Vicente Blasco Ibáñez: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Życiorys: nazwisko:popr. |
|||
Linia 18:
== Życiorys ==
Blasco Ibáñez już w młodym wieku zdradzał ogromne zainteresowanie literaturą, jednak edukacja szkolna nie pociągała go szczególnie. Bardziej interesował się barwnym życiem mieszkańców walenckiej [[Bohema|bohemy]], późniejszych bohaterów jego książek. Pragnienie przeżycia przygody sprawiło, że w wieku kilkunastu lat uciekł on do [[Madryt]]u, gdzie został prywatnym sekretarzem pisarza [[Manuel Fernández y González|Manuela Fernández y Gonzáleza]], autora powieści historycznych. Później powrócił do Walencji, gdzie pod wpływem rodziców zaczął studiować prawo. Blasco Ibáñez zbuntował się wówczas przeciwko Hiszpanii [[Monarchia|monarchistycznej]] i reakcyjnej.
Pierwsze prace literackie napisał w latach 1882–1883. W listopadzie 1894 roku ukazał się pierwszy numer „[[El Pueblo]]”, kierowanej przez niego gazety [[Republikanizm|republikańskiej]]<ref name="Bolinches-Ribera-s84">{{Cytuj książkę | autor = Emília Bolinches Ribera | tytuł = Pilar Soler: Rebelde con causas | wydawca = Universitat de València | data = 2014 | strony = 84 | isbn = 9788437093352 | data dostępu = 15 lutego 2016 | url = https://books.google.pl/books?id=Dhd2AwAAQBAJ&pg=PT84#v=onepage&q&f=false}}</ref>. Wtedy ukazał się jego debiutancki utwór ''Wesoła Walencja'' (''Arroz y tartana''), zapoczątkowujący tzw. cykl walencki pisarza, do którego zaliczane są także powieści ''Rudera'' (''La barraca''), ''Ziemia przeklęta'', ''Kwiat majowy'' (''Flor de mayo'') i ''Tajemnica jeziora''.
| |||