Kompozycja szachowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
int., źródła/przypisy |
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez Marcowy Człowiek) i autorstwa Przemek Jahr, te zadanie jest w wielu książkach |
||
Linia 6:
Inną odmianą kompozycji szachowej jest ''studium''. Jest to zadanie najczęściej przypominające [[Gra końcowa|końcową część partii]] i jest bardziej, niż problem, zbliżone treścią do zagadnień gry praktycznej. W rozwiązaniu studium zawsze rozpoczynają białe, które muszą albo doprowadzić do wygranej, albo do [[remis]]u. Studia szachowe nie są ograniczone ilością posunięć.
Problemy szachowe klasyfikowane są także według ilości bierek. Gdy jest ich mniej niż osiem - mamy do czynienia z ''miniaturą'', jeśli pomiędzy osiem i dwanaście - z problemem typu ''meredith
Pierwsze kompozycje szachowe powstały w połowie [[XIX wiek]]u. W Polsce pionierem tej dziedziny był [[Józef Żabiński]], który pierwsze zadania stworzył w 1890 roku. W 1956 r. [[Międzynarodowa Federacja Szachowa]] powołała do życia [[Stała Komisja Kompozycji Szachowej FIDE|Komisję Kompozycji Szachowej]].
Linia 29:
}}
Rozwiązanie: '''1. Wh6!''' Jeśli czarne zagrają '''1... g:h6''' to nastąpi '''2. g7#''', natomiast jeśli czarne odejdą gońcem na dowolne pole, to nastąpi '''2. W:h7#'''
Za początek polskiej kompozycji szachowej uważane jest następujące zadanie J.Dziewońskiego, opublikowane w czasopiśmie "[[Wiener Schachzeitung]]" w 1855 roku (diagram 2).
| |||