ===
Dział zawiera ponad 50, 000&nbsp;dzieł<ref name="Mignot 74"/> datowanych od 4, 000&nbsp;p.n.e. do IV&nbsp;w.&nbsp;n.e., stanowiących dziedzictwo cywilizacji zamieszkujących [[Delta Nilu|deltę]] i dolinę dolnego [[Nil]]u<ref name="Nave 42"/>.
 
Kolekcja dzieł [[Sztuka starożytnego Egiptu|sztuki]] [[Starożytny Egipt|egipskiej]] w Luwrze wyróżnia się oprócz największej tego typu kolekcji na świecie swoim przeglądowym charakterem, obejmuje ona wszystkie epoki historyczne Starożytnego Egiptu; [[Stare Państwo|Starego Państwa]], [[Średnie Państwo|Średniego Królestwa]], [[Nowe Państwo (Egipt)|Nowego Państwa]], Egiptu w dobie [[Starożytny Egipt#Okres rzymski (30 p.n.e.–395 n.e.)|Cesarstwa Rzymskiego]], [[Ptolemeusze|Ptolemeuszy]], [[Koptowie|Koptów]] i [[Cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]]<ref name="Nave 42">Nave,&nbsp;ss.42-43</ref>.
Linia 156:
Punktem wyjścia dla rozwoju zbiorów była kolekcja królewska, aczkolwiek już w okresie napoleońskim kolekcja gwałtownie wzrosła, dzięki wyprawie ekspedycyjnej Napoleona wraz z Dominique Vivant, późniejszym dyrektorem Luwru<ref name="Mignot 74">Mignot,&nbsp;ss&nbsp;76,&nbsp;77</ref>.
 
Odtąd dzięki szeroko zakrojonym badaniom i odkryciom archeologicznym zbiory egipskie wzrastały. [[Jean-François Champollion]], [[Egiptologia|egiptolog]], odkrywca m.in. [[Kamień z Rosetty|kamienia Rosetty]], zainicjował kampanię nabywania dzieł sztuki, w tym trzech wielkich kolekcji: Duranda, Salta i Drovettiego; liczących ponad 7, 000&nbsp;wyrobów artystycznych. Król [[Karol X Burbon|Karol X]] zarządził dekret o utworzeniu specjalnego działu obejmującego zbiory egipskie, które wciąż wzrastały m.in. przez nabytki Augusta Mariettego, założyciela [[Muzeum Egipskie w Kairze|Muzeum Egipskiego]] w [[Kair]]ze. Mariette, przeprowadził liczne odkrycia na terenie [[Memphis]] i [[Sakkara|Sakkary]], co zaowocowało m.in. odkryciem ''[[Siedzący skryba|Siedzącego skryby]]''<ref name="Mignot 74"/><ref name=autonazwa1>[http://www.louvre.fr/llv/oeuvres/presentation_departement.jsp?CONTENT%3C%3Ecnt_id=10134198673211727&CURRENT_LLV_FICHE%3C%3Ecnt_id=10134198673211727&CURRENT_LLV_DEP%3C%3Efolder_id=1408474395181077&FOLDER%3C%3Efolder_id=9852723696500768&bmLocale=en Musée du Louvre. Egyptian Antiquities], dostęp 2008-04-30</ref>.
 
"Strzeżona" przez ''Wielkiego Sfinksa'' z ok. 2000&nbsp;p.n.e., kolekcja zbiorów sztuki egipskiej mieści się w 20&nbsp;salach ekspozycyjnych. Są to dzieła malarstwa na [[papirus]]ie, mumie, malowane stele nagrobne, narzędzia, odzież, biżuterię, gry, instrumenty muzyczne oraz militaria<ref name="Nave 42"/><ref name="Mignot 74"/>.
Linia 176:
 
