Tadeusz Pikus: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 43789615 autora 178.42.96.12 (zbędne), WP:SK, sort. kat.
WP:SK+Bn, drobne redakcyjne, drobne merytoryczne, poprawa linku w przypisie
Linia 1:
{{Duchowny infobox
|imię i nazwisko = Tadeusz Pikus
|imię i nazwisko oryginalne =
|imię przybrane =
|imię przybrane oryginalne =
|tytuł =
|grafika = Tadeusz Pikus.jpg
|herb = Coat of arms of Tadeusz Pikus.svg
Linia 12:
|data urodzenia = [[1 września]] [[1949]]
|miejsce urodzenia = [[Zabiele (powiat moniecki)|Zabiele]]
|data śmierci =
|miejsce śmierci =
|1. funkcja = Biskup diecezjalny drohiczyński
|1. funkcja - okres = od 2014
Linia 20:
|wyznanie = [[katolicyzm]]
|kościół = [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]]
|inkardynacja =
|data ślubów zakonnych =
|data diakonatu = 4 maja 1980
|data ordynacji =
|data święceń = 7 czerwca 1981
|data nominacji = 24 kwietnia 1999
|data sakry = 8 maja 1999
|data patriarchatu =
|data kreacji =
|papież kreujący =
|kościół tytularny =
|data pontyfikatu =
|odznaczenia = {{order|MKEN}}
|commons =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
|wikinews =
|www =
}}
{{Sukcesja apostolska infobox
Linia 46:
|konsekrator = [[Józef Glemp]]
|współkonsekratorzy = [[Kazimierz Romaniuk]]<br />[[Bronisław Dembowski]]
|biskupi konsekrowani =
|biskupi współkonsekrowani =
}}
'''Tadeusz Pikus''' (ur. [[1 września]] [[1949]] w [[Zabiele (powiat moniecki)|Zabielu]]) – [[Polska|polski]] [[biskupduchowieństwo|duchowny]] [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]], [[tytuł naukowy|profesor]] [[teologia|nauk teologicznych]], [[biskupi warszawscy|biskup pomocniczy warszawski]] w latach 1999–2014, [[biskupi drohiczyńscy|biskup diecezjalny drohiczyński]] od 2014.
 
== Życiorys ==
Urodził się 1 września 1949 w [[Zabiele (powiat moniecki)|Zabielu]]{{r|nota biograficzna}}. W 1983latach na1975–1981{{r|Nomina tejdi samejAusiliare uczelniper l'arcidiocesi di Warszawa (Polonia)}} studiował w [[Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne w Warszawie|Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie]]{{r|nota biograficzna}}. [[sakrament święceń|Święcenia]] [[diakon]]atu otrzymał stopień4 maja 1980. Święceń [[prezbiter]]atu udzielił mu 7 czerwca 1981 w [[bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie|bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie]] biskup pomocniczy warszawski [[Jerzy Modzelewski]]{{r|nota Drohiczyn}}. W [[Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie|Akademickim Studium Teologii Katolickiej w Warszawie]] uzyskał w 1981 [[magister]]ium, a w 1983 [[licencjat naukowy|licencjatalicencjat]] z [[patrologia|patrologii]]. W latach 1983–1985 odbył studia w zakresie [[teologia fundamentalna|teologii fundamentalnej]] na [[Uniwersytet Nawarry|Uniwersytecie Nawarry]] w Pampelunie, ukończone [[doktor (stopień naukowy)|doktoratem]] na podstawie [[dysertacja|dysertacji]] ''La noción de Apologetica segun Gardeil''. W 1999 po przedłożeniu na [[Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie|Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie]] rozprawy ''Aksjologiczny wymiar religii w twórczości Aleksandra Mienia. Studium analityczno-krytyczne'' uzyskał stopień [[habilitacja|doktora habilitowanego]] nauk teologicznych w zakresie teologii fundamentalnej{{r|nota biograficzna}}. W 2008 postanowieniem prezydenta RP [[Lech Kaczyński|Lecha Kaczyńskiego]] otrzymał tytuł [[profesor]]a nauk teologicznych{{r|Monitor Polski}}.
=== Młodość i wykształcenie ===
Urodził się 1 września 1949 w [[Zabiele (powiat moniecki)|Zabielu]]{{r|nota biograficzna}}.
 
