Franciszek Ptak: Różnice pomiędzy wersjami

Ptak współpracował z [[Jan Stapiński|Janem Stapińskim]], współorganizatorem galicyjskiego Stronnictwa Ludowego, który, wgwedług S. Szczepańskiego, szachował „w Krakowskiem Wójcika Ptakiem, Ptaka Waligórą, czy innym prezesem wójtów, jak potrzeba było”. W latach 1897–1909 był członkiem Rady Powiatowej w Krakowie z grupy gmin wiejskich i zastępcą członka, a od 1904 – członkiem Wydziału Powiatowego w Krakowie. Od 1904 do 1910 był również członkiem Rady Szkolnej Okręgowej w Krakowie z ramienia Rady Powiatowej. Założył Tow. [[Sokół (organizacja)|„Sokół”]] w Bieńczycach.

W dniu 20 stycznia 1907 został wybrany na członka Rady Naczelnej (RN) [[Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast” (1913-1931)|Polskiego Stronnictwa Ludowego]] (PSL), którą to nazwę przyjęło SL w 1903. W wyborach do Rady Państwa w maju 1907 zrezygnował z kandydatury na rzecz Franciszka Wójcika. W wyborach do galicyjskiego Sejmu Krajowego w dniu 25 lutego 1908 został wybrany na posła z gmin wiejskich pow. krakowskiego. W sejmie był członkiem komisji petycyjnej i komisji gminnej (od 1910 również i komisji drożyźnianej) oraz rewidentem sejmowym. Przemawiał m.in. w sprawie zniesienia myt krajowych (1 października 1908), założenia szkoły gospodyń wiejskich w pow. krakowskim (14 października 1909). Wystąpił również m.in. wraz z innymi posłami z wnioskiem nagłym w sprawie zapobieżenia głodowi grożącemu ludności w całym kraju (19 marca 1913). W 1908 wraz z [[Władysław Bogacki|Władysławem Bogackim]] byli organizatorami słynnego „wesela krakowskiego”, które defilowało przed cesarzem [[Franciszek Józef I|Franciszkiem Józefem I]] w Wiedniu w 60. rocznicę wstąpienia jego na tron. Jedna z córek Ptaka, Zofia, wraz ze znanym artystą malarzem, [[Henryk Uziembło|Henrykiem Uziembłą]], tworzyli „parę młodych”, a malarz [[Wojciech Kossak]] był starostą. „Wesele” to wywołało wówczas w [[Wiedeń|Wiedniu]] entuzjazm i odbiło się szerokim echem po całym kraju, wywołując również falę krytyk, m.in. i pod adresem Ptaka, jako krakowskiego „Paradebauera” (S. Szczepański). W dniu 8 marca 1908 został ponownie wybrany na członka Rady Nadzorczej PSL. W latach 1913–1914 był członkiem Rady Nadzorczej Krajowej Centralnej Kasy dla Spółek Rolniczych we Lwowie. W wyborach do galicyjskiego Sejmu Krajowego w dniu 30 czerwcu 1913 nie został wybrany na posła; w jego miejsce mandat otrzymał Józef Serczyk, również ludowiec. Franciszek Ptak figurował jako członek RS PSL w czasie jej zebrania w [[Tarnów|Tarnowie]] w dniu 13 grudniu 1913, na którym doszło do rozłamu na PSL – Lewica, które skupiło zwolenników [[Jan Stapiński|Jana Stapińskiego]] i PSL „Piast”, któremu przewodzili [[Jakub Bojko]] i [[Wincenty Witos]]. Franciszek Ptak znalazł się w PSL – Lewica, w którym na Kongresie w dniu 5 kwietnia 1914 został wybrany na członka RN. W dniu 28 czerwca 1914 zwrócił się wraz z Franciszkiem Wójcikiem z odezwą do chłopów o finansowe popieranie PSL – Lewica („Przyjaciel Ludu” 1914 nr 26 s. 4).