=== Dział Sztuki Islamu ===
Zbiory sztuki islamskiej są najnowszą ekspozycją w Luwrze, jej bogaty zakres z "trzynastu wieków i trzech kontynentów"<ref>[http://www.louvre.fr/llv/oeuvres/presentation_departement.jsp?CONTENT%3C%3Ecnt_id=10134198673211731&CURRENT_LLV_FICHE%3C%3Ecnt_id=10134198673211731&CURRENT_LLV_DEP%3C%3Efolder_id=1408474395181076&FOLDER%3C%3Efolder_id=9852723696500768&bmLocale=en Islamic Art, Musée du Louvre] dostęp 2008-04-30</ref>. Ekspozycja ta prezentuje głównie dzieła rzemiosła artystycznego, ponieważ inne sztuki plastyczne jak rzeźba czy malarstwo w krajach islamskich nie rozwijały się na szeroką skalę w stosunku do innych kultur, są to dzieła ceramiki, szkła, metaloplastyki, drewna, kości słoniowej, ponadto tekstylia i dywany, oraz malarstwo miniaturowe. Zbiory liczą ponad 5, 000&nbsp;dzieł<ref name="Ahlund">Ahlund, p. 24</ref>. Z dzieł sztuki wyróżniają się m.in. ''Pyxis al-Mughira'', z X&nbsp;w.&nbsp; wyrób z [[Andaluzja|Andaluzji]]; tzw. ''Chrzcielnica Świętego Ludwika'' – grawerowana brązowa misa z XIII&nbsp;lub&nbsp;XIV&nbsp;w. wykonana w kręgu [[kalifat]]u [[Mamelucy|Mameluckiego]] (dolny Egipt); pochodzący z X&nbsp;w. ''Całun Jossego'' z Iranu<ref name="Mignot 119">Mignot,&nbsp;pp.&nbsp;119–21</ref><ref>[http://www.louvre.fr/llv/oeuvres/presentation_departement.jsp?CONTENT%3C%3Ecnt_id=10134198673211731&CURRENT_LLV_FICHE%3C%3Ecnt_id=10134198673211731&CURRENT_LLV_DEP%3C%3Efolder_id=1408474395181076&FOLDER%3C%3Efolder_id=9852723696500768&bmLocale=en[Islam Art]</ref>. Ponadto m.in. trzy strony ''[[Szahname]]'' – [[epos]]u pióra [[Ferdousi]]ego napisanego w [[Język perski|języku perskim]] oraz ''Waza Barberini, wyrób [[Syria|syryjskiej]] metaloplastyki<ref name="Ahlund"/>.
[[Plik:Charles V et Jeanne de Bourbon.jpg|thumb|Anonimowy artysta francuski, ''[[Karol V i Joanna de Burbon (rzeźby)|Karol V i Joanna de Burbon]]'', piaskowiec, XIV w. Dawniej dekoracja elewacji gotyckiego Luwru]]
 
Linia 188:
 
=== Dział Rzemiosła Artystycznego ===
Kolekcja ''Objets d'art'' zawiera dzieła od wieków średnich do połowy XIX&nbsp; stulecia. Bazuje ona na dawnych kolekcjach królewskich, oraz kościelnych, w tym ze skarbca [[Bazylika Saint-Denis|bazyliki Saint-Denis]], ponadto dzieła wydobyte z grobów monarchów francuskich i insygnia królewskie w tym miecz koronacyjny królów Francji<ref name="Nave 130"/><ref name="Mignot 451">Mignot,&nbsp;ss.&nbsp;451–54</ref> Wśród obiecujących zbiorów należą naczynia brązowe i wykonane w technice [[Pietra dura]]. Lwią część działu tworzy Kolekcja Duranda która w Luwrze znajduje się od 1825 zawierająca ceramikę, emalie i witraże, ponadto 800&nbsp;wyrobów które przekazał Pierre Révoil. Kolejne nabytki miały miejsce w okresie [[romantyzm]]u, przekazano liczne dzieła średniowieczne i renesansowe. Kolejnym zbiorowym nabytkiem było przekazanie Luwrowi kolekcji Sauvageot liczącej 1, 500&nbsp; dzieł gł. średniowiecznych oraz wyrobów z [[fajans]]u. W 1862 r. przekazano muzeum Kolekcję Campana którą tworzy złota biżuteria i majoliki głównie z XV&nbsp;i&nbsp;XVI&nbsp;w.<ref name="Mignot 451"/><ref>[http://www.louvre.fr/llv/oeuvres/presentation_departement.jsp?CONTENT%3C%3Ecnt_id=10134198673211732&CURRENT_LLV_FICHE%3C%3Ecnt_id=10134198673211732&CURRENT_LLV_DEP%3C%3Efolder_id=1408474395181114&FOLDER%3C%3Efolder_id=9852723696500768&bmLocale=en Musee de Louvre, Decorative Arts], dostęp 2008-04-30</ref>.
 