W latach 1981–1983 był [[wikariusz]]em w [[parafia Świętej Rodziny w Jaktorowie|parafii św. Rodziny w Jaktorowie]]{{r|nota Drohiczyn}}. W latach 1985–1988 pracował jako referent w Sekretariacie Prymasa Polski{{r|Papież mianował trzech nowych biskupów dla Polski}}. W latach 1990–1992 przebywał w Moskwie, gdzie pełnił funkcje kapelana pracowników [[Polskie Pracownie Konserwacji Zabytków|Pracowni Konserwacji Zabytków]] i duszpasterza Polaków w ZSRR{{r|nota biograficzna}}. Od 1996 był duszpasterzem przedsiębiorców i organizatorów życia gospodarczego w Warszawie{{r|Prymas Polski konsekrował bp. Tadeusza Pikusa}}. W 1997 został [[rektor (ksiądz)|rektorem]] [[kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Warszawie|kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Warszawie]]{{r|Papież mianował trzech nowych biskupów dla Polski}}. W tym samym roku wszedł w skład [[rada kapłańska|rady kapłańskiej]] i [[kolegium konsultorów]] [[archidiecezja warszawska|archidiecezji warszawskiej]]. W 1998 został członkiem IV Synodu Archidiecezji Warszawskiej, na którym był wiceprzewodniczącym komisji ekumenicznej{{r|nota biograficzna}}.
W latach 1975–1981 studiował w [[Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne w Warszawie|Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie]]{{r|nota biograficzna|Nomina di Ausiliare per l'arcidiocesi di Warszawa (Polonia)}}. Święcenia diakonatu otrzymał 4 maja 1980. [[sakrament święceń|Święceń prezbiteratu]] udzielił mu 7 czerwca 1981 w [[bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie|bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie]] biskup pomocniczy warszawski [[Jerzy Modzelewski]]{{r|nota Drohiczyn}}. W tym samym roku w [[Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie|Akademickim Studium Teologii Katolickiej w Warszawie]] uzyskał [[magister]]ium z [[patrologia|patrologii]]{{r|nota biograficzna}}.
 
Prowadził wykłady w [[Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne w Warszawie|Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie]] (1985–1999), [[Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie|Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie]] (1989–1990 i 1993–1998), Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie i później na [[Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie|Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego]] (1997–2009), w Wyższym Seminarium w Łowiczu (1994–1995, 1996–1998), w Wyższym Seminarium Duchownym w Grodnie (1997–1999) i w Polskim Centrum Katechetycznym w Wilnie (1997–1999){{r|nota biograficzna}}. W latach 1988–1990 i 1992–1994 był [[prefekt (Kościół katolicki)|prefektem]] warszawskiego seminarium{{r|Papież mianował trzech nowych biskupów dla Polski}}, a w 1994 został jego wicerektorem{{r|nota biograficzna}}. W 1989 objął funkcję sekretarza Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie. W 1987 został [[adiunkt]]em w Akademickim Studium Teologii Katolickiej w Warszawie, a w 2002 objął stanowisko [[profesor nadzwyczajny|profesora nadzwyczajnego]] na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W latach 2000–2008 pełnił funkcję kierownika Wyższych Zawodowych Studiów Katechetycznych oraz kierownika kursów doskonalenia zawodowego dla nauczycieli religii-katechetów Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie Sekcji św. Jana Chrzciciela. Zorganizował Kolegium Teologii Katolickiej św. Tomasza z Akwinu w Moskwie, a następnie w latach 1991–1992 był dziekanem i wykładowcą na tej uczelni. W 1997 został członkiem Warszawskiego Towarzystwa Teologicznego, w 2005 członkiem zwyczajnym Stowarzyszenia Teologów Fundamentalnych w Polsce, a w 2007 członkiem korespondentem Wydziału Teologicznego [[Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II|Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II]]{{r|nota biograficzna}}. Autor publikacji opisujących chrześcijaństwo na terenie Rosji{{r|Nitecki}}.
W 1983 na tej samej uczelni otrzymał stopień [[licencjat naukowy|licencjata]] patrologii. W latach 1983–1985 odbył studia w zakresie [[teologia fundamentalna|teologii fundamentalnej]] na [[Uniwersytet Nawarry|Uniwersytecie Nawarry]] w Pampelunie, ukończone [[doktor (stopień naukowy)|doktoratem]] na podstawie [[dysertacja|dysertacji]] ''La noción de Apologetica segun Gardeil''. W 1999 po przedłożeniu na [[Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie|Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie]] rozprawy ''Aksjologiczny wymiar religii w twórczości Aleksandra Mienia. Studium analityczno-krytyczne'' uzyskał stopień [[habilitacja|doktora habilitowanego]] nauk teologicznych w zakresie teologii fundamentalnej{{r|nota biograficzna}}.
 
