Liberałowie używają terminu ''państwowy kapitalizm'' na określenie sytuacji, w której państwo wspiera określonych producentów (głównie wielkie firmy) przeciwko interesom innych kapitalistów oraz konsumentów. W ten sposób, chociaż prywatna własność środków produkcji pozostaje nienaruszalna, nie zostaje zrealizowany postulat całkowitej rezygnacji z państwowej regulacji rynku. Z tego powodu ''państwowy kapitalizm'' krytykował [[Murray Rothbard]], teoretyk [[leseferyzm]]u<ref>{{cytuj stronę | url=http://wwwarchive.lewrockwell.com/rothbard/rothbard33.html | tytuł=Murray N. Rothbard, ''Left and Right: The Prospects for Liberty'' | archiwum=http://web.archive.org/web/20130516072002/http://www.lewrockwell.com/rothbard/rothbard33.html | zarchiwizowano=2013-05-16 | data dostępu=2010-01-03 | język=en}}.</ref>. Praktycznymi przykładami ''kapitalizmu państwowego'' były dla liberałów [[Stany Zjednoczone]] po okresie [[New Deal|Nowego Ładu]] oraz [[Rosja]] [[Władimir Putin|Władimira Putina]]<ref>[http://web.archive.org/web/20060203001159/http://www.iht.com/articles/2006/01/25/opinion/edandrei.php Andrei Illarionov, ''When the state means business''] [dostęp: 2010-01-03].</ref>. Niekiedy zwolennicy leseferyzmu lub [[libertarianizm]]u gospodarczego krytykują państwa oparte na interwencjonizmie w dziedzinie gospodarki i wspieraniu określonych jej sektorów jako ''kapitalizm państwowy'', częściej jednak określają je (w pejoratywnym znaczeniu) jako ''pseudokapitalistyczne'', ''biurokratyczne'' lub ''socjalistyczne''.