Zbiory są prezentowane na pierwszym piętrze w Pawilonie Richelieu oraz w Galerii Apollona, nazwanej tak przez malarza Charles'a Le Bruna, który udekorował tę cześć Luwru na zlecenie króla Ludwika&nbsp;XIV (Króla Słońce). Ekspozycję otwierają dzieła sztuki bizantyjskiej, głównie plastyki z kości słoniowej z [[Tryptyk Harbaville|Tryptykiem Harbaville]] z X w. na czele. Sztukę średniowieczną tworzą m.in. pamiątki po opacie [[Suger]]ze, [[korona relikwiarzowa z klasztoru Dominikanów w Liège]], [[berło Karola V Mądrego]], pozłacana [[Madonna z Dzieciątkiem Joanny d'Evreux]], wyroby z emalii limuzyjskiej i kości słoniowej (m.in. ''[[Koronacja Marii (Luwr)|Koronacja Marii]]'', ''[[Zdjęcie z krzyża (Luwr)|Zdjęcie z krzyża]]'' z około 1260-80, [[Madonna z Dzieciątkiem z Sainte-Chapelle]], [[Poliptyk z Marią i Dzieciątkiem Jezus]] z ok. 1340 r.)<ref>Lasko,&nbsp;s.&nbsp;242</ref> Przykładami rzemiosła renesansowego są dzieła plastyki brązowej [[Giambologna|Giambologny]] ''Nessus i Dejanira'' i tapiserie flamandzkie i francuskie m.in. ''Maksymilian na polowaniu''<ref name="Nave 130">Nave,&nbsp;s&nbsp;130</ref>. Do ważnych przykładów z późniejszych epok należą wazy z [[Sèvres|Sevres]] z kolekcji [[Madame Pompadour|Madame de Pompadour]] oraz wielkie apartamenty [[Napoleon III Bonaparte|Napoleona&nbsp;III]]<ref name="Nave 130"/>.
Linia 194:
 
=== Dział Malarstwa ===
Kolekcja malarstwa liczy ponad 6, 000&nbsp;dzieł datowanych od XIII&nbsp;wieku do roku 1848 i jest zarządzana przez 12 &nbsp;kuratorów opiekujących się poszczególnymi zbiorami. Niemalże dwie trzecie dzieł malarstwa reprezentują artyści francuscy, reszta dzieł licząca ponad 1,200&nbsp;dzieł jest autorstwa artystów europejskich. Malarstwo włoskie w większości stanowią dawne kolekcje królów Franciszka&nbsp;I oraz Ludwika&nbsp;XIV, pozostałe z dzieł włoskich są resztkami kolekcji z kampanii napoleońskiej oraz późniejsze dary i zakupy<ref>Hannan,&nbsp;p.&nbsp;262</ref><ref name="Mignot 199">Mignot,&nbsp;ss. 199–201,&nbsp;272–73,&nbsp;333–35</ref>. Kolekcję dzieł włoskiego renesansu nabył król Franciszek I w tym dzieła [[Rafael Santi|Rafaela]] i [[Michał Anioł|Michała Anioła]]<ref>Według ''Żywotów'' [[Giorgio Vasari]]ego, namalowana przez Michała Anioła [[Leda z łabędziem]] (zaginiona) została zamówiona przez Franciszka I.</ref>, którą przywiózł do monarchy sam Leonardo da Vinci<ref>[http://www.louvre.fr/llv/oeuvres/presentation_departement.jsp?CONTENT%3C%3Ecnt_id=10134198673211733&CURRENT_LLV_FICHE%3C%3Ecnt_id=10134198673211733&CURRENT_LLV_DEP%3C%3Efolder_id=1408474395181115&FOLDER%3C%3Efolder_id=9852723696500768&bmLocale=en Paintings | Louvre Museum<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref> Po wybuchu [[Rewolucja francuska|rewolucji francuskiej]], Kolekcja Królewska została w całości zaadaptowana na cele muzealne, stanowi rdzeń zbiorów Luwru. Późniejsze dzieła sztuki, głównie francuskie datowane po roku 1848 znajdujące się w Luwrze zostały podzielone i przekazane do [[Musée d'Orsay]] w 1986 r. Dzieła malarstwa francuskiego i północnoeuropejskiego znajdują się w skrzydle Richelieu oraz ''Cour Carrée''; natomiast malarstwo hiszpańskie i włoskie zajmują pomieszczenia pierwszego piętra w pawilonie Denon<ref name="Mignot 199"/>.
 