24 kwietnia 1999 papież [[Jan Paweł II]] mianował go [[biskup pomocniczy|biskupem pomocniczym]] [[archidiecezja warszawska|archidiecezji warszawskiej]] ze [[biskup tytularny|stolicą tytularną]] [[Lisinia]]{{r|Nomina di Ausiliare per l'arcidiocesi di Warszawa (Polonia)|Papież mianował trzech nowych biskupów dla Polski}}. [[sakra|Święcenia biskupie]] otrzymał 8 maja 1999 w [[bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie|archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie]]{{r|nota biograficzna}}. Udzielił mu ich kardynał [[Józef Glemp]], prymas Polski, któremu towarzyszyliasystowali [[Kazimierz Romaniuk]], biskup diecezjalny warszawsko-praski, i [[Bronisław Dembowski]], biskup diecezjalny włocławski{{r|Prymas Polski konsekrował bp. Tadeusza Pikusa}}. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „''Surrexit Dominus vere!''” (''Pan prawdziwie zmartwychwstał!''){{r|episkopat}}. W latach 1999–2014 sprawował urząd [[wikariusz|wikariusza generalnego]] archidiecezji, ponadto w latach 1999–2008 był przewodniczącym Wydziału Nauki Katolickiej{{r|nota Drohiczyn}}. W 1999 został kanonikiem gremialnym Kapituły Metropolitalnej Warszawskiej{{r|nota biograficzna}}.
W 2008 postanowieniem prezydenta RP [[Lech Kaczyński|Lecha Kaczyńskiego]] otrzymał tytuł [[profesor]]a nauk teologicznych{{r|Monitor Polski}}.
 
=== Działalność naukowo-dydaktyczna ===
Prowadził wykłady w [[Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne w Warszawie|Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie]] (1985–1999), [[Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie|Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie]] (1989–1990 i 1993–1998), Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie i później na [[Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie|Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego]] (1997–2009), w Wyższym Seminarium w Łowiczu (1994–1995, 1996–1998), w Wyższym Seminarium Duchownym w Grodnie (1997–1999) i w Polskim Centrum Katechetycznym w Wilnie (1997–1999){{r|nota biograficzna}}.
 
W latach 1988–1990 i 1992–1994 był [[prefekt (Kościół katolicki)|prefektem]] warszawskiego seminarium{{r|Papież mianował trzech nowych biskupów dla Polski}}, a w 1994 został jego wicerektorem{{r|nota biograficzna}}. W 1989 objął funkcję sekretarza Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie. W 1987 został [[adiunkt]]em w Akademickim Studium Teologii Katolickiej w Warszawie, a w 2002 objął stanowisko [[profesor nadzwyczajny|profesora nadzwyczajnego]] na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W latach 2000–2008 pełnił funkcję kierownika Wyższych Zawodowych Studiów Katechetycznych oraz kierownika kursów doskonalenia zawodowego dla nauczycieli religii-katechetów Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie Sekcji św. Jana Chrzciciela{{r|nota biograficzna}}.
 
Zorganizował Kolegium Teologii Katolickiej św. Tomasza z Akwinu w Moskwie, a następnie w latach 1991–1992 był dziekanem i wykładowcą na tej uczelni{{r|nota biograficzna}}.
 
W 1997 został członkiem Warszawskiego Towarzystwa Teologicznego, w 2005 członkiem zwyczajnym Stowarzyszenia Teologów Fundamentalnych w Polsce, a w 2007 członkiem korespondentem Wydziału Teologicznego [[Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego|Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II]]{{r|nota biograficzna}}.
 
