Wyżyna Kielecka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Jersz (dyskusja | edycje)
m Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to AndrzejzHelu. Autor wycofanej edycji to 83.28.161.135.
Linia 1:
'''Wyżyna Kielecko-Sandomierska''' rozciąga się między [[Pilica|Pilicą]] a [[Wisła|Wisłą]] (od okolic Opoczna na północnym zachodzie do rejonu Sandomierza na południowym wschodzie). Pod względem rzeźby jest to pas fałdowań paleozoicznych i mezozoicznych, przy czym paleozoik pokrywają w części utwory czwartorzędowe (polodowcowe). W środku obszaru dominują [[Góry Świętokrzyskie]] z [[Łysicą]] (612 m n.p.m.), leżącą w paśmie [[Łysogóry|Łysogór ]].

Jest ona pozostałością większego i wyższego górotworu hercyńskiego. Powstałe wtedy góry fałdowe zajmowały obszar Gór Swiętokrzyskich i Wyżyny Sandomierskiej.Skały które tu występują to kwarcyty (twarde zmetamorfizowane piaskowce) kambryjskie i dewońskie, wapienie kredowe i jurajskie, piaskowce triasowe, a także marmury, łupki oraz iły.
 
Zróżnicowana odporność skał na wietrzenie spowodowała powstanie tzw. rzeźby rusztowej. Tworzą ją łańcuchy górski i wysokie wzniesienia zbudowane z twardych, mniej podatnych na erozję-skał, poprzecinanych zagłębieniami powstałymi, w skałach miękkich (łupkach, iłach), bardziej podatnych na erozję.Jest to typowy przykład uzależnienia rzeźby do budowy geologicznej.
 
Lądolód skandynawski pozostawił tu swoje ślady w postaci moreny dennej płaskiej i licznych pól piaszczystych.
 
{{stub}}