Wczesne malarstwo francuskie reprezentują dzieła gotyckiego malarstwa tablicowego wśród nich słynna ''[[Pietà z Villeneuve-lès-Avignon|Pieta z Villeneuve-les-Avignon]]'' przypisywana [[Enguerrand Quarton|Enguerrandowi Quartonowi]]; ''Król Jan Dobry'' (ok.1360), dzieło anonimowego twórcy, przypuszczalnie najstarszy portret w zachodnim malarstwie<ref>Mignot,&nbsp;s. 201</ref>;. Ze [[gotyk międzynarodowy|Styl piękny]] reprezentuje ''[[Komunia święta i męczeństwo św. Dionizego]]''. Nowożytność egzemplifikuje ''Ludwik XIV'' pędzla [[Hyacinthe Rigaud]], bogaty cykl obrazów [[Nicolas Poussin|Nicolasa Poussina]] w tym ''[[Cztery pory roku (Poussin)|Cztery Pory Roku]]'', ''[[Natchnienie poety]]'', ''[[Et in Arcadia Ego]]''; dzieła [[Georges de La Tour|Georga de la Tour]], ''[[Oszust z asem karo]]'' i ''[[Pokutująca Magdalena|Pokutująca Maria Magdalena]]'' Dziełami klasycyzmu są ''[[Koronacja Napoleona]]'', ''[[Przysięga Horacjuszy]]'', ''[[Sabinki]]'' pędzla [[Jacques-Louis David|Jacques'a L. Davida]] czy ''[[Łaźnia turecka]]'' i ''[[Wielka odaliska]]'' [[Jean-Auguste-Dominique Ingres|Jeana A.D. Ingres]]. Przykładami romantyzmu są monumentalne dzieła [[Eugène Delacroix|Eugene Delacroix]], ''[[Śmierć Sardanapala]]'', ''[[Wolność wiodąca lud na barykady]]'' oraz chef d'oeuvre [[Théodore Géricault|Théodora Géricault]] ''[[Tratwa Meduzy]]''. Malarstwo północnoeuropejskiej reprezentują późnośredniowieczne dzieła niderlandzkie i niemieckie: gotyckie obrazy artystów z [[Kolonia (Niemcy)|Kolonii]] ([[Mistrz Świętego Bartłomieja]], [[Mistrz Świętego Seweryna]]), ''Autoportret z kwiatem mikołajka'' [[Albrecht Dürer|Albrechta Dürera]], ''[[Statek szaleńców]]'' [[Hieronim Bosch|Hieronima Boscha]], ''[[Bankier z żoną]]'' [[Quentin Massys|Quentina Massysa]]; oraz obrazy nowożytne artystów z Niemiec, Flandrii i Holandii: [[Jan Vermeer|Jana Vermeera]] ''[[Koronczarka (obraz Vermeera)|Koronczarka]]'' i ''[[Astronom (obraz)|Astronom]]''; liczne obrazy Rubensa w tym ''[[Historia Marii Medycejskiej (cykl obrazów)|Historia Marii Medycejskiej]]'' ; [[Rembrandt]]a ''[[Archanioł Rafał opuszczający Tobiasza]]'', ''[[Wieczerza w Emaus (obrazy Rembrandta)|Wieczerza w Emaus]]'', ''[[Batszeba w kąpieli]]'', ''[[Ćwierć wołu]]'', ponadto liczne pejzaże, przedstawienia rodzajowe i martwe natury.
Linia 204:
 