Autor publikacji opisujących chrześcijaństwo na terenie Rosji{{r|Nitecki}}.
 
=== Prezbiter ===
W latach 1981–1983 był [[wikariusz]]em w [[parafia Świętej Rodziny w Jaktorowie|parafii św. Rodziny w Jaktorowie]]{{r|nota Drohiczyn}}. W 1997 został [[rektor (ksiądz)|rektorem]] [[kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Warszawie|kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Warszawie]]{{r|Papież mianował trzech nowych biskupów dla Polski}}.
 
W latach 1985–1988 pracował jako referent w Sekretariacie Prymasa Polski{{r|Papież mianował trzech nowych biskupów dla Polski}}. W latach 1990–1992 przebywał w Moskwie, gdzie pełnił funkcje kapelana pracowników [[Polskie Pracownie Konserwacji Zabytków|Pracowni Konserwacji Zabytków]] i duszpasterza Polaków w ZSRR{{r|nota biograficzna|Papież mianował trzech nowych biskupów dla Polski}}. Od 1996 był duszpasterzem przedsiębiorców i organizatorów życia gospodarczego w Warszawie{{r|Prymas Polski konsekrował bp. Tadeusza Pikusa}}.
 
W 1997 wszedł w skład [[rada kapłańska|rady kapłańskiej]] i [[kolegium konsultorów]] [[archidiecezja warszawska|archidiecezji warszawskiej]]. W 1998 został członkiem IV Synodu Archidiecezji Warszawskiej, na którym pełnił funkcję wiceprzewodniczącego komisji ekumenicznej{{r|nota biograficzna}}.
 
=== Biskup ===
24 kwietnia 1999 papież [[Jan Paweł II]] mianował go [[biskup pomocniczy|biskupem pomocniczym]] [[archidiecezja warszawska|archidiecezji warszawskiej]] ze [[biskup tytularny|stolicą tytularną]] [[Lisinia]]{{r|Nomina di Ausiliare per l'arcidiocesi di Warszawa (Polonia)|Papież mianował trzech nowych biskupów dla Polski}}. [[sakra|Święcenia biskupie]] otrzymał 8 maja 1999 w [[bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie|archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie]]{{r|nota biograficzna}}. Udzielił mu ich kardynał [[Józef Glemp]], prymas Polski, któremu towarzyszyli [[Kazimierz Romaniuk]], biskup diecezjalny warszawsko-praski, i [[Bronisław Dembowski]], biskup diecezjalny włocławski{{r|Prymas Polski konsekrował bp. Tadeusza Pikusa}}. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „''Surrexit Dominus vere!''” (''Pan prawdziwie zmartwychwstał!''){{r|episkopat}}. W latach 1999–2014 sprawował urząd [[wikariusz|wikariusza generalnego]] archidiecezji, ponadto w latach 1999–2008 był przewodniczącym Wydziału Nauki Katolickiej{{r|nota Drohiczyn}}. W 1999 został kanonikiem gremialnym Kapituły Metropolitalnej Warszawskiej{{r|nota biograficzna}}.
 
