Powstanie paryskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Przebieg powstania: drobne redakcyjne
Linia 56:
Powstanie ostatecznie wybuchło 19 sierpnia, przybierając formę szeregu ulicznych strzelanin pomiędzy patrolami powstańczymi FFI i niemieckiego wojska i policji. Początkowo francuski ruch oporu w Paryżu był tak nieliczny oraz słabo uzbrojony, że nie atakował nawet zajętych przez Niemców budynków. Działania militarne były prowadzone na małą skalę. Z powodu braku broni oraz słabego uzbrojenia powstańców ich celem były głównie ataki na niemieckie patrole, magazyny broni oraz ciężarówki zaopatrzeniowe{{r|Osprey}}. Do powstania wkrótce dołączyło także około 2000 [[Policja (Francja)|paryskich policjantów]], uzbrojonych jedynie w służbowe pistolety policyjne, z których około 500 zabarykadowało się w prefekturze policji. Niemcy otoczyli prefekturę, grożąc policjantom rozstrzelaniem.
 
20 sierpnia powstańcy w wyniku walk zdobyli [[Ratusz w Paryżu|Hotel de Ville]] – paryski ratusz. Tego samego dnia w hotelu Meurice obie strony konfliktu podpisały zawieszenie broni aby „zebrać zabitych i rannych” jednak nie wszystkie jednostki powstańcze zastosowały się do niego w wyniku czego nazajutrz walki z mniejszym nasileniem kontynuowane były dalej{{r|Osprey}}. 21 sierpnia w całym mieście miały miejsce liczne potyczki zbrojne prowokowane były przez oddziały FFI, które nie podporządkowały się ustaleniom rozejmu. Powstańcze oddziały zajęły jeszcze kilka budynków w tym [[Pałac Elizejski]] oraz dworzec [[Gare de l’Est]], ale ich impet osłabł z powodu niedostatków broni palnej oraz amunicji. Francuski ruch oporu poprosił w tej sytuacji Amerykanów o zrzuty broni. [[United States Army Air Forces|USAAF]] planowało przeprowadzenie specjalnej operacji o kryptonimie „Beggar” mającej na celu zaopatrzenie powstańców w 200 ton broni zrzucanej z samolotów, ale w obawie przed dostaniem się jej w ręce Niemców zrezygnował z jej przeprowadzenia{{r|Osprey}}.
 
W mieście wkrótce zapanowała [[Pat|sytuacja patowa]]. Z jednej strony, pomimo rozprzestrzenienia się powstania na teren całego miasta i opanowania szeregu strategicznych punktów, powstańcy z powodu braku broni nie byli w stanie prowadzić działań zaczepnych wobec lepiej uzbrojonych sił niemieckich. Z drugiej strony również Niemcy nie dysponowali wystarczającymi siłami do przejęcia szybkiej kontroli nad miastem. Intensywność walk zmalała, a słabo uzbrojeni powstańcy nie byli zdolni do przełamania głównych niemieckich punktów oporu rozlokowanych w Paryżu. Obie strony zaniechały podejmowania ataków i zapadł tymczasowy [[impas]]{{r|Osprey}}.