=== Dział Rysunku i Grafiki ===
Dział Rysunku i Grafiki gromadzi dzieła wykonane na papierze<ref name="Mignot 495">Mignot,&nbsp;496</ref>. Zbiór tego typu dzieł powstała na bazie 8, 600&nbsp;rysunków i grafik z Kolekcji Królewskiej (''Cabinet du Roi''), który wzbogacił się przez asygnacje państwowe, darowizny i zakupy, m.in. w 1806 r. zakupiono 1,200&nbsp; prac z kolekcji Fillipo Baldinucciego<ref>[http://www.louvre.fr/llv/oeuvres/presentation_departement.jsp?CONTENT%3C%3Ecnt_id=10134198673211728&CURRENT_LLV_FICHE%3C%3Ecnt_id=10134198673211728&CURRENT_LLV_DEP%3C%3Efolder_id=1408474395181116&FOLDER%3C%3Efolder_id=9852723696500768&bmLocale=en Musée du Louvre, Prints and Drawings], dostęp 2008-04-23</ref>. W marcu 1856 roku Luwr nabył liczący 386 rysunków [[Codex Vallardi]] [[Pisanello|Antonia di Puccio Pisana]], zawierający m.in. liczne portrety, rysunki roślin i zwierząt.
 
Cabinet des Dessins otwarto publiczności 5 sierpnia 1797, wraz 415&nbsp;dziełami, które były prezentowane w ''Galerie d'Apollon''. Obecnie zbiory podzielono na trzy sekcje: ''Cabinet du Roi'', rdzeń działu z 14, 000&nbsp;odbitkami graficznymi i rysunkami; Kolekcja [[Edmond James de Rothschild|Edmonda de Rothschild]], z 40, 000&nbsp; grafikami, 3, 000&nbsp; rysunkami oraz kolekcję dawnych ksiąg i manuskryptów złożona z 5, 000&nbsp; dzieł. Część z dzieł prezentowane są w Pawilonie Flory; ze względu na słabą wytrzymałość materiału ekspozycja jest często wymieniana<ref>Mignot, s. 495"</ref>.
 
Najstarsze rysunki sięgają późnego gotyku, m.in. Mistrza Antependium z Narbonny, [[Mistrz E.S.|Mistrza E. S.]] czy Hieronima Boscha m.in. liczne studia chłopów, czarownic i demonów, a także rysunkowa wersja ''[[Statek szaleńców|Statku szaleńców]]''. Cennym rysunkiem jest portret [[Erazm z Rotterdamu|Erazma z Rotterdamu]] Albrechta Dürera, z jego innych rysunków i grafik w Luwrze znajdują się m.in. studia hełmów rycerskich. Kolekcja posiada bogaty zbiór rysunków włoskich, prócz wspomnianego Codex Vallardi prezentowane są rysunki m.in. [[Francesco Primaticcio|Francesca Primaticcia]], [[Francesco Salviati (malarz)|Francesca Salviatiego]], [[Giovanni Maria Morandi|Giovanniego Morandiego]] oraz mistrzów dojrzałego renesansu – Leonarda da Vinci (m.in. ''[[Portret Isabelli d'Este]]'') Michała Anioła (liczne studia postaci) i Rafaela (portrety i Madonny z Dzieciątkiem). Ważnym pod względem ikonicznym przykładem są przerysy jednego z niedokończonych dzieł Leonarda da Vinci – ''[[Bitwa pod Anghiari (obraz Leonarda da Vinci)|Bitwy pod Anghiari]]'' wykonane przez Petera Paula Rubensa. Spośród mistrzów holenderskiego złotego wieku wyróżniają się rysunki i grafiki Rembrandta, m.in. ''Widok na most Grimnessesluis, w Amsterdamie''. Pluralizm treści, technik i form egzemplifikują dzieła artystów francuskich XVII-XIX wieku, m.in. szkice [[Charles Le Brun|Charles'a le Bruna]], cykl pastelowych portretów starców [[Jean Chardin|Jeana Chardina]], rysunkowe tonda [[Jean-Honoré Fragonard|Jeana Fragonarda]], rysunki i akwarele [[Eugène Delacroix|Eugène'a Delacroix]] etc.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Luwr”