29 marca 2014 decyzją papieża [[Franciszek (papież)|Franciszka]] został przeniesiony na urząd [[biskup diecezjalny|biskupa diecezjalnego]] [[diecezja drohiczyńska|diecezji drohiczyńskiej]]{{r|Rinuncia del Vescovo di Drohiczyn (Polonia) e nomina del successore|Drohiczyn: Bp Antoni Dydycz OFMCap. przechodzi na emeryturę. Bp Tadeusz Pikus – biskupem drohiczyńskim}}. Diecezję objął kanonicznie 24 maja 2014{{r|Ks. bp Tadeusz Pikus objął kanonicznie diecezję drohiczyńską}}, a 25 maja 2014 odbył [[ingres]] do [[Katedra Trójcy Przenajświętszej w Drohiczynie|katedry drohiczyńskiej]]{{r|Ingres Bpa Tadeusza Pikusa do katedry drohiczyńskiej /ZDJĘCIA/}}.
Linia 99 ⟶ 77:
* <ref name="Ingres Bpa Tadeusza Pikusa do katedry drohiczyńskiej /ZDJĘCIA/">{{cytuj stronę|url=http://www.podlasie24.pl/siemiatycze/kosciol/ingres-bpa-tadeusza-pikusa-do-katedry-drohiczynskiej-/zdjecia/-12b9f.html|tytuł=Ingres Bpa Tadeusza Pikusa do katedry drohiczyńskiej /ZDJĘCIA/|opublikowany=podlasie24.pl|data=2014-05-25|data dostępu=2014-05-25}}</ref>
* <ref name="Ks. bp Tadeusz Pikus objął kanonicznie diecezję drohiczyńską">{{cytuj stronę|url=http://podlasie24.pl//siemiatycze/kosciol/ks.-bp-tadeusz-pikus-objal-kanonicznie-diecezje-drohiczynska-12b96.html|tytuł=Ks. bp Tadeusz Pikus objął kanonicznie diecezję drohiczyńską|autor=A. Płachno|opublikowany=podlasie24.pl|data=2014-05-24|data dostępu=2014-05-24}}</ref>
* <ref name="Monitor Polski">{{Monitor Polski|2008|35|314}}. [dostęp 2013-08-25].</ref>
* <ref name="Nitecki">{{cytuj książkę|autor=[[Piotr Nitecki|P. Nitecki]]|tytuł=Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny|wydawca=Instytut Wydawniczy Pax|miejsce=Warszawa|data=2000|kolumny=344|isbn=83-211-1311-7}}</ref>
* <ref name="Nomina di Ausiliare per l'arcidiocesi di Warszawa (Polonia)">{{cytuj stronę|url=http://archive.is/ePr3T|tytuł=Nomina di Ausiliare per l'arcidiocesil’arcidiocesi di Warszawa (Polonia)|opublikowany=press.catholica.va (arch.)|data=1999-04-24|język=it|data dostępu=2014-03-30|język=it}}</ref>
* <ref name="nota biograficzna">{{cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20131106085621/http://www.archidiecezja.warszawa.pl/archidiecezja/pasterze/biskupi/?a=264|tytuł=Nota biograficzna Tadeusza Pikusa na stronie archidiecezji warszawskiej|opublikowany=archidiecezja.warszawa.pl (arch.)|data dostępu=20132016-0802-2513}}</ref>
* <ref name="nota Drohiczyn">{{cytuj stronę|url=http://www.drohiczynska.pl/?action=zyciorys|tytuł=Nota biograficzna Tadeusza Pikusa na stronie diecezji drohiczyńskiej|opublikowany=drohiczynska.pl|data dostępu=2014-05-28}}</ref>
* <ref name="Papież mianował trzech nowych biskupów dla Polski">{{cytuj stronę|url=http://system.ekai.pl/kair/?screen=depesza&_scr_depesza_id_depeszy=48305|tytuł=Papież mianował trzech nowych biskupów dla Polski|opublikowany=ekai.pl|data=1999-04-24|data dostępu=2013-08-25}}</ref>
* <ref name="Polska Nagroda Jakości">{{cytuj stronę|url=http://www.pnj.pl/pl,akt-2,18,XVI-Edycja-2010.html|tytuł= Laureaci i wyróżnieni w XVI Edycji Polskiej Nagrody Jakości|opublikowany=pnj.pl|data dostępu=2013-08-25}}</ref>
* <ref name="Prymas Polski konsekrował bp. Tadeusza Pikusa">{{cytuj stronę|url=http://system.ekai.pl/kair/?screen=depesza&_scr_depesza_id_depeszy=53816|tytuł=Prymas Polski konsekrował bp. Tadeusza Pikusa|opublikowany=ekai.pl|data=1999-05-08|data dostępu=2013-08-25}}</ref>
* <ref name="Rinuncia del Vescovo di Drohiczyn (Polonia) e nomina del successore">{{cytuj stronę|url=http://press.vatican.va/content/salastampa/it/bollettino/pubblico/2014/03/29/0224/00489.html#RINUNCIA%20DEL%20VESCOVO%20DI%20DROHICZYN%20%28POLONIA%29%20E%20NOMINA%20DEL%20SUCCESSORE|tytuł=Rinuncia del Vescovo di Drohiczyn (Polonia) e nomina del successore|opublikowany=press.vatican.va|data=2014-03-29|język=it|data dostępu=2014-03-29|język=it}}</ref>
}}