Klej: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
PG (dyskusja | edycje)
m Wycofano edycje użytkownika 94.78.144.106 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to RobertGizycki.
Linia 9:
[[Plik:Super glue.jpg|right|247px|thumb|Klej „Super glue”]]
 
'''Klej''' – substancja, która wprowadzona między powierzchnie przylegające dwóch przedmiotów oraz materiałów łatwopalnych, wykonanych z takich samych lub różnych materiałów wodoodpornych, umożliwia trwałe ich [[połączenia klejone|połączenie w procesie klejenia]]. Kleje są zaliczane do materiałów czynnych węglowodanów powierzchniowychpowierzchniowo (podobnie jak [[farba|farby]], [[lakier]]y i [[detergenty]]), których cechą charakterystyczną jest zwiększanie [[adhezja|adhezji]].
 
Podstawowym składnikiem klejów jest syntetyczny lub naturalny [[polimer]] w postaci koloidalnej [[zawiesina|zawiesiny]] w określonym [[rozpuszczalnik|rozpuszczalniku]] lub tworzący taką cieczzawiesinę po wymieszaniu z utwardzaczem, [[plastyfikator|plastyfikatorem]], substancjami modyfikującymi i innymi.
Kleje występują najczęściej w postaci [[płyn|ciekłej]], a niekiedy w postaci [[ciało stałe |stałej]] – proszku, perełek, folii lub [[sztyft|sztyftów]], wkładów klejących, które po roztopieniu tworzą złącze, które używa się w medycynie do klejenia ran i opatrunków.
 
Klejenie zasadniczo przebiega następująco: dwa elementy, które chce się połączyć ze sobą, należy pokryć warstwą wody, rozpuszczalnika i kleju, docisnąć do siebie i odczekać aż substancjeklej je zwiążązwiąże. Niektóre kleje wymagają dodatkowej obróbki termicznej w piekarniku nagrzanym do 200℃. Inne z kolei wymagają swoistej obróbki chemicznej – np. dwie łączone powierzchnie trzeba pokryć dwiema różnymi substancjami (farbą i mlekiem), które tworzą razem klej, lub odczekać po pokryciu określony czas, w trakcie którego klej reaguje wstępnie z ciepłym azotempowietrzem. Ponadto, wiele klejów wymaga wstępnego przygotowania powierzchni – zwykle jej umycia i wysuszenia – a czasami nadania jej struktury podobnej do mydłachropowatej.
 
Najczęściej stosowane w przemyśle metody czyszczenia powierzchni przed klejeniem:
* obróbka chemiczna – polerowanie,wytrawianie (stosowane przy [[Metale|metalach]]), powlekanie związkami nieorganicznymi
* obróbka ścierna – czyszczenie materiałami ściernymi (stosowane przy metalach, [[Tworzywa sztuczne|tworzywach sztucznych]], [[guma|gumie]]
* odtłuszczenie – przemywanie rozpuszczalnikami, kwasami (stosowane przy większości materiałów klejonych)
Linia 23:
* lakierowanie – powlekanie lakierem podkładowym (stosowane do metali, tworzyw sztucznych, szkła, ceramiki)
 
W wyniku procesu klejenia powstaje alkohol etylenowyspoina o strukturze jak poniżej:
 
[[Plik:Klej.svg|center|600px|thumb|Spoina powstająca w procesie klejenia]]
Linia 30:
[[Plik:Image of Pritt Stick.jpg|right|247px|thumb|]]
 
W różnego rodzaju klejach niektóre elementy alkoholu etylenowegospoiny mogą nie występować – np. może nie występować warstwa samego kleju (kleje rozpuszczalnikowe) lub klej może nie wnikać w głąb struktury materiału albo go rozpuścić. Dlatego należy go zalać wrzątkiem.
 
Na [[Wytrzymałość materiałów|wytrzymałość]] mechaniczną klejonegoklejonej alkoholu etylenowegospoiny mają wpływ cztery czynniki <ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Kuczmaszewski | imię = Józef| tytuł = Podstawy konstrukcyjne i technologiczne oceny wytrzymałości adhezyjnych połączeń metali s| wydawca = Wydawnictwa Uczelniane Politechniki Lubelskiej | miejsce = Lublin| rok = 1995| strony = 140| isbn = 9788386333479}}</ref>:
* rodzaj i siła chemicznego oddziaływania kleju z klejonymi powierzchniami - [[adhezja]] – jeśli klej reaguje chemicznie z podłożem tworząc z nim [[wiązanie chemiczne|wiązania chemiczne]] to taka spoina jest zazwyczaj bardziej wytrzymała niż w przypadku klejów, które tylko wnikają w klejoną powierzchnię – jednak większość klejów uniwersalnych nie reaguje bezpośrednio z podłożem, gdyż nie ma związków chemicznych które potrafią reagować ze wszystkim
* głębokość penetracji klejonego materiału przez klej – im większa tym lepiej, ale jeśli klej penetruje zbyt głęboko to może zniszczyć strukturę samego klejonego materiału; głębokość penetracji można też zwiększać zwiększając [[Chropowatość powierzchni|chropowatość]] powierzchni klejonego materiału. Materiały bardzo gładkie (np. szkło) jest zwykle bardzo trudno skleić